Whilst they were almost entirely ab

Whilst they were almost entirely absent from the economics and finance literature, many industry articles discuss factor-based approaches, including incidence and severity models. Luckner and Young (1999) provide a case study that looks at credit risk using the incidence-and-severity model, and explicitly defines economic loss for a "credit risk event" as a ratio of the difference between the present value of cash flows with and without credit risk events divided by the present value of cash flows without credit risk events. Agency ratings also receive a great deal of focus, from simple Markov transition matrices to ordinal logistic regression and stochastic analysis. Hambro and Houghton (2001) provide a general introduction to interest rate and credit risk—deterministic and stochastic simulation, spreads, and the various types of credit-related risk, and deterministic modeling of credit risk using incidence-and-severity. Houghton also presents a stochastic modeling approach to credit risk that includes both asset default and downgrades using transition matrices. Bae and Kulpergry (2008) propose a multiperiod ordinal logistic regression model for credit rating transition probabilities. They extend single period factor based models to a multiperiod case. Han (2008) provides a historical perspective to both single-factor and multifactor credit models. He then demonstrates the use of one credit model to optimize a credit portfolio using multiple credit transition metrics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่พวกเขาเกือบทั้งหมด มาจากวรรณกรรมเศรษฐศาสตร์และการเงิน บทความอุตสาหกรรมจำนวนมากหารือตามปัจจัยแนวทาง รวมถึงอุบัติการณ์และความรุนแรง Luckner และ Young (1999) ให้กรณีศึกษาที่ค้นหาความเสี่ยงด้านเครดิตโดยใช้แบบจำลองการเกิดความรุนแรง และกำหนดการสูญเสียทางเศรษฐกิจสำหรับการ "สินเชื่อความเสี่ยงเหตุการณ์" เป็นอัตราส่วนของผลต่างระหว่างมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดที่มี และไม่ มีเหตุการณ์ความเสี่ยงสินเชื่อแบ่งตามมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดโดยไม่มีเหตุการณ์ความเสี่ยงสินเชื่ออย่างชัดเจน หน่วยงานจัดอันดับได้รับโฟกัส มากจากเมทริกซ์เปลี่ยน Markov เรื่องการถดถอยโลจิสติกเครื่องหมายสัญลักษณ์และการวิเคราะห์แบบเฟ้นสุ่ม Hambro Houghton (2001) ให้ทั่วไปอัตราดอกเบี้ย และความเสี่ยงสินเชื่อ — จำลอง deterministic และสโทแคสติก แพร่กระจาย และชนิดต่าง ๆ ของความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับสินเชื่อ และโมเดล deterministic ของความเสี่ยงด้านเครดิตใช้อุบัติการณ์ และความรุนแรง Houghton ยังแสดงวิธีการสร้างโมเดลแบบเฟ้นสุ่มเสี่ยงสินเชื่อที่มีสินทรัพย์เริ่มต้นและใช้เมทริกซ์เปลี่ยน downgrades แบ้และ Kulpergry (2008) เสนอแบบจำลองการถดถอยโลจิสติกเครื่องหมายสัญลักษณ์ multiperiod สำหรับกิจกรรมเปลี่ยนแปลงอันดับเครดิต พวกเขาขยายรุ่นเดียวปัจจัยระยะเวลาขึ้นอยู่กับกรณี multiperiod ฮั่น (2008) ให้มุมมองทางประวัติศาสตร์ทั้งรุ่น ปัจจัยเดียว และ multifactor เครดิต