ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์การกำเนิดกีฬาสนุกเกอร์สนุกเกอร์เริ่มเกิดขึ้นในปลา การแปล - ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์การกำเนิดกีฬาสนุกเกอร์สนุกเกอร์เริ่มเกิดขึ้นในปลา ไทย วิธีการพูด

ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์การกำเนิดกีฬาส

ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์

การกำเนิดกีฬาสนุกเกอร์
สนุกเกอร์เริ่มเกิดขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 กีฬาบิลเลียดเป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมในหมู่ทหารอังกฤษที่ประจำในประเทศอินเดีย และคิดค้นเพิ่มเติมรูปแบบใหม่จากบิลเลียดแบบเดิม หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงในระหว่างเจ้าหน้าที่ได้คิดค้นในขณะอยู่ในห้องรับประทานอาหารในเมืองจาบาลปุร์ (Jabalpur) ระหว่าง ปี 1874 หรือ 1875 ได้เพิ่มลูกบอลสีต่างๆ ได้แก่สีแดงและดำ ซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับ พีระมิดพูล และไลฟ์พูล มีการกำหนดกติกาอย่างเป็นทางการในปี 1884 โดย เซอร์ เนวิลล์ แชมเบอร์เลน คำว่า สนุกเกอร์ (snooker) ในภาษาอังกฤษ มีต้นกำเนิดจากการทหาร ซึ่งเป็นสแลงของนักเรียนนายทหารปีแรกหรือบุคลากรที่ไม่มีประสบการณ์[ หนึ่งในฉบับที่กำหนดการแข่งขัน ซึ่งเซอร์ เนวิลล์ แชมเบอร์เลน แห่งกรมทหารเดวอนเชอร์ (ที่ไม่ใช่ชื่อเดียวกับนายกรัฐมนตรีอังกฤษ) ได้เล่นเกมใหม่เมื่อนั้นคู่ต่อสู้ของเขาพลาดที่จะแทงลงหลุมและแชมเบอร์เลนได้เรียกสิ่งนี้ว่า สนุกเกอร์ มันจึงกลายเป็นสิ่งที่เชื่อมกับเกมบิลเลียดในขณะนั้นมีการอ้างถึงผู้เล่นมือใหม่ที่ได้ถูกอธิบายว่าเป็น สนุกเกอร์






กติกาวิธีการเล่นกีฬาสนุ๊กเกอร์

วิธีการนับคะแนนการเล่น

สีแดง 1 คะแนน

สีเหลือง 2 คะแนน

สีเขียว 3 คะแนน

สีน้ำตาล 4 คะแนน

สีน้ำเงิน 5 คะแนน

สีชมพู 6 คะแนน

สีดำ 7 คะแนน








การตั้งลูกจำนวนการเล่น

การตั้งจำนวนลูกสนุ๊กเกอร์ซึ่ง มี 3 ประเภทด้วยกัน

ประเภทที่1

การแข่งขั้น 15 แดง หมายถึงการ มีลูกสีแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์จำนวน 15 ลูก ตามาตราฐานกีฬาสากลโลก
ประเภทที่2

การแข่งขั้น 10 แดง ซึ่งมีจำนวน ลูกสีแดงบนโต๊ะเพียง 10ลูก ซึ่งการแข่งขันแบบนั้นจะเป็นการตั้งกฎการเล่นกันขึ้นมาเอง
ประเภทที่3

การแข่งขั้น 6 แดง ซึ่งมีจำนวน ลูกแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์ เพียง 6 ลูกซึ่งการเล่นแบบนี้จะเป็นการเล่นทั่วไป
ปัจุบันนิยมเล่นกันมากจน ยกระดับเข้ามาเป็นการแข่งขันระดับประเทศ

การแต่งกายของนักกีฬาสนุกเกอร์ระดับโลก

การแต่งกาย ชายและหญิง
1.เสื้อคอปกแขนยาว
2.หูกระต่าย
3.เสื้อกั๊ก
4.กางเกงสแลคสีดำ



วิธีการซ้อม สนุ๊กเกอร์ ตามหลักนักกีฬาระดับโลก
การซ้อมสนุกเกอร์ โดยการตั้งลูก เป็นรูป ตัวอักษร T
1.การตั้งลูกเช่นนี้จะมีผลทำให้ผู้ซ้อมนั้น สามารถฝึกทักษะ เข้าเบรก หรือต่อแต้ม แทงได้ทั้งเกมส์









