Operationalization of Tourist Satis

Operationalization of Tourist Satisfaction
Visitor satisfaction is a central concept in tourism but definition of the term remains varied. One of the more cited definition is that satisfaction is the degree to which one believes that an experience evokes positive feelings. But in tourism research,Hunt argues that "satisfaction is not the reasonableness of the experience, it is the evaluation rendered that the experience was at least as good as it was supposed to be". Hence, the central tenet of visitor satisfaction measurement in tourism research has been the dis-confirmation theory, whereby satisfaction arises when consumer compare their perceptions with their initial expectation. If perceived performance is greater than expectations, the consumer is satisfied.

This conceptualization of satisfaction has been the subject of intense academic debate in the marketing literature due to its its limitations. For example, some authors argue that if expectation decreases, the probability of satisfaction increases. Another limitation relates to the fact that expectation are dynamic in nature and that the service experience might vary across encounters, as is often the case in tourism and hospitality services. There is also the fact that the tourist is an actor in the service delivery process and can engage in cognitive dissonance by downgrading bad experiences and upgrading good ones. Thus,there is inconclusive evidence whether expectations directly lead to satisfaction or dissatisfaction. For this reason,performance measurements may be more critical in determining future behavior instead of expectation or dis-confirmation. Thus,satisfaction or dissatisfaction can be regarded as a measure of performance and the ability to manipulate it can be an important source of competitive advantage.

Tourist satisfaction has been measured by summation of tourist evaluation of destination attributes. This kind of satisfaction measurement can be regarded as an evaluation of the quality of destination performance, where tourist are satisfied not only with what they experience; that is, hoe they were treated and served at a destination, but also how they felt during the service encounter. It is also important to distinguish between overall satisfaction and satisfaction with individual components, since overall satisfaction is a broader concept, which includes an evaluation of the accumulated experiences of a visitor's expectation, purchase, and consumption experiences. Therefore, overall satisfaction is a holistic impression after the purchase and consumption of a holiday. Hence, a single global measure of satisfaction may be a better measure than using the dis-confirmation paradigm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

operationalization ของการท่องเที่ยวมีความพึงพอใจความพึงพอใจของผู้เข้าชม
เป็นแนวคิดที่สำคัญในการท่องเที่ยว แต่ในความหมายของคำที่ยังคงแตกต่างกัน หนึ่งในความหมายที่อ้างถึงมากขึ้นก็คือค​​วามพึงพอใจคือระดับที่หนึ่งเชื่อว่าประสบการณ์ที่กระตุ้นความรู้สึกที่ดี แต่ในการวิจัยการท่องเที่ยวล่าระบุว่า "ความพึงพอใจที่ไม่สมเหตุสมผลของประสบการณ์ที่มันเป็นสิ่งที่การประเมินผลที่แสดงว่าประสบการณ์เป็นอย่างน้อยดีเท่าที่ควรจะเป็น ". ด้วยเหตุนี้ทฤษฎีกลางของการวัดความพึงพอใจของผู้เข้าชมในการวิจัยการท่องเที่ยวที่ไ​​ด้รับทฤษฎีโรคยืนยันโดยความพึงพอใจของผู้บริโภคที่เกิดขึ้นเมื่อเปรียบเทียบการรับรู้ของพวกเขาด้วย ความคาดหวังของพวกเขาเริ่มต้น. ถ้าการรับรู้ผลการดำเนินงานที่มีขนาดใหญ่กว่าความคาดหวังของผู้บริโภคมีความพึงพอใจ

แนวความคิดของความพึงพอใจนี้ได้รับเรื่องของการอภิปรายทางวิชาการที่เข้มข้นในวรรณคดีการตลาดเนื่องจากข้อ จำกัด ของมัน ตัวอย่างเช่นผู้เขียนบางคนแย้งว่าถ้าความคาดหวังลดลงน่าจะเป็นของความพึงพอใจเพิ่มขึ้น ข้อ จำกัด อื่นที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าคาดหวังเป็นแบบไดนามิกในธรรมชาติและประสบการณ์การบริการที่อาจจะแตกต่างกันในการแข่งขันที่เป็นมักจะเป็นกรณีที่ในการท่องเที่ยวและการต้อนรับบริการ นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่าที่ท่องเที่ยวที่เป็นนักแสดงในขั้นตอนการให้บริการและสามารถมีส่วนร่วมในการประสานองค์โดยปรับลดประสบการณ์เลวร้ายและการอัพเกรดคนดี จึงมีหลักฐานพิสูจน์ว่าความคาดหวังโดยตรงนำไปสู่​​ความพึงพอใจหรือไม่พอใจ ด้วยเหตุนี้การวัดประสิทธิภาพการทำงานที่อาจจะสำคัญมากขึ้นในการกำหนดพฤติกรรมในอนาคตแทนของความคาดหวังหรือโรคยืนยัน ดังนั้นความพึงพอใจหรือไม่พอใจสามารถถือเป็นตัวชี้วัดของการดำเนินงานและความสามารถในการจัดการกับมันสามารถเป็นแหล่งสำคัญของความได้เปรียบในการแข่งขัน.

ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวที่ไ​​ด้รับการวัดจากผลรวมของการประเมินผลการท่องเที่ยวของคุณลักษณะหัวข้อชนิดของการวัดความพึงพอใจนี้สามารถถือเป็นการประเมินคุณภาพการปฏิบัติงานของสถ​​านที่ท่องเที่ยวที่มีความพึงพอใจไม่เพียง แต่กับสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์นั่นคือจอบพวกเขาได้รับการรักษาและทำหน้าที่ที่ปลายทาง แต่ยังเป็นวิธีที่พวกเขารู้สึกว่าในระหว่างการให้บริการ เผชิญหน้ายังเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะระหว่างความพึงพอใจโดยรวมและความพึงพอใจส่วนบุคคลเนื่องจากความพึงพอใจโดยรวมเป็นแนวคิดที่กว้างซึ่งรวมถึงการประเมินผลการสะสมประสบการณ์ของผู้เข้าชมคาดหวังการซื้อและประสบการณ์การบริโภค ดังนั้นความพึงพอใจโดยรวมเป็นความประทับใจแบบองค์รวมหลังจากการซื้อและการบริโภคของวันหยุด ด้วยเหตุนี้วัดระดับโลกหนึ่งเดียวของความพึงพอใจอาจจะเป็นตัวชี้วัดที่ดีขึ้นกว่าการใช้กระบวนทัศน์โรคยืนยัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Operationalization ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว
ผู้เยี่ยมชมคือ แนวคิดเป็นกลางในการท่องเที่ยว แต่คำจำกัดความของคำว่ายังคงแตกต่างกัน คำนิยามเพิ่มเติมอ้างอิงอย่างใดอย่างหนึ่งได้ว่าความพึงพอใจระดับที่หนึ่งเชื่อว่า ประสบการณ์ที่ evokes ความรู้สึกบวก แต่ในงานวิจัยการท่องเที่ยว ล่าจน "ความพึงพอใจว่าไม่ reasonableness ประสบการณ์ ได้การประเมินแสดงว่า ประสบการณ์ที่ดีก็ควรจะ" ดังนั้น ทฤษฎีศูนย์กลางของผู้เยี่ยมชมวัดความพึงพอใจในการท่องเที่ยววิจัยมีทฤษฎียืนยันลด เปรียบ โดยความพึงพอใจเกิดขึ้น เมื่อผู้บริโภคเทียบภาพลักษณ์ของพวกเขา ด้วยความคาดหวังของพวกเขาเริ่มต้น ถ้ามองเห็นประสิทธิภาพมีค่ามากกว่าความคาดหวัง ผู้บริโภคจะพอใจ

Conceptualization นี้พึงได้รับหัวข้อของการอภิปรายทางวิชาการเข้มข้นในเอกสารข้อมูลทางการตลาดเนื่องของข้อจำกัดของการ ตัวอย่าง บางผู้เขียนโต้แย้งว่า ถ้าคาดหวังลดลง ความน่าเป็นความพึงพอใจเพิ่ม ข้อจำกัดอื่นที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า ความคาดหวังแบบไดนามิกในธรรมชาติ และ พบว่า ประสบการณ์การบริการอาจแตกต่างกัน มักเป็นกรณีในการให้บริการและการท่องเที่ยว นอกจากนี้ยังมีความจริงที่ว่า นักท่องเที่ยวเป็นนักแสดงในการจัดส่งบริการ และสามารถต่อสู้ใน dissonance ประชาน โดยรดประสบการณ์เลว และการอัพเกรดดี ดังนั้น มีหลักฐาน inconclusive ว่าความคาดหวังโดยตรงนำไปสู่ความพึงพอใจหรือความไม่พอใจ ด้วยเหตุนี้วัดประสิทธิภาพอาจสำคัญมากขึ้นในการกำหนดพฤติกรรมในอนาคตแทนความคาดหวังหรือการยืนยันการลด ดังนั้น ความพึงพอใจหรือความไม่พอใจสามารถถือว่าเป็นการวัดประสิทธิภาพ และความสามารถในการควบคุมสามารถเป็นแหล่งสำคัญของประโยชน์จากการแข่งขัน

มีการวัดความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว โดยรวมของแหล่งท่องเที่ยวประเมินปลายแอตทริบิวต์ ชนิดนี้วัดความพึงพอใจอาจถือเป็นการประเมินคุณภาพผลปลายทาง พอใจไม่เฉพาะกับสิ่งที่พวกเขาประสบการณ์ ท่องเที่ยว นั่นคือ จอบถือว่า และปลายทาง แต่ว่าพวกเขารู้สึกระหว่างบริการพบ ก็ยังต้องแยกระหว่างความพึงพอใจโดยรวมและความพึงพอใจแต่ละส่วนประกอบ เนื่องจากความพึงพอใจโดยรวม เป็นแนวกว้าง ซึ่งรวมถึงการประเมินประสบการณ์การสะสมประสบการณ์ความคาดหวัง ซื้อ และปริมาณผู้เยี่ยมชม ดังนั้น ความพึงพอใจโดยรวมมีความประทับใจแบบองค์รวมจากการซื้อและปริมาณการใช้วันหยุด ดังนั้น หน่วยวัดสากลเดียวความพึงพอใจอาจจะวัดดีกว่าการใช้กระบวนทัศน์ยืนยันลด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

