The iron was transported from the s

The iron was transported from the source area by rivers as colloids and coatings on kaolinite and organic material and as heavy minerals of hematite. Lateritization effect on these ironstones is limited, if any, unlike the Jurassic ironstones of Hussainiyat which is believed to have been formed mostly by lateritization, to the south of Ga’ara Depression. Geochemical and statistical data support the fluvial origin of the Ga’ara ironstones such as enrichment of Si, Fe, Al, V, Ni, Zr, Nb, Co, and W relative to the upper crust values of Rudnick and Gao (2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหล็กถูกขนส่งจากพื้นที่ต้นทางโดยแม่น้ำ เป็นคอลลอยด์และเคลือบ kaolinite และวัสดุอินทรีย์ และแร่ธาตุหนักของ hematite ผล Lateritization ironstones เหล่านี้ถูกจำกัด ถ้ามี ซึ่งแตกต่างจาก ironstones ยุคจูแรสซิกของ Hussainiyat ซึ่งเชื่อว่าถูกก่อตั้งขึ้น โดย lateritization ทางใต้ของ Ga'ara Geochemical และสถิติข้อมูลสนับสนุนต้นกำเนิด fluvial ของ ironstones Ga'ara เช่นบ่อ Si, Fe, Al, V, Ni, Zr, Nb, Co และ W เทียบค่าบนเปลือก Rudnick และเกา (2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล็กก็ถูกเคลื่อนย้ายออกจากบริเวณแหล่งที่มาด้วยแม่น้ำเป็นคอลลอยด์และสารเคลือบใน kaolinite และวัสดุอินทรีย์และเป็นแร่ธาตุที่หนักของออกไซด์ มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ Lateritization ironstones เหล่านี้มี จำกัด ถ้ามีไม่เหมือน ironstones ของจูราสสิ Hussainiyat ซึ่งเชื่อว่าจะได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยส่วนใหญ่ lateritization ไปทางทิศใต้ของ Ga'ara อาการซึมเศร้า ข้อมูลธรณีเคมีและสถิติการสนับสนุนแหล่งกำเนิดของแม่น้ำ ironstones Ga'ara เช่นคุณค่าของ Si, เฟอัลวี, Ni, Zr, NB, Co, W และเมื่อเทียบกับค่าเปลือกโลกบนของ Rudnick และ Gao (2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล็กถูกย้ายออกจากพื้นที่แหล่งแม่น้ำเป็นคอลลอยด์และสารเคลือบบน function และวัสดุอินทรีย์และหนักแร่ของแร่เหล็ก . lateritization มีผลต่อ ironstones เหล่านี้มีจำกัด ถ้าใด ๆ ซึ่งแตกต่างจาก ironstones Jurassic ของ hussainiyat ซึ่งเชื่อว่าจะได้รับการก่อตั้งขึ้นโดย lateritization ทางใต้ของ ga'ara ภาวะซึมเศร้าสนับสนุนชนิดของผลิตภัณฑ์ เช่น ga'ara ironstones เสริมศรี , Fe , Al , V , Ni , ZR , NB , ร่วมถึงข้อมูลและสถิติ และ W เทียบกับเปลือกโลกส่วนบนค่ารัดนิกกับเกา ( 2003 )