Ebola virus diseaseFact sheet N°103

Ebola virus disease

Fact sheet N°103
Updated April 2014

Key facts

Ebola virus disease (EVD), formerly known as Ebola haemorrhagic fever, is a severe, often fatal illness in humans.
EVD outbreaks have a case fatality rate of up to 90%.
EVD outbreaks occur primarily in remote villages in Central and West Africa, near tropical rainforests.
The virus is transmitted to people from wild animals and spreads in the human population through human-to-human transmission.
Fruit bats of the Pteropodidae family are considered to be the natural host of the Ebola virus.
Severely ill patients require intensive supportive care. No licensed specific treatment or vaccine is available for use in people or animals.
Ebola first appeared in 1976 in 2 simultaneous outbreaks, in Nzara, Sudan, and in Yambuku, Democratic Republic of Congo. The latter was in a village situated near the Ebola River, from which the disease takes its name.

Genus Ebolavirus is 1 of 3 members of the Filoviridae family (filovirus), along with genus Marburgvirus and genus Cuevavirus. Genus Ebolavirus comprises 5 distinct species:

Bundibugyo ebolavirus (BDBV)
Zaire ebolavirus (EBOV)
Reston ebolavirus (RESTV)
Sudan ebolavirus (SUDV)
Taï Forest ebolavirus (TAFV).
BDBV, EBOV, and SUDV have been associated with large EVD outbreaks in Africa, whereas RESTV and TAFV have not. The RESTV species, found in Philippines and the People’s Republic of China, can infect humans, but no illness or death in humans from this species has been reported to date.

Transmission

Ebola is introduced into the human population through close contact with the blood, secretions, organs or other bodily fluids of infected animals. In Africa, infection has been documented through the handling of infected chimpanzees, gorillas, fruit bats, monkeys, forest antelope and porcupines found ill or dead or in the rainforest.

Ebola then spreads in the community through human-to-human transmission, with infection resulting from direct contact (through broken skin or mucous membranes) with the blood, secretions, organs or other bodily fluids of infected people, and indirect contact with environments contaminated with such fluids. Burial ceremonies in which mourners have direct contact with the body of the deceased person can also play a role in the transmission of Ebola. Men who have recovered from the disease can still transmit the virus through their semen for up to 7 weeks after recovery from illness.

Health-care workers have frequently been infected while treating patients with suspected or confirmed EVD. This has occurred through close contact with patients when infection control precautions are not strictly practiced.

Among workers in contact with monkeys or pigs infected with Reston ebolavirus, several infections have been documented in people who were clinically asymptomatic. Thus, RESTV appears less capable of causing disease in humans than other Ebola species.

However, the only available evidence available comes from healthy adult males. It would be premature to extrapolate the health effects of the virus to all population groups, such as immuno-compromised persons, persons with underlying medical conditions, pregnant women and children. More studies of RESTV are needed before definitive conclusions can be drawn about the pathogenicity and virulence of this virus in humans.

Signs and symptoms

EVD is a severe acute viral illness often characterized by the sudden onset of fever, intense weakness, muscle pain, headache and sore throat. This is followed by vomiting, diarrhoea, rash, impaired kidney and liver function, and in some cases, both internal and external bleeding. Laboratory findings include low white blood cell and platelet counts and elevated liver enzymes.

People are infectious as long as their blood and secretions contain the virus. Ebola virus was isolated from semen 61 days after onset of illness in a man who was infected in a laboratory.

The incubation period, that is, the time interval from infection with the virus to onset of symptoms, is 2 to 21 days.

Diagnosis

Other diseases that should be ruled out before a diagnosis of EVD can be made include: malaria, typhoid fever, shigellosis, cholera, leptospirosis, plague, rickettsiosis, relapsing fever, meningitis, hepatitis and other viral haemorrhagic fevers.

Ebola virus infections can be diagnosed definitively in a laboratory through several types of tests:

antibody-capture enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)
antigen detection tests
serum neutralization test
reverse transcriptase polymerase chain reaction (RT-PCR) assay
electron microscopy
virus isolation by cell culture.
Samples from patients are an extreme biohazard risk; testing should be conducted under maximum biological containment conditions.

Vaccine and treatment

No licensed vaccine for EVD is available. Several vaccines are being tested, but none are available for clinical use.

Severely ill patients require intensive supportive care. Patients are frequently dehydrated and require oral rehydration with solutions containing electrolytes or intravenous fluids.

No specific treatment is available. New drug therapies are being evaluated.

Natural host of Ebola virus

In Africa, fruit bats, particularly species of the genera Hypsignathus monstrosus, Epomops franqueti and Myonycteris torquata, are considered possible natural hosts for Ebola virus. As a result, the geographic distribution of Ebolaviruses may overlap with the range of the fruit bats.

Ebola virus in animals

Although non-human primates have been a source of infection for humans, they are not thought to be the reservoir but rather an accidental host like human beings. Since 1994, Ebola outbreaks from the EBOV and TAFV species have been observed in chimpanzees and gorillas.

RESTV has caused severe EVD outbreaks in macaque monkeys (Macaca fascicularis) farmed in Philippines and detected in monkeys imported into the USA in 1989, 1990 and 1996, and in monkeys imported to Italy from Philippines in 1992.

Since 2008, RESTV viruses have been detected during several outbreaks of a deadly disease in pigs in People’s Republic of China and Philippines. Asymptomatic infection in pigs has been reported and experimental inoculations have shown that RESTV cannot cause disease in pigs.

Prevention and control

Controlling Reston ebolavirus in domestic animals
No animal vaccine against RESTV is available. Routine cleaning and disinfection of pig or monkey farms (with sodium hypochlorite or other detergents) should be effective in inactivating the virus.

If an outbreak is suspected, the premises should be quarantined immediately. Culling of infected animals, with close supervision of burial or incineration of carcasses, may be necessary to reduce the risk of animal-to-human transmission. Restricting or banning the movement of animals from infected farms to other areas can reduce the spread of the disease.

As RESTV outbreaks in pigs and monkeys have preceded human infections, the establishment of an active animal health surveillance system to detect new cases is essential in providing early warning for veterinary and human public health authorities.