วิธีการยืนอย่างถูกต้องตามหลักเล่นเล่นกีฬาสนุกเกอร์

วิธีการยืนอย่างถูกต้อง
โดยปกติแล้ว การยืนก็เป็นพื้นฐานของการเล่นสนุกเกอร์อีกเช่นกัน อย่างยื่นอย่างถูกต้อง
1.ก้มลงโดยเท้าซ้ายจะอยู่หน้าเท้าขวา
2.ย่อนเท้าซ้ายลงเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เกิดการเกร่งของกล้ามเนื้อเท้าซ้าย
3.เท้ายืนขวาตรง หันปลายเท้าขาวออกไปซ้ายขวาเล็กน้อย ตามรูปด้านซ้ายมือ
(รูปนี้เป็นการยืนสำหรับผู้ที่ จับไม้คิวด้านขวาของมือ)
ถ้าผู้เล่นถนัดการจับคิวด้านซ้ายของมือ การยืนก็จะสลับข้างกัน
มารายาทในการเล่น

มารายาทในการเล่น
กีฬาสนุ๊กเกอร์
เป็นกีฬาที่ผู้เล่นต้องใช้สมาธิ ทั้งสายตาและความเงียบเป็นอย่างมาก (เทียบได้กับกีฬายิงปืน)
มารยาทที่ไม่ดี
1. ชอบชวนคุยหรือส่งเสียงดังขณะเรากำลังแทง
2. มายืนฝนช็อคถี่ๆ ข้างๆหู เวลาเราก้มแทง
3. เวลากำลังจะแทง ชอบเอาช็อคมาวางแปะ กระแทกโต๊ะ
4. เวลากำลังแทงชอบเดินมา ที่หลุมที่กำลังเล็ง (อันนี้ทำให้ผมหงุดหงิดที่สุด)
มารยาทที่ดี
1. ไม่ทำตัวเสียมารยาท ไม่รบกวนสมาธิผู้เล่น
2. เวลาเราแทง จะเดินหลบมาด้านหลัง หรือเดินไปห่างจากโต๊ะ ไม่มาเกาะแกะ
3. ตั้งลูกสีให้ (ในกรณี มาร์คกี้ไม่อยู่แถวนั้น)
กฎ กติกา และการเล่น

1. การเปิดเกมส์
1.1ถ้าลูกดำลงตอนเปิดเกมส์ สามารถให้ตั้งลูกใหม่ได้
1.2ถ้าลูกสีและลูกลายลงพร้อมกัน ก็สามารถที่จะเลือกเล่นลูกใดก็ได้
1.3ถ้าลูกสีหรือลูกลายลง และลูกขาวเปลี่ยนปรับเป็นฟาล์ว และฝ่ายตรงข้ามสามารถเลือกเล่นลูกสีหรือลูกลายก็ได้

2. การฟาล์วเสีย 2 ช็อต (คือ ฝ่ายตรงข้ามแทงได้ 2 ครั้งติดต่อกัน)
2.1ถ้าแทงลูกแล้วลูกขาวลง ยกเว้นลูกดำ
2.2ถ้าแทงลูกของฝ่ายตรงข้ามลง
2.3ถ้าแทงลูกที่เล่นและลูกขาวออกนอกโต๊ะ
2.4ถ้าแทงไม่โดนลูกของตัวเอง
2.5ถ้าลูกขาวฟาล์ว ในขณะที่อีกฝ่ายเหลือดำลูกสุดท้าย ให้นำลูกขาววางที่เส้นปิด และสามารถแทงไปยังลูกดำที่ตำแหน่งไหนก็ได้ ไม่ว่าใต้เส้น หรือเหนือเส้นปิด
3. การแพ้เกมส์
3.1แทงลูกดำลงระหว่างเกมส์
3.2ถ้าชิงดำลูกขาวเปลี่ยน หรือลูกขาวออกนอกโต๊ะ
3.3ถ้าแทงลูกดำลงผิดหลุมที่บอก
3.4ถ้าแทงลูกดำออกนอกโต๊ะ
3.5ถ้าชิงลูกดำแทงไม่ถูกลูกดำ
3.6ฝ่ายตรงข้ามแทงลูกดำลง (ลูกสุดท้าย) และไม่ได้ทำฟาล์ว

