AbstractOpioids are one of the most

Abstract
Opioids are one of the most widely used therapies for the palliative treatment of cancer pain; however, despite their proven analgesic efficacy, they are associated with several adverse effects. Associated with psychological distress and multiple concomitant clinical concerns, constipation is the most commonly occurring adverse effect of chronic opioid therapy in cancer patients. Whilst prophylaxis remains the first-line management option, methylnaltrexone is a recommended treatment option for opioid-related constipation if administration of laxatives is ineffective.
Due to its inability to cross the blood-brain barrier, methylnaltrexone exerts a peripheral inhibition of opioid-related effects without influencing the opioid-induced central effects; as a result, the analgesic effect of opioids is unaffected. Moreover, multiple clinical trials, albeit not always conducted specifically in cancer patients, have demonstrated that up to 4 months' treatment with either intravenous or subcutaneous methylnaltrexone provides effective relief from opioid-related constipation and is well tolerated. Preliminary evidence indicates that the addition of methylnaltrexone to standard care for opioid-related constipation may also be advantageous from a pharmacoeconomic perspective. In addition, preliminary data suggest that methylnaltrexone could be associated with some further clinical benefits other than the treatment of opioid-related constipation, such as the improvement of gastric emptying, the relief of nausea/vomiting, and the reduction of the risk of regurgitation and pulmonary aspiration.
This narrative review examines the most recent evidence and evaluates the current role of methylnaltrexone in the management of opioid-related constipation, and its potential efficacy in cancer patients. The pharmacokinetics, pharmacodynamics, efficacy and tolerability of methylnaltrexone are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อOpioids เป็นส่วนหนึ่งของการรักษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการรักษาอาการปวดมะเร็ง ประคับ อย่างไรก็ตาม แม้ มีประสิทธิภาพการระงับปวดที่พิสูจน์แล้ว พวกเขาจะเกี่ยวข้องกับผลกระทบต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจและความกังวลทางคลินิกหลายงานด้วยกัน อาการท้องผูกได้ผลมากที่สุดที่เกิดขึ้นเรื้อรัง opioid บำบัดในผู้ป่วยโรคมะเร็ง ในขณะที่การป้องกันโรคยังคงอยู่ ตัวเลือกการจัดการบรรทัดแรก methylnaltrexone เป็นตัวเลือกการรักษาที่แนะนำสำหรับอาการท้องผูกที่เกี่ยวข้องกับโอปิออยด์ถ้าดูแลนาน ๆ ไม่ได้ผลเนื่องจากมันไม่สามารถข้ามอุปสรรคเลือดสมอง methylnaltrexone ออกแรงในการยับยั้งต่อพ่วงของผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับโอปิออยด์โดยไม่มีอิทธิพลต่อการเกิด opioid กลางผล ผล ผลแก้ปวดของ opioids ได้รับผลกระทบ นอกจากนี้ ทดลองทางคลินิกหลาย แม้ว่าไม่เคยดำเนินการโดยเฉพาะในผู้ป่วยมะเร็ง ได้แสดงให้เห็นที่ค่ารักษา 4 เดือนกับทั้งทางหลอดเลือดดำ หรือใต้ผิวหนัง methylnaltrexone ช่วยบรรเทาผลจาก opioid ที่เกี่ยวข้องกับอาการท้องผูก และเป็นยอมรับอย่างดี หลักฐานเบื้องต้นบ่งชี้ว่า ของ methylnaltrexone ดูแลรักษามาตรฐานที่เกี่ยวข้องกับโอปิออยด์ท้องผูกยังอาจได้ประโยชน์จากมุมมองของ pharmacoeconomic นอกจากนี้ ข้อมูลเบื้องต้นแนะนำ methylnaltrexone ที่อาจเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์บางอย่างทางคลินิกเพิ่มเติมนอกเหนือจากการรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับโอปิออยด์ท้องผูก เช่นการปรับปรุงการล้างในกระเพาะอาหาร บรรเทาอาการคลื่นไส้อาเจียน การลดความเสี่ยงของการสำรอกและสำลักปอดรีวิวเล่าเรื่องตรวจสอบหลักฐานล่าสุด และประเมินบทบาทปัจจุบันของ methylnaltrexone ในการบริหารจัดการที่เกี่ยวข้องกับโอปิออยด์อาการท้องผูก และประสิทธิภาพอาจเกิดขึ้นในผู้ป่วยโรคมะเร็ง เภสัชจลนศาสตร์ เภสัช ประสิทธิภาพ และ tolerability ของ methylnaltrexone กล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
Opioids เป็นส่วนหนึ่งของการรักษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการรักษาแบบประคับประคองอาการปวดมะเร็ง อย่างไรก็ตามแม้จะมีการรับรู้ความสามารถระงับอาการปวดของพวกเขาพิสูจน์แล้วว่าพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับผลกระทบหลาย ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทางจิตใจและความกังวลทางคลินิกด้วยกันหลายอาการท้องผูกเป็นผลกระทบที่เกิดขึ้นมากที่สุดของการรักษา opioid เรื้อรังในผู้ป่วยมะเร็ง ขณะที่การป้องกันโรคยังคงเป็นตัวเลือกการจัดการบรรทัดแรก methylnaltrexone เป็นตัวเลือกการรักษาที่แนะนำสำหรับอาการท้องผูก opioid ที่เกี่ยวข้องถ้าการบริหารงานของยาระบายไม่ได้ผล.
เนื่องจากไม่สามารถที่จะข้ามอุปสรรคเลือดสมอง methylnaltrexone ออกแรงยับยั้งต่อพ่วงของผลกระทบ opioid ที่เกี่ยวข้อง โดยไม่ต้องมีอิทธิพลต่อผลกระทบที่กลาง opioid เหนี่ยวนำให้เกิด; เป็นผลให้ผลยาแก้ปวดของ opioids ได้รับผลกระทบ นอกจากนี้ยังมีการทดลองทางคลินิกหลายแม้จะไม่ได้ดำเนินการเสมอโดยเฉพาะในผู้ป่วยมะเร็งได้แสดงให้เห็นว่าการรักษาได้ถึง 4 เดือนกับทั้ง methylnaltrexone ทางหลอดเลือดดำหรือใต้ผิวหนังให้บรรเทาผลตั้งแต่ท้องผูก opioid ที่เกี่ยวข้องและได้รับการยอมรับอย่างดี หลักฐานเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของ methylnaltrexone ในการดูแลมาตรฐานสำหรับอาการท้องผูก opioid ที่เกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังอาจจะได้เปรียบจากมุมมอง pharmacoeconomic นอกจากนี้ข้อมูลเบื้องต้นชี้ให้เห็นว่า methylnaltrexone อาจจะเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ทางคลินิกต่อไปบางอื่น ๆ นอกเหนือจากการรักษาอาการท้องผูก opioid ที่เกี่ยวข้องเช่นการปรับปรุงของตะกอนในกระเพาะอาหารบรรเทาอาการคลื่นไส้ / อาเจียนและการลดลงของความเสี่ยงของการสำรอกอาหารและ ความทะเยอทะยานปอด.
ทบทวนการเล่าเรื่องนี้จะตรวจสอบหลักฐานล่าสุดและประเมินบทบาทปัจจุบันของ methylnaltrexone ในการบริหารจัดการของอาการท้องผูก opioid ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ความสามารถและมีศักยภาพในผู้ป่วยโรคมะเร็ง ยาที่เภสัชประสิทธิภาพและความทนของ methylnaltrexone ที่จะกล่าวถึง