Whereas disordered eating has been

Whereas disordered eating has been positively associated to feelings of loss of control (Atkins, Sharp, & Watt, 2002), self-efficacy has been negatively associated with perceived loss of control (Sherer, Maddux, Mercandante, et al., 1982). Defined as an individual's perceived confidence in performing a behavior that leads to a desired outcome (Bandura, 1997), self-efficacy has been shown to be predictive of the engagement in a variety of positive behaviors (Bandura, 1997). For example, high school students with positive emotional well-being are less likely to engage in disordered eating behaviors (Croll et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะรับประทาน disordered มีสัมพันธ์เชิงบวกกับความรู้สึกของการสูญเสียการควบคุม (Atkins คมชัด และ วัตต์ 2002), ประสิทธิภาพในตนเองมีผลเกี่ยวข้องกับการสูญเสียการควบคุมการมองเห็น (Sherer, Maddux, Mercandante, et al., 1982) กำหนดเป็นความมั่นใจรับรู้ของแต่ละบุคคลในการทำงานที่นำไปสู่ผลต้องการ (Bandura, 1997), ประสิทธิภาพในตนเองมีการแสดงเป็นระบบของการมีส่วนร่วมในหลากหลายบวกพฤติกรรม (Bandura, 1997) เช่น นักเรียนมัธยมกับบวกอารมณ์ความมีแนวโน้มใน disordered กินพฤติกรรม (Croll et al. 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่การรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบได้รับการเชื่อมโยงทางบวกกับความรู้สึกของการสูญเสียการควบคุม (แอตกินส์, ชาร์ปและวัตต์, 2002) การรับรู้ความสามารถตนเองได้รับการเชื่อมโยงในเชิงลบกับการสูญเสียการรับรู้ของการควบคุม (Sherer, Maddux, Mercandante, et al., 1982) กำหนดให้เป็นความเชื่อมั่นของการรับรู้ของแต่ละบุคคลในการปฏิบัติพฤติกรรมที่นำไปสู่​​ผลลัพธ์ที่ต้องการ (Bandura, 1997) การรับรู้ความสามารถของตนเองได้รับการแสดงให้เห็นว่าการคาดการณ์ของการมีส่วนร่วมในความหลากหลายของพฤติกรรมในเชิงบวก (Bandura, 1997) ยกตัวอย่างเช่นนักเรียนโรงเรียนมัธยมที่มีบวกอารมณ์เป็นอยู่ที่ดีมีโอกาสน้อยที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบ (Croll et al., 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่กินไม่เป็นระเบียบ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความรู้สึกของการสูญเสียการควบคุม ( Atkins , Sharp & วัตต์ , 2002 ) , การรับรู้ความสามารถของตนเองมีความสัมพันธ์ทางลบกับการรับรู้การสูญเสียการควบคุม ( เชียเรอร์แมดเดิกส์ mercandante , , et al . , 1982 ) หมายถึงการรับรู้ความเชื่อมั่นของบุคคลในการแสดงพฤติกรรมที่นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ต้องการ ( Bandura , 1997 ) , การรับรู้ความสามารถของตนเองได้ถูกแสดงเป็น พยากรณ์ของการหมั้นในความหลากหลายของพฤติกรรมทางบวก ( Bandura , 1997 ) ตัวอย่างเช่น นักเรียนมัธยมปลายที่มีอารมณ์เป็นอยู่ที่ดีบวกมีโอกาสน้อยที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมกินไม่เป็นระเบียบ โครลล์ et al . , 2002 )