A hundred years ago, distance educa

A hundred years ago, distance education didn't exist, and textbooks were very expensive to buy. Therefore, students had to attend lectures and write notes while they listened. Most of those notes simply recorded the contents of the lecture. The act of writing the notes, and deciding what to write, was a major factor in students' learning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อยปีที่ผ่านมาการศึกษาทางไกลไม่ได้อยู่และตำราที่มีราคาแพงมากที่จะซื้อ ดังนั้นนักเรียนได้เข้าร่วมการบรรยายและการเขียนบันทึกขณะที่พวกเขาฟัง ที่สุดของการบันทึกที่บันทึกไว้เพียงเนื้อหาของการบรรยาย การกระทำของการเขียนบันทึกและการตัดสินใจว่าจะเขียนเป็นปัจจัยสำคัญในการเรียนรู้ของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้อยปีที่ผ่านมา ไม่มีการศึกษาทางไกล และหนังสือมีราคาแพงมากจะซื้อ ดังนั้น นักเรียนได้เข้าร่วมบรรยาย และเขียนบันทึกในขณะที่พวกเขาฟัง ที่สุดของบันทึกย่อเหล่านั้นเพียงแค่บันทึกเนื้อหาของการบรรยาย การกระทำของการเขียนบันทึกย่อ และการตัดสินใจที่จะเขียน ที่ปัจจัยสำคัญของนักเรียนเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาการศึกษาไม่มีระยะทางและตำราเป็นอย่างมากซึ่งมีราคาแพงในการซื้อ ดังนั้นนักศึกษามาเข้าร่วมการอบรมสั่งสอนและเขียนข้อความในขณะที่พวกเขาฟัง หมายเหตุผู้ที่ง่ายที่สุดคือบันทึกเนื้อหาของการปราศรัยที่ การเขียนข้อความและการตัดสินใจว่าจะเขียนจะเป็นปัจจัยสำคัญในการเรียนรู้ของนักเรียน