Fig. 5. Sleep in bees benefits exti

Fig. 5.
Sleep in bees benefits extinction of the classical conditioned proboscis extension response, but not classical conditioning of the response itself. On day 1 bees were conditioned on three trials (×3) in which an odor (conditioned stimulus, CS) was shortly followed by the presentation of a toothpick with sugar solution (unconditioned stimulus, US). During the subsequent night, one group of bees was sleep deprived (SD) for 16 h by gentle vibration on a vortex machine every 5 min whereas the other group had undisturbed rest. On the following day animals were tested on two trials (×2) only including the presentation of odor. There was no difference in the proboscis extension response between the two groups. The two test trials simultaneously served as extinction trials, as odor presentation was not rewarded by sucrose. Animals of the original sleep group were then divided into a sleep deprivation group which was deprived from sleep the following night and a sleep group which had undisturbed rest on this night. When re-tested on the subsequent day, the bees of the sleep deprivation condition persisted to respond to the odor, whereas the sleep group successfully suppressed the proboscis extension response. **p < 0.01, n.s., not significant, for comparisons between groups. Data from Hussaini et al. (2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูป 5 นอนในผึ้งสูญเสียผลประโยชน์ของการตอบสนองต่องวงปรับคลาสสิก แต่ไม่แบบดั้งเดิมของการตอบสนองตัวเอง วัน ผึ้ง 1 ถูกปรับในมนุษยชาติ (× 3) ซึ่งมีกลิ่น (ปรับกระตุ้น CS) ไม่นานตามมา ด้วยการนำเสนอของไม้จิ้มฟันด้วยน้ำตาล (unconditioned กระตุ้นเศรษฐกิจ สหรัฐอเมริกา) ช่วงกลางคืนในเวลาต่อมา กลุ่มหนึ่งของผึ้งคือ นอนหลับขาด (SD) สำหรับ 16 h โดยการสั่นเบา ๆ ในวังวนเครื่องทุก 5 นาทีในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ มีมีเหลือ ในวันต่อไปนี้ สัตว์รับการทดสอบในการทดลองทั้งสอง (× 2) เท่านั้นรวมทั้งการนำเสนอของกลิ่น ไม่มีความแตกต่างในการตอบสนองต่องวงระหว่างสองกลุ่มได้ สองทดสอบทดลองให้บริการพร้อมกันเป็นการทดลองการสูญเสีย เป็นกลิ่นนำเสนอไม่ได้รับรางวัล โดยซูโครส สัตว์นอนหลับกลุ่มเดิมแล้วถูกแบ่งออกเป็นการนอนหลับกีดกันซึ่งถูกขาดจากการนอนหลับคืนและกลุ่มนอนหลับซึ่งมีมีเหลือในคืนนี้ เมื่อทดสอบใหม่ในวันต่อมา ผึ้งของเงื่อนไขกีดกันการนอนหลับอยู่เพื่อตอบสนองต่อกลิ่น ในขณะที่กลุ่มนอนหลับยับยั้งการตอบสนองต่องวงเรียบร้อย ** p < 0.01 หนุ่มสาว ไม่สำคัญ การเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม ข้อมูลจาก Hussaini et al. (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 5.
นอนในผึ้งประโยชน์การสูญเสียของการตอบสนองการขยายงวงปรับอากาศคลาสสิก แต่ไม่ได้เครื่องคลาสสิกของการตอบสนองของตัวเอง ในวันที่ 1 ถูกผึ้งปรับอากาศสามทดลอง (× 3) ซึ่งมีกลิ่น (ปรับอากาศกระตุ้น CS) ตามมาด้วยการนำเสนอของไม้จิ้มฟันกับการแก้ปัญหาน้ำตาล (ตลอดไปกระตุ้นเศรษฐกิจสหรัฐ) ในช่วงคืนต่อมากลุ่มหนึ่งของผึ้งได้รับการนอนหลับที่ถูกลิดรอน (SD) เป็นเวลา 16 ชั่วโมงโดยการสั่นสะเทือนอ่อนโยนต่อเครื่องน้ำวนทุก 5 นาทีในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ มีส่วนที่เหลือที่ไม่ถูกรบกวน ในสัตว์วันรุ่งขึ้นได้รับการทดสอบเกี่ยวกับการทดลองสอง (× 2) เท่านั้นรวมทั้งการนำเสนอของกลิ่น มีความแตกต่างในการตอบสนองการขยายงวงระหว่างทั้งสองกลุ่มไม่ได้ ทั้งสองการทดลองทดสอบพร้อมกันทำหน้าที่เป็นผู้ทดลองการสูญเสียเป็นงานนำเสนอกลิ่นไม่ได้รับรางวัลจากน้ำตาลซูโครส สัตว์ของกลุ่มนอนหลับเดิมถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มที่อดนอนซึ่งถูกลิดรอนจากการนอนหลับคืนต่อไปนี้และกลุ่มการนอนหลับที่มีส่วนที่เหลือที่ไม่ถูกรบกวนในคืนนี้ เมื่อผ่านการทดสอบอีกครั้งในวันต่อ ๆ มาผึ้งสภาพอดนอนที่ยืนกรานจะตอบสนองต่อกลิ่นในขณะที่กลุ่มการนอนหลับที่ประสบความสำเร็จในการปราบปรามการตอบสนองการขยายงวง ** p <0.01, NS, ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม ข้อมูลจาก Hussaini et al, (2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 5นอนในผึ้งประโยชน์การสูญพันธุ์ของคลาสสิกการตอบสนองปรับอากาศส่วนขยายงวงช้าง แต่ไม่คลาสสิก ปรับสภาพการตอบสนองนั่นเอง ในวันที่ 1 ( ผึ้งเป็น 3 การทดลอง ( × 3 ) ซึ่งมีกลิ่น ( CS สิ่งเร้าเงื่อนไข ) กำลังตามมาในไม่ช้า โดยการนำไม้จิ้มฟันกับสารละลายน้ำตาล ( กระตุ้น ไม่มีเงื่อนไขเรา ) ในคืนต่อมา หนึ่งในกลุ่มของผึ้งยังไม่ได้นอนเลย ( SD ) 16 H ด้วยการสั่นสะเทือนที่อ่อนโยนบนหลุมอากาศเครื่องทุก 5 นาที ส่วนกลุ่มอื่นๆ ได้ โดยส่วนที่เหลือ ในวันต่อมา สัตว์ ทำการทดลอง ( 2 × 2 ) รวมทั้งการนำเสนอของกลิ่น มีความแตกต่างในงวงช้างส่งเสริมการตอบสนองระหว่างสองกลุ่ม สองทดสอบทดลองพร้อมกันให้ทดลองการสูญเสียการนำเสนอกลิ่นไม่ได้รางวัลจากซูโครส สัตว์ในกลุ่มนอนที่เดิมแล้วแบ่งออกเป็นกลุ่มที่ถูกลิดรอนจากการกีดกันการนอนหลับนอนต่อคืนและนอนพักในกลุ่มซึ่งได้นำมาคืนนี้ เมื่อกำลังทดสอบในวันต่อมาผึ้งของการกีดกันการนอนหลับอาการยืนกรานที่จะตอบสนองกับกลิ่น ในขณะที่กลุ่มนอนเรียบร้อยแล้วสามารถงวงช้างส่งเสริมการตอบสนอง * * p < 0.01 , n.s. , ไม่สําคัญ ในการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม ข้อมูลจาก hussaini et al . ( 2009 )