Serum Polycyclic Aromatic Hydrocarb

Serum Polycyclic Aromatic Hydrocarbons Among Children with and without Asthma: Correlation to Environmental and Dietary Factors

Background: Children from low-income families may be subject to high exposures to polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH) which can lead to respiratory disorders. This study aims to establish methods for assessing total PAH exposure of asthmatic and non-asthmatic children from low-income families; to estimate serum PAH concentrations of these children, and to estimate the relative importance of the environmental pathways for PAH exposure. Materials and Methods: A total of 75 (61 asthmatic, 14 non-asthmatic) Saudi children 15 years old and below were included to participate in this cross-sectional study. Each participant answered a generalized questionnaire with dietary questions. Serum PAH were measured using HPLC with UV detection. Results: Serum naphthalene and pyrene were significantly elevated among asthmatic children (p-values = 0.007 and 0.01, respectively). Serum acenaphthylene, fluorine and 1,2-benzanthracene, on the other hand, were significantly higher among non-asthmatics (p-values = 0.001, 0.04 and 0.03, respectively). There was a significant correlation between the presence of a smoker in the family and serum concentrations of carbazole, pyrene, 1,2-benzanthracene and benzacephenanthrylene (R = 0.37, 0.45, 0.43, 0.33; p-values = 0.01, 0.0002, 0.003 and 0.025, respectively). Significant correlations were elicited between daily meat intake and serum levels of acenaphthylene, benzopyrene and 1,2-benzanthracene (R = 0.27, 0.27, 0.33; p-values = 0.02 and < 0.001, respectively). Conclusion: Among the children, serum PAH were significantly correlated to meat intake as well as presence of smokers at home. Public health awareness should be enhanced by educating parents to take certain precautions at home, such as preventing indoor smoking and reducing the intake of grilled and smoked meat by children so as to decrease their exposure to carcinogenic PAH.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซรั่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในหมู่เด็กที่มีและไม่มีโรคหืด: ความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมและปัจจัยที่มีอาหารพื้นหลัง: เด็กจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำอาจจะมีความเสี่ยงสูงในการไฮโดรคาร์บอน (PAH) ซึ่งสามารถนำไปสู่ความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างวิธีการสำหรับการประเมินการสัมผัส PAH รวมของเด็กโรคหืดและไม่ใช่โรคหืดจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ; เพื่อประเมินความเข้มข้นของ PAH ซีรั่มของเด็กเหล่านี้และที่จะประเมินความสำคัญของสิ่งแวดล้อมทางเดินสำหรับการเปิดรับ PAH วัสดุและวิธีการ: รวม 75 (61 โรคหืดที่ไม่ใช่โรคหืด 14) เด็กซาอุอายุ 15 ปีและต่ำกว่าถูกรวมเข้าร่วมในการศึกษาภาคตัดขวางนี้ เข้าร่วมแต่ละคนตอบแบบสอบถามที่มีคำถามทั่วไปอาหาร เซรั่ม PAH ถูกวัดโดยใช้วิธี HPLC มีการตรวจสอบรังสียูวี ผล: เหม็นเซรั่มและไพรีอยู่สูงอย่างมีนัยสำคัญในหมู่เด็กโรคหืด (P-ค่า = 0.007 และ 0.01 ตามลำดับ) อะซีแนปทิลลีนเซรั่มฟลูออรีนและ 1,2-benzanthracene บนมืออื่น ๆ ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในหมู่ผู้ที่ไม่ใช่ผู้ป่วยโรคหอบหืด (P-ค่า = 0.001, 0.04 และ 0.03 ตามลำดับ) มีความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการปรากฏตัวของผู้สูบบุหรี่ในครอบครัวและซีรั่มเข้มข้น carbazole, ไพรี, 1,2-benzanthracene และ benzacephenanthrylene (r = 0.37, 0.45, 0.43, 0.33; P-ค่า = 0.01, 0.0002, 0.003 และ 0.025 ตามลำดับ) ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญออกมาระหว่างเนื้อสัตว์ทุกวันการบริโภคและซีรั่มระดับของอะซีแนปทิลลีน, benzopyrene และ 1,2-benzanthracene (r = 0.27, 0.27, 0.33; P-ค่า = 0.02 และ <0.001 ตามลำดับ) สรุป: ในหมู่เด็ก, เซรั่ม PAH มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคเนื้อสัตว์เช่นเดียวกับการปรากฏตัวของผู้สูบบุหรี่ที่บ้าน การรับรู้สุขภาพของประชาชนควรจะได้รับการปรับปรุงโดยการให้ความรู้แก่ผู้ปกครองที่จะระมัดระวังบางที่บ้านเช่นการป้องกันการสูบบุหรี่ในร่มและลดการบริโภคเนื้อย่างและรมควันโดยเด็กเพื่อที่จะลดความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็ง PAH