Reducing the risk of Ebola infection in people
In the absence of effective treatment and a human vaccine, raising awareness of the risk factors for Ebola infection and the protective measures individuals can take is the only way to reduce human infection and death.

In Africa, during EVD outbreaks, educational public health messages for risk reduction should focus on several factors:

Reducing the risk of wildlife-to-human transmission from contact with infected fruit bats or monkeys/apes and the consumption of their raw meat. Animals should be handled with gloves and other appropriate protective clothing. Animal products (blood and meat) should be thoroughly cooked before consumption.
Reducing the risk of human-to-human transmission in the community arising from direct or close contact with infected patients, particularly with their bodily fluids. Close physical contact with Ebola patients should be avoided. Gloves and appropriate personal protective equipment should be worn when taking care of ill patients at home. Regular hand washing is required after visiting patients in hospital, as well as after taking care of patients at home.
Communities affected by Ebola should inform the population about the nature of the disease and about outbreak containment measures, including burial of the dead. People who have died from Ebola should be promptly and safely buried.
Pig farms in Africa can play a role in the amplification of infection because of the presence of fruit bats on these farms. Appropriate biosecurity measures should be in place to limit transmission. For RESTV, educational public health messages should focus on reducing the risk of pig-to-human transmission as a result of unsafe animal husbandry and slaughtering practices, and unsafe consumption of fresh blood, raw milk or animal tissue. Gloves and other appropriate protective clothing should be worn when handling sick animals or their tissues and when slaughtering animals. In regions where RESTV has been reported in pigs, all animal products (blood, meat and milk) should be thoroughly cooked before eating.

Controlling infection in health-care settings
Human-to-human transmission of the Ebola virus is primarily associated with direct or indirect contact with blood and body fluids. Transmission to health-care workers has been reported when appropriate infection control measures have not been observed.

