- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The Victory Tower : Every fort has
The Victory Tower :
Every fort has a story to tell and has seen many ups and downs in its history.
Monuments like forts, palaces, tombs and landmarks of wars and festivals tell us about our past.
Share with your friends anything you know about a monument in your city or neighbouring area.
Read the story and find out what a monument in a fort has to say.
I am the Victory Tower situated in Chittorgarh fort. You can reach me by bus or train; you can see me standing tall on a 500 foot high hillock that is five kilometres long and two kilometers wide. Would you like to see and know about me? Come along!
Chittorgarh fort has seven gateways! The first is Padan Pol. Please enter and walk along its winding path. You will find several monuments, temples and palaces on both sides of the path.
Now look at me! I stand on a 47 square foot platform and rise to a height of 122 feet. It was built by Maharana Kumbha to celebrate his victory over Malwa and Gujarat. That is why the people call me Vijay Stambh or the Victory Tower.
Step back a little, take a good look at me and enjoy my architectural beauty. Climb onto my platform and walk around me. You will get glimpses of scenes from the Puranas, Ramayana and Mahabharata.The masons have carved different incarnations on my walls. They have also carved scenes of different social festivals, seasons and dances. These carvings reflect the culture and lifestyle of Mewar, which is in the southern region of Rajasthan.
Oh! You look quite surprised! Colonel James Tod, too, was amazed when he first saw my architectural beauty. He called me an encyclopedia of Indian sculpture. Another famous visitor was the historian, James Fergusson, who compared me to the Trojan Tower in Rome.
But don't be so amazed by my excellent facade. The magic you see is the imagination of Jaita, Maharana Kumbha's Chief Royal Mason. Thank him.
He began to construct me in 1440 AD. The rhythmic sound of chisels and hammers of the masons continued until I was completed in 1448 AD. I am a nine-storey tower that stands 122 feet tall, with a winding staircase leading up to my eighth floor.
Would you like to climb up to my highest storey? But first look at my entrance. It is called Vishnu Dhwaj.
I have 157 stairs that go winding through my central wall and the gallery built around it. Climb those stairs and reach my eighth floor. But please be aware! You are not allowed till the ninth storey.
Now that you have climbed so high, pause to enjoy the imposing beauty of one of Rajasthan's most famous historical monuments. Look around at the fort. You also get a breathtaking view of Chittorgarh town! Sit down and relax. Enjoy the cool breeze drifting through my open windows!
Dear friends, centuries have passed. I have been standing here for a long time, a silent observer of history. Even if I have recorded the ups and downs of Mewar's past, I don't wish to spoil your pleasure in visiting me by telling you about my bitter personal experiences or burdening you with my sorrows.
But do listen to some of the pleasant experiences of my life. I felt very happy on two occasions. I still remember them.
The first was on the golden dawn of August 15, 1947 AD. It was a proud moment for me. You would call it a red-letter day in Indian history. On that day India became free and the moment our National Flag was hoisted at the Red Fort in Delhi, I held my head high. My motherland, Mewar, also gained freedom on that day, fulfilling Maharana Kumbha's promise. I breathed freely for the first time in my life that day.
The second was the favourable moment of April 6, 1954 AD, when the descendants of the Gadiyalohars entered the Chittorgarh fort with Pandit Jawaharlal Nehru, who was then the Prime Minister of India. The Gadiyalohars were the followers of Maharana Pratap, his companions in his joys and sorrows. When they climbed onto my platform, it seemed as if Maharana Pratap had himself come to life. I held my head high with pride!
Friends! Now, India is a free country and we believe in democracy. Keep this freedom memorable! It is an invaluable inheritance of our freedom fighters! We must all be like the Great Kumbha and worship the art, literature and cultural heritage of our country! Adorn yourselves with the values of patriotism and sacrifice for the motherland! Preserve all our monuments of historical and cultural importance.
My good wishes are with you! Do visit me again! Goodbye! See you soon again!
Every fort has a story to tell and has seen many ups and downs in its history.
Monuments like forts, palaces, tombs and landmarks of wars and festivals tell us about our past.
Share with your friends anything you know about a monument in your city or neighbouring area.
Read the story and find out what a monument in a fort has to say.
I am the Victory Tower situated in Chittorgarh fort. You can reach me by bus or train; you can see me standing tall on a 500 foot high hillock that is five kilometres long and two kilometers wide. Would you like to see and know about me? Come along!
Chittorgarh fort has seven gateways! The first is Padan Pol. Please enter and walk along its winding path. You will find several monuments, temples and palaces on both sides of the path.
Now look at me! I stand on a 47 square foot platform and rise to a height of 122 feet. It was built by Maharana Kumbha to celebrate his victory over Malwa and Gujarat. That is why the people call me Vijay Stambh or the Victory Tower.
