In NHs associated predominantly with onefor-profit NH chain, we found  การแปล - In NHs associated predominantly with onefor-profit NH chain, we found  ไทย วิธีการพูด

In NHs associated predominantly wit

In NHs associated predominantly with one
for-profit NH chain, we found that of the residents with pain documented on at least
two consecutive MDS assessments, 23% of
residents received no scheduled analgesics.
Undertreatment of pain in NHs remains common.
The current research also indicates that
69% of those untreated with scheduled analgesics,
or 15.7% of all residents with documented
pain on two consecutive MDS assessments, received
neither a scheduled analgesic nor
a medication that could be used as an adjuvant
to pain therapy. Although concerns of adverse
side effects, such as constipation, nausea, sedation,
vomiting, and dizziness/falls26 are warranted,
improvements in pain management
in this setting appear justified.
The approaches to improvement of pain
management in NHs have been varied. Yet,
the number of high-quality studies demonstrating
effectiveness of various strategies remains
limited.27 Promising strategies have included
multifactorial pain management programs
that include pain policies, staff education, including
opioid management, and pain quality
indicators.28 Whereas some propose training
certified nursing assistants in the pain management
process,29 the high turnover among these
staff members may limit the effectiveness of
this approach. The adoption of systematic
implementation models and clinical decisionmaking
algorithms coupled with continuous
evaluation of outcomes and use of on-site
resource consultants may prove effective.30
Clearly, pain management policies and practices
in NHs are lacking.31 Recently, the Centers
for Medicare and Medicaid Services implemented
new guidelines that direct surveyors to
investigate whether facilities are following
proper pain management practices.32 Such initiatives
have been successful in reducing the use of potentially inappropriate medications,33 and
recent research suggests that this may be a viable
approach to stimulating improvements in pain
documentation and management as well.34
The patterns of analgesic use have changed
in promising ways. First, propoxyphene use
was previously reported at w18% among
a less cognitively impaired NH population
with persistent non-cancer pain.2 In our study,
only 8.3% of residents received propoxyphene.
We evaluated standing orders and included
residents with greater cognitive impairments.
In the fall of 2010, propoxyphene was withdrawn
from the market owing to cardiac toxicity.
35 Second, there has been a shift from ‘‘as
needed’’ medication use to scheduled analgesic
use. Third, most analgesics were opioids.
Use of hydrocodone was prevalent (41.7%).
Seventeen percent received short-acting opioids,
with only one resident receiving shortacting
fentanyl. This represents a shift in
prescribing patterns observed in the past 10
years, as previous reports favored non-opioid
use in this setting. Lastly, an increase in acetaminophen
use with a corresponding decrease
in NSAID use was apparent. Only 2.2% received
analgesic monotherapy with NSAIDs.
Interventions to specifically reduce the use of
NSAIDs in NHs have proven to be successful,36
although widespread diffusion of physician
educational interventions in this context may
prove challenging. Among those who were prescribed
opioids, most received monotherapy
analgesic use; however, use of adjuvant therapy
for pain was common.
Factors previously associated with lack of
scheduled analgesic use among persons with
pain were confirmed in this study. Advanced
age and increased level of cognitive impairment were inversely correlated with receipt of scheduled
analgesics. We observed that residents
with Parkinson’s disease were less likely to receive
analgesics compared with persons without
the disease. This disturbing finding remained
despite adjustments for sociodemographic,
cognitive, and physical functioning measures.
Estimates of the prevalence of pain in patients
with Parkinson’s disease range from 40 to
75%.37 Recent research suggests that pain
threshold and tolerance tend to decrease as
Parkinson’s disease progresses.38 Efforts to
improve pain management among this vulnerable
group of NH residents are needed. Indeed,
efforts to frame palliative care for Parkinson’s
disease have recently emerged.39
We do emphasize that opioid safety and efficacy
have not been well studied in NH populations.
Thus, it is important to consider the
potential harms associated with opioids owing
to the potential pharmacokinetic and pharmacodynamic
drug-drug interactions likely with
analgesics in this population.40 Further, research
supporting the efficacy of opioids in patients
with moderate-to-severe pain also is
lacking.41 Additional research clarifying the
extent to which the benefits of opioid therapy
outweigh the harms is needed. In the interim,
clinicians must assess opioid use in the context
of the clinical situation, as well as the resident
and family treatment goals, and use caution.
The recommended approach to opioid treatment
for pain management for NH residents
involves slow titration, lower total doses, and
anticipation of a longer duration of action.40
This study has important limitations. TheNHs
represented in the proprietary data source were
predominantly from one for-profit NH chain
and one large long-term care pharmacy chain.
As such, the specific data related to medication
use are likely not generalizable to all NHs in
the U.S. Also, requiringthat residentshadat least
one pharmacy transaction likely underestimated
the proportion of residents receiving no analgesics
(23%). Limitations of pain measurement
based on theMDS items,19e21 as well as ascertainment
bias related to pain assessment, have been
noted. It is possible that we have underestimated
the prevalence of OTC medications, including
aspirin and acetaminophen. However, subsample
analysis of data from Maryland (a state which
systematically reported OTC medication use)
provided comparable results. The data available did not permit us to analyze the dosage of medications
used. Previous research using data from
w10 years ago documented that practitioners
did not hesitate to prescribe NSAIDs at high
doses.4 More recent data that permit the evaluationofNSAIDdoses
are needed.The data source
did not specifically capture the indication for
specific medications. Thus, analyses of adjuvant
pain medications cannot disentangle which of
these medications were specifically used as adjuvant
pain therapy. Lastly, we were unable to explore
the impact of other factors that may have
limited the use of scheduled analgesic drugs in
the management of pain for NH residents. In
this study, there were 19 different states, which
may have had varied regulations influencing prescribing
practices. During the time period of this
study, the Drug Enforcement Agency interpreted
the Controlled Substance Act in a way
that placed nursing facilities at risk for penalties.