อุปกรณ์กีฬาสนุ๊กเกอร์

1. ลูกสนุ๊กเกอร์

ลูกต่างๆ จะต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 52.5 มม. โดยมีความคลาดเคลื่อนได้ไม่เกิน 0.05 มม. ลูกจะต้องมีน้ำหนักเท่ากัน คลาดเคลื่อนได้ไม่เกิน 0.5 กรัมต่อ 1 ชุด
ลูกใดลูกหนึ่ง หรือทั้งชุด อาจให้เปลี่ยนได้ โดยความเห็นชอบจากผู้เล่นร่วมกันหรือจากดุลยพินิจของผู้ตัดสิน



2.ไม้สนุ๊กเกอร์
ไม้คิว (Cue) ไม้คิวที่ใช้ในการเล่น ต้องมีความยาวไม่ต่ำกว่า 3 ฟุต (914 มม.) และรูปร่างลักษณะโดยทั่วไปต้องไม่แตกต่างจากที่นิยมใช้กันอยู่ปกติ

0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์การกำเนิดกีฬาสนุกเกอร์สนุกเกอร์เริ่มเกิดขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 กีฬาบิลเลียดเป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมในหมู่ทหารอังกฤษที่ประจำในประเทศอินเดียและคิดค้นเพิ่มเติมรูปแบบใหม่จากบิลเลียดแบบเดิมหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงในระหว่างเจ้าหน้าที่ได้คิดค้นในขณะอยู่ในห้องรับประทานอาหารในเมืองจาบาลปุร์ (จาบาลปุร์) ระหว่างปี 1874 หรือ 1875 ได้เพิ่มลูกบอลสีต่าง ๆ ได้แก่สีแดงและดำซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับพีระมิดพูลและไลฟ์พูลมีการกำหนดกติกาอย่างเป็นทางการในปี 1884 โดยเซอร์เนวิลล์แชมเบอร์เลนคำว่าสนุกเกอร์ (สนุ๊กเกอร์) ในภาษาอังกฤษมีต้นกำเนิดจากการทหารซึ่งเป็นสแลงของนักเรียนนายทหารปีแรกหรือบุคลากรที่ไม่มีประสบการณ์ [หนึ่งในฉบับที่กำหนดการแข่งขันซึ่งเซอร์เนวิลล์แชมเบอร์เลนแห่งกรมทหารเดวอนเชอร์ (ที่ไม่ใช่ชื่อเดียวกับนายกรัฐมนตรีอังกฤษ) ได้เล่นเกมใหม่เมื่อนั้นคู่ต่อสู้ของเขาพลาดที่จะแทงลงหลุมและแชมเบอร์เลนได้เรียกสิ่งนี้ว่าสนุกเกอร์มันจึงกลายเป็นสิ่งที่เชื่อมกับเกมบิลเลียดในขณะนั้นมีการอ้างถึงผู้เล่นมือใหม่ที่ได้ถูกอธิบายว่าเป็นสนุกเกอร์ กติกาวิธีการเล่นกีฬาสนุ๊กเกอร์วิธีการนับคะแนนการเล่นสีแดง 1 คะแนนสีเหลือง 2 คะแนนสีเขียว 3 คะแนนสีน้ำตาล 4 คะแนนสีน้ำเงิน 5 คะแนนสีชมพู 6 คะแนนสีดำ 7 คะแนนการตั้งลูกจำนวนการเล่น ประเภทด้วยกันการตั้งจำนวนลูกสนุ๊กเกอร์ซึ่งมี 3 ประเภทที่1การแข่งขั้น 15 แดงหมายถึงการมีลูกสีแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์จำนวน 15 ลูกตามาตราฐานกีฬาสากลโลกประเภทที่2การแข่งขั้น 10 แดงซึ่งมีจำนวนลูกสีแดงบนโต๊ะเพียง 10ลูก ซึ่งการแข่งขันแบบนั้นจะเป็นการตั้งกฎการเล่นกันขึ้นมาเองประเภทที่3การแข่งขั้น 6 แดงซึ่งมีจำนวนลูกแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์เพียง 6 ลูกซึ่งการเล่นแบบนี้จะเป็นการเล่นทั่วไปปัจุบันนิยมเล่นกันมากจนยกระดับเข้ามาเป็นการแข่งขันระดับประเทศ การแต่งกายของนักกีฬาสนุกเกอร์ระดับโลก การแต่งกายชายและหญิง1.