operationalization
ตามมาตรฐานความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวสร้างความพึงพอใจให้แก่นักท่องเที่ยวคือแนวความคิดในการท่องเที่ยวแต่คำนิยามของคำว่าจะยังคงอยู่ที่หลากหลาย หนึ่งในความละเอียดมากกว่านี้อ้างว่าได้รับว่าความพึงพอใจเป็นระดับที่หนึ่งเชื่อว่าประสบการณ์ที่ช่วยปลุกสัมผัสแห่งความรู้สึกในเชิงบวก แต่ในการวิจัยการท่องเที่ยวการล่าได้ให้เหตุผลว่า"ความพึงพอใจไม่สมเหตุสมผลของประสบการณ์ที่เป็นการประเมินผลที่ทำให้ที่อยู่ที่อย่างน้อยที่ดีและจะมี" ดังนั้น ภาษิต ศูนย์กลางของการวัดความพึงพอใจสูงสุดให้แก่นักท่องเที่ยวในการวิจัยการท่องเที่ยวได้รับการทฤษฎี dis - การยืนยันที่ซึ่งความพึงพอใจ ผู้บริโภค เกิดขึ้นเมื่อเปรียบเทียบวิสัยทัศน์ของพวกเขาด้วยความคาดหวังครั้งแรกของพวกเขา ประสิทธิภาพ การทำงานหากมีการรับรู้มากกว่าความคาดหวังให้เป็นที่พอใจ

นิยามของความพึงพอใจแห่งนี้ได้รับการเรื่องนี้ในการวิวาทะทางการศึกษาอย่างจริงจังในเอกสารด้านการตลาดที่จากการที่มีข้อจำกัดของพื้นที่ ตัวอย่างเช่นผู้เขียนบางคนได้ให้เหตุผลว่าหากการคาดการณ์จะลดลงความเป็นไปได้ของความพึงพอใจจะเพิ่มขึ้น การจำกัดอื่นเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าความคาดหวังเป็นแบบไดนามิกในธรรมชาติและรับประสบการณ์ด้านการบริการที่อาจจะแตกต่างกันไปตามสถานการณ์ที่มักเป็นกรณีที่ในบริการไมตรีจิตรและการท่องเที่ยว นอกจากนั้นยังมีความจริงที่ว่านักท่องเที่ยวที่เป็นนักแสดงคนหนึ่งในขั้นตอนการให้บริการและสามารถเข้าร่วมในความผิดเพี้ยนการเรียนรู้โดยการดาวน์เกรดประสบการณ์ไม่ดีและการอัพเกรดที่ดี ดังนั้นจึงมีหลักฐานไม่สามารถระบุได้ว่าจะนำไปสู่ความคาดหวังโดยตรงหรือไม่พอใจความพึงพอใจ สำหรับเหตุผลนี้การวัด ประสิทธิภาพ การทำงานอาจมีมากที่สำคัญในการกำหนดลักษณะการทำงานในอนาคตแทนการคาดการณ์ของหรือ dis - การยืนยัน ดังนั้นจึงทำให้ไม่พอใจหรือความพึงพอใจจะสามารถได้รับการพิจารณาให้เป็นวัดที่มี ประสิทธิภาพ และความสามารถในการจัดการและสามารถเป็นแหล่งสำคัญของความได้เปรียบในการแข่งขัน.ความพึงพอใจ

ท่องเที่ยวได้รับการได้รับการประเมินโดยสรุปในการประเมินผลระดับของแอตทริบิวต์ปลายทางประเภท นี้ของการวัดความพึงพอใจจะสามารถได้รับการพิจารณาให้เป็นการประเมินที่มี คุณภาพ ที่ปลายทางของการท่องเที่ยวที่เป็นที่พอใจแล้วไม่เฉพาะกับสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์ที่มีนางมณีเมขลาจะได้รับและจัดให้บริการที่ปลายทางแต่ยังว่าเขารู้สึกว่าในระหว่างการเผชิญหน้าให้บริการและเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องแยกความแตกต่างระหว่างความพึงพอใจและความพึงพอใจโดยรวมด้วยส่วนประกอบแบบเฉพาะรายนับตั้งแต่ความพึงพอใจโดยรวมคือแนวความคิดที่กว้างขึ้นซึ่งรวมถึงการประเมินผลของประสบการณ์ที่สะสมของความคาดหวังของนักท่องเที่ยวที่ซื้อและประสบการณ์การ บริโภค ดังนั้นความพึงพอใจโดยรวมมีความประทับใจแบบองค์รวมที่หลังการ บริโภค และซื้อของวันหยุด ดังนั้นการวัดระดับโลกแห่งเดียวอาจเป็นการวัดความพึงพอใจได้มากกว่าโดยใช้กระบวนทัศน์ dis - การยืนยัน