It is not always possible to identify patients with EBV early because initial symptoms may be non-specific. For this reason, it is important that health-care workers apply standard precautions consistently with all patients – regardless of their diagnosis – in all work practices at all times. These include basic hand hygiene, respiratory hygiene, the use of personal protective equipment (according to the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคอีโบลาไวรัสความจริงแผ่น N ° 103ปรับปรุง 2014 เมษายนข้อมูลสำคัญอีโบลาไวรัสโรคอี (วีดี), เดิม เรียกว่าอีโบลาไข้ haemorrhagic รุนแรง ร้ายแรงมักจะเจ็บป่วยในมนุษย์ได้อีวีดีระบาดมีอัตราผิวกรณีลดสูงสุดถึง 90%อีวีดีระบาดเกิดขึ้นในหมู่บ้านระยะไกลกลางและแอฟริกาตะวันตก ใกล้พันธุ์หลักไวรัสมีส่งคนจากสัตว์ป่าและแพร่กระจายในประชากรมนุษย์โดยมนุษย์เพื่อมนุษย์ส่งค้างคาวผลไม้ตระกูล Pteropodidae จะถือเป็นโฮสต์ตามธรรมชาติของไวรัสอีโบลาผู้ป่วยที่ป่วยรุนแรงต้องดูแลสนับสนุนเร่งรัด ไม่อนุญาตการรักษาหรือวัคซีนมีสำหรับใช้ในคนหรือสัตว์อีโบลาปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1976 ในแพร่ระบาดพร้อม 2, Nzara ซูดาน และ Yambuku สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก หลังได้ในหมู่บ้านอยู่ใกล้แม่น้ำ อีโบลาซึ่งโรคนี้จะชื่อพืชสกุล Ebolavirus เป็น 1 ใน 3 สมาชิกของ Filoviridae (filovirus), กับพืชสกุล Marburgvirus และสกุล Cuevavirus พืชสกุล Ebolavirus ประกอบด้วย 5 สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน:Bundibugyo ebolavirus (BDBV)Ebolavirus Zaire (EBOV)Reston ebolavirus (RESTV)ซูดาน ebolavirus (SUDV)ป่า Taï ebolavirus (TAFV)BDBV, EBOV และ SUDV ได้รับเชื่อมโยงกับอีวีดีขนาดใหญ่ที่แพร่ระบาดในแอฟริกา ในขณะที่ RESTV และ TAFV มีไม่ สายพันธุ์ RESTV พบในฟิลิปปินส์และสาธารณรัฐประชาชนจีน สามารถติดเชื้อมนุษย์ แต่ไม่เจ็บป่วยหรือตายในมนุษย์จากนกชนิดนี้มีรายงานว่า วันส่งอีโบลาจะนำเข้าสู่ประชากรมนุษย์โดยสัมพันธ์กับเลือด หลั่ง อวัยวะ หรือของเหลวอื่น ๆ ร่างกายของสัตว์ที่ติดเชื้อ ในแอฟริกา ติดเชื้อได้รับเอกสารผ่านการจัดการของ chimpanzees ติดไวรัส กอริลล่า ค้างคาวผลไม้ ลิง ป่าแอนทีโลป และเม่นที่พบป่วย หรือตาย หรือ ในป่าอีโบลาแล้วแพร่กระจายในชุมชนโดยส่งผ่านฝ่ายบุคคล ติดเชื้อที่เกิดจากการติดต่อโดยตรง (ผ่านทางผิวหนังแตกหรือเมือก) กับเลือด หลั่ง อวัยวะ หรือของเหลวอื่น ๆ ร่างกายของผู้ติดเชื้อ และติดต่อทางอ้อมกับสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนกับของเหลวเช่น พิธีงานศพซึ่ง mourners ได้ติดต่อโดยตรงกับร่างกายของบุคคลผู้สามารถเล่นบทบาทในการส่งผ่านของอีโบลา คนที่ได้กู้คืนจากโรคยังสามารถส่งไวรัสผ่านทางน้ำเชื้อของพวกเขาถึง 7 สัปดาห์หลังจากฟื้นตัวจากการเจ็บป่วยดูแลสุขภาพผู้ปฏิบัติงานมักมีการติดเชื้อขณะรักษาผู้ป่วยสงสัย หรือยืนยันอีวีดี นี้แล้วผ่านติดต่อใกล้ชิดกับผู้ป่วยเมื่อระวังควบคุมการติดเชื้อจะไม่เคร่งครัดปฏิบัติระหว่างคนกับลิงหรือหมูที่ติดเชื้อ Reston ebolavirus มีการติดเชื้อหลายเอกสารคนที่แสดงอาการทางคลินิก ดังนั้น RESTV แล้วไม่สามารถทำให้เกิดโรคในมนุษย์มากกว่าพันธุ์อื่น ๆ อีโบลาอย่างไรก็ตาม หลักฐานพร้อมใช้งานเฉพาะว่างมาจากชายสุขภาพผู้ใหญ่ มันจะก่อนกำหนดการ extrapolate สุขภาพผลกระทบของไวรัสทั้งหมดกลุ่มประชากร เช่นคนทำลาย immuno คนอยู่ภายใต้เงื่อนไขทางการแพทย์ หญิงตั้งครรภ์ และเด็ก ศึกษาเพิ่มเติมของ RESTV มีความจำเป็นก่อนที่สามารถดึงข้อสรุปทั่วไปเกี่ยวกับ pathogenicity virulence ของไวรัสนี้ในมนุษย์อาการอีวีดีที่รุนแรงเฉียบพลันไวรัสเจ็บป่วยลักษณะมักเริ่มมีอาการฉับพลันไข้ อ่อนแอรุนแรง ปวดกล้ามเนื้อ ปวดศีรษะ และเจ็บคอได้ นี้ตาม ด้วยอาเจียน ท้องเสีย ผื่น ผู้พิการทางไต และตับ และ ในบาง กรณี มีเลือดออกทั้งภายใน และภายนอก ห้องปฏิบัติการพบมีเม็ดเลือดขาวต่ำ และเกล็ดเลือดนับ และยกระดับเอนไซม์ตับคนติดเชื้อตราบใดที่เลือดของพวกเขาและหลั่งประกอบด้วยไวรัส ไวรัสอีโบลาได้แยกต่างหากจากน้ำเชื้อวัน 61 หลังจากเริ่มมีอาการเจ็บป่วยในคนที่มีการติดเชื้อในห้องปฏิบัติการระยะฟักตัว คือ ช่วงเวลาที่จากการติดเชื้อไวรัสจะเริ่มมีอาการของอาการ เป็นวันที่ 2-21การวินิจฉัยโรคอื่น ๆ ที่ควรปกครองออกก่อนที่จะสามารถทำการวินิจฉัยของอีวีดีรวม: มาลาเรีย ไทฟอยด์ shigellosis อหิวาตกโรค ฉี่หนู กาฬโรค rickettsiosis ไข้ relapsing เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ตับอักเสบ และ fevers haemorrhagic ไวรัสอื่น ๆการติดเชื้อไวรัสอีโบลาสามารถจะวินิจฉัยแน่นอนในห้องปฏิบัติการผ่านการทดสอบหลายชนิด:จับแอนติบอดีเอนไซม์ลิงค์ immunosorbent assay (ELISA)ทดสอบตรวจสอบตรวจหาซีรั่มทดสอบปฏิกิริยาสะเทินทดสอบปฏิกิริยาลูกโซ่ (RT-PCR) พอลิเมอเรส transcriptase ย้อนกลับmicroscopy อิเล็กตรอนแยกไวรัส โดยเพาะเลี้ยงเซลล์ตัวอย่างจากผู้ป่วยมีความเสี่ยงเป็น biohazard มาก ควรจะดำเนินการทดสอบภายใต้เงื่อนไขทางชีวภาพบรรจุสูงสุดวัคซีนและการรักษาวัคซีนไม่อนุญาตสำหรับอีวีดีได้ กำลังทดสอบรู้หลาย แต่ไม่มีการใช้ทางคลินิกผู้ป่วยที่ป่วยรุนแรงต้องดูแลสนับสนุนเร่งรัด ผู้ป่วยมักอบ และต้อง rehydration ปาก