Cultural practicesSoil type, mulchi

Cultural practices
Soil type, mulching, irrigation, and fertilization influence the water and nutrient supply to the plant, which can in turn affect the nutritional quality of the harvested plant part. The effects of mineral and elemental uptake from fertilizers by plants are, however, significant and variable. High calcium uptake in fruit has been shown to reduce respiration rates and ethylene production, delay ripening, increase firmness, and reduce the incidence of physiological disorders and decay, all of which result in increased shelf life. High nitrogen content, on the other hand, is often associated with reduced shelf life due to increased susceptibility to mechanical damage, physio-logical disorders, and decay (Kader, 2002; Kader and Rolle, 2004). Over feeding of papaya with nitrogen results in soft fruit (Desai and Wagh, 1995).
Papaya fruit diseases generally occur after harvest. The incidence of some of these diseases can be minimized by field sanitation and field application of appropriate fungicides. The use of pesticides and growth regulators does not directly influence fruit composition but may indirectly affect it due to delayed or accelerated fruit maturity (Paull and Armstrong, 1994; Nakasone and Paull, 1999). Fruit quality and storage behavior are influenced greatly by maturity of fruit at harvest. Immature fruits are more subject to shriveling and mechanical damage, and are of inferior flavor quality when ripe. Overripe fruits are likely to become soft and mealy, with insipid flavor soon after harvest. Fruits picked either too early or too late are more susceptible to post-harvest physiological disorders than fruits picked at the proper maturity. Most of the fruits reach their best eating quality when allowed to ripen on the plant. However, some fruits are usually picked mature but unripe so that they can withstand the post-harvest handling system when shipped long-distance (Wills et al., 1989; Kader and Płocharski, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติการทางวัฒนธรรมชนิดของดิน คลุมดิน ชลประทาน และปฏิสนธิอิทธิพลน้ำและจัดหาสารอาหารกับพืช ซึ่งอาจจะส่งผลต่อคุณภาพทางโภชนาการของส่วนพืชที่เก็บเกี่ยว ผลของการดูดซึมแร่ธาตุ และธาตุจากปุ๋ยโดยพืชได้ อย่างไรก็ตาม และตัวแปรที่สำคัญ การดูดซึมแคลเซียมสูงในผลไม้ได้รับการแสดงเพื่อลดอัตราการหายใจและการผลิตเอทิลีน ชะลอการสุก เพิ่มความกระชับ และลดอุบัติการณ์ของความผิดปกติทางสรีรวิทยาและการเสื่อมสลาย