The usual narrative of the developm

The usual narrative of the development of English as a discipline is big on grand designs. In the 1860s Matthew Arnold thought that the appreciation of literature should supplant religion in providing spiritual nourishment in industrial life. F.R. Leavis, from the 1930s, continued this argument. He claimed that utilitarian values had so throttled the life force of twentieth-century culture, that it was only in reading really great literature that our moral and spiritual bearings could be recovered. More recently, the more politicised side of ‘literary theory’ (though in itself a beast with many shapes) proposed cultural criticism as a way of resisting ideological incorporation into the same social norms.

All of these views have had their impact across the education system. Arnold was an inspector of schools. Many Leavisites took their crusade from the varsity to the secondary school, where they worked as influential teachers or teacher trainers. Lately literary theory has made a slightly shy entry into the ‘A’ level curriculum.

Grand designs make good historical copy, and, at a personal level, can turn a career into a vocation. However, as an account of the discipline, they are aspirational rather than descriptive. Bringing purpose, direction, energy and commitment, they established a rationale for ‘doing English’ that many have found motivating and persuasive. But, alongside these strong, crusading narratives, English has always included a good deal of more mundane activity, a functional pedagogy of communication for instance, towards which some cultural missionaries have paid scant regard. There is something un-heroic about this aspect of English, a petty business that might detain preparations for the crusade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่าเรื่องปกติของการพัฒนาภาษาอังกฤษเป็นวินัยมีขนาดใหญ่ในการออกแบบแกรนด์ ใน 1860s Matthew อาร์โนลด์คิดว่า เพิ่มค่าของวรรณคดีควร supplant ศาสนาในบำรุงจิตวิญญาณในชีวิตอุตสาหกรรม F.R. Leavis สิบ ๆ ต่ออาร์กิวเมนต์นี้ เขาอ้างว่า เป็นประโยชน์ค่าได้เพื่อควบคุมปริมาณแรงชีวิตวัฒนธรรมศตวรรษที่ยี่สิบ ว่า เป็นเฉพาะในการอ่านวรรณกรรมที่ดีจริง ๆ ที่สามารถกู้คืนปืนทางศีลธรรม และจิตวิญญาณของเรา เพิ่มเติมล่าสุด ยิ่ง politicised ของ 'ทฤษฎีวรรณกรรม' (แม้ว่าในตัวสัตว์ มีหลายรูปร่าง) เสนอวิจารณ์วัฒนธรรมการประสานอุดมการณ์ resisting เป็นบรรทัดฐานทางสังคมเดียวกันทุกมุมมองเหล่านี้จะมีผลในระบบการศึกษา อาร์โนลด์มีการตรวจสอบของโรงเรียน Leavisites มากมายเอาการรณรงค์จาก varsity ที่โรงเรียนมัธยม ที่พวกเขาทำงานเป็นครูที่มีอิทธิพลหรือการฝึกอบรมครู เมื่อเร็ว ๆ นี้ทฤษฎีวรรณกรรมได้ทำรายการอายเล็กน้อยในหลักสูตรที่ระดับ 'A'แกออกแบบทำสำเนาดีประวัติศาสตร์ และ ในระดับส่วนบุคคล สามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพ อย่างไรก็ตาม เป็นบัญชีที่วินัย จะ aspirational แทนคำอธิบาย นำวัตถุประสงค์ ทิศทาง พลังงาน และความมุ่งมั่น พวกเขาก่อตั้งเหตุผลสำหรับ 'ทำภาษาอังกฤษ' ที่หลายคนได้พบ persuasive และจูงใจ แต่ ควบคู่ไปกับ narratives เหล่านี้แข็งแกร่ง crusading ภาษาอังกฤษได้เสมอรวมความประทับใจของกิจกรรมทางโลกมากขึ้น สอนการทำงานของการสื่อสารเช่น ต่อที่บางวัฒนธรรมนั้นได้ชำระสัมมาคารวะไม่เพียงพอ ไม่มีสิ่งงานกล้าไม่เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ ธุรกิจ petty ที่อาจกุมการรณรงค์ในด้านนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเล่าเรื่องปกติของพัฒนาการของภาษาอังกฤษเป็นวินัย เป็นใหญ่ในการออกแบบที่ยิ่งใหญ่ ในยุค 1860 แมทธิวอาร์โนลด์คิดว่าคุณค่าของวรรณกรรมควรแทนที่ศาสนาในการให้ชีวิตมโนมัยโภชนา ในโรงงานอุตสาหกรรม f.r. ลีวิส จากช่วงทศวรรษที่ 1930 อย่างต่อเนื่องนี้อาร์กิวเมนต์ เขาอ้างว่าค่าประโยชน์ได้ดังนั้น throttled พลังชีวิตของวัฒนธรรมในศตวรรษที่ยี่สิบ ,นั่นมันเป็นเพียงการอ่านวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่จริงๆ แบริ่ง คุณธรรมและจิตวิญญาณของเราสามารถกู้คืน เมื่อเร็วๆ นี้ ยิ่ง politicised ด้านทฤษฎีวรรณกรรม ' ' ( แม้ว่าในตัวเอง สัตว์ที่มีรูปร่างหลายรูปแบบวัฒนธรรมการวิจารณ์เป็นวิธีการต่อต้านการเป็นบรรทัดฐานทางสังคมอุดมการณ์เดียวกัน

ทุกมุมมองเหล่านี้จะมีผลกระทบในระบบการศึกษาอาร์โนลเป็นสารวัตรของโรงเรียน หลาย leavisites เอาสงครามครูเสดของพวกเขาจากตัวแทนที่โรงเรียนมัธยมที่พวกเขาทำงานเป็นครูที่มีอิทธิพล หรือ คุณครูผู้ฝึกสอน เมื่อเร็วๆนี้ทฤษฎีวรรณกรรมได้ค่อนข้างขี้อาย เข้า ' ' ระดับหลักสูตร การออกแบบให้ดี

เหรียญประวัติศาสตร์ คัดลอก และ ในระดับบุคคล สามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพ อย่างไรก็ตามเป็นบัญชีที่ของวินัย มีความทะเยอทะยานมากกว่าเชิงพรรณนา การนำวัตถุประสงค์ , ทิศทาง , พลังงานและความมุ่งมั่น พวกเขาสร้างเหตุผลในภาษาอังกฤษ ' ' ทำที่หลายคนได้พบแรงจูงใจและประทับ แต่ข้างนี้แข็งแรง หนุนหลัง ) ภาษาอังกฤษได้ตลอดเวลารวมการจัดการที่ดีของกิจกรรมทางโลกมากขึ้นมีการสอนการทำงานของการสื่อสารสำหรับอินสแตนซ์ ต่อที่บางวัฒนธรรมมิชชันนารีได้จ่ายเงินในหน้าเรื่อง มีบางอย่างและ วีรกรรมเกี่ยวกับด้านนี้ของภาษาอังกฤษ เรื่องธุรกิจที่อาจขังเตรียมรณรงค์ .