42 Although we controlled for the variation
in the analyses, we were unable to study these important
factors.
In conclusion, there appears tohave beena desirable
shift from ‘‘as needed’’ to scheduled analgesic
use for persistent pain, as well as increased
use of acetaminophen and decreased use of
NSAIDs and COX-2 inhibitors. Nevertheless,
the proportion of residents receiving neither
scheduled analgesics nor potential adjuvants
for pain management supports the need for additional
strategies to improve pain management
in this setting. Additional evidence-based interventions
to improve pain management in NHs
are justified.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ใน nhs ที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับหนึ่ง
แสวงหาผลกำไร nh โซ่เราพบว่าผู้อยู่อาศัยที่มีอาการปวดเอกสารอย่างน้อยสอง
ประเมิน MDS ติดต่อกัน 23% ของที่อยู่อาศัย
ไม่ได้รับยาแก้ปวดที่กำหนด.
undertreatment ของความเจ็บปวดในพลุกพล่านยังคงอยู่ร่วมกัน
การวิจัยในปัจจุบันยังแสดงให้เห็นว่า
69% ของผู้ที่ได้รับการรักษาด้วยยาแก้ปวดที่กำหนด
หรือ 15.7% ของประชาชนทั้งหมดที่มีเอกสาร
ความเจ็บปวดที่สองติดต่อกันประเมิน MDS ได้รับ
ทั้งยาแก้ปวดที่กำหนดหรือ
ยาที่สามารถนำมาใช้เป็นแบบเสริม
ต่อการรักษาด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าความกังวลของอาการไม่พึงประสงค์
ผลข้างเคียงเช่นอาการท้องผูก, คลื่นไส้, ใจเย็น
อาเจียนและ dizziness/falls26 จะรับประกัน
การปรับปรุงในการจัดการความเจ็บปวด
ในการตั้งค่านี้ปรากฏเป็นธรรม.
วิธีการไปสู่​​การพัฒนาของความเจ็บปวด
การจัดการในพลุกพล่านได้รับแตกต่างกัน ยัง
จำนวนของการศึกษาที่มีคุณภาพสูงแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของ
กลยุทธ์ต่างๆที่ยังคง
limited.27 กลยุทธ์แนวโน้มได้รวม
multifactorial โปรแกรมการจัดการความเจ็บปวด
ที่มีนโยบายความเจ็บปวดการศึกษาพนักงานรวมทั้งการจัดการ
opioid และคุณภาพของตัวชี้วัดความเจ็บปวด
28 ในขณะที่บางเสนอการฝึกอบรม
ผู้ช่วยพยาบาลที่ได้รับการรับรองในการจัดการกระบวนการความเจ็บปวด
, 29 ผลประกอบการสูงในหมู่เหล่านี้
พนักงานอาจ จำกัด ประสิทธิภาพของ
วิธีการนี​​้ การนำระบบ
รูปแบบการดำเนินงานและการตัดสินใจทางคลินิก
ขั้นตอนวิธีการอย่างต่อเนื่องควบคู่ไปกับการประเมินผลการ
ผลและการใช้ในสถานที่ปรึกษา
ทรัพยากรอาจพิสูจน์ effective.30
อย่างชัดเจนนโยบายการจัดการความเจ็บปวดและการปฏิบัติ
ในพลุกพล่านเป็น lacking.31 เมื่อเร็ว ๆ นี้ศูนย์
การ Medicare และ Medicaid บริการดำเนิน
แนวทางใหม่ที่สำรวจโดยตรง
ตรวจสอบว่าสิ่งอำนวยความสะดวกต่อไปนี้
practices.32 การจัดการความเจ็บปวดที่เหมาะสมโครงการดังกล่าว
ประสบความสำเร็จในการลดการใช้ที่ไม่เหมาะสมที่อาจเกิดขึ้น ยาและ 33
งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่านี้อาจจะทำงานได้
วิธีการที่จะกระตุ้นให้เกิดการปรับปรุงในความเจ็บปวด
เอกสารและการจัดการเป็น well.34
รูปแบบของการใช้ยาแก้ปวดที่มีการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบ
แนวโน้ม ครั้งแรกที่ใช้ propoxyphene
มีรายงานก่อนหน้านี้ที่ W18% ในหมู่ประชากร
nh น้อยพิการ cognitively
ด้วยถาวร pain.2 ไม่มะเร็งในการศึกษาของเรา
เพียง 8.3% ของประชาชนที่ได้รับ propoxyphene.
เราประเมินคำสั่งยืนและรวม
ผู้อยู่อาศัยที่มีความบกพร่องทางปัญญามากขึ้น.
ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2010 propoxyphene ถูกถอน
จากตลาดเนื่องจากความเป็นพิษของการเต้นของหัวใจ.
35 ที่สองได้มีการเปลี่ยนจาก'' เป็น''
ที่จำเป็นการใช้ยาในการกำหนดยาแก้ปวด
ใช้ สามส่วนใหญ่เป็นยาแก้ปวด opioids.
ใช้ hydrocodone เป็นที่แพร่หลาย (41.7%).
ร้อยละสิบเจ็ดที่ได้รับ opioids ระยะสั้นทำหน้าที่
มีเพียงหนึ่งที่อยู่อาศัยที่ได้รับ shortacting
fentanyl นี้แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการกำหนด
ตั้งข้อสังเกตในที่ผ่านมา 10
ปีเป็นรายงานก่อนหน้านี้ได้รับการสนับสนุนไม่ opioid
ใช้ในการตั้งค่านี้ สุดท้ายเพิ่มขึ้นใน acetaminophen
ใช้กับการลดลงสอดคล้องกันในการใช้งาน
NSAID ก็เห็นได้ชัด เพียง 2.2% ที่ได้รับยาแก้ปวดยาเดี่ยว
ด้วย NSAIDs.