ที่ส่งผลให้อายุการเก็บรักษาเพิ่มขึ้น ไนโตรเจนสูงเนื้อหา คง มักจะเกี่ยวข้องกับอายุลดลงเนื่องจากการเพิ่มความไวต่อการเสียหายทางกล physio ตรรกะที่ผิดปกติ และการสลายตัว (Kader, 2002 Kader และ Rolle, 2004) กว่าอาหารของมะละกอด้วยไนโตรเจนผลผลไม้อ่อน (Desai และ Wagh, 1995)โดยทั่วไปเกิดโรคมะละกอผลไม้หลังการเก็บเกี่ยว สามารถลดอุบัติการณ์ของโรคเหล่านี้บางอย่างได้ โดยสุขาภิบาลเขตข้อมูลและเขตข้อมูลโปรแกรมประยุกต์ของเชื้อราที่เหมาะสม การใช้สารกำจัดศัตรูพืชและฮอร์โมนโดยตรงมีผลต่อองค์ประกอบของผลไม้ แต่ทางอ้อมอาจมีผลได้เนื่องจากครบกำหนดล่าช้า หรือเร่งผลไม้ (Paull และอาร์มสตรอง 1994 Nakasone และ Paull, 1999) ลักษณะการทำงานคุณภาพและการเก็บรักษาผลไม้ได้รับอิทธิพลจากอายุของผลไม้ที่เก็บเกี่ยวมาก ผลไม้อ่อนเพิ่มเติมอาจ มีความเสียหายทางกล และ shriveling และรสชาติด้อยกว่าคุณภาพเมื่อสุก เครื่องดื่มผลไม้มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นอ่อน และ ป่น มีรสชาติกร่อยทันทีหลังการเก็บเกี่ยว ผลไม้ที่เบิกเกินไปเร็ว หรือมากเกินไปปลายจะอ่อนแอมากขึ้นความผิดปกติทางสรีรวิทยามากกว่าผลไม้รับเมื่อครบกำหนดที่เหมาะสมหลังการเก็บเกี่ยว ส่วนใหญ่ผลไม้ถึงดีสุดกินคุณภาพเมื่อได้รับอนุญาตให้ทำให้สุกในโรงงาน อย่างไรก็ตาม ผลไม้บางอย่างจะมักจะเลือกแก่ ๆ แต่สุกเพื่อให้พวกเขาสามารถทนต่อระบบการจัดการหลังการเก็บเกี่ยวเมื่อจัดส่งทางไกล (พินัยกรรม et al. 1989 Kader และ Płocharski, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติทางวัฒนธรรม
ชนิดของดินคลุมดินชลประทานและมีอิทธิพลต่อการปฏิสนธิน้ำและสารอาหารอุปทานพืชซึ่งสามารถเปิดผลต่อคุณภาพทางโภชนาการของส่วนพืชที่เก็บเกี่ยว ผลกระทบของการดูดซึมแร่ธาตุและปุ๋ยจากพืชมี แต่ที่สำคัญและตัวแปร การดูดซึมแคลเซียมสูงในผลไม้ที่ได้รับการแสดงที่จะลดอัตราการหายใจและการผลิตเอทิลีน, ชะลอการสุกเพิ่มความกระชับและลดอุบัติการณ์ของความผิดปกติทางสรีรวิทยาและการสลายตัวซึ่งทั้งหมดนี้ส่งผลให้อายุการเก็บรักษาเพิ่มขึ้น ปริมาณไนโตรเจนสูงบนมืออื่น ๆ ที่มักจะเกี่ยวข้องกับอายุการเก็บรักษาลดลงเนื่องจากการเพิ่มขึ้นความไวต่อความเสียหายทางกล, ความผิดปกติของการออกกำลังตรรกะและการเสื่อมสลาย (Kader 2002; Kader และ Rolle, 2004) มากกว่าการให้อาหารของมะละกอที่มีผลไนโตรเจนในผลไม้อ่อน (Desai และ Wagh, 1995).
มะละกอผลไม้โดยทั่วไปโรคเกิดขึ้นหลังการเก็บเกี่ยว อุบัติการณ์ของบางส่วนของโรคเหล่านี้สามารถลดลงโดยการสุขาภิบาลและการประยุกต์ใช้ข้อมูลด้านการฆ่าเชื้อราที่เหมาะสม การใช้ยาฆ่าแมลงและควบคุมการเจริญเติบโตไม่ได้โดยตรงมีผลต่อองค์ประกอบของผลไม้ แต่อาจส่งผลกระทบทางอ้อมก็เนื่องมาจากการล่าช้าหรือเร่งครบกําหนดผลไม้ (Paull และอาร์มสตรอง, 1994; Nakasone และ Paull, 1999) ผลไม้ที่มีคุณภาพและพฤติกรรมการจัดเก็บข้อมูลที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากที่ครบกำหนดของผลไม้ที่เก็บเกี่ยว