The farmers practiced growing cassa

The farmers practiced growing cassava and mungbean in the paddy fields indicating that they
show a large emphasis on short-term adaptation options (autonomous adaptation) against drought.
Farmer A and B who grow cassava earn net income about 619 and 720 USD, respectively. While
the farmers who grown mungbean received net income about 106 USD, the farm incomes received
by the farmers, although, seem relatively low. But, it’s so important for livelihood of the
smallholder farmers in drought year. Some farmers changes in land allocation (long-term
adaptation or planned adaptation) by replacing of rice with sugarcane, especially in upper paddy
fields. This means substitution of crop with high inter-annual yield variability by crop with more
stable yields. Other current adaptation, some farmers devoted upper paddy fields to build on farm
pond for collecting water during the rainy season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรกรปฏิบัติเติบโตมันสำปะหลังและถั่วเขียวในนาข้าวเพื่อระบุว่า พวกเขาแสดงเน้นระยะสั้นปรับตัว (ปรับอิสระ) จากภัยแล้งมากชาวนา A และ B ที่ปลูกมันสำปะหลังได้รับกำไรสุทธิเกี่ยวกับ USD 619 และ 720 ตามลำดับ ในขณะที่เกษตรกรที่ปลูกถั่วเขียวได้รับรายได้สุทธิประมาณ 106 USD รายได้ฟาร์มที่ได้รับโดยเกษตรกร แม้ว่า ดูเหมือนค่อนข้างต่ำ แต่ มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการดำรงชีวิตของตัวเกษตรกรเกษตรกรในปีที่แล้ง เปลี่ยนแปลงบางอย่างของเกษตรกรในการจัดสรรที่ดิน (ระยะยาวปรับตัวหรือปรับแผน) โดยแทนของข้าวอ้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านข้าวเขตข้อมูล นี้หมายถึง ทดแทนของพืช มีผลผลิตสูงระหว่างปีสำหรับความผันผวน โดยพืชมีมากขึ้นมีเสถียรภาพผลผลิต ปรับอื่น ๆ ปัจจุบัน เกษตรกรบางเพื่อรองรับด้านบนนาข้าวเพื่อสร้างฟาร์มบ่อสำหรับเก็บน้ำในช่วงฤดูฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษตรกรฝึกการเจริญเติบโตมันสำปะหลังและถั่วเขียวในนาข้าวที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขา
แสดงให้เห็นความสำคัญขนาดใหญ่เกี่ยวกับตัวเลือกการปรับตัวในระยะสั้น (การปรับตัวของตนเอง) กับภัยแล้ง.
ชาวนา A และ B ที่ปลูกมันสำปะหลังได้รับรายได้สุทธิประมาณ 619 และ 720 เหรียญสหรัฐตามลำดับ ในขณะที่
เกษตรกรที่ปลูกถั่วเขียวที่ได้รับรายได้สุทธิประมาณ 106 เหรียญสหรัฐรายได้ฟาร์มที่ได้รับ
จากเกษตรกรแม้ว่าดูเหมือนค่อนข้างต่ำ แต่มันเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการดำรงชีวิตของ
เกษตรกรรายย่อยในปีที่แล้ง การเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกษตรกรในการจัดสรรที่ดิน (ในระยะยาว
การปรับตัวหรือการวางแผนการปรับตัว) โดยการแทนที่ของข้าวอ้อยโดยเฉพาะในนาข้าวบน
ทุ่งนา ซึ่งหมายความว่าการทดแทนของพืชที่มีความแปรปรวนของผลตอบแทนระหว่างปีสูงโดยการปลูกพืชที่มีมากขึ้น
ของอัตราผลตอบแทนที่มั่นคง การปรับตัวหมุนเวียนอื่นเกษตรกรบางอุทิศนาข้าวบนที่จะสร้างฟาร์ม
บ่อสำหรับการเก็บรวบรวมน้ำในช่วงฤดูฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกษตรกรปลูกมันสำปะหลัง และถั่วเขียวอยู่ในนาข้าว ที่ระบุว่าพวกเขา
แสดงเน้นขนาดใหญ่ตัวเลือกการปรับตัวระยะสั้น ( กำกับ การปรับตัวกับภัยแล้ง เกษตรกรผู้ปลูก
a และ b มันสำปะหลัง มีรายได้สุทธิประมาณ 619 720 บาท ตามลำดับ ขณะที่เกษตรกรผู้ปลูกถั่วเขียว
มีรายได้สุทธิประมาณ 106 บาท ฟาร์มรายได้รับ
โดยเกษตรกร แม้ว่าดูเหมือนค่อนข้างต่ำ . แต่มันสำคัญมากสำหรับการดำรงชีวิตของเกษตรกร
โครงสร้างปีแล้ง บางเกษตรกรเปลี่ยนแปลงการจัดสรรที่ดิน ( การปรับตัวระยะยาว
หรือวางแผนปรับ ) โดยแทนข้าว อ้อย โดยเฉพาะในนาข้าว
บน หมายถึง การปลูกพืชที่มีความสูงระหว่างผลผลิตประจำปี โดยพืชที่มีมากขึ้น
เสถียรภาพผลผลิต การปรับตัวในปัจจุบันอื่น ๆบางเกษตรกรนาข้าวบนอุทิศเพื่อสร้าง บ่อ ฟาร์ม
เพื่อเก็บน้ำในฤดูฝน