แทรกแซงโดยเฉพาะลดการใช้
NSAIDs ใน nhs ได้พิสูจน์แล้วจะประสบความสำเร็จ 36
แม้ว่าการแพร่กระจายของแพทย์
แทรกแซงการศึกษาในบริบทนี้อาจ
พิสูจน์ที่ท้าทาย ในหมู่ผู้ที่ถูกกำหนด
opioids ได้รับมากที่สุดเดี่ยว
ใช้ยาแก้ปวด แต่การใช้การบำบัดแบบเสริม
สำหรับความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดา
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องก่อนหน้านี้กับการขาด
กำหนดใช้ยาแก้ปวดในหมู่บุคคลที่มี
.ความเจ็บปวดที่ได้รับการยืนยันในการศึกษานี้
อายุขั้นสูงและระดับที่เพิ่มขึ้นของการด้อยค่าขององค์ความรู้มีความสัมพันธ์ผกผันกับได้รับยาแก้ปวดที่กำหนด
เราสังเกตว่าประชาชน
ด้วยโรคพาร์กินสันมีโอกาสน้อยที่จะได้รับยาแก้ปวด
เมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีโรค
การค้นพบนี้รบกวนยังคงอยู่แม้จะมีการปรับเปลี่ยน
กับทางด้านประชากร,
องค์และมาตรการการทำงานทางกายภาพ.
ประมาณการของความชุกของอาการปวดในผู้ป่วยที่มีช่วง
พาร์กินสันโรคจาก 40
75% .37 งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่าอาการปวด
เกณฑ์และความอดทนมีแนวโน้มที่จะลดลงเมื่อ
พาร์กินสันเป็นโรคความพยายามที่จะ progresses.38
ปรับปรุง การจัดการความเจ็บปวดในผู้ที่มีช่องโหว่
กลุ่มประชาชน nh นี้มีความจำเป็น แท้จริง
ความพยายามที่จะใส่ร้ายการดูแลแบบประคับประคองเพื่อพาร์กินสัน
เมื่อเร็ว ๆ นี้มีโรค emerged.39
เราทำเน้นความปลอดภัย opioid ที่และการรับรู้ความสามารถ
ยังไม่ได้รับการศึกษาดีในประชากร nh.
จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
เกี่ยวข้องกับ opioids ค้าง
ไปทางเภสัชจลนศาสตร์ที่มีศักยภาพและเภสัช
ยาเสพติด ยาเสพติดน่าจะมีปฏิสัมพันธ์
ยาแก้ปวดใน population.40 นี้ต่อไปการวิจัย
สนับสนุนประสิทธิภาพของ opioids ในผู้ป่วย
ที่มีปานกลางถึงรุนแรงอาการปวดยังเป็น
lacking.41 วิจัยเพิ่มเติมคำชี้แจง
ขอบเขตที่ได้รับประโยชน์จากการรักษาด้วยยา opioid
เกินดุลอันตรายเป็นสิ่งจำเป็น ในระหว่างนั้น
แพทย์ต้องประเมินการใช้ opioid ในบริบท
สถานการณ์ทางคลินิกที่เป็นถิ่นที่อยู่
และเป้าหมายการรักษาครอบครัวและใช้ความระมัดระวัง.
วิธีที่แนะนำการรักษา opioid
การจัดการความเจ็บปวดสำหรับประชาชน nh
เกี่ยวข้องกับการไตเตรทช้าปริมาณรวมลดลงและ
ความคาดหมายของระยะเวลานานของ action.40
การศึกษาครั้งนี้มีข้อ จำกัด ที่สำคัญ thenhs
แสดงในแหล่งข้อมูลที่เป็นกรรมสิทธิ์ที่มี
ส่วนใหญ่มาจากหนึ่งแสวงหาผลกำไร nh โซ่
และระยะยาวของห่วงโซ่ร้านขายยาขนาดใหญ่หนึ่งดูแล
. เป็นเช่นนี้ข้อมูลเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยา
การใช้งานมีแนวโน้มที่ไม่พลุกพล่านไปใช้ได้กับทุกคนใน
เรา ยัง requiringthat residentshadat น้อย
ธุรกรรมร้านขายยาที่น่าประเมิน
สัดส่วนของที่อยู่อาศัยที่ได้รับยาแก้ปวดที่ไม่มี
(23%) ข้อ จำกัด ของการวัดความเจ็บปวด
ตามรายการ themds, 19e21 รวมทั้งการสืบหา
ที่เกี่ยวข้องกับการประเมินความเจ็บปวดอคติได้รับการตั้งข้อสังเกต
มันเป็นไปได้ที่เราได้ประเมิน
ความชุกของยา OTC รวมทั้ง
แอสไพรินและ acetaminophen แต่ subsample
การวิเคราะห์ข้อมูลจากรัฐแมรี่แลนด์ (รัฐซึ่ง
ระบบรายงานการใช้ยา OTC)
ให้ผลเทียบเคียง ข้อมูลที่มีอยู่ไม่ได้อนุญาตให้เราในการวิเคราะห์ปริมาณของยาที่ใช้
วิจัยก่อนหน้านี้โดยใช้ข้อมูลจาก
ปีที่ผ่านมา W10 เอกสารที่ผู้ปฏิบัติ
ไม่ลังเลที่จะกำหนด NSAIDs ที่สูง
doses.4 ข้อมูลล่าสุดที่อนุญาตให้ evaluationofnsaiddoses
เป็นแหล่งข้อมูล needed.the
ไม่ได้มาจับข้อบ่งชี้ในการใช้ยาที่เฉพาะเจาะจง
ดังนั้นการวิเคราะห์แบบเสริม
ยาความเจ็บปวดไม่สามารถคลี่คลายซึ่ง
ยาเหล่านี้ถูกนำมาใช้โดยเฉพาะเป็นบำบัดแบบเสริม
ความเจ็บปวด สุดท้ายเราไม่สามารถที่จะสำรวจ
ผลกระทบจากปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมี
จำกัด การใช้ยาแก้ปวดยาเสพติดที่กำหนดไว้ใน
การจัดการความเจ็บปวดสำหรับประชาชน nh
ในการศึกษาครั้งนี้มี 19 รัฐที่แตกต่างซึ่ง
อาจจะมีกฎระเบียบที่แตกต่างกันมีผลต่อการกำหนดวิธีปฏิบัติ
ในช่วงเวลานี้
การศึกษาหน่วยงานบังคับใช้ยาเสพติดตีความ
กระทำสารควบคุมในทาง
ที่วางสิ่งอำนวยความสะดวกทางการพยาบาลที่มีความเสี่ยงในการลงโทษ.