ด้วยโซลูชั่นที่ประกอบด้วยไลต์หรือฉีดของเหลวไม่มีการรักษาเฉพาะได้ มีการประเมินใหม่ยารักษาโฮสต์ตามธรรมชาติของไวรัสอีโบลาในแอฟริกา ค้างคาวผลไม้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพันธุ์สกุล monstrosus Hypsignathus, Epomops franqueti และ Myonycteris torquata จะถือว่าโฮสต์ตามธรรมชาติเป็นไปได้สำหรับไวรัสอีโบลา ดังนั้น การกระจายทางภูมิศาสตร์ของ Ebolaviruses อาจทับซ้อนกับช่วงของค้างคาวผลไม้ไวรัสอีโบลาในสัตว์แม้ว่าไม่ใช่มนุษย์ primates มีแหล่งที่มาของการติดเชื้อในมนุษย์ พวกเขาจะไม่คิดว่า เป็น อ่างเก็บน้ำแต่ค่อนข้างเป็นโฮสต์โดยบังเอิญเช่นมนุษย์ ตั้งแต่ปี 1994 อีโบลาระบาดจากพันธุ์ EBOV และ TAFV ได้ถูกตรวจสอบใน chimpanzees และกอริลล่าRESTV ได้เกิดการแพร่ระบาดรุนแรงอีวีดีในลิงสกุลลิงกัง (Macaca fascicularis) farmed ประเทศฟิลิปปินส์ และพบในลิงเข้าประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี 1989, 1990, 1996 และลิงนำเข้าอิตาลีจากฟิลิปปินส์ในปี 1992ตั้งแต่ 2008 ไวรัส RESTV มีการตรวจพบในระหว่างการระบาดหลายโรคร้ายแรงในสุกรในสาธารณรัฐประชาชนจีนและฟิลิปปินส์ มีรายงานการติดเชื้อที่แสดงอาการในสุกร และประเทศทดลองได้แสดงให้เห็นว่า RESTV ไม่ทำให้เกิดโรคในสุกรป้องกันและควบคุมEbolavirus Reston ควบคุมสัตว์ภายในประเทศไม่มีวัคซีนสัตว์กับ RESTV ได้ งานประจำทำความสะอาดและฆ่าเชื้อของฟาร์มหมูหรือลิงกับผงฟอกขาวหรือผงซักฟอกอื่น ๆ) ควรจะมีประสิทธิภาพในการยกเชื้อถ้าสงสัยว่าการระบาดของโรค สถานที่ควรจะตรวจสอบทันที Culling สัตว์ติดเชื้อ ควบคุมดูแลปิดฝังศพหรือเผาซาก อาจจำเป็นต้องลดความเสี่ยงของการส่งสัตว์มนุษย์ จำกัด หรือห้ามการเคลื่อนที่ของสัตว์จากฟาร์มที่ติดเชื้อไปยังพื้นที่อื่น ๆ สามารถลดการแพร่กระจายของโรคเป็น RESTV ระบาดในสุกรและลิงมีหน้ามนุษย์ติดเชื้อ จัดตั้งระบบเฝ้าระวังสุขภาพสัตว์ใช้งานเพื่อตรวจสอบกรณีใหม่เป็นสิ่งจำเป็นในการให้บริการเตือนก่อนสำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุขสัตวแพทย์ และมนุษย์ลดความเสี่ยงของการติดเชื้ออีโบลาในคนในกรณีผลการรักษาและวัคซีนมนุษย์ ปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้ออีโบลาและมาตรการป้องกันที่บุคคลจะตระหนักเป็นวิธีเดียวที่จะลดการติดเชื้อในมนุษย์และความตายในแอฟริกา ระหว่างอีวีดีระบาด ข้อศึกษาสาธารณสุขการลดความเสี่ยงควรเน้นปัจจัยหลายประการ:ลดความเสี่ยงของการส่งสัตว์ป่ากับมนุษย์จากติดต่อกับค้างคาวผลไม้ติดไวรัส หรือลิง/ลิงและการบริโภคเนื้อดิบ สัตว์ควรจัดการกับถุงมือและเสื้อผ้าป้องกันอื่น ๆ ที่เหมาะสม ผลิตภัณฑ์สัตว์ (เลือดและเนื้อสัตว์) ควรจะสุกก่อนการใช้อย่างละเอียดลดความเสี่ยงของการส่งบุคคลต่อบุคคลในชุมชนที่เกิดจากการติดต่อโดยตรง หรือใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ติดเชื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับของเหลวของร่างกาย ปิดการติดต่อทางกายภาพกับอีโบลาผู้ป่วยควรหลีกเลี่ยง ถุงมือและอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลที่เหมาะสมควรจะสวมใส่เมื่อดูแลผู้ป่วยที่ป่วยที่บ้าน ซักมือปกติที่ถูกต้องหลัง จากการเยี่ยมผู้ป่วยในโรงพยาบาล และหลัง จากดูแลผู้ป่วยที่บ้านชุมชนที่ได้รับผลกระทบ โดยอีโบลาควรแจ้งให้ทราบประชากรที่ เกี่ยวกับธรรมชาติของโรค และระบาดบรรจุ มาตรการ ฝังศพของคนตาย คนที่ได้ตายจากอีโบลาควรได้ทันที และปลอดภัยฝังฟาร์มสุกรในแอฟริกาสามารถเล่นบทบาทในการขยายของเชื้อเนื่องจากสถานะของค้างคาวผลไม้ในฟาร์มเหล่านี้ มาตรการ biosecurity ที่เหมาะสมควรอยู่ในสถานที่จำกัดส่ง สำหรับ RESTV ข้อศึกษาสาธารณสุขควรเน้นการลดความเสี่ยงของการส่งหมูมนุษย์จากสัตว์เลี้ยงปลอดภัย และปฏิบัติ slaughtering และปลอดภัยใช้เลือดสด นมดิบ หรือเยื่อ ถุงมือและเสื้อผ้าป้องกันอื่น ๆ ที่เหมาะสมควรจะสวมใส่ เมื่อจัดการสัตว์ป่วยหรือเนื้อเยื่อ และ เมื่อ slaughtering สัตว์ ในภูมิภาคที่มีรายงาน RESTV ในสุกร ผลิตภัณฑ์สัตว์ทั้งหมด (เลือด เนื้อสัตว์ และนม) ควรทำสุกก่อนรับประทานอาหารการควบคุมการติดเชื้อในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพส่งไวรัสอีโบลาบุคคลบุคคลเป็นหลักที่เชื่อมโยงกับผู้ติดต่อโดยตรง หรือทางอ้อมกับเลือดและของเหลวในร่างกาย มีการรายงานส่งดูแลสุขภาพคนงานเมื่อไม่ได้พบมาตรการควบคุมการติดเชื้อที่เหมาะสมมันไม่ได้เสมอเมื่อต้องการระบุผู้ป่วยที่ มี EBV ก่อน เพราะอาการเริ่มต้นอาจจะไม่เฉพาะเจาะจง ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ปฏิบัติงานดูแลสุขภาพกับมาตรฐานระวังอย่างสม่ำเสมอผู้ป่วยทั้งหมด – ไม่วินิจฉัยการ – ในการปฏิบัติงานทั้งหมดตลอดเวลา รวมถึงสุขอนามัยพื้นฐานมือ สุขอนามัยทางเดินหายใจ การใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคไวรัสอีโบลาแผ่น 103 °ยังไม่มีการปรับปรุงเมษายน2014 ข้อเท็จจริงที่สำคัญโรคไวรัสอีโบลา (EVD) เดิมชื่อไข้ Ebola ตกเลือดเป็นรุนแรงเจ็บป่วยมักจะเสียชีวิตในมนุษย์. ระบาด EVD มีกรณีที่อัตราการตายสูงถึง 90% การระบาด EVD เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในหมู่บ้านห่างไกลในภาคกลางและแอฟริกาตะวันตกใกล้กับป่าฝนเขตร้อน. ไวรัสถูกส่งไปยังผู้คนจากสัตว์ป่าและแพร่กระจายในประชากรมนุษย์ผ่านมนุษย์สู่มนุษย์ส่ง. ค้างคาวผลไม้ของครอบครัว Pteropodidae จะถือว่าเป็น โฮสต์ตามธรรมชาติของ Ebola