เสื้อคอปกแขนยาว2.หูกระต่าย3.เสื้อกั๊ก4.กางเกงสแลคสีดำวิธีการซ้อมสนุ๊กเกอร์ตามหลักนักกีฬาระดับโลก การซ้อมสนุกเกอร์โดยการตั้งลูกเป็นรูปตัวอักษร T 1.การตั้งลูกเช่นนี้จะมีผลทำให้ผู้ซ้อมนั้น สามารถฝึกทักษะเข้าเบรกหรือต่อแต้มแทงได้ทั้งเกมส์วิธีการยืนอย่างถูกต้องตามหลักเล่นเล่นกีฬาสนุกเกอร์ วิธีการยืนอย่างถูกต้องโดยปกติแล้วการยืนก็เป็นพื้นฐานของการเล่นสนุกเกอร์อีกเช่นกันอย่างยื่นอย่างถูกต้อง1.ก้มลงโดยเท้าซ้ายจะอยู่หน้าเท้าขวา2.ย่อนเท้าซ้ายลงเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เกิดการเกร่งของกล้ามเนื้อเท้าซ้าย3.เท้ายืนขวาตรง หันปลายเท้าขาวออกไปซ้ายขวาเล็กน้อยตามรูปด้านซ้ายมือ(รูปนี้เป็นการยืนสำหรับผู้ที่จับไม้คิวด้านขวาของมือ)ถ้าผู้เล่นถนัดการจับคิวด้านซ้ายของมือการยืนก็จะสลับข้างกันมารายาทในการเล่น มารายาทในการเล่นกีฬาสนุ๊กเกอร์ เป็นกีฬาที่ผู้เล่นต้องใช้สมาธิทั้งสายตาและความเงียบเป็นอย่างมาก (เทียบได้กับกีฬายิงปืน)มารยาทที่ไม่ดี1. ชอบชวนคุยหรือส่งเสียงดังขณะเรากำลังแทง2. มายืนฝนช็อคถี่ ๆ ข้างๆหูเวลาเราก้มแทง3. เวลากำลังจะแทงชอบเอาช็อคมาวางแปะกระแทกโต๊ะ4. เวลากำลังแทงชอบเดินมาที่หลุมที่กำลังเล็ง (อันนี้ทำให้ผมหงุดหงิดที่สุด)มารยาทที่ดี1. ไม่ทำตัวเสียมารยาทไม่รบกวนสมาธิผู้เล่น2. เวลาเราแทงจะเดินหลบมาด้านหลังหรือเดินไปห่างจากโต๊ะไม่มาเกาะแกะ3. ตั้งลูกสีให้ (ในกรณีมาร์คกี้ไม่อยู่แถวนั้น)กฎกติกาและการเล่น1. การเปิดเกมส์1.1ถ้าลูกดำลงตอนเปิดเกมส์ สามารถให้ตั้งลูกใหม่ได้1.2ถ้าลูกสีและลูกลายลงพร้อมกัน ก็สามารถที่จะเลือกเล่นลูกใดก็ได้1.3ถ้าลูกสีหรือลูกลายลง และลูกขาวเปลี่ยนปรับเป็นฟาล์วและฝ่ายตรงข้ามสามารถเลือกเล่นลูกสีหรือลูกลายก็ได้2. การฟาล์วเสีย 2 ช็อต (คือฝ่ายตรงข้ามแทงได้ 2 ครั้งติดต่อกัน)2.1ถ้าแทงลูกแล้วลูกขาวลง ยกเว้นลูกดำ2.2ถ้าแทงลูกของฝ่ายตรงข้ามลง2.3ถ้าแทงลูกที่เล่นและลูกขาวออกนอกโต๊ะ2.4ถ้าแทงไม่โดนลูกของตัวเอง2.5ถ้าลูกขาวฟาล์ว ในขณะที่อีกฝ่ายเหลือดำลูกสุดท้ายให้นำลูกขาววางที่เส้นปิดและสามารถแทงไปยังลูกดำที่ตำแหน่งไหนก็ได้ไม่ว่าใต้เส้นหรือเหนือเส้นปิด3. การแพ้เกมส์3.1แทงลูกดำลงระหว่างเกมส์3.2ถ้าชิงดำลูกขาวเปลี่ยน หรือลูกขาวออกนอกโต๊ะ3.3ถ้าแทงลูกดำลงผิดหลุมที่บอก3.4ถ้าแทงลูกดำออกนอกโต๊ะ3.5ถ้าชิงลูกดำแทงไม่ถูกลูกดำ3.6ฝ่ายตรงข้ามแทงลูกดำลง และไม่ได้ทำฟาล์ว (ลูกสุดท้าย)อุปกรณ์กีฬาสนุ๊กเกอร์ 1. ลูกสนุ๊กเกอร์ลูกต่าง ๆ จะต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 52.5 มม. โดยมีความคลาดเคลื่อนได้ไม่เกิน 0.05 มม. ลูกจะต้องมีน้ำหนักเท่ากันคลาดเคลื่อนได้ไม่เกิน 0.5 กรัมต่อ 1 ชุดลูกใดลูกหนึ่งหรือทั้งชุดอาจให้เปลี่ยนได้โดยความเห็นชอบจากผู้เล่นร่วมกันหรือจากดุลยพินิจของผู้ตัดสิน 2.