Step back a little, take a good look at me and enjoy my architectural beauty. Climb onto my platform and walk around me. You will get glimpses of scenes from the Puranas, Ramayana and Mahabharata.The masons have carved different incarnations on my walls. They have also carved scenes of different social festivals, seasons and dances. These carvings reflect the culture and lifestyle of Mewar, which is in the southern region of Rajasthan.
Oh! You look quite surprised! Colonel James Tod, too, was amazed when he first saw my architectural beauty. He called me an encyclopedia of Indian sculpture. Another famous visitor was the historian, James Fergusson, who compared me to the Trojan Tower in Rome.
But don't be so amazed by my excellent facade. The magic you see is the imagination of Jaita, Maharana Kumbha's Chief Royal Mason. Thank him.
He began to construct me in 1440 AD. The rhythmic sound of chisels and hammers of the masons continued until I was completed in 1448 AD. I am a nine-storey tower that stands 122 feet tall, with a winding staircase leading up to my eighth floor.
Would you like to climb up to my highest storey? But first look at my entrance. It is called Vishnu Dhwaj.
I have 157 stairs that go winding through my central wall and the gallery built around it. Climb those stairs and reach my eighth floor. But please be aware! You are not allowed till the ninth storey.
Now that you have climbed so high, pause to enjoy the imposing beauty of one of Rajasthan's most famous historical monuments. Look around at the fort. You also get a breathtaking view of Chittorgarh town! Sit down and relax. Enjoy the cool breeze drifting through my open windows!
Dear friends, centuries have passed. I have been standing here for a long time, a silent observer of history. Even if I have recorded the ups and downs of Mewar's past, I don't wish to spoil your pleasure in visiting me by telling you about my bitter personal experiences or burdening you with my sorrows.
But do listen to some of the pleasant experiences of my life. I felt very happy on two occasions. I still remember them.
The first was on the golden dawn of August 15, 1947 AD. It was a proud moment for me. You would call it a red-letter day in Indian history. On that day India became free and the moment our National Flag was hoisted at the Red Fort in Delhi, I held my head high. My motherland, Mewar, also gained freedom on that day, fulfilling Maharana Kumbha's promise. I breathed freely for the first time in my life that day.
The second was the favourable moment of April 6, 1954 AD, when the descendants of the Gadiyalohars entered the Chittorgarh fort with Pandit Jawaharlal Nehru, who was then the Prime Minister of India. The Gadiyalohars were the followers of Maharana Pratap, his companions in his joys and sorrows. When they climbed onto my platform, it seemed as if Maharana Pratap had himself come to life. I held my head high with pride!
Friends! Now, India is a free country and we believe in democracy. Keep this freedom memorable! It is an invaluable inheritance of our freedom fighters! We must all be like the Great Kumbha and worship the art, literature and cultural heritage of our country! Adorn yourselves with the values of patriotism and sacrifice for the motherland! Preserve all our monuments of historical and cultural importance.
My good wishes are with you! Do visit me again! Goodbye! See you soon again!
0/5000
The Victory Tower : Every fort has a story to tell and has seen many ups and downs in its history. Monuments like forts, palaces, tombs and landmarks of wars and festivals tell us about our past. Share with your friends anything you know about a monument in your city or neighbouring area. Read the story and find out what a monument in a fort has to say. I am the Victory Tower situated in Chittorgarh fort. You can reach me by bus or train; you can see me standing tall on a 500 foot high hillock that is five kilometres long and two kilometers wide. Would you like to see and know about me? Come along! Chittorgarh fort has seven gateways! The first is Padan Pol. Please enter and walk along its winding path. You will find several monuments, temples and palaces on both sides of the path. Now look at me! I stand on a 47 square foot platform and rise to a height of 122 feet. It was built by Maharana Kumbha to celebrate his victory over Malwa and Gujarat. That is why the people call me Vijay Stambh or the Victory Tower. Step back a little, take a good look at me and enjoy my architectural beauty. Climb onto my platform and walk around me. You will get glimpses of scenes from the Puranas, Ramayana and Mahabharata.The masons have carved different incarnations on my walls. They have also carved scenes of different social festivals, seasons and dances. These carvings reflect the culture and lifestyle of Mewar, which is in the southern region of Rajasthan.
Oh! You look quite surprised! Colonel James Tod, too, was amazed when he first saw my architectural beauty. He called me an encyclopedia of Indian sculpture. Another famous visitor was the historian, James Fergusson, who compared me to the Trojan Tower in Rome.
But don't be so amazed by my excellent facade. The magic you see is the imagination of Jaita, Maharana Kumbha's Chief Royal Mason. Thank him.
He began to construct me in 1440 AD. The rhythmic sound of chisels and hammers of the masons continued until I was completed in 1448 AD. I am a nine-storey tower that stands 122 feet tall, with a winding staircase leading up to my eighth floor.