ไวรัส. ผู้ป่วยอย่างรุนแรงต้องการการดูแลสนับสนุนอย่างเข้มข้น ไม่มีการรักษาที่เฉพาะเจาะจงได้รับใบอนุญาตหรือวัคซีนที่มีอยู่สำหรับการใช้งานในคนหรือสัตว์. Ebola ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1976 ในการระบาด 2 พร้อมกันใน Nzara ซูดานและใน Yambuku, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก หลังอยู่ในหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ใกล้กับแม่น้ำอีโบลาจากการที่โรคใช้ชื่อ. ประเภท Ebolavirus เป็น 1 ใน 3 สมาชิกของครอบครัว Filoviridae (filovirus) พร้อมกับสกุล Marburgvirus และสกุล Cuevavirus ประเภท Ebolavirus ประกอบด้วย 5 ชนิดที่แตกต่าง: Bundibugyo Ebolavirus (BDBV) ซาอีร์ Ebolavirus (EBOV) เรสตัน Ebolavirus (RESTV) ซูดาน Ebolavirus (SUDV). ไทป่า Ebolavirus (TAFV) BDBV, EBOV และ SUDV ได้เกี่ยวข้องกับการระบาด EVD ขนาดใหญ่ในทวีปแอฟริกา ในขณะที่ RESTV และ TAFV ไม่ได้ ชนิด RESTV พบในประเทศฟิลิปปินส์และสาธารณรัฐประชาชนจีน, สามารถติดเชื้อมนุษย์ แต่ไม่มีการเจ็บป่วยหรือเสียชีวิตในมนุษย์จากสายพันธุ์นี้ได้รับการรายงานไปยังวันที่. ส่งอีโบลาจะถูกนำเข้าสู่ประชากรมนุษย์ผ่านการสัมผัสใกล้ชิดกับเลือดสารคัดหลั่งอวัยวะหรือของเหลวในร่างกายอื่น ๆ ของสัตว์ที่ติดเชื้อ ในแอฟริกาการติดเชื้อได้รับการรับรองผ่านการจัดการของลิงชิมแปนซีที่ติดเชื้อกอริลล่า, ค้างคาวผลไม้ลิงละมั่งป่าไม้และเม่นพบป่วยหรือตายหรือในป่าฝน. อีโบลาแล้วแพร่กระจายในชุมชนผ่านการส่งมนุษย์สู่มนุษย์กับการติดเชื้อ ที่เกิดจากการสัมผัสโดยตรง (ผ่านทางผิวหนังหรือเยื่อเมือกหัก) ด้วยเลือดที่หลั่งอวัยวะหรือของเหลวในร่างกายอื่น ๆ ของผู้ติดเชื้อและการติดต่อทางอ้อมกับสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนด้วยของเหลวดังกล่าว พิธีฝังศพที่มาร่วมไว้อาลัยมีการติดต่อโดยตรงกับร่างกายของคนตายยังสามารถมีบทบาทในการส่งอีโบลา ผู้ชายที่มีการกู้คืนจากโรคยังคงสามารถส่งไวรัสผ่านน้ำอสุจิของพวกเขานานถึง 7 สัปดาห์หลังจากที่การกู้คืนจากการเจ็บป่วย. คนดูแลสุขภาพที่ได้รับการติดเชื้อที่พบบ่อยขณะที่การรักษาผู้ป่วยที่มีการยืนยันที่น่าสงสัยหรือ EVD เรื่องนี้เกิดขึ้นผ่านการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยเมื่อข้อควรระวังควบคุมการติดเชื้อจะไม่ได้รับการปฏิบัติอย่างเคร่งครัด. ในบรรดาคนงานในการติดต่อกับลิงหรือสุกรที่ติดเชื้อเรสตัน Ebolavirus ติดเชื้อหลายคนได้รับการบันทึกไว้ในคนที่ไม่มีอาการทางคลินิก ดังนั้น RESTV ปรากฏมีความสามารถน้อยกว่าการก่อให้เกิดโรคในมนุษย์กว่าชนิดอื่น ๆ Ebola. อย่างไรก็ตามหลักฐานที่มีให้บริการเฉพาะมาจากผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพเพศชาย มันจะเป็นก่อนวัยอันควรที่จะคาดการณ์ผลกระทบต่อสุขภาพของไวรัสของทุกกลุ่มประชากรดังกล่าวเป็นบุคคลที่ภูมิคุ้มกันทำลายบุคคลที่มีเงื่อนไขทางการแพทย์พื้นฐานและหญิงตั้งครรภ์และเด็ก การศึกษาเพิ่มเติมของ RESTV มีความจำเป็นก่อนที่จะได้ข้อสรุปที่ชัดเจนสามารถวาดเกี่ยวกับการเกิดโรคและความรุนแรงของเชื้อไวรัสนี้ในมนุษย์. อาการและอาการแสดงEVD เป็นโรคเฉียบพลันจากเชื้อไวรัสที่รุนแรงมักจะโดดเด่นด้วยการโจมตีอย่างฉับพลันของไข้อ่อนเพลียรุนแรงปวดกล้ามเนื้อปวดศีรษะและ เจ็บคอ. นี้ตามด้วยการอาเจียนท้องเสียผื่นไตที่มีความบกพร่องและการทำงานของตับและในบางกรณีมีเลือดออกทั้งภายในและภายนอก ผลการวิจัยในห้องปฏิบัติการรวมถึงเซลล์เม็ดเลือดขาวต่ำและนับเกล็ดเลือดและเอนไซม์ตับสูง. คนที่ติดเชื้อเป็นเวลานานเป็นเลือดของพวกเขาและสารคัดหลั่งที่มีเชื้อไวรัส ไวรัสอีโบลาที่แยกได้จากน้ำอสุจิ 61 วันนับจากวันที่เริ่มมีอาการของการเจ็บป่วยในคนที่ได้รับการติดเชื้อในห้องปฏิบัติการได้. ระยะฟักตัวที่เป็นช่วงเวลาจากการติดเชื้อไวรัสที่จะมีอาการเป็น 2-21 วัน. วินิจฉัยอื่น ๆ โรคที่ควรจะตัดออกไปก่อนที่การวินิจฉัยของ EVD สามารถทำ ได้แก่ โรคมาลาเรียไข้ไทฟอยด์ shigellosis, อหิวาตกโรค, โรคฉี่หนู, โรคระบาด, rickettsiosis ไข้กำเริบเยื่อหุ้มสมองอักเสบโรคตับอักเสบและอื่น ๆ ที่ไข้เลือดออกไวรัส. การติดเชื้อไวรัสอีโบลาสามารถวินิจฉัยได้อย่างแน่นอน ในห้องปฏิบัติการผ่านหลายประเภทของการทดสอบ: แอนติบอดีจับเอนไซม์ที่เชื่อมโยงอิมมูโนทดสอบ (ELISA) แอนติเจนการตรวจสอบการทดสอบการทดสอบการวางตัวเป็นกลางในซีรั่มกลับtranscriptase วิธี polymerase chain reaction (RT-PCR) กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน. การแยกเชื้อไวรัสจากการเพาะเลี้ยงเซลล์ตัวอย่างจากผู้ป่วยที่เป็นความเสี่ยงติดเชื้อที่รุนแรง; การทดสอบควรจะดำเนินการภายใต้เงื่อนไขที่บรรจุทางชีวภาพสูงสุด. วัคซีนและการรักษาวัคซีนได้รับใบอนุญาตไม่มี EVD ใช้ได้ วัคซีนหลายกำลังมีการทดสอบ แต่ไม่มีผู้ใดที่มีอยู่สำหรับการใช้งานทางคลินิก. ผู้ป่วยอย่างรุนแรงต้องการการดูแลสนับสนุนอย่างเข้มข้น ผู้ป่วยที่มีการคายน้ำบ่อยครั้งและต้องมีการคืนช่องปากด้วยโซลูชั่นที่มีอิเล็กโทรไลหรือของเหลวในเส้นเลือด. ไม่มีการรักษาที่เฉพาะเจาะจงสามารถใช้ได้ การบำบัดรักษายาเสพติดใหม่ที่ถูกประเมิน. โฮสต์ธรรมชาติของเชื้อไวรัสอีโบลาในแอฟริกาค้างคาวผลไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์ของจำพวก Hypsignathus monstrosus, franqueti Epomops และ Myonycteris torquata ได้รับการพิจารณาเป็นเจ้าภาพธรรมชาติเป็นไปได้สำหรับไวรัสอีโบลา