Time–space compression – refers to

Time–space compression – refers to the annihilation of space through time that lies at the core of capitalism (Harvey, 1989). Concepts of convergence and distanciation do not offer an explanation for why social relations are stretched across space. Geographer David Harvey, in The Condition of Postmodernity (1989), provided an argument which has been of central influence in the way geographers think about the relationship between time–space and globalization. He suggests:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่เวลา – อัด – หมายถึงทำลายล้างพื้นที่ผ่านเวลาที่อยู่ในหลักของทุนนิยม (ฮาร์วีย์ 1989) บรรจบกันและ distanciation ไม่มีคำอธิบายสำหรับเหตุการยืดขยายความสัมพันธ์ทางสังคมในพื้นที่ ภาพ David ฮาร์วีย์ ในสภาพที่ Postmodernity (1989), ให้อาร์กิวเมนต์ซึ่งได้ของกลางใน geographers วิธี คิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่เวลา – และโลกาภิวัตน์ เขาแนะนำ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบีบอัด Time พื้นที่ - หมายถึงการทำลายล้างของพื้นที่ผ่านช่วงเวลาที่อยู่ในหลักของทุนนิยม (ฮาร์วีย์ 1989) เดอะ แนวคิดของการลู่และ distanciation ไม่ให้คำอธิบายว่าทำไมความสัมพันธ์ทางสังคมจะขยายทั่วพื้นที่ ภูมิศาสตร์เดวิดฮาร์วีย์อยู่ในสภาพของ Postmodernity (1989) ให้การโต้แย้งซึ่งได้รับอิทธิพลของกลางในทางภูมิศาสตร์คิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเวลาพื้นที่และโลกาภิวัตน์ที่ เขาแสดงให้เห็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาและพื้นที่การบีบอัด ) หมายถึง การทำลายล้างพื้นที่ผ่านเวลาที่อยู่ที่หลักของทุนนิยม ( Harvey 1989 ) แนวคิดของการบรรจบกันและ distanciation ไม่ได้ให้คำอธิบายว่าทำไมความสัมพันธ์ทางสังคมจะขยายทั่วพื้นที่ นักภูมิศาสตร์เดวิดฮาร์วีย์ ในเงื่อนไขของ postmodernity ( 1989 ) ให้อาร์กิวเมนต์ที่ได้รับอิทธิพลจากส่วนกลางในทางนักภูมิศาสตร์คิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างอวกาศ - เวลา และโลกาภิวัตน์ เขาบอกว่า :