Would you like to climb up to my highest storey? But first look at my entrance. It is called Vishnu Dhwaj.
I have 157 stairs that go winding through my central wall and the gallery built around it. Climb those stairs and reach my eighth floor. But please be aware! You are not allowed till the ninth storey.
Now that you have climbed so high, pause to enjoy the imposing beauty of one of Rajasthan's most famous historical monuments. Look around at the fort. You also get a breathtaking view of Chittorgarh town! Sit down and relax. Enjoy the cool breeze drifting through my open windows!
Dear friends, centuries have passed. I have been standing here for a long time, a silent observer of history. Even if I have recorded the ups and downs of Mewar's past, I don't wish to spoil your pleasure in visiting me by telling you about my bitter personal experiences or burdening you with my sorrows.
But do listen to some of the pleasant experiences of my life. I felt very happy on two occasions. I still remember them.
The first was on the golden dawn of August 15, 1947 AD. It was a proud moment for me. You would call it a red-letter day in Indian history. On that day India became free and the moment our National Flag was hoisted at the Red Fort in Delhi, I held my head high. My motherland, Mewar, also gained freedom on that day, fulfilling Maharana Kumbha's promise. I breathed freely for the first time in my life that day.
The second was the favourable moment of April 6, 1954 AD, when the descendants of the Gadiyalohars entered the Chittorgarh fort with Pandit Jawaharlal Nehru, who was then the Prime Minister of India. The Gadiyalohars were the followers of Maharana Pratap, his companions in his joys and sorrows. When they climbed onto my platform, it seemed as if Maharana Pratap had himself come to life. I held my head high with pride!
Friends! Now, India is a free country and we believe in democracy. Keep this freedom memorable! It is an invaluable inheritance of our freedom fighters! We must all be like the Great Kumbha and worship the art, literature and cultural heritage of our country! Adorn yourselves with the values of patriotism and sacrifice for the motherland! Preserve all our monuments of historical and cultural importance.
My good wishes are with you! Do visit me again! Goodbye! See you soon again!
Oh! You look quite surprised! Colonel James Tod, too, was amazed when he first saw my architectural beauty. He called me an encyclopedia of Indian sculpture. Another famous visitor was the historian, James Fergusson, who compared me to the Trojan Tower in Rome.
But don't be so amazed by my excellent facade. The magic you see is the imagination of Jaita, Maharana Kumbha's Chief Royal Mason. Thank him.
He began to construct me in 1440 AD. The rhythmic sound of chisels and hammers of the masons continued until I was completed in 1448 AD. I am a nine-storey tower that stands 122 feet tall, with a winding staircase leading up to my eighth floor.
Would you like to climb up to my highest storey? But first look at my entrance. It is called Vishnu Dhwaj.
I have 157 stairs that go winding through my central wall and the gallery built around it. Climb those stairs and reach my eighth floor. But please be aware! You are not allowed till the ninth storey.
Now that you have climbed so high, pause to enjoy the imposing beauty of one of Rajasthan's most famous historical monuments. Look around at the fort. You also get a breathtaking view of Chittorgarh town! Sit down and relax. Enjoy the cool breeze drifting through my open windows!
Dear friends, centuries have passed. I have been standing here for a long time, a silent observer of history. Even if I have recorded the ups and downs of Mewar's past, I don't wish to spoil your pleasure in visiting me by telling you about my bitter personal experiences or burdening you with my sorrows.
But do listen to some of the pleasant experiences of my life. I felt very happy on two occasions. I still remember them.
The first was on the golden dawn of August 15, 1947 AD. It was a proud moment for me. You would call it a red-letter day in Indian history. On that day India became free and the moment our National Flag was hoisted at the Red Fort in Delhi, I held my head high. My motherland, Mewar, also gained freedom on that day, fulfilling Maharana Kumbha's promise. I breathed freely for the first time in my life that day.
The second was the favourable moment of April 6, 1954 AD, when the descendants of the Gadiyalohars entered the Chittorgarh fort with Pandit Jawaharlal Nehru, who was then the Prime Minister of India. The Gadiyalohars were the followers of Maharana Pratap, his companions in his joys and sorrows. When they climbed onto my platform, it seemed as if Maharana Pratap had himself come to life. I held my head high with pride!
Friends! Now, India is a free country and we believe in democracy. Keep this freedom memorable! It is an invaluable inheritance of our freedom fighters! We must all be like the Great Kumbha and worship the art, literature and cultural heritage of our country! Adorn yourselves with the values of patriotism and sacrifice for the motherland! Preserve all our monuments of historical and cultural importance.
My good wishes are with you! Do visit me again! Goodbye! See you soon again!
การแปล กรุณารอสักครู่..
