SummaryThis qualitative study used

Summary
This qualitative study used strategies for recognizing arts students’ dismissed voices, as
they sought an audience for their views, talents, and career choices, and endeavored to be
respected as artists in their own right. This enmeshed argument grew from several points of
view: a) a critique of standards-based policy (when it goes too far); b) a discussion of the
137
importance of art education for student (and life) success; and c) research on the current practice
of merging art education with an art career path. To understand precisely how to improve the
learning experiences of art students, this research also sought to uncover more data on specific
curricular aspects: 1) How do art students describe a connection with their learning? 2) In what
way do art students take an active role in their learning? 3) How do the career dreams of art
students’ relate to the ongoing art career preparation and its expected or desired outcomes? 4)
What strategies do arts students use to pursue their academic course of study, and how does this
choice build the perseverance necessary for these students to achieve their artistic goals?
Participants in this study provided rich, real-world examples related to their art pursuits
during and after high school. One disturbing finding concerned the depiction of arts education in
comparison of other educational pursuits. Here, arts education fell by the wayside as other more
“academic” pursuits came to the fore. Because these students’ futures depended on their
becoming artists, giving arts education short shrift threatened these students’ futures.
Mulberry’s interview touched on the essence of the study. On her own she decided what
she wanted out of life. She was a student who could have pursued any career pathway with solid
grades, confidence, and a sense of determination to guide her. She stated that the “most
significant choice I made that affected my education was researching what I was going to do
when high school was over.” She did not dream about what she wanted, she got out there and
made it happen. She talked about researching “kind of jobs I might want to do that fit with my
interests and abilities.” Here, she found “all kinds of jobs that I didn’t even know existed” like so
many other creative students would discover, if given the chance.
Mulberry respected her family and wanted them to support her goals even though she
knew “they were a little apprehensive.” She decided on her most desirable occupation “accessory
138
design” and she began “researching schools.” While doing this research she continued to work
on ideas and practice her craft at home and high school. I will never forget the little hand-beaded
bag she created in class. It was so intricate, and well crafted––as if it came out of the nineteenth
century couture salon in Paris. Mulberry finally found “one program for accessory design. It was
