before national elections in April,

before national elections in April, I was surprised several times when friends, all intellettuali di sinistra, fashionable leftists, added a new idea to the classic after-dinner political rant. After exhausting the usual laments about Italy's shortcomings, they declared that the only solution was a dictator with a mano forte — the big fist. The idea was that only a unilateral supra-parliamentary force would cut through the mess and "do what all agree must be done" to get Italy out of its economic and spiritual dumps.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนการเลือกตั้งในเดือนเมษายน ผมประหลาดใจหลายครั้งเมื่อเพื่อน ทั้งหมด intellettuali di sinistra, leftists แฟชั่น เพิ่มความคิดใหม่สินค้าโปรโมชั่นการเมืองคลาสสิกหลังอาหาร หลังน่าเหนื่อย laments ปกติเกี่ยวกับการแสดงของอิตาลี พวกเขาประกาศว่า ทางออกเดียวคือ จอมบงการกับฟอร์เต้มโน — กำปั้นขนาดใหญ่ มีความคิดว่า จะตัดเฉพาะฝ่าย supra รัฐสภาบังคับผ่านระเบียบ และ "ทำอะไรทั้งหมดยอมรับต้องทำ" ไปอิตาลีจากการถ่ายโอนทางเศรษฐกิจ และจิตวิญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนการเลือกตั้งแห่งชาติในเดือนเมษายนฉันรู้สึกประหลาดใจหลายครั้งเมื่อเพื่อนทั้งหมด sinistra ดิ intellettuali, พวกซ้ายจัดแฟชั่นเพิ่มความคิดใหม่ที่จะคลาสสิกหลังอาหารค่ำพูดจาโผงผางทางการเมือง หลังจากที่เหนื่อยวายปกติเกี่ยวกับข้อบกพร่องของอิตาลีพวกเขาประกาศว่าทางออกเดียวที่เป็นเผด็จการที่มีโณมือขวา ​​- กำปั้นใหญ่ ความคิดที่ว่ามีเพียงแรงประชาชนรัฐสภาฝ่ายเดียวจะตัดผ่านระเบียบและ "ทำในสิ่งที่ทุกคนเห็นจะต้องทำ" ที่จะได้รับจากอิตาลีทิ้งทางเศรษฐกิจและจิตวิญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่า ! " รัก " คนๆนึง . . . . . . . เพียงเพราะ " คำพูด " ของเขา . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! !และ . . . . . . .อย่า ! " เลิก " กับเขา . . . . . . . เพียงเพราะ " คำพูด " ของคนอื่น . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! !