หอคอยชัยชนะ: ป้อมทุกคนมีเรื่องราวที่จะบอกและได้เห็นอัพจำนวนมากและดาวน์ในประวัติศาสตร์. อนุสาวรีย์เช่นป้อมพระราชวังสุสานและสถานที่สำคัญของสงครามและเทศกาลบอกเราเกี่ยวกับอดีตของเรา. แบ่งปันกับสิ่งที่เพื่อนของคุณที่คุณรู้เกี่ยวกับ อนุสาวรีย์ในเมืองหรือพื้นที่ใกล้เคียงของคุณ. อ่านเรื่องและหาสิ่งที่เป็นอนุสาวรีย์ในป้อมได้กล่าว. ผมชัยชนะทาวเวอร์ตั้งอยู่ในป้อม Chittorgarh คุณสามารถเข้าถึงฉันโดยรถบัสหรือรถไฟ; คุณสามารถเห็นฉันยืนอยู่สูงบนเนินสูง 500 ฟุตที่ห้ากิโลเมตรยาวและสองกิโลเมตรกว้าง คุณต้องการที่จะเห็นและรู้เกี่ยวกับฉัน? มาพร้อม! Chittorgarh ป้อมมีเจ็ดเกตเวย์! ครั้งแรกคือพลปัดดาน กรุณากรอกและเดินไปตามเส้นทางคดเคี้ยว คุณจะพบอนุสาวรีย์หลายวัดและพระราชวังทั้งสองด้านของเส้นทาง. ตอนนี้ดูที่ฉัน! ผมยืนอยู่บนเวที 47 ตารางฟุตและสูงขึ้นไปความสูง 122 ฟุต มันถูกสร้างขึ้นโดย Maharana Kumbha เพื่อเฉลิมฉลองชัยชนะเหนือมัลวะและคุชราต นั่นคือเหตุผลที่คนเรียกผมว่าวีเจย์ Stambh หรือชัยชนะทาวเวอร์. ขั้นตอนที่กลับเล็ก ๆ น้อย ๆ จะดูดีที่ผมและเพลิดเพลินกับความงามของสถาปัตยกรรมของฉัน ปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉันและฉันเดินไปรอบ ๆ คุณจะได้รับ glimpses ของฉากจากนาสรามายณะและช่างได้แกะสลัก Mahabharata.The สาขาที่แตกต่างกันบนผนังของฉัน พวกเขายังได้แกะสลักฉากของงานเทศกาลทางสังคมที่แตกต่างกันฤดูกาลและการเต้นรำ แกะสลักเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของ Mewar ซึ่งอยู่ในภาคใต้ของรัฐราชสถาน. Oh! คุณมองประหลาดใจมาก! พันเอกเจมส์ท็อดเกินไปก็ต้องประหลาดใจเมื่อเขาครั้งแรกที่เห็นความงามของสถาปัตยกรรมของฉัน เขาเรียกผมว่าสารานุกรมของประติมากรรมอินเดีย อีกประการหนึ่งของผู้เข้าชมที่มีชื่อเสียงเป็นประวัติศาสตร์เจมส์เฟอร์กูสันที่เมื่อเทียบกับผมที่จะทาวเวอร์โทรจันในกรุงโรม. แต่ไม่ต้องประหลาดใจได้โดยซุ้มที่ดีของฉัน มายากลที่คุณเห็นคือจินตนาการของ Jaita, Maharana Kumbha หัวหน้ารอยัลเมสัน ขอบคุณเขา. เขาเริ่มที่จะสร้างฉันใน 1440 AD เสียงจังหวะของสิ่วและค้อนของอิฐอย่างต่อเนื่องจนกว่าฉันจะเสร็จสมบูรณ์ใน 1448 AD ฉันเป็นหอเก้าชั้นที่ยืน 122 ฟุตมีบันไดเวียนที่นำไปสู่ชั้นที่แปดของฉัน. คุณต้องการที่จะปีนขึ้นไปชั้นที่สูงที่สุดของฉันได้อย่างไร แต่ดูครั้งแรกที่ทางเข้าของฉัน มันถูกเรียกว่าพระนารายณ์ Dhwaj. ฉันมี 157 บันไดไปที่คดเคี้ยวผ่านผนังของกลางและแกลเลอรี่ที่สร้างขึ้นรอบ ๆ ปีนบันไดเหล่านั้นและเข้าถึงชั้นที่แปดของฉัน แต่โปรดทราบ! คุณไม่ได้รับอนุญาตจนถึงชั้นที่เก้า. ตอนนี้คุณได้ปีนขึ้นที่สูงเพื่อให้หยุดเพื่อเพลิดเพลินกับความงามการจัดเก็บภาษีของหนึ่งในอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในรัฐราชสถาน มองไปรอบ ๆ ที่ป้อม นอกจากนี้คุณยังจะได้รับมุมมองที่งดงามของเมือง Chittorgarh! นั่งลงและผ่อนคลาย