42 แม้ว่าเราควบคุมสำหรับรูปแบบในการวิเคราะห์
เราไม่สามารถที่จะศึกษาสิ่งที่สำคัญปัจจัยเหล่านี้
.
ในข้อสรุปมีปรากฏ tohave Beena ที่ต้องการเปลี่ยนจาก
'''' ตามความจำเป็น ที่จะกำหนดยาแก้ปวด
การใช้งานสำหรับความเจ็บปวดถาวรเช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของการใช้
acetaminophen และลดการใช้
NSAIDs และ cox-2 สารยับยั้ง แต่
สัดส่วนของประชาชนที่ได้รับไม่
กำหนดยาแก้ปวดหรือแอดจูแวนท์ที่มีศักยภาพ
การจัดการความเจ็บปวดรองรับความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับกลยุทธ์
เพื่อปรับปรุงการจัดการความเจ็บปวด
ในการตั้งค่านี้ การแทรกแซงการตามหลักฐานเพิ่มเติม
เพื่อปรับปรุงการจัดการความปวดใน nhs
เป็นธรรม
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ใน NHs เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับหนึ่ง
NH โซ่ สำหรับกำไรเราพบว่าคนที่ มีอาการปวดที่จัดทำเอกสารบนน้อย
สองต่อเนื่องติดประเมิน 23% ของ
คนไม่มีเวลากันรับ
Undertreatment NHs เจ็บปวดยังคงอยู่ ร่วมกัน
วิจัยปัจจุบันยังระบุที่
69% ของผู้ที่ไม่ถูกรักษา ด้วยยาแก้ปวดเวลา,
หรือ 15.7% ของคนทั้งหมดมีเอกสาร
ความเจ็บปวดบนสองต่อเนื่องติดประเมิน รับ
ยาระงับไม่มีเวลาปวด หรือ
ยาที่สามารถใช้ประเมินการ
เพื่อบำบัดความเจ็บปวด แม้ว่าความกังวลของร้าย
ผลข้างเคียง ท้องผูก คลื่นไส้ เชลโล,
อาเจียน และ มึน/falls26 มี warranted,
ปรับปรุงในการจัดการอาการปวด
ในการตั้งธรรม.
แนวทางการพัฒนาของอาการปวด
การจัดการใน NHs มีการแตกต่างกัน ยัง,
จำนวนศึกษาคุณภาพเห็น
รวมประสิทธิภาพของกลยุทธ์ Promising remains
limited.27 กลยุทธ์ต่าง ๆ
โปรแกรมการจัดการอาการปวด multifactorial
ที่รวมนโยบายความเจ็บปวด การศึกษาพนักงาน รวม
จัดการ opioid และอาการปวด quality
indicators.28 ในขณะที่บางคนนำเสนอฝึกอบรม
รับรองผู้ช่วยพยาบาลในการจัดการอาการปวด
ประมวลผล 29 ยอดขายสูงในหมู่เหล่านี้
พนักงานอาจจำกัดประสิทธิภาพของ
วิธีการนี้ได้ ของระบบ
รูปแบบดำเนินการและ decisionmaking ทางคลินิก
อัลกอริทึมควบคู่กับต่อเนื่อง
การประเมินผลและการใช้บนไซต์
ที่ปรึกษาทรัพยากรอาจพิสูจน์ effective.30
Clearly นโยบายการจัดการอาการปวด และปฏิบัติ
ใน NHs มี lacking.31 ล่าสุด ศูนย์
เมดิแคร์และบริการ Medicaid ดำเนิน
แนวทางใหม่ที่ตรง surveyors การ
ตรวจสอบว่า มีการต่อสิ่งอำนวยความสะดวก
practices.32 การจัดการอาการปวดที่เหมาะสมดังกล่าวริเริ่ม
ได้ประสบความสำเร็จในการลดการใช้ยาไม่เหมาะสมอาจ 33 และ
วิจัยล่าสุดชี้ให้เห็นว่า นี้อาจเป็นได้
วิธีการปรับปรุงอาการเจ็บปวดกระตุ้น
เปลี่ยนแปลงเอกสารและการจัดการรูปแบบ well.34
The ใช้ระงับปวด
วิธีสัญญา แรก ใช้ propoxyphene
ก่อนหน้านี้รายงาน w18% ระหว่าง
น้อยผู้พิการทางประชากร NH cognitively
กับแบบ pain.2 ไม่ใช่มะเร็งในการศึกษาของเรา,
เพียง 8.3% ของคนที่ได้รับ propoxyphene
เรายืนสั่งประเมิน และรวม
ผู้อยู่อาศัย มีมากขึ้นรับรู้ไหวสามารถ.
ถูกถอน propoxyphene ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2010
จากตลาดเพราะหัวใจความเป็นพิษ
35 สอง มีกะจาก '' เป็น
จำเป็น '' ยาใช้ยาระงับปวดเวลา
ใช้ ที่สาม ยาแก้ปวดส่วนใหญ่ได้ opioids
ใช้ไฮโดรโคโดนมี (ร้อยละ 41.7%).