เขาสาธิตการใช้รูปแบบรายการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพผลงานเครดิตใช้วัดการเปลี่ยนแปลงเครดิตหลายแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่พวกเขาเกือบทั้งหมดหายไปจากเศรษฐศาสตร์และการเงินวรรณกรรมบทความหลายอุตสาหกรรมหารือเกี่ยวกับแนวทางปัจจัยที่ใช้รวมทั้งการเกิดและความรุนแรงรูปแบบ Luckner และหนุ่ม (1999) ให้กรณีศึกษาที่มีลักษณะที่ความเสี่ยงด้านเครดิตโดยใช้รูปแบบการเกิดและความรุนแรงและชัดเจนกำหนดสูญเสียทางเศรษฐกิจสำหรับ "เหตุการณ์ความเสี่ยงด้านเครดิต" ขณะที่อัตราส่วนของความแตกต่างระหว่างมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดที่มี และไม่มีเหตุการณ์เครดิตความเสี่ยงแบ่งตามมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดโดยไม่มีเหตุการณ์ความเสี่ยงด้านเครดิต การจัดอันดับหน่วยงานยังได้รับการจัดการที่ดีของการโฟกัสจากง่ายมาร์คอฟการฝึกอบรมการเปลี่ยนลำดับการถดถอยโลจิสติกและการวิเคราะห์สุ่ม Hambro และฮัฟตั้น (2001) ให้แนะนำทั่วไปกับอัตราดอกเบี้ยและสินเชื่อความเสี่ยงสุ่มและสัญญาณการจำลองการแพร่กระจายและประเภทต่างๆของความเสี่ยงด้านเครดิตที่เกี่ยวข้องกับการสร้างแบบจำลองและการกำหนดความเสี่ยงจากสินเชื่อโดยใช้อัตราการเกิดและความรุนแรง ฮัฟตั้นยังนำเสนอวิธีการสร้างแบบจำลองการสุ่มจากการให้สินเชื่อที่รวมทั้งค่าเริ่มต้นของสินทรัพย์และปรับลดการใช้การฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลง แบ้และ Kulpergry (2008) เสนอรูปแบบการถดถอยโลจิสติก multiperiod ลำดับสำหรับการจัดอันดับเครดิตความน่าจะเปลี่ยนแปลง พวกเขาขยายเดียวรุ่นปัจจัยระยะเวลาขึ้นอยู่กับกรณี multiperiod ฮัน (2008) ให้มุมมองทางประวัติศาสตร์ทั้งเดี่ยวและปัจจัย Multifactor รุ่นเครดิต จากนั้นเขาก็แสดงให้เห็นถึงการใช้เครดิตรุ่นหนึ่งที่จะเพิ่มประสิทธิภาพของสินเชื่อโดยใช้ตัวชี้วัดการเปลี่ยนแปลงเครดิตหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะที่พวกเขากำลังเกือบทั้งหมดหายไปจากเศรษฐศาสตร์การเงิน และวรรณกรรม บทความ เกี่ยวกับวิธีการ ปัจจัยจากหลายอุตสาหกรรม รวมถึงรุ่นอุบัติการณ์และความรุนแรง ลักเนอร์และหนุ่ม ( 1999 ) ให้ศึกษาว่าลักษณะความเสี่ยงเครดิตโดยใช้แบบจำลองการเกิดและความรุนแรงอย่างชัดเจนกำหนดและความสูญเสียทางเศรษฐกิจเป็น " เหตุการณ์ " ความเสี่ยงด้านเครดิตตามอัตราส่วนของผลต่างระหว่างมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสดที่มีและไม่มีความเสี่ยงด้านเครดิตเหตุการณ์แบ่งตามมูลค่าปัจจุบันของกระแสเงินสด โดยไม่มีความเสี่ยงด้านสินเชื่อต่างๆ การจัดอันดับหน่วยงานยังได้รับการจัดการที่ดีของโฟกัส จากเมทริกซ์การเปลี่ยนแปลงแบบง่าย ๆและการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก . สโตแคสติกแฮมโบร และ Houghton ( 2001 ) ให้ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ยและความเสี่ยงและ deterministic สุ่มการจำลองแบบกระจายเครดิต , และประเภทต่างๆของความเสี่ยงด้านเครดิตที่เกี่ยวข้องและแบบ deterministic ของความเสี่ยงด้านเครดิตโดยใช้อุบัติการณ์และความรุนแรงยังเสนอวิธีการแบบ Stochastic Houghton กับความเสี่ยงด้านเครดิตที่มีทั้งสินทรัพย์ และการเริ่มต้นใหม่ การใช้เมทริกซ์ เบ และ kulpergry ( 2008 ) เสนอการจัดสรรอันดับของตัวแบบการถดถอยเชิงเส้นสำหรับการเปลี่ยนสถานะของเครดิต . พวกเขาขยายระยะเวลาปัจจัยเดียวตามรูปแบบเพื่อกรณีการจัดสรร .ฮัน ( 2008 ) มีมุมมองทางประวัติศาสตร์ทั้งปัจจัยเดียวและรุ่นเครดิต multifactor . จากนั้นเขาก็แสดงให้เห็นถึงการใช้เครดิตหนึ่งแบบเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพผลงานเครดิตสินเชื่อหลาย การใช้มาตรวัด