The major gap in this chapter conce

The major gap in this chapter concerns the normative status of claims about the meaning of life, but these will have to wait for more discussion of ethical issues in the next two chapters. I hope, however, to have provided some reasons for rejecting several inadequate approaches to a meaningful life, including religion, nihilism, and slacker serenity. The realms of love, work, and play can provide ample answers to the question of why life is worth living, but only if we have some grounds for thinking that they furnish not merely goals that people do pursue, but also goals that people ought to pursue. The next chapter argues that love, work, and play are norma tively appropriate goals because of their contributions to vital human needs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่องว่างที่สำคัญในบทนี้เกี่ยวข้องกับสถานะของการร้องเรียนเกี่ยวกับความหมายของชีวิต normative แต่เหล่านี้จะต้องรอสำหรับการอภิปรายปัญหาจริยธรรมในบทถัดไปสองเพิ่มเติม ฉันหวังว่า อย่างไรก็ตาม ให้ได้บางเหตุผลสำหรับการปฏิเสธมีความหมายชีวิต ศาสนา nihilism และสงบ slacker หลายแนวไม่เพียงพอ ความรัก งาน และสามารถให้คำตอบคำถามทำไมชีวิตเป็นคุ้มค่าน่าอยู่ แต่ถ้าเรามีเหตุผลบางอย่างคิดที่จะกล่าวไม่ได้เป็นเพียงเป้าหมายที่คนติดตาม แต่ยัง เป้าหมายคนที่ควรจะดำเนินการเพียงพอ บทต่อไปจนความรัก งาน และ norma tively เป้าหมายที่เหมาะสมเนื่องจากผู้จัดสรรต้องมนุษย์ที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่องว่างที่สำคัญในบทนี้เกี่ยวข้องกับสถานะกฎเกณฑ์ของการเรียกร้องเกี่ยวกับความหมายของชีวิต แต่เหล่านี้จะต้องรอสำหรับการอภิปรายมากขึ้นของประเด็นด้านจริยธรรมในอีกสองบท ฉันหวังว่าอย่างไรจะได้ให้เหตุผลบางอย่างที่ปฏิเสธไม่เพียงพอวิธีการหลายอย่างเพื่อชีวิตมีความหมายรวมถึงศาสนาปฏิวัติและความสงบขี้เกียจ อาณาจักรแห่งความรักการทำงานและการเล่นที่สามารถให้คำตอบที่เพียงพอคำถามที่ว่าทำไมชีวิตคือชีวิตที่คุ้มค่า แต่ถ้าเรามีเหตุบางอย่างสำหรับการคิดว่าพวกเขาให้ไม่เพียง แต่เป้าหมายที่คนไม่ดำเนินการ แต่ยังเป้าหมายที่ผู้คนควรจะ ไล่ตาม บทต่อไประบุว่าความรักการทำงานและการเล่นที่เป็นเป้าหมายที่เหมาะสม norma ลำดับเนื่องจากการมีส่วนร่วมของพวกเขาเพื่อความต้องการของมนุษย์ที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สำคัญช่องว่างในบทนี้เกี่ยวกับสถานะของการเรียกร้องเกี่ยวกับเรื่องความหมายของชีวิต แต่เหล่านี้จะต้องรอสำหรับการสนทนามากขึ้นของปัญหาทางจริยธรรมในอีกสองบท ฉันหวังว่า อย่างไรก็ตาม ได้ให้เหตุผลที่ปฏิเสธหลายวิธีไม่เพียงพอกับชีวิตที่มีความหมาย ได้แก่ ศาสนา การก่อการร้าย และขี้เกียจความสงบเงียบ อาณาจักรแห่งรัก , งานและเล่นสามารถให้คำตอบที่เพียงพอ เพื่อถามว่าทำไมชีวิตเป็นชีวิตที่คุ้มค่า แต่ถ้าเรามีเหตุผลที่คิดว่าพวกเขาให้ไม่เพียงเป้าหมายที่ผู้ทำคดี แต่ยังเป้าหมายที่ควรติดตาม บทต่อไปว่ารักงานและเล่นเป็น นอร์มา มีเป้าหมายที่เหมาะสม เพราะผลงานของพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการที่สำคัญของมนุษย์