เป็นผลให้การกระจายทางภูมิศาสตร์ของ Ebolaviruses อาจทับซ้อนกับช่วงของค้างคาวผลไม้. ไวรัสอีโบลาในสัตว์แม้ว่าบิชอพที่ไม่ใช่มนุษย์ได้รับแหล่งที่มาของการติดเชื้อสำหรับมนุษย์พวกเขาจะไม่คิดว่าจะเป็นอ่างเก็บน้ำ แต่โฮสต์อุบัติเหตุ เช่นเดียวกับมนุษย์ ตั้งแต่ปี 1994 การระบาดของโรคอีโบลาจาก EBOV และพันธุ์ TAFV ได้รับการปฏิบัติในลิงชิมแปนซีและกอริลลา. RESTV ได้ก่อให้เกิดการระบาด EVD รุนแรงในลิงแสม (Macaca fascicularis) ทำไร่ไถนาในฟิลิปปินส์และตรวจพบในลิงนำเข้ามาในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1989 ปี 1990 และปี 1996 และในลิงที่นำเข้าจากอิตาลีประเทศฟิลิปปินส์ในปี 1992 ตั้งแต่ปี 2008 ไวรัส RESTV ได้รับการตรวจพบในระหว่างการระบาดของโรคหลายโรคร้ายแรงในสุกรในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนและฟิลิปปินส์ การติดเชื้อที่ไม่มีอาการในสุกรได้รับการรายงานและการฉีดวัคซีนการทดลองแสดงให้เห็นว่า RESTV ไม่สามารถก่อให้เกิดโรคในสุกร. การป้องกันและควบคุมการควบคุมเรสตัน Ebolavirus ในสัตว์ในประเทศไม่มีวัคซีนสัตว์กับRESTV ใช้ได้ การทำความสะอาดตามปกติและการฆ่าเชื้อโรคของหมูหรือฟาร์มลิง (มีโซเดียมไฮโปคลอไรต์หรือผงซักฟอกอื่น ๆ ) ควรจะมีประสิทธิภาพในการยับยั้งไวรัส. หากมีการระบาดเป็นที่สงสัยว่าสถานที่ที่ควรจะกักกันทันที การเลือกสรรของสัตว์ที่ติดเชื้อด้วยการดูแลอย่างใกล้ชิดที่ฝังศพหรือเผาซากอาจจะเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อลดความเสี่ยงจากสัตว์สู่คนส่ง การ จำกัด หรือห้ามการเคลื่อนไหวของสัตว์จากฟาร์มที่ติดเชื้อไปยังพื้นที่อื่น ๆ สามารถลดการแพร่กระจายของโรค. ในฐานะที่เป็นระบาด RESTV ในสุกรและลิงได้นำติดเชื้อในมนุษย์, สถานประกอบการของสัตว์ที่ใช้งานระบบการเฝ้าระวังสุขภาพในการตรวจสอบผู้ป่วยรายใหม่เป็นสิ่งจำเป็นในการให้บริการ เตือนภัยล่วงหน้าสำหรับสัตวแพทย์และเจ้าหน้าที่ของมนุษย์สุขภาพของประชาชน. ลดความเสี่ยงของการติดเชื้ออีโบลาในคนในกรณีที่ไม่มีการรักษาที่มีประสิทธิภาพและวัคซีนมนุษย์สร้างความตระหนักของปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้ออีโบลาและมาตรการป้องกันบุคคลที่สามารถใช้เป็นวิธีเดียวที่จะลดการติดเชื้อของมนุษย์และความตาย. ในแอฟริกาในช่วงการระบาด EVD ข้อความสาธารณสุขการศึกษาสำหรับการลดความเสี่ยงควรให้ความสำคัญกับปัจจัยหลายประการ: ลดความเสี่ยงของสัตว์ป่าสู่มนุษย์ส่งจากการติดต่อกับค้างคาวผลไม้ที่ติดเชื้อหรือลิง / ลิงและการบริโภคของ เนื้อสัตว์ดิบของพวกเขา สัตว์ควรจะจัดการกับถุงมือและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกันอื่น ๆ ที่เหมาะสม ผลิตภัณฑ์จากสัตว์ (เลือดและเนื้อ) ควรจะปรุงสุกอย่างทั่วถึงก่อนบริโภค. ลดความเสี่ยงของการส่งมนุษย์สู่มนุษย์ในชุมชนที่เกิดจากการสัมผัสโดยตรงหรือใกล้เคียงกับผู้ป่วยที่ติดเชื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับของเหลวในร่างกายของพวกเขา ปิดการติดต่อทางกายภาพกับผู้ป่วย Ebola ควรหลีกเลี่ยง ถุงมือที่เหมาะสมและอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลควรจะสวมใส่เมื่อการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน ล้างมือเป็นประจำจะต้องหลังจากการเยี่ยมชมของผู้ป่วยในโรงพยาบาลเช่นเดียวกับหลังจากการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน. ชุมชนได้รับผลกระทบจากอีโบลาควรแจ้งให้ประชากรที่เกี่ยวกับธรรมชาติของโรคและมาตรการเกี่ยวกับการบรรจุการระบาดของโรครวมทั้งการฝังศพของคนตาย คนที่เสียชีวิตจาก Ebola ควรจะรวดเร็วและถูกฝังอยู่ได้อย่างปลอดภัย. ฟาร์มหมูในแอฟริกาสามารถมีบทบาทสำคัญในการขยายของการติดเชื้อเพราะการปรากฏตัวของค้างคาวผลไม้ในฟาร์มเหล่านี้ มาตรการความปลอดภัยทางชีวภาพที่เหมาะสมควรจะอยู่ในสถานที่ที่จะ จำกัด การส่ง สำหรับ RESTV ข้อความสาธารณสุขการศึกษาควรเน้นการลดความเสี่ยงของหมูสู่คนส่งเป็นผลมาจากการเลี้ยงสัตว์ที่ไม่ปลอดภัยและการปฏิบัติการฆ่าและการบริโภคที่ไม่ปลอดภัยของเลือดสดนมดิบหรือเนื้อเยื่อของสัตว์ ถุงมือและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกันอื่น ๆ ที่เหมาะสมควรจะสวมใส่เมื่อการจัดการสัตว์ป่วยหรือเนื้อเยื่อของพวกเขาและเมื่อฆ่าสัตว์ ในภูมิภาคที่ RESTV ได้รับการรายงานในสุกรทุกผลิตภัณฑ์จากสัตว์ (เลือดเนื้อสัตว์และนม) ควรจะปรุงสุกอย่างทั่วถึงก่อนรับประทานอาหาร. การควบคุมการติดเชื้อในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพของมนุษย์สู่มนุษย์ส่งของไวรัสอีโบลามีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับทางตรงหรือการติดต่อทางอ้อมกับเลือดและของเหลวในร่างกาย ส่งให้กับแรงงานด้านการดูแลสุขภาพได้รับการรายงานเมื่อมาตรการควบคุมการติดเชื้อที่เหมาะสมยังไม่ได้รับการปฏิบัติ. มันไม่ได้เป็นไปได้เสมอที่จะระบุผู้ป่วยที่มี EBV ต้นเพราะอาการเริ่มแรกอาจจะไม่เฉพาะเจาะจง ด้วยเหตุนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่คนดูแลสุขภาพใช้ข้อควรระวังมาตรฐานอย่างต่อเนื่องกับผู้ป่วยทั้งหมด - โดยไม่คำนึงถึงการวินิจฉัยของพวกเขา - ในการทำงานตลอดเวลา เหล่านี้รวมถึงสุขอนามัยของมือขั้นพื้นฐานสุขอนามัยทางเดินหายใจการใช้อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคล (ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีโบลาไวรัสโรค

แผ่นความเป็นจริง N / 103 ปรับปรุงล่าสุดเมษายน 2014




คีย์ข้อมูลโรคไวรัสอีโบลา ( evd ) เดิมเรียกว่าอีโบล่า โรคไข้เลือดออก เป็นรุนแรงมักจะเสียชีวิตในการเจ็บป่วยมนุษย์ .
evd ระบาดมีกรณีการเสียชีวิตในอัตราถึง 90%
evd ระบาดเกิดขึ้นเป็นหลัก หมู่บ้านห่างไกลในภาคกลางและแอฟริกาตะวันตก ใกล้ป่าฝนเขตร้อน .
ไวรัสจะถูกส่งไปยังผู้คนจากสัตว์ป่าและแพร่กระจายในประชากรมนุษย์ โดยมนุษย์เพื่อการส่งมนุษย์ .
ผลไม้ค้างคาวของครอบครัว Pteropodidae ถือเป็นโฮสต์ธรรมชาติของไวรัสอีโบลา ผู้ป่วยต้องการการดูแลแบบประคับประคอง
อย่างรุนแรงมาก ไม่อนุญาตเฉพาะการรักษาหรือวัคซีนสามารถใช้ได้สำหรับใช้ในคนหรือสัตว์
อีโบล่าปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1976 ใน 2 ระบาดพร้อมกันใน nzara , ซูดาน และใน yambuku , สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก หลังเป็นหมู่บ้านตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำอีโบลา ซึ่งโรคที่ใช้ชื่อ