เพลิดเพลินไปกับสายลมเย็นลอยผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่ของฉันเพื่อนรักมานานหลายศตวรรษที่ผ่านมา ฉันได้รับการยืนอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน, ผู้สังเกตการณ์เงียบของประวัติศาสตร์ แม้ว่าผมจะได้รับการบันทึก ups และดาวน์ที่ผ่านมา Mewar ผมไม่ต้องการที่จะเสียความสุขของคุณในการเยี่ยมชมผมโดยบอกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของฉันขมหรือภาระให้คุณมีความทุกข์ของฉัน. แต่ไม่ฟังบางส่วนของประสบการณ์ที่น่ารื่นรมย์ของ ชีวิตของฉัน. ผมรู้สึกมีความสุขมากในสองโอกาส ผมยังจำได้. เป็นครั้งแรกในรุ่งอรุณทองของ 15 สิงหาคม 1947 โฆษณา มันเป็นช่วงเวลาที่มีความภาคภูมิใจสำหรับฉัน คุณจะเรียกมันว่าเป็นวันที่ตัวอักษรสีแดงในประวัติศาสตร์อินเดีย ในวันนั้นอินเดียกลายเป็นช่วงเวลาที่ฟรีและธงแห่งชาติของเราถูกยกที่ป้อมแดงในนิวเดลี, ฉันถือหัวของฉันสูง มาตุภูมิของฉัน Mewar ยังได้รับเสรีภาพในวันนั้นการปฏิบัติตามสัญญาของ Maharana Kumbha ฉันสูดลมหายใจได้อย่างอิสระเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันวันนั้น. ที่สองเป็นช่วงเวลาที่ดีของ 6 เมษายน 1954 AD เมื่อลูกหลานของ Gadiyalohars เข้าไปในป้อม Chittorgarh บัณฑิต Jawaharlal Nehru ที่ตอนนั้นนายกรัฐมนตรีของอินเดีย Gadiyalohars เป็นสาวกของนา Pratap สหายของเขาในสุขและความทุกข์ของเขา เมื่อพวกเขาปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉันมันดูราวกับว่านา Pratap มีตัวเองเข้ามาในชีวิต ฉันถือหัวของฉันสูงด้วยความภาคภูมิใจ! เพื่อน! ตอนนี้อินเดียเป็นประเทศที่มีฟรีและเราเชื่อมั่นในการปกครองระบอบประชาธิปไตย ให้เสรีภาพนี้ที่น่าจดจำ! มันเป็นมรดกอันล้ำค่าของนักรบเสรีภาพของเรา! เราทุกคนจะต้องเป็นเหมือนผู้ยิ่งใหญ่ Kumbha นมัสการศิลปะวรรณกรรมและมรดกทางวัฒนธรรมของประเทศของเรา! ประดับด้วยตัวเองที่มีค่าของความรักชาติและเสียสละเพื่อมาตุภูมิ! รักษาอนุเสาวรีย์ของเรามีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม. ความปรารถนาดีของฉันกับคุณ! อย่าเยี่ยมฉันอีกครั้ง! ลาก่อน! ดูคุณเร็ว ๆ นี้อีกครั้ง!
การแปล กรุณารอสักครู่..
ที่หอคอยแห่งชัยชนะ :
ทุกป้อมมีเรื่องราวที่จะบอกและได้เห็น UPS มากและดาวน์ในประวัติศาสตร์ของ
อนุสาวรีย์เหมือนปราการ พระราชวัง สุสาน และสถานที่สำคัญของสงครามและเทศกาลบอกเราเกี่ยวกับอดีตของเรา
แบ่งปันกับเพื่อนของคุณสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับอนุสาวรีย์ในเมืองหรือพื้นที่ใกล้เคียง .
อ่านเรื่องราวและดูสิ่งที่เป็นอนุสาวรีย์อยู่ในป้อมได้พูด
ฉันเป็นหอคอยแห่งชัยชนะตั้งอยู่ใน Chittorgarh ป้อม คุณสามารถเข้าถึงฉันโดยรถบัสหรือรถไฟ คุณสามารถเห็นฉันยืนสูง 500 ฟุตสูงเนินที่ 5 กิโลเมตรยาวและสองกิโลเมตรกว้าง คุณต้องการที่จะเห็นและรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง ตามมา !
