• Demographic SegmentationUnder dem

• Demographic Segmentation
Under demographics, income is one of the variables, which AirAsia may use to segment their market (Schiffman, Bednall, O’Cass, Paladino & Kanuk, 2008). Income indicates the capability of the consumer to travel with AirAsia as consumers from different income groups are attracted to different airlines. For example, low-income and middle-income earners are more price sensitive than high-income earners, thus they would be more attracted towards LCCs such as AirAsia. This is because low-income and middle-income earners generally have lesser disposable income than high-income earners, hence are unlikely to be capable of purchasing airline tickets from FSCs such as MAS as their tickets are more expensive. For low-income and middle-income earners, their main need of an airline ticket is simply to travel from one destination to another. Therefore, the pricing of airline tickets is a vital factors that influences purchasing behaviors. Statistics have indicated that consumers have increased their expenditure in air travel due to the availability of more affordable domestic and regional flights from LCCs (Consumer Lifestyles – Malaysia, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งกลุ่มประชากร•ภายใต้ข้อมูลประชากร รายได้เป็นตัวแปรหนึ่ง ซึ่งแอร์เอเชียอาจใช้การแบ่งส่วนตลาดของพวกเขา (Schiffman, Bednall, O'Cass, Paladino & Kanuk, 2008) รายได้บ่งชี้ความสามารถของผู้บริโภคที่เดินทางกับแอร์เอเชียเป็นผู้บริโภคจากรายได้แตกต่างกันกลุ่มที่มีสายการบิน เช่น ผู้มีรายได้น้อยรายได้ต่ำ และมีมีราคามากขึ้นสำคัญกว่าผู้มีรายได้น้อยรายได้ ดังนั้น พวกเขาจะถูกมากดึงดูดผูเช่นแอร์เอเชีย ทั้งนี้เนื่องจากรายได้ต่ำ และมีผู้มีรายได้น้อยโดยทั่วไปมีรายได้น้อยกว่าผู้มีรายได้น้อยมีรายได้สูง จึง ไม่น่าจะสามารถซื้อตั๋วจาก FSCs เช่น MAS เป็นตั๋วมีราคาแพงกว่า สำหรับรายได้ต่ำ และมีผู้มีรายได้น้อย ต้องการหลักของตั๋วเครื่องบินเป็นเพียงการ เดินทางจากปลายหนึ่งไปยังอีก ดังนั้น การกำหนดราคาของตั๋วเป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อ สถิติแสดงให้เห็นว่า ผู้บริโภคมีการเพิ่มขึ้นของรายจ่ายในการเดินทางเนื่องจากความพร้อมเที่ยวบินในประเทศ และระดับภูมิภาคมากจากผู (ไลฟ์สไตล์ของผู้บริโภค – มาเลเซีย 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•การแบ่งกลุ่มประชากร
ภายใต้ประชากรรายได้เป็นหนึ่งในตัวแปรที่แอร์เอเชียอาจจะใช้การแบ่งกลุ่มการตลาดของพวกเขา (Schiffman, Bednall, O'Cass, Paladino & Kanuk, 2008) รายได้แสดงให้เห็นความสามารถของผู้บริโภคที่จะเดินทางกับแอร์เอเชียในฐานะผู้บริโภคจากกลุ่มรายได้ที่แตกต่างกันจะดึงดูดให้สายการบินที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นมีรายได้ต่ำและรายได้ปานกลางระดับอุดมศึกษามีมากขึ้นราคาที่มีความละเอียดอ่อนกว่ารายได้รายได้สูงดังนั้นพวกเขาจะได้รับการสนใจมากขึ้นต่อ LCCs เช่นแอร์เอเชีย นี้เป็นเพราะมีรายได้ต่ำและรายได้ปานกลางระดับอุดมศึกษาโดยทั่วไปมีรายได้น้อยกว่ารายได้รายได้สูงจึงไม่น่าจะมีความสามารถในการซื้อตั๋วสายการบินจาก FSCS เช่น MAS เป็นตั๋วของพวกเขามีราคาแพงมาก มีรายได้ต่ำและผู้มีรายได้ระดับกลางจำเป็นหลักของพวกเขาของตั๋วเป็นเพียงการเดินทางจากที่หนึ่งไปยังอีกปลายทาง ดังนั้นการกำหนดราคาของตั๋วสายการบินเป็นปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อ สถิติได้ชี้ให้เห็นว่าผู้บริโภคมีเพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายในการเดินทางทางอากาศเนื่องจากความพร้อมของเที่ยวบินในประเทศและระดับภูมิภาคที่เหมาะสมมากขึ้นจาก LCCs (Consumer ไลฟ์สไตล์ - มาเลเซีย 2009) เดอะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- การแบ่งส่วนของประชากรตามสถิติประชากร รายได้เป็นหนึ่งในตัวแปร แอร์เอเชียซึ่งอาจจะใช้ส่วนของตลาด ( ชิฟเมิ่น bednall o"cass , , , kanuk พาลาดิโน & 2008 ) รายได้ พบว่า ความสามารถของผู้บริโภคที่จะเดินทางกับแอร์เอเชียเป็นผู้บริโภคจากกลุ่มรายได้ที่แตกต่างกันจะดึงดูดให้สายการบินต่าง ๆ ตัวอย่างเช่น ผู้มีรายได้น้อย รายได้ปานกลางและรายได้รายได้ที่สูงกว่าราคาความอ่อนไหว ดังนั้นพวกเขาจะถูกดึงดูดไปยัง lccs เช่นแอร์เอเชีย . นี้เป็นเพราะรายได้น้อยที่มีรายได้ปานกลางและโดยทั่วไปจะมีน้อยกว่ารายได้ทิ้งรายได้ที่สูงกว่า จึงไม่น่าจะสามารถซื้อตั๋วสายการบินจาก FSCS เช่น MAS เป็นตั๋วของพวกเขามีราคาแพงมากขึ้น สำหรับผู้มีรายได้น้อย รายได้ปานกลางและรายได้ ความต้องการหลักของสายการบินตั๋วเป็นเพียงการเดินทางจากปลายทางหนึ่งไปยังอีก ดังนั้น ราคาของตั๋วสายการบินเป็นปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อ . สถิติพบว่า ผู้บริโภคมีการใช้จ่ายเพิ่มขึ้นในการเดินทางทางอากาศ เนื่องจากความพร้อมของมากขึ้นในประเทศและระดับภูมิภาคเที่ยวบินจาก lccs ( ผู้บริโภคชีวิต–มาเลเซีย , 2009 )