ผลไม้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอาจมีมากขึ้นในการย่นและความเสียหายทางกลและมีคุณภาพรสชาติด้อยกว่าเมื่อสุก ผลไม้สุกมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นนุ่มและแป้งที่มีรสจืดเร็ว ๆ นี้หลังการเก็บเกี่ยว ผลไม้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเร็วเกินไปหรือช้าเกินไปจะอ่อนแอมากขึ้นกับความผิดปกติทางสรีรวิทยาหลังการเก็บเกี่ยวกว่าผลไม้เลือกที่ครบกําหนดที่เหมาะสม ส่วนใหญ่เป็นผลไม้ที่มีคุณภาพถึงกินของพวกเขาที่ดีที่สุดเมื่อได้รับอนุญาตในการทำให้สุกในโรงงาน แต่ผลไม้บางอย่างมักจะหยิบผู้ใหญ่ แต่สุกเพื่อให้พวกเขาสามารถทนต่อระบบการจัดการหลังการเก็บเกี่ยวเมื่อส่งทางไกล (พินัยกรรม et al, 1989;. Kader และPłocharski, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติทางวัฒนธรรมดินประเภทคลุมดิน การชลประทาน และการใช้อิทธิพลน้ำและสารอาหารให้กับพืช ซึ่งจะมีผลต่อคุณภาพทางโภชนาการของการเก็บเกี่ยว ส่วนพืช ผลของแร่ธาตุและธาตุที่พืชธาตุอาหารจากปุ๋ย แต่ที่สําคัญและตัวแปร การดูดซึมแคลเซียมสูงในผลไม้ที่ได้รับการแสดงเพื่อลดอัตราการหายใจและการผลิตเอทิลีนการชะลอการสุก เพิ่มความกระชับ และลดอุบัติการณ์ของความผิดปกติทางสรีรวิทยาและผุ ซึ่งผลในการเพิ่มอายุการเก็บรักษา . ปริมาณไนโตรเจนสูง บนมืออื่น ๆที่มักจะเกี่ยวข้องกับการลดการเก็บรักษาเพิ่มขึ้นจากเกิดความเสียหายเชิงกล physio ตรรกะความผิดปกติและความเสื่อม ( kader , 2002 ; kader และโรลล์ , 2004 ) กว่าอาหารของมะละกอด้วยไนโตรเจนผลในผลอ่อน ( Desai และ wagh , 1995 )โรคมะละกอผลไม้มักเกิดหลังการเก็บเกี่ยว อุบัติการณ์ของโรคเหล่านี้สามารถทำได้โดยการใช้สารเคมีและสุขาภิบาลเขตข้อมูลที่เหมาะสม การใช้ยาฆ่าแมลงและสารควบคุมการเจริญเติบโตไม่มีอิทธิพลต่อองค์ประกอบของผลไม้ แต่อาจส่งผลกระทบทางอ้อม เนื่องจากความล่าช้า หรือเร่งการแก่ของผล ( พอล และ อาร์มสตรอง , 1994 ; นากาโซเนะ และพอล , 1999 ) คุณภาพของผลและพฤติกรรมการเก็บเป็นอิทธิพลอย่างมากโดยวุฒิภาวะของผลเก็บเกี่ยว ผลอ่อนมีการขดเข้าหากันและความเสียหายทางกล และ มีคุณภาพ รสชาติด้อยกว่าเมื่อสุก ผลไม้ที่สุกเกินไปมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นอ่อนและแป้งด้วยรสชาติจืดทันทีหลังการเก็บเกี่ยว ผลไม้เลือกให้เร็วเกินไปหรือช้าเกินไปจะเสี่ยงต่ออาการผิดปกติทางสรีรวิทยาหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้ เลือกมากกว่าที่วุฒิภาวะที่เหมาะสม ส่วนใหญ่ของผลไม้ของพวกเขาที่ดีที่สุดคุณภาพการรับประทาน เมื่ออนุญาตให้สุกบนต้น อย่างไรก็ตาม ผลไม้บางชนิดมักจะเลือกผู้ใหญ่แต่ดิบเพื่อให้พวกเขาสามารถทนต่อระบบการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว เมื่อส่งทางไกล ( พินัยกรรม et al . , 1989 ; kader และ P ł ocharski , 1997 )