Seventeen รับทำหน้าที่สั้น opioids,
มี shortacting รับประจำเดียว
เฟนทานิล นี้แทนกะใน
สังเกตกำหนดรูปแบบในอดีต 10
ปี เป็นโอก่อนหน้านี้รายงานชื่นชอบไม่ใช่ปิออยด์
ใช้ในการตั้งค่านี้ สุดท้าย การเพิ่ม acetaminophen
ใช้ลดลงสอดคล้อง
ในผลไม้ มัก ใช้เป็นที่แน่ชัด เพียง 2.2% รับ
monotherapy ระงับปวดกับ NSAIDs
แทรกแซงเพื่อลดการใช้โดยเฉพาะ
NSAIDs ใน NHs ได้พิสูจน์ให้ประสบความสำเร็จ 36
แม้ว่าแพร่แพร่หลายของแพทย์
งานศึกษาในบริบทนี้อาจ
พิสูจน์ท้าทาย ในหมู่ผู้ที่ถูกกำหนด
opioids, monotherapy ได้รับมากที่สุด
ใช้ระงับปวด อย่างไรก็ตาม ใช้บำบัดประเมิน
สำหรับความเจ็บปวดได้ร่วม
ปัจจัยก่อนหน้านี้เกี่ยวข้องกับขาด
กำหนดการใช้ระงับปวดระหว่างคน
ความเจ็บปวดได้ยืนยันในการศึกษานี้ ขั้นสูง
อายุและระดับการเพิ่มขึ้นของการด้อยค่ารับรู้ได้ inversely correlated พร้อมรับกำหนดการ
กัน เราสังเกตที่ชาว
กับโรคพาร์กินสันได้น้อยโอกาสที่จะได้รับ
กันเปรียบเทียบกับคนไม่มี
โรค ค้นหานี้รบกวนยังคง
แม้ มีการปรับปรุงสำหรับ sociodemographic,
รับรู้ จริงทำงานวัดได้
ประเมินความชุกของอาการปวดในผู้ป่วย
กับโรคพาร์กินสันจาก 40 to
75%.37 Recent วิจัยแนะนำว่า อาการปวด
ขีดจำกัดและยอมรับมีแนวโน้มลดลงเป็น
โรคพาร์กินสัน progresses.38 พยายาม
ปรับปรุงจัดการความเจ็บปวดระหว่างนี้เสี่ยง
กลุ่ม NH คนมีความจำเป็น แน่นอน,
palliative เฟรมพยายามดูแลของพาร์กิน
โรคมีล่า emerged.39
We เน้นที่ความปลอดภัย opioid และประสิทธิภาพ
ได้ไม่ถูกดีศึกษาประชากร NH.
จึงควรพิจารณา
harms อาจเกี่ยวข้องกับ opioids owing
เพื่อศักยภาพ pharmacokinetic และ pharmacodynamic
โต้ยายาเสพติดมักมี
วิจัยกันใน population.40 เพิ่มเติม
สนับสนุนประสิทธิภาพของ opioids ในผู้ป่วย
มีอาการปวดปานกลางการ รุนแรง ยัง is
lacking.41 เพิ่มเติมวิจัยทำการ
เท่าที่ประโยชน์บำบัด opioid
ไปหมด harms ที่จำเป็น ในระหว่างกาล,
clinicians ต้องประเมินใช้ opioid ในบริบท
สถานการณ์ทางคลินิก ตลอดจนอาศัย
เป้าหมายครอบครัวบำบัด และใช้ความระมัดระวังด้วย
วิธีแนะนำรักษา opioid
สำหรับการจัดการความเจ็บปวดสำหรับ NH
เกี่ยวข้องกับการไทเทรตช้า ต่ำกว่าปริมาณรวม และ
ปลีกระยะยาวการศึกษา action.40
This มีข้อจำกัดที่สำคัญ TheNHs
แสดงกรรมสิทธิ์ฉบับถูก
ส่วนใหญ่มาจากโซ่ NH for-profit หนึ่ง
กหนึ่งใหญ่ระยะยาวดูแลร้านขายยาเชน
ข้อมูลเฉพาะเกี่ยวข้องกับยาเช่น
ใช้มีแนวโน้มไม่ generalizable กับ NHs ทั้งหมดใน
สหรัฐอเมริกา ยัง requiringthat residentshadat น้อย
ยาหนึ่งธุรกรรมอาจ underestimated
สัดส่วนของคนที่ได้รับ analgesics
(23%) ไม่ ข้อจำกัดของการประเมินอาการปวด
ตามรายการ theMDS, 19e21 เป็น ascertainment
ความโน้มเอียงที่เกี่ยวข้องกับการประเมินความเจ็บปวด มี
ไว้ เป็นไปได้ว่า เรามี underestimated
ความชุกของชเข้ากับกลุ่มยา รวม
แอสไพรินและ acetaminophen อย่างไรก็ตาม subsample
วิเคราะห์ข้อมูลจากแมริแลนด์ (รัฐที่
ระบบรายงานการใช้ยาชเข้ากับกลุ่ม)
ให้ผลลัพธ์เทียบเท่า มีข้อมูลไม่อนุญาตให้เราเพื่อวิเคราะห์ปริมาณของยา
ใช้ ใช้ข้อมูลจากการวิจัยก่อนหน้านี้
w10 ปีเอกสารผู้ที่
ไม่ลังเลที่จะกำหนด NSAIDs ที่ high
doses.4 ข้อมูลล่าสุดที่อนุญาตใน evaluationofNSAIDdoses
จำเป็นแหล่งข้อมูล
ไม่จับไม่เฉพาะตัวสำหรับ
ยาเฉพาะ ดังนั้น วิเคราะห์ของประเมิน
ยารักษาอาการปวดไม่ disentangle ใด
ยาเหล่านี้ถูกใช้เป็นการประเมินเฉพาะ
บำบัดอาการปวดได้ สุดท้าย เราไม่สามารถสำรวจ
ผลกระทบของปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจมี
จำกัดการใช้ยาระงับปวดตามกำหนดการใน
การจัดการอาการปวดสำหรับ NH ใน
นี้ศึกษา มีมีสถานะต่างกัน 19 ซึ่ง
อาจมีกฎระเบียบแตกต่างกันที่มีอิทธิพลต่อการกำหนด
ปฏิบัติได้ ช่วงเวลานี้
ศึกษา หน่วยงานบังคับใช้ยาแปล
พระราชบัญญัติควบคุมแบบ