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซรั่ม สารโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในกลุ่มเด็กที่มีและไม่มีโรคหืด : ความสัมพันธ์กับปัจจัยสิ่งแวดล้อมและอาหารประวัติ : เด็กจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำอาจสูงชมสารโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน ( PAH ) ซึ่งสามารถนำไปสู่ความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ . การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างวิธีประเมินรวมป้าแสงของโรคหอบหืดและไม่หืด เด็กจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ เพื่อประมาณความเข้มข้นของซีรั่มพาเด็กเหล่านี้ และเพื่อประเมินเทียบความสำคัญของแนวทางด้านสิ่งแวดล้อมเพื่อการป่า . วัสดุและวิธีการ : ทั้งหมด 75 ( 61 หอบหืด , 14 ไม่หืด ) ซา เด็กอายุ 15 ปี และด้านล่างคือมีส่วนร่วมในการศึกษานี้ ผู้เข้าร่วมแต่ละคน ตอบแบบสอบถามทั่วไปที่มีคำถามอาหาร เซรั่ม ป่าถูกวัดโดยใช้ HPLC ตรวจจับแสงยูวี ผลลัพธ์ : แนพทาลีน ซีรั่ม และไพรีนอย่างมีนัยสำคัญสูงในผู้ป่วยเด็กโรคหอบหืด ( p-values = 0.007 และ 0.01 ตามลำดับ ) เซรั่มอะซีแนปทิลลีน ฟลูออรีน และ 1,2-benzanthracene บนมืออื่น ๆที่พบในผู้ป่วยโรคหอบหืด ( ไม่ p-values = 0.001 , 0.04 และ 0.02 ตามลำดับ ) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการปรากฏตัวของผู้สูบบุหรี่ในครอบครัว และระดับความเข้มข้นของคาร์บาโซลสำหรับ 1,2-benzanthracene , และ , benzacephenanthrylene ( r = 0.37 , 0.45 , 0.43 , 0.33 ; p-values = 0.0002 0.003 และ 0.025 , 0.01 ตามลำดับ ) ด้านคือ elicited ระหว่างการบริโภคเนื้อทุกวัน และระดับในซีรั่มของอะซีแนปทิลลีนและโพแทสเซียมไอโอไดด์ , 1,2-benzanthracene ( r = 0.27 , 0.27 , 0.33 ; p-values = 0.02 และ < 0.001 ตามลำดับ ) สรุป : กลุ่มเด็ก , เซรั่ม ป่า มีความสัมพันธ์กับการบริโภคเนื้อสัตว์ ตลอดจนการแสดงตนของผู้สูบบุหรี่ในบ้าน ข่าวสารสาธารณสุข ควรปรับปรุง โดยให้ผู้ปกครองใช้มาตรการป้องกันบางอย่างที่บ้าน เช่น การป้องกันการสูบบุหรี่ในอาคาร และลดการบริโภคของย่างและรมควันเนื้อเด็กเพื่อลดการเปิดรับสารก่อมะเร็ง PAH .