the Fashion Institute of Technology in New York.” Her parents still wanted her to stay in
Michigan; “they really wanted to know” and be “sure that was what she wanted.” Her adventures
in New York and going to FIT was her “favorite part of my education, but also the most difficult,
but I loved it!” and if she “hadn’t researched everything available, I may have never ended up
there.”
Her determination and follow-up gave her the opportunity to make her dreams a reality—
a career in fashion design. Many students have similar dreams to follow an art career pathway,
but struggle to overcome the lack of support found in this research. Ultimately, these findings
suggest that, as the world looks for new ways to reinvent thriving industries and embrace new
successes, a fresh look into the opportunities of the Arts should ensue

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปการศึกษาเชิงคุณภาพนี้ใช้กลยุทธ์ในการจดจำเสียง รพอบจ.ที่นักศิลปะเป็นพวกเขาขอผู้ชมมุมมอง ความสามารถ และเลือกอาชีพ ขะมักเขม้น และสามารถยอมรับในฐานะศิลปินในสิทธิของตนเอง อาร์กิวเมนต์นี้ enmeshed เพิ่มขึ้นจากจุดต่าง ๆ ของมุมมอง: การ) วิจารณ์ตามมาตรฐานนโยบาย (เมื่อเกินไป); ขการสนทนาของการ 137ความสำคัญของการศึกษาศิลปะเพื่อความสำเร็จของนักเรียน (และอายุ) และ c) วิจัยการปฏิบัติปัจจุบันของการผสานศิลปะศึกษากับอาชีพศิลปะการ ทำความเข้าใจแม่นยำวิธีการปรับปรุงการประสบการณ์ของนักศึกษาศิลปะการเรียนรู้ งานวิจัยนี้ยังพยายามที่จะเปิดเผยเฉพาะข้อมูลเพิ่มเติมด้านเสริม: 1) วิธีทำศิลปะนักเรียนอธิบายการเชื่อมต่อกับการเรียนรู้ 2) ในสิ่งวิธีทำนักเรียนศิลปะจะอยู่ในการเรียนรู้ 3) อย่างไรความฝันอาชีพศิลปะนักเรียนเกี่ยวข้องกับการเตรียมงานศิลปะอย่างต่อเนื่องและผลที่คาดหวัง หรือต้อง 4)กลยุทธ์ใดทำนักเรียนศิลปะการติดตามหลักสูตรของวิชาการศึกษา และวิธีทำเลือกสร้างความเพียรพยายามที่จำเป็นสำหรับนักเรียนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของศิลปะผู้เข้าร่วมในการศึกษานี้ให้รวย จริงตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับชั้นศิลปะของพวกเขาระหว่าง และ หลังการเรียนสูงขึ้น รบกวนหาหนึ่งแสดงให้เห็นการศึกษาศิลปะที่เกี่ยวข้องการเปรียบเทียบชั้นการศึกษาอื่น ๆ ที่นี่ ศึกษาศิลปะลดลง wayside จะเป็นต่าง ๆ มากมาย"ศึกษา" ชั้นมาลำเลียงสา เพราะในอนาคตนักเรียนเหล่านี้ขึ้นอยู่กับความกลายเป็น ศิลปิน ให้ศิลปะศึกษาสั้น shrift ขู่นักเรียนเหล่านี้ในอนาคตบทสัมภาษณ์ของหม่อนสัมผัสบนสาระสำคัญของการศึกษา ในเธอ เองเธอตัดสินใจอะไรเธอต้องออกจากชีวิต เธอเป็นนักเรียนที่สามารถติดตามทางเดินอาชีพใดดีเกรด มั่นใจ และความมุ่งมั่นที่จะแนะนำเธอ เธอกล่าวที่สุด"เลือกสำคัญฉันทำที่ฉันศึกษาค้นคว้าสิ่งที่ผมกำลังจะทำเมื่อโรงเรียนได้มากกว่า" เธอไม่ได้ฝันเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้อง เธอได้ออกมี และทำให้เกิดขึ้น เธอพูดคุยเกี่ยวกับวิจัย "ประเภทของงานอาจต้องทำให้พอดีกับฉันสนใจและความสามารถ" ที่นี่ เธอพบ "ทุกชนิดงานที่ฉันไม่ได้รู้อยู่" เช่นเพื่อนักเรียนสร้างสรรค์อื่น ๆ จำนวนมากจะพบ ถ้าให้โอกาสสายอมรับครอบครัวของเธอ และต้องการให้สนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอรู้ว่า "พวกเขาถูก apprehensive เล็กน้อย" เธอตัดสินใจในอาชีพของเธอปรารถนามากที่สุด "เสริม 138ออกแบบ"และเธอเริ่ม"วิจัยโรงเรียน" ในขณะที่ทำวิจัยนี้ เธอยังคงทำงานในความคิด และฝึกฝนฝีมือที่บ้านและโรงเรียนของเธอ ฉันจะไม่ลืมตัวน้อยมือลูกปัดกระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน ดังนั้นซับซ้อน และสร้างขึ้นด้วย – -ว่ามาจากที่ปั้นจั่นร้านแอลเคลีเจนด์ศตวรรษในปารีส สาพบ "หนึ่งโปรแกรมสำหรับการออกแบบอุปกรณ์เสริมในที่สุด มันเป็นแฟชั่นสถาบันเทคโนโลยีในนิวยอร์ก" พ่อแม่ของเธอยังอยากให้เธอพักมิชิแกน "พวกเขาอยากรู้" ใจ "ที่เป็นสิ่งที่เธอต้องการ" การผจญภัยของเธอในนิวยอร์กและจะไปพอดีเป็นของเธอ "ชื่นชอบส่วนหนึ่งของการศึกษาของฉัน แต่ยังยากที่สุดแต่ฉันรักมัน "และ ถ้าเธอ"ไม่ได้เมือทุกอย่างว่าง ฉันอาจมีไม่สิ้นสุดมี"เธอมุ่งมั่นและติดตามผลให้เธอมีโอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง —มีอาชีพในการออกแบบแฟชั่น นักเรียนหลายคนมีความฝันคล้ายกันตามทางเดินมีศิลปะอาชีพแต่ต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในงานวิจัยนี้ ในที่สุด การค้นพบเหล่านี้แนะนำ ที่เป็นโลกหาวิธีใหม่ในการพัฒนาการอุตสาหกรรมเจริญรุ่งเรืองและกอดใหม่ความสำเร็จ ดูสดในโอกาสของศิลปะควรใส่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการศึกษาเชิงคุณภาพที่ใช้กลยุทธ์ในการตระหนักถึงนักเรียนศิลปะ'ไล่เสียงในขณะที่พวกเขาต้องการผู้ชมสำหรับมุมมองของพวกเขามีความสามารถพิเศษและการเลือกอาชีพและพยายามที่จะได้รับการเคารพนับถือในฐานะศิลปินในสิทธิของตนเอง อาร์กิวเมนต์นี้พัวพันเพิ่มขึ้นจากหลายจุดของมุมมองก) การวิจารณ์ของนโยบายตามมาตรฐาน (ตอนที่มันไปไกลเกินไป); ข) การอภิปรายของที่137 สำคัญของการศึกษาศิลปะสำหรับนักเรียน (และชีวิต) ประสบความสำเร็จ; และค) การวิจัยเกี่ยวกับการปฏิบัติในปัจจุบันของการรวมการศึกษาศิลปะกับเส้นทางอาชีพศิลปะ เพื่อให้เข้าใจถึงวิธีการที่จะปรับปรุงประสบการณ์การเรียนรู้ของนักศึกษาศิลปะงานวิจัยนี้ยังพยายามที่จะค้นพบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเฉพาะด้านหลักสูตร1) ทำอย่างไรนักศึกษาศิลปะอธิบายการเชื่อมต่อกับการเรียนรู้ของพวกเขาหรือไม่? 2) ในสิ่งที่วิธีที่ไม่นักศึกษาศิลปะมีบทบาทสำคัญในการเรียนรู้ของพวกเขา 3) ไม่ฝันอาชีพวิธีของศิลปะของนักเรียนที่เกี่ยวข้องกับการจัดทำอาชีพศิลปะอย่างต่อเนื่องและผลที่คาดว่าหรือต้องการของตนหรือไม่ 4) สิ่งที่กลยุทธ์การทำนักเรียนศิลปะการใช้ที่จะไล่ตามหลักสูตรทางวิชาการของการศึกษาและวิธีการนี้ไม่เลือกที่สร้างความเพียรที่จำเป็นสำหรับนักเรียนเหล่านี้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายทางศิลปะของพวกเขามีส่วนร่วมในการศึกษาครั้งนี้ให้อุดมไปด้วยตัวอย่างจริงของโลกที่เกี่ยวข้องกับการแสวงหาความรู้ศิลปะของพวกเขาในระหว่างและหลังโรงเรียนมัธยม หนึ่งในการค้นพบที่เกี่ยวข้องรบกวนภาพของการศึกษาศิลปะในการเปรียบเทียบการแสวงหาความรู้การศึกษาอื่น ๆ นี่คือการศึกษาศิลปะการลดลงข้างทางเป็นอื่น ๆ เพิ่มเติม"นักวิชาการ" การแสวงหาความรู้มาก่อน เพราะสิ่งเหล่านี้นักเรียนฟิวเจอร์สของพวกเขาขึ้นอยู่กับศิลปินที่กลายเป็นที่ให้การศึกษาศิลปะพังคุกคามเหล่านี้นักเรียนฟิวเจอร์ส. ให้สัมภาษณ์ของหม่อนสัมผัสกับสาระสำคัญของการศึกษา เธอเองเธอตัดสินใจว่าเธออยากออกไปจากชีวิต เธอเป็นนักเรียนที่จะได้ไล่ตามเส้นทางอาชีพใด ๆ กับของแข็งเกรดความเชื่อมั่นและความรู้สึกของความมุ่งมั่นเพื่อให้คำแนะนำของเธอ เธอบอกว่า "ส่วนใหญ่เลือกที่ฉันทำอย่างมีนัยสำคัญที่มีผลต่อการศึกษาของฉันถูกค้นคว้าสิ่งที่ผมกำลังจะทำอะไรเมื่อโรงเรียนมัธยมถูกกว่า." เธอไม่ได้ฝันเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการเธอได้ออกจากที่นั่นและทำให้มันเกิดขึ้น เธอพูดคุยเกี่ยวกับการวิจัย "ชนิดของงานที่ผมอาจจะต้องการที่จะทำพอดีกับที่ฉันสนใจและความสามารถ." นี่เธอก็พบว่า "ทุกชนิดของงานที่ผมไม่ได้ทราบว่ามีอยู่" เช่นดังนั้นหลายนักเรียนที่สร้างสรรค์อื่นๆ จะพบถ้า ได้รับโอกาส. หม่อนเคารพครอบครัวของเธอและอยากให้พวกเขาเพื่อสนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอจะรู้ว่า "พวกเขาวิตกเล็กน้อย." เธอตัดสินใจที่เกี่ยวกับการประกอบอาชีพที่ต้องการมากที่สุดของเธอ "เสริม 138 การออกแบบ" และเธอก็เริ่ม "การวิจัยในโรงเรียน." ในขณะที่การทำเช่นนี้ การวิจัยที่เธอยังคงทำงานในความคิดและการปฏิบัติงานฝีมือของเธอที่บ้านและโรงเรียนมัธยม ฉันจะไม่ลืมมือลูกปัดเล็ก ๆ น้อย ๆกระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน มันเป็นที่ซับซ้อนมากและสร้างขึ้นอย่างดี - ราวกับว่ามันออกมาจากศตวรรษที่สิบเก้าร้านตูศตวรรษที่ในปารีส มัลเบอร์รี่ในที่สุดก็พบ "โปรแกรมหนึ่งสำหรับการออกแบบอุปกรณ์เสริม มันเป็นสถาบันแฟชั่นเทคโนโลยีในนิวยอร์ก "พ่อแม่ของเธอก็ยังอยากให้เธออยู่ใน. มิชิแกน "พวกเขาอยากจะรู้" และ "แน่ใจว่าเป็นสิ่งที่เธอต้องการ." การผจญภัยของเธอในนิวยอร์กและจะFIT เป็นของเธอ "เป็นส่วนหนึ่งที่ชื่นชอบของการศึกษาของฉัน แต่ยังที่ยากที่สุดแต่ฉันรักมัน!" และถ้า เธอ "ไม่ได้ค้นคว้าทุกอย่างที่มีอยู่ผมอาจจะไม่เคยจบลงด้วยการมี." ความมุ่งมั่นของเธอและติดตามให้เธอมีโอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอ reality- อาชีพในการออกแบบแฟชั่น นักเรียนหลายคนมีความฝันที่คล้ายกันที่จะปฏิบัติตามศิลปะทางเดินอาชีพแต่ต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในการวิจัยครั้งนี้ ในท้ายที่สุดการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าในขณะที่โลกจะมองหาวิธีการใหม่ที่จะพลิกโฉมอุตสาหกรรมที่เจริญรุ่งเรืองและโอบกอดใหม่ที่ประสบความสำเร็จเป็นรูปลักษณ์ใหม่ให้เป็นโอกาสของศิลปะที่ควรตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
การศึกษาใช้กลยุทธ์สำหรับการศิลปะของนักเรียนออกเสียงตาม
พวกเขาแสวงหาผู้ชมสำหรับมุมมองของพวกเขา , ความสามารถ , และการเลือกอาชีพ และพยายามที่จะเป็นศิลปิน
เคารพในสิทธิของตนเอง นี้ enmeshed อาร์กิวเมนต์เติบโตจากหลายจุดของมุมมอง :
) นโยบายการวิจารณ์ของมาตรฐานตาม ( เมื่อมันไปไกลเกินไป ) ; b ) การอภิปรายของ 137

ความสำคัญของการศึกษาศิลปะสำหรับนักเรียน ( และชีวิต ) ความสำเร็จ และ c ) การวิจัยเกี่ยวกับการปฏิบัติในปัจจุบันของการผสานศิลปะกับการศึกษา
ศิลปะอาชีพเส้นทาง ที่จะเข้าใจได้อย่างแม่นยำวิธีการปรับปรุง
ประสบการณ์การเรียนรู้ของนักศึกษาศิลปะ งานวิจัยนี้ยังพยายามที่จะค้นพบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหลักสูตรเฉพาะด้าน
1 ) ทำไมนักศึกษาศิลปะอธิบายการเชื่อมต่อกับการเรียนรู้ของพวกเขา 2 ) สิ่งที่
วิธีทำนักศึกษาศิลปะมีบทบาทในการเรียนรู้ของพวกเขา 3 ) วิธีทําอาชีพในฝันของศิลปะ
นักเรียนเกี่ยวข้องกับอย่างต่อเนื่องการทำงานศิลปะและคาดว่าการเตรียมหรือผลลัพธ์ที่ต้องการ ? 4 )
นักเรียนศิลปะใช้กลยุทธ์อะไรบ้างที่จะไล่ตามหลักสูตรของการศึกษาและวิธีการทำทางเลือกนี้
สร้างความเพียรที่จําเป็นสําหรับนักศึกษาเหล่านี้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขาศิลปะ ?
ผู้เข้าร่วมในการศึกษาครั้งนี้ ให้รวย ตัวอย่างจริงที่เกี่ยวข้องกับการแสวงหาศิลปะ
ในระหว่างและหลังจากที่โรงเรียนมัธยม รบกวนหาคนสนใจภาพของการศึกษาศิลปะในการแสวงหาความรู้
การศึกษาอื่น ที่นี่การศึกษาศิลปะตกข้างทางอย่างอื่นมากกว่า
" วิชาการ " ชายล้วนมาก่อน . เพราะอนาคตของนักศึกษาเหล่านี้ขึ้นอยู่กับของพวกเขา
กลายเป็นศิลปินให้ศึกษาศิลปะช่วงเวลาสั้นๆ ในการพิจารณา ขู่ล่วงหน้าของนักศึกษาเหล่านี้
หม่อนสัมภาษณ์สัมผัสกับแก่นแท้ของการศึกษา เธอเอง เธอตัดสินใจอะไร
เธอต้องการออกจากชีวิต เธอเป็นนักเรียนที่สามารถไล่ตามอาชีพใดก็ได้เดินกับของแข็ง
เกรด ความมั่นใจ และความรู้สึกของความมุ่งมั่นในการแนะนำเธอ เธอกล่าวว่า " ส่วนใหญ่
ที่สำคัญที่ผมเลือกทำที่มีอิทธิพลต่อการศึกษาของฉันกำลังค้นคว้าสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ
เมื่อโรงเรียนเลิก เธอไม่ได้ฝันเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องการ เธอต้องออกไป
ทำมันเกิดขึ้น เธอพูดเกี่ยวกับการวิจัย " ชนิดของงานที่ฉันอาจต้องการอะไรที่เหมาะกับความสนใจและความสามารถของฉัน
" นี่เธอพบทุกชนิดของงานที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีแบบนี้
"นักเรียนสร้างสรรค์อื่น ๆอีกมากมายจะค้นพบ ถ้าได้รับโอกาส .
หม่อนเคารพครอบครัวของเธอและต้องการให้พวกเขาที่จะสนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอ
รู้จัก " พวกเขาเพียงเล็กน้อยวิตก เธอตัดสินใจในอาชีพ " ที่พึงปรารถนามากที่สุดของเธอเสริม

แต่ออกแบบ " และ " เธอเริ่มศึกษาโรงเรียน " ในขณะที่ทำวิจัยเธอยังคงทำงาน
ความคิดและฝึกฝีมือของเธอที่บ้านและที่โรงเรียน ผมจะไม่ลืมเล็ก ๆน้อย ๆมือลูกปัด
กระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน มันซับซ้อนมาก และด้วยร่าง––ราวกับว่ามันมาจากศตวรรษที่สิบเก้า
couture ร้านในปารีส หม่อนก็พบหนึ่งโปรแกรมสำหรับการออกแบบเครื่องประดับ มันคือ
สถาบันเทคโนโลยีแฟชั่นในนิวยอร์ก " พ่อแม่ของเธอเธอยังคงต้องการอยู่
มิชิแกน ; " พวกเขาต้องการที่จะรู้ " และ " ว่าสิ่งที่เธอต้องการ " การผจญภัยของเธอ
ในนิวยอร์กและจะพอดีกับเป็นส่วนหนึ่งของเธอ " ที่ชื่นชอบของการศึกษาของฉัน แต่ยังยากที่สุด
แต่ฉันชอบมัน " ถ้าเธอไม่ได้สนใจ ทุกอย่างพร้อม ผมอาจจะไม่เคยสิ้นสุด

เธอมี " ความมุ่งมั่นและการติดตามให้โอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง -
อาชีพในการออกแบบแฟชั่น นักเรียนหลายคนมีความฝันที่คล้ายกันตามศิลปะอาชีพทางเดิน ,
แต่ต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในงานวิจัยนี้ ในที่สุด การค้นพบเหล่านี้
แนะนำว่าเป็นโลกมองหาวิธีใหม่ที่จะพลิกโฉมอุตสาหกรรมที่เจริญรุ่งเรืองและโอบกอดความสำเร็จใหม่
, รูปลักษณ์ใหม่ ในโอกาสที่ศิลปะควรมา