I think all the great religions of

I think all the great religions of the world - Buddhism, Hinduism, Christianity, Islam, and Communism - both untrue and harmful. It is evident as a matter of logic that, since they disagree, not more than one of them can be true."

Bertrand Russell wrote these words in his famous essay, "Why I Am Not A Christian." In Bertrand Russell on God and Religion, Al Seckel presents in one volume the severe scrutiny Russell brought to bear on organized religion in his best essays.

Bertrand Russell on God and Religion is an exhaustive compilation of Russell's best essays on religion, freethought, and rationalism. Al Seckel has rescued many of the writings from obscure pamphlets, chapters buried in books, and from out-of-print periodicals.

From the outset of his career, Russell struggled to uproot and expose the remnants of Puritanism's emphasis upon guilt, sin, and moral condemnation. In "Why I Am Not A Christian," he wrote, "Religion is based . . . primarily and mainly upon fear . . . fear of the mysterious, fear of defeat, fear of death. Fear is the parent of cruelty, and therefore, it is no wonder if cruelty and religion have gone hand in hand."

It is in this vein that Russell approached religion. The essays in this book are representative of the full range of his thinking on the subject. Some of the essays included are, "My Religious Reminiscences," "A Debate On The Existence of God," "What Is An Agnostic?" and "Are the World's Troubles Due to Decay in Faith?"

Bertrand Russell was the recipient of countless awards for excellence during his long lifetime (1872-1970), including the Nobel Prize for literature, which he won in 1950. The range of his critical inquiry is without parallel in contemporary Western culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า ศาสนาที่ดีทั้งหมดของโลก -พุทธศาสนา ศาสนาฮินดู ศาสนาคริสต์ อิสลาม และคอมมิวนิสต์ - จริง และเป็นอันตราย จะเห็นได้ชัดเป็นเรื่องของตรรกะที่ว่า เนื่องจากพวกเขาไม่เห็นด้วย ไม่มากกว่าหนึ่งในพวกเขาสามารถเป็นจริง"เบอร์ทรานด์รัสเซลล์เขียนเรียงความมีชื่อเสียงของเขา "ทำไมฉันไม่เป็นคริสเตียน" ในเบอร์ทรานด์รัสเซลล์บนพระเจ้าและศาสนา อัล Seckel แสดงในปริมาตรหนึ่ง scrutiny รุนแรงที่รัสเซลล์นำไปในศาสนาในบทความของเขาดีที่สุดเบอร์ทรานด์รัสเซลล์บนพระเจ้าและศาสนาเป็นการรวบรวมบทความสุดของรัสเซลเกี่ยวกับศาสนา freethought และ rationalism หมดแรง อัล Seckel ได้รับงานเขียน จากเอกสารแผ่นพับ ขอปิดบัง บทที่ฝังอยู่ในหนังสือ และวารสารออกพิมพ์มากมายจากมืออาชีพของเขา รัสเซลต่อสู้เหนียว และทำให้เศษของ Puritanism เน้นความผิด บาป และลงโทษทางศีลธรรม ใน "ทำไม I Am ไม่ A คริสเตียน เขาเขียน, " ใช้ศาสนา...หลัก และส่วนใหญ่เมื่อความกลัว...กลัวกลัวลึกลับ ความพ่ายแพ้ กลัวความตาย กลัวเป็นพาเรนต์ของโหด และ ดังนั้น จึงรับประกันได้ว่าถ้าโหดและศาสนาได้ไปมือ"มันอยู่ในหลอดเลือดดำนี้ว่า รัสเซลประดับศาสนา บทความในหนังสือเล่มนี้เป็นตัวแทนของความคิดในเรื่องจึง บทความรวมมี "ฉันศาสนา Reminiscences," "A อภิปรายในดำรงอยู่ของพระเจ้า คืออะไรการ Agnostic " และ "เป็นปัญหาของโลกเนื่องจากผุในความเชื่อหรือไม่"เบอร์ทรานด์รัสเซลล์ได้รับของรางวัลมากมายสำหรับความเป็นเลิศในช่วงชีวิตยาว (เนียร์ช-1970), รวมทั้งรางวัลโนเบลสำหรับวรรณกรรม ซึ่งเขาได้รับรางวัลในปี 1950 หลากหลายคำถามที่สำคัญเขาจะไม่ขนานในวัฒนธรรมร่วมสมัยตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมคิดว่าทุกศาสนาที่ยิ่งใหญ่ของโลก - พุทธศาสนาฮินดูศาสนาคริสต์ศาสนาอิสลามและลัทธิคอมมิวนิสต์ - ทั้งเรื่องจริงและเป็นอันตราย จะเห็นเป็นเรื่องของตรรกะว่าเนื่องจากพวกเขาไม่เห็นด้วยไม่เกินหนึ่งของพวกเขาสามารถเป็นจริง. "เบอร์ทรานด์รัสเซลเขียนคำเหล่านี้ในหนังสือที่มีชื่อเสียงของเขา" ทำไมผมไม่ได้คริสเตียน. "ในเบอร์ทรานด์รัสเซลในพระเจ้าและ ศาสนา, อัล Seckel นำเสนอในหนังสือเล่มหนึ่งรัสเซลการตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างรุนแรงนำมาใช้กับศาสนาในการเขียนเรียงความที่ดีที่สุดของเขา. เบอร์ทรานด์รัสเซลในพระเจ้าและศาสนาเป็นที่รวบรวมครบถ้วนสมบูรณ์ของการเขียนเรียงความที่ดีที่สุดของรัสเซลศาสนา freethought และ rationalism. อัล Seckel ได้รับการช่วยเหลือจำนวนมาก เขียนจากแผ่นพับปิดบังบทฝังอยู่ในหนังสือและจากวารสารออกจากพิมพ์. จากเริ่มแรกในอาชีพของเขารัสเซลพยายามที่จะถอนและเปิดเผยเศษเน้น Puritanism ของเมื่อความผิดบาปและการลงโทษทางศีลธรรม. ใน " ทำไมผมไม่ได้คริสเตียน "เขาเขียนไว้ว่า" ศาสนาเป็นไปตาม . . ส่วนใหญ่และส่วนใหญ่อยู่กับความกลัว . . ความกลัวของลึกลับกลัวของความพ่ายแพ้ความกลัวของการเสียชีวิต ความกลัวเป็นแม่ของความโหดร้ายและดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจหากความโหดร้ายและศาสนาได้ไปจับมือ no. "มันมีอยู่ในหลอดเลือดดำนี้ว่ารัสเซลเข้าหาศาสนา. เรียงความในหนังสือเล่มนี้เป็นตัวแทนของเต็มรูปแบบของความคิดของเขา เรื่อง. บางส่วนของบทความรวมเป็น "รำลึกศาสนาของฉัน", "การอภิปรายเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของพระเจ้า", "คืออะไรไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า?" และ "คือปัญหาของโลกเนื่องจากการผุในศรัทธา?" เบอร์ทรานด์รัสเซลเป็น ผู้รับรางวัลนับไม่ถ้วนเพื่อความเป็นเลิศในช่วงชีวิตของเขายาว (1872-1970) รวมทั้งได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมซึ่งเขาได้รับรางวัลในปี 1950 ในช่วงของสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมที่สำคัญของเขาโดยไม่ต้องขนานในวัฒนธรรมร่วมสมัยตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่าทุกศาสนาที่ยิ่งใหญ่ของโลก - ศาสนาพุทธ ศาสนาฮินดู ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม และคอมมิวนิสต์ ทั้งจริง และอันตราย . จะเห็นได้ว่าเป็นเรื่องของตรรกะ เนื่องจากพวกเขาไม่เห็นด้วยมากกว่าหนึ่งของพวกเขาสามารถจริงๆ "