สกุลอีโบราไวรัสเป็น 1 ใน 3 ของสมาชิกของฟิโลวิริดีครอบครัว ( ฟิโลไวรัส ) พร้อมกับ marburgvirus สกุล และสกุล cuevavirus . สกุลอีโบราไวรัสประกอบด้วย 5 ชนิดที่แตกต่าง :

( bdbv Bundibugyo อีโบราไวรัสอีโบราไวรัส ( Zaire )

ebov ) เรสตันอีโบราไวรัส ( restv )
ซูดานอีโบราไวรัส ( sudv )
ตาไตป่าอีโบราไวรัส ( tafv )
bdbv ebov , และ sudv ได้เกี่ยวข้องกับขนาดใหญ่ evd ระบาดในแอฟริกา ในขณะที่ restv tafv และไม่มี การ restv ชนิดที่พบในฟิลิปปินส์ และจีน สามารถติดเชื้อในมนุษย์แต่ไม่มีการเจ็บป่วยหรือความตายในมนุษย์ชนิดนี้มีรายงานว่าวันที่

ส่ง

ตุ๊กตาเป็นที่รู้จักในประชากรมนุษย์ผ่านการสัมผัสอย่างใกล้ชิดกับเลือดหลั่ง อวัยวะของร่างกายอื่น ๆ ของสัตว์ที่ติดเชื้อ ในแอฟริกา , การติดเชื้อได้รับการบันทึกผ่านการจัดการของชิมแปนซีติดเชื้อกอริลล่า , ผลไม้ค้างคาว ลิงละมั่งป่าและพบป่วย หรือตาย หรือเม่นในป่าฝนเขตร้อน .

อีโบลาแล้วแพร่กระจายในชุมชน ด้วยการส่งมนุษย์มนุษย์กับเชื้อโรคที่เกิดจากการติดต่อโดยตรง ( ผ่านผิวแตกหรือเยื่อเมือก ) กับเลือดหลั่ง อวัยวะ หรือของเหลวในร่างกายอื่น ๆ ของผู้ติดเชื้อ และการสัมผัสโดยอ้อมกับสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนด้วยของเหลว เช่นพิธีฝังศพที่ mourners ที่สัมผัสกับร่างกายโดยตรงของคนตายที่ยังสามารถมีบทบาทในการส่งผ่านของอีโบล่า คนที่หายจากโรคยังสามารถแพร่เชื้อผ่านน้ำเชื้อของพวกเขานานถึง 7 สัปดาห์ หลังจากกู้คืนจากการเจ็บป่วย .

ดูแลสุขภาพคนงานมีบ่อยติดเชื้อในขณะที่การรักษาผู้ป่วยที่สงสัยหรือได้รับการยืนยัน evd .นี้เกิดขึ้นผ่านการติดต่อกับผู้ป่วย เมื่อมาตรการป้องกันควบคุมการติดเชื้อไม่ได้ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด

ของคนงานในการติดต่อกับลิง หรือสุกรที่ติดเชื้อกับเรสตันอีโบราไวรัส เชื้อต่าง ๆ ได้ถูกบันทึกไว้ในคนที่มีอาการทางคลินิก . ดังนั้น restv ปรากฏความสามารถน้อยกว่าที่ก่อให้เกิดโรคในมนุษย์มากกว่าสายพันธุ์อีโบล่าอื่น ๆ

แต่แต่หลักฐานที่มีอยู่ใช้ได้มาจากผู้ใหญ่เพศชายสุขภาพดี มันอาจจะเร็วเกินไปที่จะคาดการณ์ผลกระทบต่อสุขภาพของไวรัสไปยังกลุ่มประชากรทั้งหมด เช่น มมูโนละเมิดบุคคล ผู้ที่มีภาวะทางการแพทย์ หญิงตั้งครรภ์และเด็กการศึกษาเพิ่มเติมของ restv จำเป็นก่อนสรุปข้อสรุปที่สามารถวาดเกี่ยวกับการก่อโรคและความรุนแรงของไวรัสในมนุษย์

อาการ

evd เป็นเฉียบพลันไวรัสโรคมัก characterized โดยก็เริ่มมีไข้ เข้มอ่อน ปวดกล้ามเนื้อ ปวดศีรษะ และปวดคอ นี้ตามด้วยการอาเจียน ท้องเสีย ผื่นคัน และ การทำงานของตับบกพร่อง ไต ,และในบางกรณี ทั้งภายใน และภายนอก เลือดออก ผลทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่ เม็ดเลือดขาวและเกล็ดเลือดต่ำ และมีค่าเอนไซม์ตับเพิ่มขึ้น

คนที่ติดเชื้อตราบเท่าที่พวกเขาและหลั่งเลือดมีไวรัส อีโบลาไวรัสที่แยกได้จากน้ำเชื้อ 61 วัน หลังจากการโจมตีของโรคในผู้ติดเชื้อในห้องปฏิบัติการ

ระยะเวลาบ่มที่ช่วงเวลาจากการติดเชื้อ ด้วยไวรัสก่อนเกิดอาการ คือ 2 ถึง 21 วัน


การวินิจฉัยโรคอื่น ๆที่ควรจะปกครองออกก่อนการวินิจฉัยของ evd สามารถทำได้ ได้แก่ มาลาเรียไทฟอยด์ไข้ชิเกลโลซิส , อหิวาตกโรค , โรคเลปโตสไปโรซิส กาฬโรค rickettsiosis Safety , ไข้เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ตับอักเสบ และอื่น ๆ ไวรัสไข้เลือดออก

การติดเชื้อไวรัสอีโบลาที่สามารถวินิจฉัยได้แน่ชัดในปฏิบัติการผ่านหลายประเภทของการทดสอบ :

แอนติบอดีจับ enzyme-linked immunosorbent assay ( ELISA )

การตรวจหาแอนติเจนการทดสอบซีรั่มทดสอบ
reverse transcriptase polymerase chain reaction ( RT-PCR )

โดยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนไวรัสที่แยกจากเซลล์เพาะเลี้ยง ตัวอย่างจากผู้ป่วยจะมีความเสี่ยง
Biohazard มาก ;