Chittorgarh ป้อมมี 7 ตัว ! แรกคือ ปาดัง พล . โปรดระบุ และเดินตามเส้นทางที่คดเคี้ยว . คุณจะพบอนุสาวรีย์หลายวัดและวังทั้งสองด้านของเส้นทาง
ดูฉันตอนนี้สิ ฉันยืนบนแพลตฟอร์ม 47 ตารางฟุตและขึ้นสู่ความสูง 2 ฟุต มันถูกสร้างขึ้นโดย Maharana Kumbha ฉลองชัยชนะของเขามากกว่ามัลวะและ Gujarat นั่นคือเหตุผลที่ผู้คนเรียกฉันว่าเพื่อน stambh หรือหอคอยแห่งชัยชนะ
ก้าวถอยหลังเล็กน้อย ดู ดี ที่ ฉัน และเพลิดเพลินกับความงามของสถาปัตยกรรมของฉันปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉันและเดินไปรอบ ๆ ฉัน คุณจะได้รับ glimpses ของฉาก Puranas รามเกียรติ์และมหาภารตะ , . ช่างปูนได้แกะสลัก incarnations แตกต่างกันบนผนังของฉัน พวกเขายังเป็นฉากของสังคมต่าง ๆเทศกาล ฤดูกาล และการเต้น งานแกะสลักเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของ Mewar ซึ่งอยู่ในภาคใต้ของรัฐราชสถาน
อ้อ ! คุณดูประหลาดใจผู้พันเจมส์ท็อดด้วยประหลาดใจเมื่อเขาเห็นความงามของสถาปัตยกรรมแรกของฉัน เขาเรียกฉันว่าสารานุกรมประติมากรรมอินเดีย ผู้เข้าชมอื่นที่มีชื่อเสียงเป็นนักประวัติศาสตร์ เจมส์ เฟอร์กัสสัน ที่เปรียบเทียบฉันกับโทรจัน ทาวเวอร์ ในโรม
แต่อย่าจะประหลาดใจของฉันเยี่ยมซุ้ม . มายากลที่คุณเห็นคือจินตนาการของ jaita ของ Maharana Kumbha หัวหน้ารอยัลเมสัน ขอบคุณเขา
เขาเริ่มที่จะสร้างฉันใน 1440 . เสียงจังหวะของสิ่วและค้อนของช่างปูนอย่างต่อเนื่องจนแล้วเสร็จ 999 AD ผมเก้าชั้นหอคอยยืน 122 ฟุตสูงกับราวบันไดที่นำขึ้นไปสู่ชั้น 8 ของฉัน
อยากปีนสูงสุดชั้นของฉัน ? แต่อย่างแรก ดูที่ประตูของฉัน มันเรียกว่า พระนารายณ์ dhwaj .
ผมมี 157 บันไดที่คดเคี้ยวผ่านผนังกลางและแกลเลอรี่ที่สร้างขึ้นรอบ ๆมัน ปีนบันไดและถึงชั้นแปดชั้น แต่โปรดระวัง ! คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ชั้น 9
ตอนนี้คุณต้องปีนขึ้นไปสูงมาก หยุดที่จะเพลิดเพลินกับการหนึ่งของความงามของราชสถานที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์อนุสาวรีย์ มองไปรอบ ๆป้อมคุณยังได้รับมุมมองที่น่าทึ่งของ Chittorgarh เมือง ! นั่งลงและผ่อนคลาย เพลิดเพลินกับสายลมเย็นที่ลอยผ่าน หน้าต่างของฉัน
เพื่อนเรียนศตวรรษได้ผ่าน ฉันยืนอยู่ที่นี่นาน ผู้สังเกตการณ์เงียบของประวัติศาสตร์ ถ้าฉันบันทึก ups และดาวน์ของอดีต Mewar ,ฉันไม่อยากทำลายความสุขของคุณในการเยี่ยมชมฉันด้วยการบอกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของฉันกับความทุกข์ขมขื่นหรือบ่นให้คุณฟังผม
แต่ฟังบางส่วนของประสบการณ์ที่น่ารื่นรมย์ของชีวิต ผมรู้สึกมีความสุขมากใน 2 โอกาส ฉันยังคงจำมันได้
ครั้งแรกคือเมื่ออรุณทอง 15 สิงหาคม 1947 . มันเป็นช่วงเวลาที่น่าภาคภูมิใจสำหรับฉันคุณจะเรียกมันว่าตัวอักษรสีแดงวันในประวัติศาสตร์ของอินเดีย ในวันนั้น อินเดียกลายเป็นฟรีและขณะนี้ธงชาติของเราถูกยกในฟอร์ตสีแดงนิวเดลี ผมประคองหัวสูงของฉัน ฉันมาตุภูมิ Mewar ยังได้รับอิสรภาพในวันนั้น เติมเต็มสัญญาของ Maharana Kumbha . ฉันหายใจได้อย่างอิสระเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันในวันนั้น
ตัวที่สองคือช่วงเวลาที่ดีของ 6 เมษายน 2497 ADเมื่อลูกหลานของ gadiyalohars เข้า Chittorgarh ป้อมกับบัณฑิตเนห์รู ซึ่งจากนั้น นายกรัฐมนตรีของอินเดีย การ gadiyalohars มี followers ของ Maharana Pratap เพื่อนของเขาในความสุขและความทุกข์ เมื่อเขาปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉัน , มันดูเหมือนว่า Maharana Pratap ได้เองมาตลอดชีวิต ผมจับหัวของฉันสูงด้วยความภาคภูมิใจ !