เบอร์ทรันด์ รัสเซลล์เขียนคำเหล่านี้ในบทความที่มีชื่อเสียงของเขา " ทำไมผมไม่ได้เป็นคริสเตียน " เบอร์ทรานด์ รัสเซิลล์ในพระเจ้าและศาสนาอัลเซเคิลนำเสนอในระดับหนึ่งการตรวจสอบอย่างรุนแรงรัสเซลมาแบกศาสนาในเรียงความที่ดีที่สุดของเขา

เบอร์ทรันด์ รัสเซลล์ ในศาสนาและพระเจ้าเป็นข้อมูลสะสมของรัสเซลที่ดีที่สุดเกี่ยวกับศาสนา freethought และเหตุผล . อัลเซเคิลได้ช่วยมากของงานเขียนจากปิดบังแผ่นพับ บทที่ฝังอยู่ในหนังสือ และจาก

พิมพ์วารสารตั้งแต่เริ่มต้นของอาชีพของเขา , รัสเซลล์ต่อสู้เพื่อถอนรากถอนโคน และเปิดเผยร่องรอยจะหลงความบริสุทธิ์ก็เน้นตามความผิดบาปและการลงโทษทางจริยธรรม " ทำไมผมไม่ได้เป็นคริสเตียน , " เขาเขียน " ศาสนาเป็นหลัก . . . . . . . หลักบนความกลัว . . . . . . . ความกลัวของลึกลับ กลัวแพ้ กลัวความตาย ความกลัวเป็นผู้ปกครองของความโหดร้าย และ ดังนั้นมันไม่น่าแปลกใจถ้าความโหดร้ายและศาสนาไปมือในมือ "

มันอยู่ในเส้นเลือดที่รัสเซลเข้าหาศาสนา บทความในหนังสือเล่มนี้เป็นตัวแทนของช่วงเต็มของความคิดของเขาในเรื่อง บางส่วนของบทความรวมเป็น " ความทรงจำศาสนาของฉัน " , " การอภิปรายในการดำรงอยู่ของพระเจ้า " , " อะไรคือ agnostic " ? และ " เป็นปัญหาของโลกเนื่องจากการสลายในความเชื่อ ?

เบอร์ทรันด์ รัสเซลเป็นผู้รับรางวัลนับไม่ถ้วนเพื่อความเป็นเลิศในชีวิตของเขา ( 1872-1970 ) รวมทั้งรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ซึ่งเขาได้รับรางวัลในปี 1950 ช่วงของการวิจารณ์ของเขาโดยไม่ขนานในวัฒนธรรมตะวันตกร่วมสมัย