In a field one summer’s day a Grass

In a field one summer’s day a Grasshopper was hopping about, chirping and singing to its heart’s content.
An Ant passed by, bearing along with great toil an ear of corn he was taking to the nest. “Why not come and chat with me,” said the Grasshopper, “instead of toiling and moiling in that way?”“I am helping to lay up food for the winter,” said the Ant, “and recommend you to do the same.
“Why bother about winter?” said the Grasshopper,” we have got plenty of food at present. But the Ant went on its way and continued its toil.When the winter came the Grasshopper had no food and found itself dying of hunger,
while it saw the ants distributing every day corn and grain from the stores they had collected in the summer. Then the Grasshopper knew: It is best to prepare for the day of necessity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเขต หนึ่งวันตั๊กแตนมีทัวร์เกี่ยวกับ เขา และร้องเพลงของหัวใจของเนื้อหามดเดินผ่าน แบริ่งพร้อมอยู้ดีฝักข้าวโพดเขาถูกนำไปรัง "ทำไมไม่มาคุยกับฉัน, " กล่าวว่า และตั๊กแตน "แทน toiling และ moiling กระนั้นหรือ" " ผมช่วยวางค่าอาหารสำหรับฤดูหนาว กล่าวว่า มด, "และควรที่จะทำ "ทำไมยุ่งเกี่ยวกับหนาว" ตั๊กแตน กล่าวว่า "เรามีอาหารมากมายในปัจจุบัน แต่มดไปมา และยังคงเป็นอยู้ เมื่อฤดูหนาวมา ตั๊กแตนที่มีอาหารไม่มี และพบตัวเองตายความหิวในขณะนั้นเห็นมดกระจายทุกวันข้าวโพดและข้าวจากร้านค้าที่ ได้เก็บรวบรวมในช่วงฤดูร้อน แล้วตั๊กแตนรู้: ควรเตรียมความพร้อมสำหรับวันจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในด้านหนึ่งวันในช่วงฤดูร้อนที่ได้รับการกระโดดตั๊กแตนเกี่ยวกับการร้องเพลงและร้องเจี๊ยก ๆ ไปที่เนื้อหาหัวใจของมัน.
มดเดินผ่านไปแบริ่งพร้อมกับการทำงานหนักที่ดีหูของข้าวโพดที่เขากำลังไปที่รัง "ทำไมไม่มาแชทกับฉัน" กล่าวว่าตั๊กแตน "แทน toiling และ moiling ในทางที่?" "ฉันกำลังช่วยในการวางอาหารสำหรับฤดูหนาว" มดกล่าวว่า "และแนะนำให้คุณทำเช่นเดียวกัน .
"ทำไมกังวลเกี่ยวกับฤดูหนาว?" ตั๊กแตนกล่าวว่า "เราได้มีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารในปัจจุบัน แต่มดไปในทางของมันและยังคง toil.When
ของฤดูหนาวมาตั๊กแตนไม่มีอาหารและพบว่าตัวเองกำลังจะตายด้วยความหิวในขณะที่มันเห็นมดกระจายข้าวโพดทุกวันและข้าวจากร้านค้าที่พวกเขาได้เก็บรวบรวมไว้ในช่วงฤดูร้อน จากนั้นตั๊กแตนรู้: ที่ดีที่สุดคือการเตรียมความพร้อมสำหรับวันของความจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเขตหนึ่งวันฤดูร้อนตั๊กแตนก็กระโดดแล้วร้องและร้องไปที่เนื้อหาหัวใจของ .
มดเดินผ่าน เรืองพร้อมกับความเหน็ดเหนื่อยมากหูของข้าวโพดที่เขาถ่ายกับรังนก " ทำไมไม่เข้ามาคุยกับฉัน " ตั๊กแตน " แทนที่จะทำงาน และ moiling แบบนั้น ? " ฉันจะช่วยวางอาหารสำหรับฤดูหนาว " มด " และแนะนำให้คุณทำเช่นเดียวกัน
" ทำไมต้องเกี่ยวกับฤดูหนาว " ตั๊กแตน " เราได้มีมากมายของอาหารในปัจจุบัน แต่มดก็ยังเดินไปตามทาง และทำงานหนักของมันต่อไป ตั๊กแตนเริ่มไม่มีอาหาร และพบว่าตัวเองกำลังจะตายเพราะความหิว
ในขณะที่มันเห็นมด แจกทุกวัน ข้าวโพดและเมล็ดจากร้านค้าที่พวกเขาได้เก็บรวบรวมในฤดูร้อน แล้วเจ้าตั๊กแตนว่า :มันเป็นดีที่สุดเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับวันของความจำเป็น