In the 1940s, two prominent Yale ph

In the 1940s, two prominent Yale pharmacologists, Alfred Gilman and Louis Goodman examined the therapeutic effects of mustard agents in treating lymphoma. First, they established lymphomas in mice and showed that the tumors could be treated with mustard agents. Then, together with a thoracic surgeon called Gustav Linskog, they injected a less volatile form of mustard gas called mustine (nitrogen mustard) into a patient who had nonHodgkin's lymphoma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษ 1940 โดย สองเด่นเยล pharmacologists, Gilman อัลเฟรดและคลา Louis ตรวจสอบผลการรักษาของกาดในรักษาคอลลา ครั้งแรก พวกเขาก่อตั้ง lymphomas ในหนู และพบว่า เนื้องอกที่อาจได้รับตัวแทนกาด แล้ว ร่วมกับศัลยแพทย์ทรวงอกเรียกว่ากุสตาฟ Linskog พวกเขาฉีดน้อยระเหยแบบกาดแก๊สเรียกว่า mustine (ผักกาดไนโตรเจน) ในผู้ป่วยที่มีคอลลาของ nonHodgkin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1940 สองเภสัชวิทยาที่โดดเด่นเยลอัลเฟรดกิลแมนและหลุยส์กู๊ดแมนตรวจสอบผลการรักษาของตัวแทนมัสตาร์ดในการรักษาโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ครั้งแรกพวกเขาจัดตั้ง lymphomas ในหนูและพบว่าเนื้องอกที่อาจจะได้รับการรักษาด้วยสารมัสตาร์ด จากนั้นร่วมกันกับศัลยแพทย์ทรวงอกที่เรียกว่ากุสตาฟ Linskog พวกเขาฉีดรูปแบบที่มีความผันผวนน้อยกว่าก๊าซพิษที่เรียกว่า mustine (ไนโตรเจนมัสตาร์ด) ในผู้ป่วยที่มีโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง nonHodgkin ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1940 สองเยล pharmacologists อัลเฟรด กิลแมน และ หลุยส์ กู๊ดแมนตรวจสอบผลการรักษาของตัวแทนมัสตาร์ดในการรักษามะเร็งต่อมน้ำเหลือง ครั้งแรกที่พวกเขาก่อตั้งต่อมน้ำเหลืองในหนู พบว่ามะเร็งรักษาได้กับตัวแทนของมัสตาร์ด จากนั้น พร้อมกับศัลยแพทย์โรคหัวใจ เรียกว่า linskog กุสตาฟ ,พวกเขาฉีดสารระเหยน้อยกว่ารูปแบบของก๊าซมัสตาร์ด เรียกว่า mustine ( มัสตาร์ดไนโตรเจน ) ในคนไข้ที่ได้รับ nonhodgkin ของต่อมน้ำเหลือง