ไม้สนุ๊กเกอร์ ไม้คิว (Cue) ไม้คิวที่ใช้ในการเล่นต้องมีความยาวไม่ต่ำกว่า 3 ฟุต (914 มม..) และรูปร่างลักษณะโดยทั่วไปต้องไม่แตกต่างจากที่นิยมใช้กันอยู่ปกติ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
19 (จา) ระหว่างปี 1874 หรือ 1875 ได้เพิ่มลูกบอลสีต่างๆ ได้แก่ สีแดง และดำซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับพีระมิดพูลและไลฟ์พูล 1884 โดยเซอร์เนวิลล์แชม เบอร์เลนคำว่าสนุกเกอร์ (สนุ๊กเกอร์) ในภาษาอังกฤษมีต้นกำเนิดจากการ ทหาร หนึ่งในฉบับที่กำหนดการแข่งขันซึ่งเซอร์ เนวิลล์แชมเบอร์เลนแห่งกรมทหารเดวอนเชอร์ สนุกเกอร์ 1 คะแนนคะแนนสีเหลือง 2 คะแนนคะแนนสีเขียว 3 คะแนนคะแนนสีน้ำตาล 4 คะแนนคะแนนสีน้ำเงิน 5 คะแนนคะแนนสีชมพู 6 คะแนนคะแนนสีดำตั้งขึ้น 7 มี 3 ด้วยกันออกประเภทออกประเภทที่ 1 การแข่งขั้น 15 แดงหมายถึงการมีลูกสีแดง บนโต๊ะสนุ๊กเกอร์จำนวน 15 ลูก 10 แดงซึ่งมีจำนวนลูกสีแดงบน โต๊ะเพียง 10 ลูก 6 แดงซึ่งมีจำนวนลูกแดงบนโต๊ะ สนุ๊กเกอร์เพียง 6 สนุ๊กเกอร์ โดยการตั้งลูกเป็นรูปตัวอักษร สามารถฝึกทักษะเข้าเบรกหรือต่อแต้ม ทั้งสายตาและความเงียบเป็นอย่างมาก มายืนฝนช็อคถี่ๆข้างๆหูเวลา เราก้มแทง 3 เวลากำลังจะแทงชอบเอาช็อคมา วางแปะกระแทกโต๊ะ 4 เวลากำลังแทงชอบเดินมาที่หลุม ที่กำลังเล็ง ไม่ทำตัวเสียมารยาทไม่รบกวนสมาธิผู้ เล่น 2 เวลาเราแทงจะเดินหลบมาด้าน หลังหรือเดินไปห่างจากโต๊ะไม่มาเกาะแกะ 3 ตั้งลูกสีให้ (ในกรณีมาร์คกี้ไม่อยู่แถวนั้น) กฎกติกาและการเล่น1 และลูกขาวเปลี่ยนปรับเป็นฟาล์ ว การฟาล์วเสีย 2 ช็อต (คือฝ่ายตรงข้ามแทงได้ 2 ในขณะที่อีกฝ่ายเหลือดำลูก สุดท้ายให้นำลูกขาววางที่เส้นปิด ไม่ว่าใต้เส้นหรือเหนือเส้นปิด3 (ลูกสุดท้าย) ที่คุณลูกสนุ๊กเกอร์ที่คุณลูกต่างๆจะคุณต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 52.5 มม. โดยมีความคลาดเคลื่อนได้ไม่เกิน 0.05 มม. ลูกจะต้องมีน้ำหนักเท่ากันคลาดเคลื่อน ได้ไม่เกิน 0.5 กรัมต่อ 1 ชุดที่คุณลูกใดที่คุณลูกคุณหนึ่งหรือทั้งชุดอาจ ให้เปลี่ยนได้ (คิว) ไม้คิวที่ใช้ในการเล่นต้อง มีความยาวไม่ต่ำกว่า 3 ฟุต (914 มม.)































































