ที่วางสิ่งอำนวยความสะดวกของพยาบาลเสี่ยงสำหรับโทษ
42 แม้ว่าเราควบคุมความผันแปรที่
ในวิเคราะห์ เราไม่สามารถศึกษาเหล่านี้สำคัญ
ปัจจัย
เบียดเบียน มีปรากฏ tohave beena ต้อง
เปลี่ยนจาก ''ตาม '' ให้ยาระงับปวดตามกำหนดการ
ใช้สำหรับอาการปวดแบบถาวร เป็นเพิ่ม
ใช้ acetaminophen และลดการใช้
NSAIDs และค็อกซ์-2 inhibitors อย่างไรก็ตาม,
สัดส่วนของคนที่รับไม่
กำหนดการกันหรือ adjuvants มีศักยภาพ
สำหรับอาการปวด จัดการสนับสนุนจำเป็นต้องเพิ่มเติม
กลยุทธ์เพื่อปรับปรุงการจัดการอาการปวด
ในการตั้งค่านี้ งานวิจัยตามหลักฐานเพิ่มเติม
เพื่อปรับปรุงการจัดการอาการปวดใน NHs
จะชิด
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
โดดเด่นไปด้วยในตัวที่เกี่ยวข้องกับหนึ่ง
สำหรับ - กำไร NH เชน,เราพบว่าของที่พักพร้อมด้วยความเจ็บปวดในเอกสารที่สองต่อเนื่องกันอย่างน้อย
ซึ่งจะช่วยส่งข้อมูลจากระบบ MDS การประเมิน, 23% ของผู้เข้าพักได้รับไม่มี
ซึ่งจะช่วยกำหนด analgesics .
undertreatment ของความเจ็บปวดในฉะนั้นจะยังคงอยู่ทั่วไป.
ที่ปัจจุบันการวิจัยยังระบุด้วยว่า
69% ของผู้ที่ไม่มีกำหนดเวลา analgesics ,
หรือ 15.7% ของผู้เข้าพักพร้อมด้วยเอกสาร
การประเมินผลความเจ็บปวดที่สองติดต่อกันส่งข้อมูลจากระบบ MDS
ซึ่งจะช่วยไม่ได้รับยา(ยา)บรรเทาความเจ็บปวดหรือ
ซึ่งมีกำหนดที่จะมาใช้เป็นการบำบัด adjuvant
ซึ่งจะช่วยในการลดความเจ็บปวดได้ แม้ว่าความกังวลของหลายฝ่าย
ทางด้านผลกระทบเช่นอาการท้องผูกคลื่นไส้อาเจียน sedation
ท้องเสียและอาการวิงเวียน/ Falls A 26 ได้รับการรับประกัน
การปรับปรุงต่างๆในการจัดการความเจ็บปวด
ซึ่งจะช่วยในการตั้งค่านี้จะปรากฏขึ้นด้วยเหตุผลว่า.
แนวทางสำหรับการปรับปรุงความเจ็บปวด
การจัดการในตัวได้รับการที่หลากหลาย แต่,
หมายเลขของ คุณภาพ สูง
ซึ่งจะช่วยการศึกษาการแสดงให้เห็นความมี ประสิทธิภาพ ของกลยุทธ์ต่างๆยังคง
limited. 27 ดาวรุ่งกลยุทธ์ได้คิดรวมถึง
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวดชุก
ซึ่งจะช่วยการจัดการโปรแกรมที่รวมถึงความเจ็บปวดนโยบาย,พนักงานการศึกษารวมถึง
opioid การบริหารจัดการ คุณภาพ และความเจ็บปวด
indicators. 28 ในขณะที่บางส่วนเสนอการฝึกอบรม
ผู้ช่วยพยาบาลได้รับการรับรองในการจัดการ
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวด process, 29 ที่มีรายได้จากในหมู่สมาชิก
ซึ่งจะช่วยพนักงานเหล่านี้อาจจำกัดความมี ประสิทธิภาพ ของ
ซึ่งวิธีการนี้ การปรับใช้ที่ของการนำไปใช้งานอย่างเป็นระบบและเป็นรุ่น
ซึ่งจะช่วยทางการแพทย์ decisionmaking
อัลกอริธึมประกอบกับการประเมินผลอย่างต่อเนื่องและผลลัพธ์
ซึ่งจะช่วยในการใช้ของที่ปรึกษา
ทรัพยากรบนพื้นที่ของโรงแรมอาจได้รับการพิสูจน์ว่า effective. 30
ได้อย่างชัดเจนความเจ็บปวดการจัดการนโยบายและแนวปฏิบัติ
ในตัวมี lacking. 31 เมื่อไม่นานมานี้,ที่ศูนย์
ซึ่งจะช่วยให้บริการสาธารณสุขสำหรับเกษตรกรและ medicaid
ซึ่งจะช่วยนำมาใช้ใหม่ตามแนวทางที่ตรงกับเป็นฉากๆหลังจาก
ซึ่งจะช่วยตรวจสอบว่ามีส่วนอำนวยความสะดวกต่างๆดังต่อไปนี้:
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวดที่เหมาะสมการจัดการ practices. 32 เช่นการริเริ่ม
ซึ่งจะช่วยได้รับความสำเร็จในการลดการใช้ไม่เหมาะสมอาจทำให้เกิดความเสียหาย medications, 33 และ
เมื่อไม่นานมานี้การวิจัยชี้ให้เห็นว่าการดำเนินการนี้อาจจะเป็นได้
วิธีการในการกระตุ้นการพัฒนาในการจัดการและความเจ็บปวด
เอกสารว่าเป็นรูปแบบ well. 34
การใช้งาน(ยา)บรรเทาความเจ็บปวดได้เปลี่ยนแปลง
ในวิธีดาวรุ่ง. ใช้งานครั้งแรก propoxyphene
เนื่องจากเคยเป็นรายงานที่ 18% W ท่ามกลาง
ไม่ cognitively สำหรับผู้มีสายตาผิดปกติ NH ประชากร
ด้วยแบบต่อเนื่องไม่เป็นมะเร็ง pain. 2 ในการศึกษาของเรา
เพียง 8.3% ของผู้อยู่อาศัยได้รับคำสั่งซื้อยืน propoxyphene .
เราได้รับการประเมินและ
ผู้เข้าพักพร้อมด้วยการเรียนรู้มากกว่าผู้มีความบกพร่องด้านการมองเห็น.
ในฤดูใบไม้ร่วง 2010 propoxyphene ถูกเพิกถอน
จากตลาดซึ่งเป็นผลจากการหยุดเต้นความเป็นพิษ.
35 ที่สองมีการปรับเปลี่ยนจาก"เป็น
จำเป็น"ใช้ยาช่วยในการใช้งาน(ยา)บรรเทาความเจ็บปวด
ตามกำหนดเวลา ที่สาม analgesics ส่วนใหญ่ก็เป็น opioids .
การใช้ hydrocodone ก็มีมากกว่า( 41.7% )..
สิบเจ็ด%ได้รับ opioids ในระยะทางสั้นๆเพื่อไปทำการ
พร้อมด้วยเพียงหนึ่งมีถิ่นที่อยู่รับ shortacting
fentanyl . โรงแรมแห่งนี้นับว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในรูปแบบ
ซึ่งจะช่วยกำหนดว่าในอดีต 10
ปีที่เป็นรายงานก่อนหน้าได้รับสิทธิพิเศษใช้ไม่ใช่ opioid
ซึ่งจะช่วยในการตั้งค่านี้ สุดท้ายคือการเพิ่มขึ้นของการใช้ acetaminophen
การใช้ลดลงที่เกี่ยวข้อง
ใน nsaid ก็เห็นได้ชัด เพียง 2.2% ได้รับ
monotherapy (ยา)บรรเทาความเจ็บปวดด้วย nsaids .
การแทรกแซงจะลดการใช้
ตามมาตรฐานเฉพาะnsaids ในตัวได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็น successful, 36
แม้ว่าจะแพร่อย่างแพร่หลายของแพทย์
การแทรกแซงทางการศึกษาในบริบทนี้อาจ
ซึ่งจะช่วยพิสูจน์ความท้าทาย ท่ามกลางผู้ที่ถูกกำหนดไว้
opioids ส่วนใหญ่ได้รับใช้(ยา)บรรเทาความเจ็บปวด monotherapy
อย่างไรก็ตามการใช้การบำบัด adjuvant
สำหรับความเจ็บปวดเป็น.
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการขาด
ใช้(ยา)บรรเทาความเจ็บปวดตามกำหนดเวลาในหมู่ผู้ที่มีก่อนหน้านี้
ตามมาตรฐานอาการปวดก็ยืนยันในการศึกษานี้
ซึ่งจะช่วยส่งผลกระทบต่อขั้นสูงอายุและระดับของการเรียนรู้เพิ่มขึ้นมีความสัมพันธ์กับการรับของตามกำหนดเวลา
analgesics กลับ เราจะสังเกตเห็นว่าคน
พร้อมด้วยโรคพาร์กินสันไม่มีแนวโน้มที่จะได้รับ
analgesics เมื่อเทียบกับคนที่ไม่มีโรค
การค้นหารบกวนนี้แม้จะอยู่ในเกณฑ์ดี
ซึ่งจะช่วยปรับสำหรับ sociodemographic
การเรียนรู้และทาง กายภาพ การทำงานมาตรการ.
ประเมินของที่มีมากกว่าความเจ็บปวดในผู้ป่วย
พร้อมด้วยพาร์กินสันของโรคกลุ่มจาก 40 เป็น 75%
.37 เมื่อไม่นานมานี้ผลการวิจัยชี้ว่าความเจ็บปวด
เกณฑ์ fault tolerance และมีแนวโน้มที่จะลดลงเมื่อ
พาร์กินสันของโรค progresses. 38 ความพยายามที่จะ
ซึ่งจะช่วยเพิ่ม ประสิทธิภาพ ในการจัดการความเจ็บปวดนี้มีความเสี่ยงต่อ
กลุ่มของ NH ผู้อยู่อาศัยมีความจำเป็น.. จริงๆ
ความพยายามที่จะยื้อเฟรมการดูแล' sparkinson
เมื่อไม่นานมานี้มีโรค emerged. 39
เราจะเน้นที่ความ ปลอดภัย และ ประสิทธิภาพ opioid
ไม่ได้รับการดูแลอย่างดีศึกษาใน NH ประชากร.
