But there is an even more fundament

But there is an even more fundamental issue. For the most part, the project of democratizing “democracies” has been conceived as a matter of progressively including more classes of individuals within territorial communities. But no matter how universal these inclusions, when represented geographically, the people are only a “demos” insofar as their primary interests and identities are geographical in nature. Nongeographical constituencies—those emerging from race, ethnicity, class, gender, environment, global trade, and so on—are represented only insofar as they intersect with the circumstances of location, producing only an accidental relationship between democratic autonomy (particularly the distributions of opportunities necessary for self-determination) and forms of representation (Bohman 2007; cf. Gould 2004, Held & Koenig-Archibugi 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่มีปัญหาพื้นฐานมาก ส่วนใหญ่ โครงการของ democratizing "เหมือนๆ" มีแล้วรู้สึกเป็นเรื่องของความก้าวหน้ารวมทั้งเพิ่มเติมเรียนบุคคลในชุมชนดินแดน แต่ว่าวิธีสากลเหล่านี้ เมื่อแสดงกันทางภูมิศาสตร์ คนเป็นเพียงการ "ตัวอย่าง" insofar ความสนใจหลัก และรหัสประจำตัวคือภูมิศาสตร์ธรรมชาติ ชุมชน nongeographical — จากการแข่งขัน เชื้อชาติ ชั้น เพศ สิ่งแวดล้อม ค้าสากล และอื่น ๆ ซึ่งจะแสดงเฉพาะ insofar เป็นพวกอินกับสถานการณ์สถานที่ ผลิตเฉพาะความสัมพันธ์โดยไม่ตั้งใจระหว่างประชาธิปไตยอิสระ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระจายของโอกาสที่จำเป็นสำหรับการปกครองตนเอง) และรูปแบบของการแสดง (Bohman 2007 มัทธิว Gould 2004 จับและรักษา Archibugi 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่มันเป็นปัญหาพื้นฐานมากขึ้น สำหรับส่วนใหญ่ , โครงการ democratizing " ประชาธิปไตย " ที่ได้รับการสนับสนุนเป็นเรื่องของความก้าวหน้ารวมทั้งเพิ่มเติมชั้นของบุคคลภายในชุมชนน่าน . แต่ไม่ว่าสากลรวมเหล่านี้ เมื่อแสดงตามเขตภูมิศาสตร์ประชาชนเป็นเพียง " สาธิต " ตราบเท่าที่ความสนใจหลักของพวกเขาและตัวตนที่เป็นทางภูมิศาสตร์ในธรรมชาติ nongeographical องค์กรที่เกิดขึ้นใหม่จากเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ ชนชั้น เพศ สิ่งแวดล้อม การค้าโลก และอื่นๆ แสดงตราบเท่าที่พวกเขาตัดกับสภาพแวดล้อมของที่ตั้งผลิตเพียงอุบัติเหตุความสัมพันธ์ระหว่างประชาธิปไตยด้วยตนเอง ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งการโอกาสที่จำเป็นสำหรับการตัดสินใจด้วยตนเอง ) และรูปแบบของการเป็นตัวแทน ( bohman 2007 ; CF กูล 2004 ที่จัดขึ้น& Koenig archibugi 2005 )