เพื่อน ! ตอนนี้อินเดียเป็นประเทศที่ฟรี และเราเชื่อมั่นในประชาธิปไตย ให้เสรีภาพนี้ที่น่าจดจำ ! มันเป็นมรดกที่ทรงคุณค่าของอิสรภาพของเรา ! เราทุกคนต้องเป็นเหมือน Kumbha ที่ดีเยี่ยมและนมัสการศิลปะ วรรณกรรม และมรดกวัฒนธรรมของประเทศของเรา ประดับตัวเองด้วยค่าของความรักชาติและเสียสละเพื่อมาตุภูมิ รักษาทั้งหมดของเราอนุสาวรีย์ประวัติศาสตร์และความสำคัญทางวัฒนธรรม
ด้วยความปรารถนาดีของฉันกับคุณ เยี่ยมอีกแล้ว ลาก่อน แล้วเจอกันอีกนะ
ทุกป้อมมีเรื่องราวที่จะบอกและได้เห็น UPS มากและดาวน์ในประวัติศาสตร์ของ
อนุสาวรีย์เหมือนปราการ พระราชวัง สุสาน และสถานที่สำคัญของสงครามและเทศกาลบอกเราเกี่ยวกับอดีตของเรา
แบ่งปันกับเพื่อนของคุณสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับอนุสาวรีย์ในเมืองหรือพื้นที่ใกล้เคียง .
อ่านเรื่องราวและดูสิ่งที่เป็นอนุสาวรีย์อยู่ในป้อมได้พูด
ฉันเป็นหอคอยแห่งชัยชนะตั้งอยู่ใน Chittorgarh ป้อม คุณสามารถเข้าถึงฉันโดยรถบัสหรือรถไฟ คุณสามารถเห็นฉันยืนสูง 500 ฟุตสูงเนินที่ 5 กิโลเมตรยาวและสองกิโลเมตรกว้าง คุณต้องการที่จะเห็นและรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง ตามมา !
Chittorgarh ป้อมมี 7 ตัว ! แรกคือ ปาดัง พล . โปรดระบุ และเดินตามเส้นทางที่คดเคี้ยว . คุณจะพบอนุสาวรีย์หลายวัดและวังทั้งสองด้านของเส้นทาง
ดูฉันตอนนี้สิ ฉันยืนบนแพลตฟอร์ม 47 ตารางฟุตและขึ้นสู่ความสูง 2 ฟุต มันถูกสร้างขึ้นโดย Maharana Kumbha ฉลองชัยชนะของเขามากกว่ามัลวะและ Gujarat นั่นคือเหตุผลที่ผู้คนเรียกฉันว่าเพื่อน stambh หรือหอคอยแห่งชัยชนะ
ก้าวถอยหลังเล็กน้อย ดู ดี ที่ ฉัน และเพลิดเพลินกับความงามของสถาปัตยกรรมของฉันปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉันและเดินไปรอบ ๆ ฉัน คุณจะได้รับ glimpses ของฉาก Puranas รามเกียรติ์และมหาภารตะ , . ช่างปูนได้แกะสลัก incarnations แตกต่างกันบนผนังของฉัน พวกเขายังเป็นฉากของสังคมต่าง ๆเทศกาล ฤดูกาล และการเต้น งานแกะสลักเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของ Mewar ซึ่งอยู่ในภาคใต้ของรัฐราชสถาน
อ้อ ! คุณดูประหลาดใจผู้พันเจมส์ท็อดด้วยประหลาดใจเมื่อเขาเห็นความงามของสถาปัตยกรรมแรกของฉัน เขาเรียกฉันว่าสารานุกรมประติมากรรมอินเดีย ผู้เข้าชมอื่นที่มีชื่อเสียงเป็นนักประวัติศาสตร์ เจมส์ เฟอร์กัสสัน ที่เปรียบเทียบฉันกับโทรจัน ทาวเวอร์ ในโรม
แต่อย่าจะประหลาดใจของฉันเยี่ยมซุ้ม . มายากลที่คุณเห็นคือจินตนาการของ jaita ของ Maharana Kumbha หัวหน้ารอยัลเมสัน ขอบคุณเขา
เขาเริ่มที่จะสร้างฉันใน 1440 . เสียงจังหวะของสิ่วและค้อนของช่างปูนอย่างต่อเนื่องจนแล้วเสร็จ 999 AD ผมเก้าชั้นหอคอยยืน 122 ฟุตสูงกับราวบันไดที่นำขึ้นไปสู่ชั้น 8 ของฉัน
อยากปีนสูงสุดชั้นของฉัน ? แต่อย่างแรก ดูที่ประตูของฉัน มันเรียกว่า พระนารายณ์ dhwaj .