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ประวัติกีฬาสนุ๊กเกอร์การกำเนิดกีฬาสนุกเกอร์สนุกเกอร์เริ่มเกิดขึ้นในปลายศตวรรษที่ 19 กีฬาบิลเลียดเป็นกิจกรรมที่ได้รับความนิยมในหมู่ทหารอังกฤษที่ประจำในประเทศอินเดียและคิดค้นเพิ่มเติมรูปแบบใหม่จากบิลเลียดแบบเดิมหนึ่งในการเปลี่ยนแปลงในระหว่างเจ้าหน้าที่ได้คิดค้นในขณะอยู่ในห้องรับประทานอาหารในเมือ งจาบาลปุร์ ( jabalpur ) ระหว่าง . 1874 ค็อค 1875 ได้เพิ่มลูกบอลสีต่างๆได้แก่สีแดงและดำซึ่งถูกนำมาใช้สำหรับพีระมิดพูลและไลฟ์พูลมีการกำหนดกติกาอย่างเป็นทางการในปี 1884 โดยเซอร์เนวิลล์แชมเบอร์เลนคำว่าสนุกเกอร์ ( สนุกเกอร์ ) ในภาษาอังกฤษมีต้นกำเนิดจากการทหารซึ่งเป็นสแลงของนักเรียนน ายทหารปีแรกหรือบุคลากรที่ไม่มีประสบการณ์ [ หนึ่งในฉบับที่กำหนดการแข่งขันซึ่งเซอร์เนวิลล์แชมเบอร์เลนแห่งกรมทหารเดวอนเชอร์ ( ที่ไม่ใช่ชื่อเดียวกับนายกรัฐมนตรีอังกฤษ ) ได้เล่นเกมใหม่เมื่อนั้นคู่ต่อสู้ของเขาพลาดที่จะแทงลงหลุมและแชมเบอร์เลนได้เรียกสิ่งนี้ว่าสน ุกเกอร์มันจึงกลายเป็นสิ่งที่เชื่อมกับเกมบิลเลียดในขณะนั้นมีการอ้างถึงผู้เล่นมือใหม่ที่ได้ถูกอธิบายว่าเป็นสนุกเกอร์กติกาวิธีการเล่นกีฬาสนุ๊กเกอร์วิธีการนับคะแนนการเล่นสีแดง 1 คะแนนสีเหลือง 2 คะแนนสีเขียว 3 คะแนนสีน้ำตาล 4 คะแนนสีน้ำเงิน 5 คะแนนสีชมพู 6 คะแนนสีดำ 7 คะแนนการตั้งลูกจำนวนการเล่นการตั้งจำนวนลูกสนุ๊กเกอร์ซึ่งคอนโด 3 ประเภทด้วยกันประเภทที่ 1การแข่งขั้น 15 แดงหมายถึงการมีลูกสีแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์จำนวน 15 ลูกตามาตราฐานกีฬาสากลโลกประเภทที่ 2การแข่งขั้น 10 แดงซึ่งมีจำนวนลูกสีแดงบนโต๊ะเพียง 10 ลูกซึ่งการแข่งขันแบบนั้นจะเป็นการตั้งกฎการเล่นกันขึ้นมาเองประเภทที่ 3การแข่งขั้น 6 แดงซึ่งมีจำนวนลูกแดงบนโต๊ะสนุ๊กเกอร์เพียง 6 ลูกซึ่งการเล่นแบบนี้จะเป็นการเล่นทั่วไปปัจุบันนิยมเล่นกันมากจนยกระดับเข้ามาเป็นการแข่งขันระดับประเทศการแต่งกายของนักกีฬาสนุกเกอร์ระดับโลกการแต่งกายชายและหญิง1 . เสื้อคอปกแขนยาว2 . หูกระต่าย3 . เสื้อกั๊ก4 . กางเกงสแลคสีดำวิธีการซ้อมสนุ๊กเกอร์ตามหลักนักกีฬาระดับโลกการซ้อมส
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: