The Thai health-care system has lon

The Thai health-care system has long suffered from relatively high staffing levels
in the central region and the large urban centres. Historically, once a district was
designated a municipality, a provincial hospital was established no matter how
large the population it served. Many provinces in the central region thus have
more than one provincial hospital and human resource density favours this region
more than the peripheral rural areas.
The capitation allocation in the first year of the UCS (2002) included salaries and
meant financial deficits for provincial hospitals with a relatively high concentration
of staff, while those with fewer staff received surplus funding, although those
monies proved difficult to use to generate additional services. This led to much
controversy and, using its authority to manage the budget during the three-year
transitional period, the MOPH removed salaries from the capitation-based allocation
in the second year of implementation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบสุขภาพไทยได้รับความเดือดร้อนยาวนานจากพนักงานระดับค่อนข้างสูงในภาคกลางและศูนย์กลางเมืองใหญ่ ประวัติ เมื่ออำเภอได้กำหนดเป็นเทศบาล โรงพยาบาลจังหวัดก่อไม่ว่าขนาดใหญ่ประชากรก็เสิร์ฟ หลายจังหวัดในภาคกลางจึงมีโรงพยาบาลจังหวัดหนึ่งและความหนาแน่นของทรัพยากรมนุษย์ favours นี้มากกว่าในชนบทต่อพ่วงการปันส่วน capitation ในเดือนปีของ UCS (2002) รวมครั้งแรก และหมายถึง การขาดดุลทางการเงินในโรงพยาบาลจังหวัดมีความเข้มข้นค่อนข้างสูงพนักงาน ในขณะที่ มีพนักงานน้อยกว่ารับทุนส่วนเกิน แม้เหล่านั้นภาษีอากรพิสูจน์ยากที่จะใช้ในการสร้างบริการเพิ่มเติม นี้ให้มากถกเถียงและ ใช้อำนาจของการจัดการงบประมาณในช่วงสามปีระยะอีกรายการ นี้ความร่วมมือที่เอาเงินเดือนจากการปันส่วนตาม capitationในปีที่สองของงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบการดูแลสุขภาพของไทยได้รับความเดือดร้อนยาวจากระดับการรับพนักงานที่ค่อนข้างสูง
ในเขตภาคกลางและเมืองขนาดใหญ่ ในอดีตเมื่ออำเภอได้รับการ
กำหนดเขตเทศบาล, โรงพยาบาลจังหวัดก่อตั้งขึ้นไม่ว่า
ขนาดใหญ่ที่มีประชากรที่มันทำหน้าที่ หลายจังหวัดในภาคกลางจึงมี
มากกว่าหนึ่งในโรงพยาบาลจังหวัดและความหนาแน่นของทรัพยากรมนุษย์บุญภูมิภาคนี้
มากขึ้นกว่าพื้นที่ชนบทต่อพ่วง.
จัดสรรรายหัวในปีแรกของ UCS (2002) รวมเงินเดือนและ
หมายถึงการขาดดุลทางการเงินสำหรับโรงพยาบาลจังหวัดที่มี ความเข้มข้นค่อนข้างสูง
ของพนักงานในขณะที่ผู้ที่มีพนักงานน้อยกว่าที่ได้รับการสนับสนุนเงินทุนส่วนเกินถึงแม้ว่าผู้ที่
ได้รับการพิสูจน์เงินยากที่จะใช้ในการสร้างบริการเพิ่มเติม นี้นำไปสู่มาก
ความขัดแย้งและการใช้อำนาจในการจัดการงบประมาณในช่วงสามปี
ช่วงเวลา, กระทรวงสาธารณสุขออกเงินเดือนจากการจัดสรรตามรายหัว
ในปีที่สองของการดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบสุขภาพไทย ได้รับความเดือดร้อนจากระดับพนักงานค่อนข้างสูง
ในภาคกลางและใหญ่ เมืองศูนย์ ในอดีต เมื่อเขต
เขตเทศบาล โรงพยาบาลจังหวัดก่อตั้งขึ้นไม่ว่า
ขนาดใหญ่ประชากรมันเสิร์ฟ หลายจังหวัดในพื้นที่ภาคกลาง จึงมี
มากกว่าหนึ่งจังหวัด โรงพยาบาล และโปรดปรานของทรัพยากรมนุษย์มากกว่าภูมิภาคนี้

ส่วนชนบท การจ่ายในช่วงปีแรกของ UCS ( 2002 ) รวมเงินเดือนและหมายถึงการขาดดุลทางการเงินสำหรับโรงพยาบาลจังหวัด
กับ
ความเข้มข้นค่อนข้างสูงของพนักงานในขณะที่ผู้ที่มีพนักงานน้อยกว่าได้รับเงินทุนส่วนเกิน แม้เหล่านั้น
เงินพิสูจน์ยากที่จะใช้เพื่อสร้างบริการเพิ่มเติม นี้นำไปสู่การทะเลาะวิวาทมาก
และใช้อำนาจในการจัดการงบประมาณในช่วงระยะเวลาเปลี่ยนผ่าน 3
, กระทรวงสาธารณสุขลบออกจากฐานเงินเดือนบุคลากรจัดสรร
ในปีที่สองของการปฏิบัติ