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องพิจารณาถึง
มี ศักยภาพ จะเป็นอันตรายต่อที่เชื่อมโยงกับ opioids จาก
ซึ่งจะช่วยในการที่จะเกิดขึ้นและ pharmacokinetic pharmacodynamic
ซึ่งจะช่วยให้ยา - ยาการปฏิสัมพันธ์กับ
analgesics ในนี้ population. 40 เพิ่มเติม,การวิจัย
ซึ่งจะช่วยสนับสนุน ประสิทธิภาพ ของ opioids ในผู้ป่วย
พร้อมด้วยระดับปานกลาง - เป็นความเจ็บปวดอย่างรุนแรงนอกจากนี้ยังมี
lacking. 41 การวิจัยวิธีการต่างๆ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มระดับการให้ซึ่งได้รับประโยชน์จากการบำบัดด้วยการ opioid
ซึ่งจะช่วยคุณอาจจะรู้สึกว่าจะเป็นอันตรายต่อที่มีความจำเป็น ในระหว่างที่
เนิ่นๆจะต้องประเมินการใช้ opioid ในบริบทที่
ซึ่งจะช่วยในสถานการณ์ทางการแพทย์ที่เป็นอย่างดีเป็นผู้อยู่อาศัย
และเป้าหมายการบำบัดในแบบครอบครัวและใช้ความระมัดระวัง.วิธีการที่แนะนำ:
เพื่อ opioid
ตามมาตรฐานการรักษาสำหรับการจัดการความเจ็บปวดสำหรับผู้เข้าพัก NH
เกี่ยวข้องกับปริมาณรวมน้ำยา)ในทางเคมีช้าและ
คาดว่าในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของ action. 40
การศึกษานี้มีข้อจำกัดที่สำคัญ thenhs
ซึ่งจะช่วยแสดงในแหล่งที่มาข้อมูลที่มีเอกสิทธิ์เฉพาะที่โดดเด่นไปด้วย
จากเครือ NH หนึ่งสำหรับ - กำไร
และร้านขายยาดูแลหนึ่งขนาดใหญ่ระยะยาว.
เนื่องจากข้อมูลเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับยา
ใช้ได้อาจจะไม่ได้ฉะนั้นการ generalizable ทั้งหมดในประเทศสหรัฐอเมริกา
ที่ยังมีการทำธุรกรรม requiringthat residentshadat
ซึ่งจะช่วยอย่างน้อยหนึ่งร้านขายยาอาจมองข้ามก็คือมีสัดส่วนของ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้อยู่อาศัยได้รับไม่มี analgesics
( 23% ) ข้อจำกัดของการวัดความเจ็บปวด
ตาม themds items, 19 E 21 และสืบให้รู้แน่
ซึ่งจะช่วยการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลการปฏิบัติงาน
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวดได้รับการระบุไว้ เป็นไปได้ว่าเราได้มองข้ามก็คือ
ตามมาตรฐานมีมากกว่าของยา OTC รวมถึง
แอสไพรินและ acetaminophen . อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ subsample
ข้อมูลจากรัฐแมรีแลนด์(รัฐซึ่ง
อย่างเป็นระบบรายงานการใช้ยา OTC )
ให้ผลใกล้เคียงกับ ข้อมูลที่มีอยู่ไม่ได้อนุญาตให้เราในการวิเคราะห์อย่างเคร่งครัดโดยให้ยาใช้
การวิจัยก่อนหน้าโดยการใช้ข้อมูลจาก
W 10 ปีที่แล้วในเอกสารที่ผู้ประกอบ
ไม่ลังเลเลยที่จะกำหนด nsaids ที่สูง
doses. 4 ข้อมูลได้มากขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ที่อนุญาตให้ evaluationofnsaiddoses
ซึ่งจะช่วยให้มีความจำเป็น.แหล่งที่มาข้อมูล
ไม่ได้ถ่าย ภาพ การแสดงสำหรับยา
เฉพาะโดยเฉพาะ ดังนั้นการวิเคราะห์ของยา adjuvant
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวดไม่สามารถแก้ให้หายยุ่งซึ่งของ
ซึ่งจะช่วยรักษาด้วยยาเหล่านี้อยู่โดยเฉพาะใช้เป็นการบำบัด adjuvant
ซึ่งจะช่วยลดความเจ็บปวด สุดท้ายเราก็ไม่สามารถสำรวจ
ตามมาตรฐานผลกระทบจากปัจจัยอื่นที่อาจมี
ซึ่งจะช่วยจำกัด(มหาชน)ในการใช้สิ่งเสพติด(ยา)บรรเทาความเจ็บปวดตามกำหนดเวลาในการจัดการ
ซึ่งจะช่วยให้ความเจ็บปวดสำหรับผู้เข้าพักเพื่อ
ซึ่งจะช่วยในการศึกษานี้มี 19 ประเทศที่แตกต่างกัน
อาจมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามข้อบังคับที่หลากหลายการกำหนด
ในระหว่างช่วงเวลาของ
ซึ่งจะช่วยการศึกษานี้ยาการบังคับใช้หน่วยงานที่ตีความ
ซึ่งจะช่วยให้การควบคุมสารการกระทำในลักษณะที่
ที่วางไว้ดูแลประคบประหงมส่วนอำนวยความสะดวกต่างๆที่มีความเสี่ยงสำหรับบทกำหนดโทษ. N 42 แม้ว่าเราควบคุมสำหรับการเปลี่ยนแปลง
ซึ่งจะช่วยในการวิเคราะห์,เราไม่สามารถให้การศึกษาเหล่านี้สำคัญ
ปัจจัย.
ในบทสรุป,ปรากฏว่ามี tohave beena เป็นที่พึงปรารถนาที่
ซึ่งจะช่วยปรับเปลี่ยนจาก"ตามความจำเป็น"เพื่อกำหนดตารางเวลา(ยา)บรรเทาความเจ็บปวด
ใช้สำหรับแบบต่อเนื่องความเจ็บปวดและ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มการใช้ acetaminophen และลดลงการใช้
ซึ่งจะช่วย nsaids Cox 2 และผลลัพธ์โรคหลอดเลือดสมองแตก. แต่ถึงอย่างไรก็ตาม
โดยมีสัดส่วนของผู้อยู่อาศัยได้รับ
ตามกำหนดเวลา analgesics หรือ adjuvants
ไม่มี ศักยภาพ สำหรับการจัดการความเจ็บปวดรองรับความต้องการเพิ่มเติม
ซึ่งจะช่วยปรับกลยุทธ์ในการปรับปรุงการจัดการความเจ็บปวด
ซึ่งจะช่วยในการตั้งค่านี้ หลักฐานเพิ่มเติมซึ่งใช้การแทรกแซง
ซึ่งจะช่วยในการปรับปรุงการจัดการความเจ็บปวดในฉะนั้น
มีเหตุผล
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: