Brian stands on the edge of the lak

Brian stands on the edge of the lake thinking about the day of First Meat (this is what he calls the day that he caught that first foolbird). He also thinks about his First Arrow Day (when he first put together an arrow that flew with enough accuracy to hit a rabbit or a bird) and First Rabbit Day (when he killed and ate his first rabbit). Thankfully, the narrator doesn't give us too many details about the demise of Fluffy.
Today, though, Brian's trying to get a foolbird. Sidling up to it slowly, never looking directly at it, he advances on it little by little until he's close enough to shoot an arrow. The first two arrows miss the bird, but the third one finds its mark.
Victory.
After retrieving the bird and his arrows, Brian walks to the lakeshore to wash his hands in the water.
Suddenly Brian senses something behind him. He starts to turn, only to be attacked head-on by a large moose. The moose slams against him, throwing him into the water, then follows after him to attack again.
Struggling for air and hoping he's not hurt too badly, Brian surfaces to find the moose standing nearby calmly chewing a plant. Real classy, moose.
He tries to crawl out of the water, but the moose attacks again, slamming him back with her head and her hooves. Surfacing, Brian again sees the moose, chewing calmly, a few feet off. This is one indecisive moose. Moving very slowly so as not to attract her attention, he manages to make it to the shore and crawl up into the trees and brush. Whew.
Hiding behind a tree, Brian realizes his ribs have been hurt pretty badly. Something's wrong with his right shoulder, and he's having trouble breathing. When the moose moves off into the distance, Brian decides to go back to the lake for his spear and bow and bird, all of which he'd dropped when the moose attacked.
After retrieving his things, he walks slowly back to his shelter, stopping often to lean against a tree and ease his breathing. Finally back in the shelter, he falls asleep trying to make sense of the moose's attack.
Brian is woken up by a noise, a low roaring sound of wind outside the shelter. The pain in his ribs has lessened a little, luckily. But the sound scares him—it's a bad sound, and he feels as if it's "coming for him" (16.26). Dun dun dun.
Stepping outside of the shelter to study the sky, Brian thinks that the sound is familiar, like something he's read about or heard before on television.
Then he realizes. It's the sound of an approaching tornado. Yowza.
As he turns to go back into the shelter, the tornado hits, slamming him face-first onto the ground. It whips him against the wall of the shelter and scatters all of his belongings out onto the lake. Brian hears trees snapping outside and has to claw at the rocks to keep from being pulled out of the shelter by the wind.
With all of his tools gone (except for his hatchet, still hanging from his belt), Brian lies in the darkness of the now fireless shelter, thinking about how quickly things have changed for him. This time, though, he's determined to rebuild—he has his hatchet, and he's tough, he thinks, so that's all he really needs. You go, Brian.
When he wakes up the next morning, Brian's ribs are still hurting. He goes to the lake to get a drink of water, and he sees something bright sticking out of the middle of the lake. No, it's not Excalibur.
At first he can't figure out what it is, but then he realizes that it's the tail of the plane. The tornado somehow flipped the plane around and raised the tail up in the water. Seeing the plane, Brian thinks of the pilot, and a great sadness washes over him. He concentrates on the pilot and wishes him rest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไบรอันยืนบนขอบของเลคิดวันแรกเนื้อ (นี่คือสิ่งที่เขาเรียกวันว่า เขาจับ foolbird ที่แรก) เขายังคิดเกี่ยวกับวันลูกศรแรก (เมื่อเขาต้องรวบรวมลูกศรที่ มีความแม่นยำพอจะตีกระต่ายหรือนกบิน) และกระต่ายวันแรกของเขา (เมื่อเขาฆ่า และกินกระต่ายของเขาครั้งแรก) ขอบคุณ เล่าไม่ให้รายละเอียดมากเกินไปเกี่ยวกับลูก Fluffyวันนี้ แม้ ของไบรอันพยายามที่จะได้รับการ foolbird Sidling ขึ้นไปช้า ไม่เคยมองตรงนั้น เขาล่วงหน้ามันน้อยจนเขาอยู่ใกล้พอที่จะยิงลูกศร ลูกศรสองพลาดนก แต่หนึ่งสามพบเครื่องหมาย ชัยชนะหลังจากเรียกนกและลูกศรของเขา ไบรอันเดินไปทะเลสาบล้างมือในน้ำ ทันใดนั้นไบรอันความรู้สึกสิ่งที่อยู่เบื้องหลังเขา เขาเริ่มเปิด จะถูกโจมตีพูด โดยมูใหญ่ มู slams เขา โยนเขาลงไปในน้ำ แล้วตามหลังเขาโจมตีอีกครั้งดิ้นรนเพื่ออากาศ และหวังเขาได้ไม่เจ็บเกินไปเลว ไบรอันผิวหามูยืนใกล้เคียงเคี้ยวพืชเบา ๆ มูดีงามจริงเขาพยายามที่จะรวบรวมข้อมูลจากน้ำ แต่มูโจมตีอีก slamming เขากลับมาพร้อมกับหัวของเธอและเธอ hooves เป๋ ซ่อมแซมผิวหน้า ไบรอันอีกเห็นมูซ เคี้ยวเบา ๆ กี่ฟุตปิด นี่คือหนึ่งปล่อยมู ย้ายช้ามากเพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจของเธอ เขาจัดการเพื่อให้ฝั่งและรวบรวมค่าต้นไม้และแปรง Whewซ่อนอยู่หลังต้นไม้ ไบรอันตระหนักได้แล้วเจ็บซี่โครงของเขาสวยไม่ดี สิ่งที่เป็นกับไหล่ขวาของเขา และเขามีปัญหาในการหายใจ เมื่อมูย้ายออกเป็นระยะทาง ไบรอันตัดสินใจกลับไปทะเลสาบเขาหอกธนู และ นก ที่เขาได้ลดลงเมื่อมูที่โจมตี หลังจากรับสิ่งของเขา เขาเดินช้า ๆ กลับไปที่พักอาศัยของเขา หยุดการแบบ lean กับต้นไม้ และช่วยการหายใจของเขามักจะ สุดท้าย กลับในกำบัง เขาน้ำตกหลับพยายามทำความเข้าใจการโจมตีของมู ไบรอันจะตื่นขึ้น ด้วยเสียง ต่ำการคำรามเสียงของลมภายนอกพักอาศัย อาการปวดซี่โครงของเขามีน้อยน้อย โชคดี แต่เสียง scares เขา — มันจะเสียงไม่ดี และรู้สึกว่ามัน "มาให้เขา" (16.26) โรงแรมตันหวงบิลดูนดูนก้าวนอกพักอาศัยเพื่อศึกษาท้องฟ้า ไบรอันคิดว่า เสียงที่คุ้นเคยเป็น เช่นสิ่งที่ เขาได้อ่านเกี่ยวกับ หรือได้ยินมาก่อนในโทรทัศน์ จากนั้น เขาตระหนัก มันเป็นเสียงของพายุทอร์นาโดใกล้ Yowza เขาจะกลับเข้าพักอาศัย อัลบั้มทอร์นาโด slamming เขาหน้าแรกลงบนพื้นดิน Whips เขากำแพงของพักอาศัย และ scatters ของเขาเรื่อย ๆ ออกสู่ทะเลสาบ ไบรอันได้ยินต้นไม้จัดระยะภายนอก และมีเล็บที่ก้อนหินเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกดึงออกจากกำบังลมให้ ด้วยเครื่องมือของเขาหายไป (ยกเว้นเขา hatchet ยังคง แขวนจากเข็มขัดของเขา), ไบรอันอยู่ในความมืดของพักอาศัยขณะนี้ fireless ความคิดอย่างรวดเร็วมีการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เขา เวลานี้ แม้ว่า มีไว้เพื่อสร้าง — เขาได้เขา hatchet และคงจะยาก เขา คิด ได้นั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการจริง ๆ คุณไป ไบรอันเมื่อเขากลับขึ้นตอนเช้าถัดไป ซี่โครงของไบรอันจะยังคงมากมาย เขาไปเลไปดื่มน้ำ และเขามองเห็นสิ่งที่สว่างติดจากตรงกลางของทะเลสาบ ไม่ ไม่เอ็กซ์ ในตอนแรก เขาไม่เข้าใจมันคืออะไร แต่แล้ว เขาตระหนักว่า มันเป็นหางของเครื่องบิน พายุทอร์นาโดที่พลิกเครื่องบินรอบ และยกหางน้ำอย่างใด เห็นเครื่องบิน ไบรอันคิดของผู้นำร่อง และความโศกเศร้าที่ดีต่อผิวหน้ากว่าเขา เขาเน้นผู้นำร่อง และปรารถนาเขาเหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไบรอันยืนอยู่บนขอบของทะเลสาบที่คิดเกี่ยวกับวันแรกของเนื้อสัตว์ (นี้คือสิ่งที่เขาเรียกว่าวันนั้นเขาจับที่ foolbird แรก) นอกจากนี้เขายังคิดเกี่ยวกับวันที่ลูกของเขาเป็นครั้งแรก (ตอนแรกที่เขาใส่กันลูกศรที่บินด้วยความถูกต้องมากพอที่จะตีกระต่ายหรือนก) และกระต่ายวันแรก (เมื่อเขาฆ่าและกินกระต่ายครั้งแรกของเขา) โชคดีที่ผู้บรรยายไม่ได้ให้รายละเอียดมากเกินไปเกี่ยวกับการตายของปุย.
วันนี้ แต่ไบรอันพยายามที่จะได้รับ foolbird Sidling ขึ้นไปอย่างช้า ๆ ไม่เคยมองตรงที่มันเขาก้าวหน้ากับมันนิด ๆ จนเขาใกล้พอที่จะยิงลูกศร สองคนแรกที่ลูกศรพลาดนก แต่หนึ่งในสามพบเครื่องหมาย.
ชัยชนะ.
หลังจากการเรียกนกและลูกศรของเขาไบรอันเดินไปที่ทะเลสาบล้างมือของเขาในน้ำ.
ไบรอันทันใดนั้นความรู้สึกอะไรบางอย่างที่อยู่ข้างหลังเขา เขาเริ่มที่จะเปิดเท่านั้นที่จะถูกโจมตีบนหัวโดยกวางขนาดใหญ่ ติเตียนกวางกับเขาโยนเขาลงไปในน้ำแล้วดังต่อไปนี้หลังจากที่เขาโจมตีอีกครั้ง.
ดิ้นรนสำหรับอากาศและหวังว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บมากเกินไปไม่ดีไบรอันพื้นผิวที่จะหาผู้หญิงที่ไม่สวยยืนอยู่ใกล้ ๆ ใจเย็นเคี้ยวพืช ดีงามจริงสวย.
เขาพยายามที่จะคลานออกมาจากน้ำ แต่การโจมตีมูอีกครั้งเขากลับมากระแทกกับหัวและกีบของเธอ ผิวไบรอันอีกครั้งเห็นกวางเคี้ยวใจเย็นไม่กี่ฟุตจาก นี้เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่ไม่สวยไม่เด็ดขาด ย้ายช้ามากเพื่อที่จะไม่ดึงดูดความสนใจของเธอเขาจัดการที่จะทำให้มันไปยังฝั่งและคลานขึ้นไปบนต้นไม้และแปรง ต๊าย.
ซ่อนอยู่หลังต้นไม้, ไบรอันได้ตระหนักถึงซี่โครงของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสสวย บางสิ่งบางอย่างผิดปกติกับไหล่ขวาของเขาและเขาก็มีปัญหาเรื่องการหายใจ เมื่อมูย้ายออกไปในระยะทางที่ไบรอันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ทะเลสาบสำหรับหอกของเขาและกราบและนกทั้งหมดที่เขาต้องการลดลงเมื่อมูโจมตี.
หลังจากการเรียกสิ่งที่เขาเดินช้า ๆ กลับไปที่พักพิงของเขา หยุดมักจะไปยืนพิงต้นไม้และความสะดวกในการหายใจของเขา ในที่สุดก็กลับมาอยู่ในที่พักพิงที่เขาผล็อยหลับไปพยายามที่จะให้ความรู้สึกของการโจมตีของมูซ.
ไบรอันจะตื่นขึ้นมาด้วยเสียง, เสียงคำรามต่ำของลมนอกที่พักอาศัย อาการปวดซี่โครงของเขาได้ลดลงเล็กน้อยโชคดี แต่เสียงเขากลัวมันเป็นเสียงที่ไม่ดีและเขารู้สึกว่ามัน "มาสำหรับเขา" (16.26) ตาลตาลตาล.
ก้าวนอกที่พักอาศัยเพื่อการศึกษาท้องฟ้าไบรอันคิดว่าเสียงที่คุ้นเคยเหมือนสิ่งที่เขาได้อ่านเกี่ยวกับหรือได้ยินมาก่อนบนจอโทรทัศน์.
แล้วเขาก็รู้ตัวดีว่า มันเป็นเสียงของพายุทอร์นาโดที่ใกล้เข้ามา Yowza.
ในขณะที่เขาหันกลับไปเป็นที่พักพิงฮิตพายุทอร์นาโดกระแทกเขาเผชิญแรกลงบนพื้นดิน มันแส้เขากับผนังของที่พักอาศัยและโปรยทั้งหมดของทรัพย์สินของเขาออกไปยังทะเลสาบ ไบรอันได้ยินเสียงต้นไม้หักข้างนอกและมีกรงเล็บที่โขดหินที่จะเก็บจากการถูกดึงออกมาจากที่กำบังลม.
ที่มีทั้งหมดของเครื่องมือของเขาหายไป (ยกเว้นขวานของเขายังคงแขวนจากเข็มขัดของเขา), ไบรอันอยู่ในความมืดของ ที่พักพิง fireless ตอนนี้คิดเกี่ยวกับสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วสำหรับเขา เวลานี้แม้ว่าเขามุ่งมั่นที่จะสร้างเขามีขวานของเขาและเขาเป็นเรื่องยากที่เขาคิดว่าเพื่อให้ทุกอย่างที่เขาต้องการจริงๆ คุณไปบ.
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งซี่โครงของไบรอันยังคงทำร้าย เขาเดินไปที่ทะเลสาบที่จะได้รับเครื่องดื่มจากน้ำและเขาเห็นอะไรบางอย่างติดสว่างออกมาจากกลางทะเลสาบ ไม่มีก็ไม่ Excalibur.
ครั้งแรกที่เขาไม่สามารถคิดออกว่ามันคืออะไร แต่แล้วเขาก็ตระหนักดีว่ามันเป็นหางของเครื่องบิน พายุทอร์นาโดอย่างใดพลิกเครื่องบินไปรอบ ๆ และยกหางขึ้นในน้ำ เห็นเครื่องบินที่ไบรอันคิดของนักบินและล้างความโศกเศร้าที่ดีกว่าเขา เขามุ่งเน้นที่นักบินและความปรารถนาของเขาที่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไบรอันยืนบนขอบของทะเลสาบคิดวันแรก ( เนื้อนี้เป็นสิ่งที่เขาเรียก วันที่เขาจับได้ว่า foolbird ก่อน ) เขายังคิดถึงวันศรแรกของเขา ( เมื่อเขาใส่กันเป็นลูกศรที่บินกับความถูกต้องเพียงพอที่จะตีกระต่ายหรือนก ) และวันแรกกระต่าย ( เมื่อเขาฆ่าและกินกระต่ายแรกของเขา ) Thankfully ,ผู้บรรยายไม่ได้ให้รายละเอียดมากมายเกี่ยวกับการตายของปุย .
วันนี้ แม้ว่า ไบรอันพยายามที่จะได้รับ foolbird . การเดินเอียงข้างขึ้นช้าๆ ไม่เคยมองโดยตรง ที่ มัน เขาขยับได้ทีละนิด จนใกล้พอที่จะยิงลูกศร สองลูกศรแรกมิสนก แต่อันที่สามพบเครื่องหมายของ

หลังจากชัยชนะ เรียกนก และลูกศรทะเลสาบไบรอันเดินไปล้างมือในน้ำ
ก็ไบรอันรู้สึกถึงบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังเขา เขาเริ่มที่จะเปิดเท่านั้นที่จะถูกโจมตีโดยโดยมากเป็นมูส สวยกระแทกกับเขา โยนเขาลงไปในน้ำ แล้วติดตามหลังจากที่เขาโจมตีอีกครั้ง
ดิ้นรนอากาศและหวังว่าเขาไม่ได้บาดเจ็บมาก ไบรอัน พื้นผิวที่จะหามูสที่ยืนอยู่ใกล้เคียง ค่อยๆเคี้ยวพืชจริงที่ดีงาม . .
เขาพยายามคลานขึ้นมาจากน้ำ แต่มูสโจมตีอีกครั้ง กระแทกเขากลับมากับหัวของเธอและกีบเท้าของเธอ พื้นผิว , ไบรอันอีกครั้งเห็นมูส เคี้ยวช้าๆ กี่ฟุตแล้ว นี่คือหนึ่งเด็ดขาด . . เคลื่อนที่อย่างช้าๆเพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจของเธอ เขาจัดการเพื่อให้ถึงฝั่งแล้วคลานขึ้นไปในต้นไม้และแปรง เฮ้อ . . .
ที่หลบอยู่หลังต้นไม้ไบรอันว่าซี่โครงของเขาได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง มีบางอย่างผิดปกติกับไหล่ขวาของเขา และเขาก็มีปัญหาในการหายใจ เมื่อ มูส ย้ายไปไกล ไบรอันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ทะเลสาบของเขาหอกและธนูและนก ซึ่งทั้งหมดจะลดลงเมื่อมูสโจมตี
หลังจากเรียกสิ่งต่าง ๆ ของเขา เขาเดินอย่างช้าๆ กลับไปที่พักของเขาหยุดบ่อยพิงต้นไม้และความสะดวกในการหายใจของเขา ในที่สุดก็กลับมาพัก หลับ พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของมูสของการโจมตี
ไบรอันจะตื่นขึ้นด้วยเสียง เสียงคำรามต่ำลมภายนอกสถานสงเคราะห์ อาการเจ็บซี่โครงของเขาจืดจางหน่อย โชคดี แต่เสียงเขาก็กลัวเสียงไม่ดี และเขารู้สึกว่ามัน " มาหาเขา " ( 16.26 ) Dun Dun Dun .
ก้าวนอกที่พักเพื่อศึกษาท้องฟ้า ไบรอันคิดว่าเสียงมันคุ้นๆ เหมือนเขาอ่าน หรือได้ยินมาก่อนในโทรทัศน์
แล้วเขาจะตระหนักถึง มันเป็นเสียงที่ใกล้พายุทอร์นาโด แสบนะ
เท่าที่เขาจะกลับไปที่พัก ทอร์นาโดฮิต กระแทกหน้าเขาครั้งแรกบนพื้นดินมันแส้เขาพิงผนังที่พักพิงและสหภาพแรงงานทั้งหมดของทรัพย์สินของเขาไปยังทะเลสาบ ไบรอันได้ยินต้นไม้หักภายนอก และมีกรงเล็บที่หินเพื่อไม่ให้ถูกดึงออกจากที่กำบังจากลม
ที่มีทั้งหมดของเครื่องมือของเขาหายไปแล้ว ( ยกเว้นขวานของเขายังคงห้อยอยู่ที่เข็มขัดของเขา ) , ไบรอันอยู่ในความมืดของตอนนี้ fireless ที่อยู่อาศัย ,คิดเกี่ยวกับวิธีการอย่างรวดเร็วสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงสำหรับเขา เวลานี้แม้ว่าเขามุ่งมั่นที่จะสร้างเขามีขวานของเขา เขาลำบาก เขาคิดว่า นั่นคือทั้งหมดที่เขาต้องการจริงๆ นะ คุณไป ไบรอัน
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในเช้าวันต่อมา ไบรอัน ซี่โครงยังเจ็บ เขาไปที่ทะเลสาบเพื่อไปดื่มน้ำ เขาเห็นบางอย่างที่สดใส ที่ยื่นออกมาจากตรงกลางของทะเลสาบ ไม่ไม่ใช่เอ็กคาลิเบอร์
ตอนแรกเขาไม่สามารถคิดออกว่ามันคืออะไร แต่เขารู้ว่ามันคือหางของเครื่องบิน พายุทอร์นาโดได้พลิกเครื่องบินรอบ และชูหางขึ้นในน้ำ เห็นเครื่องบิน ไบรอันคิดว่านักบินและความเศร้ามากเลยล้างมากกว่าเขา เขามุ่งเน้นที่นักบินและให้เขาพักผ่อน