ผมมี 157 บันไดที่คดเคี้ยวผ่านผนังกลางและแกลเลอรี่ที่สร้างขึ้นรอบ ๆมัน ปีนบันไดและถึงชั้นแปดชั้น แต่โปรดระวัง ! คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ชั้น 9
ตอนนี้คุณต้องปีนขึ้นไปสูงมาก หยุดที่จะเพลิดเพลินกับการหนึ่งของความงามของราชสถานที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์อนุสาวรีย์ มองไปรอบ ๆป้อมคุณยังได้รับมุมมองที่น่าทึ่งของ Chittorgarh เมือง ! นั่งลงและผ่อนคลาย เพลิดเพลินกับสายลมเย็นที่ลอยผ่าน หน้าต่างของฉัน
เพื่อนเรียนศตวรรษได้ผ่าน ฉันยืนอยู่ที่นี่นาน ผู้สังเกตการณ์เงียบของประวัติศาสตร์ ถ้าฉันบันทึก ups และดาวน์ของอดีต Mewar ,ฉันไม่อยากทำลายความสุขของคุณในการเยี่ยมชมฉันด้วยการบอกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของฉันกับความทุกข์ขมขื่นหรือบ่นให้คุณฟังผม
แต่ฟังบางส่วนของประสบการณ์ที่น่ารื่นรมย์ของชีวิต ผมรู้สึกมีความสุขมากใน 2 โอกาส ฉันยังคงจำมันได้
ครั้งแรกคือเมื่ออรุณทอง 15 สิงหาคม 1947 . มันเป็นช่วงเวลาที่น่าภาคภูมิใจสำหรับฉันคุณจะเรียกมันว่าตัวอักษรสีแดงวันในประวัติศาสตร์ของอินเดีย ในวันนั้น อินเดียกลายเป็นฟรีและขณะนี้ธงชาติของเราถูกยกในฟอร์ตสีแดงนิวเดลี ผมประคองหัวสูงของฉัน ฉันมาตุภูมิ Mewar ยังได้รับอิสรภาพในวันนั้น เติมเต็มสัญญาของ Maharana Kumbha . ฉันหายใจได้อย่างอิสระเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันในวันนั้น
ตัวที่สองคือช่วงเวลาที่ดีของ 6 เมษายน 2497 ADเมื่อลูกหลานของ gadiyalohars เข้า Chittorgarh ป้อมกับบัณฑิตเนห์รู ซึ่งจากนั้น นายกรัฐมนตรีของอินเดีย การ gadiyalohars มี followers ของ Maharana Pratap เพื่อนของเขาในความสุขและความทุกข์ เมื่อเขาปีนขึ้นไปบนแพลตฟอร์มของฉัน , มันดูเหมือนว่า Maharana Pratap ได้เองมาตลอดชีวิต ผมจับหัวของฉันสูงด้วยความภาคภูมิใจ !
เพื่อน ! ตอนนี้อินเดียเป็นประเทศที่ฟรี และเราเชื่อมั่นในประชาธิปไตย ให้เสรีภาพนี้ที่น่าจดจำ ! มันเป็นมรดกที่ทรงคุณค่าของอิสรภาพของเรา ! เราทุกคนต้องเป็นเหมือน Kumbha ที่ดีเยี่ยมและนมัสการศิลปะ วรรณกรรม และมรดกวัฒนธรรมของประเทศของเรา ประดับตัวเองด้วยค่าของความรักชาติและเสียสละเพื่อมาตุภูมิ รักษาทั้งหมดของเราอนุสาวรีย์ประวัติศาสตร์และความสำคัญทางวัฒนธรรม
ด้วยความปรารถนาดีของฉันกับคุณ เยี่ยมอีกแล้ว ลาก่อน แล้วเจอกันอีกนะ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Depiction
- คุณพร้อมไหม เพราะมันเป็นเวลาของฉัน
- 1. กดเข้าไปที่โปรแกรมอัปโหลดวิดีโอ2. เลื
- there are many teachers kinds in our sch
- คำห่วงใย
- He is a handsome
- หนูมาประกวดทำไมค่ะ
- เป็นห่วงน่ะ
- คำห่วงใย
- กลุ่มคาร์บอเนต
- The XiPhos X1 MEDIUM WEIGHT rackets for
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 2:I screwed to the
- feet
- สวัสดีปีใหม่
- Gardens in low-income neighborhoods (46%
- While business marketing ois part of the
- หนูมาประกวดทำไมค่ะ
- ประโยชน์ของการซื้อขายออนไลน์ต่อการเป็นนั
- Brave
- He is a handsome
- ระดับอายุ 0-6 ปี :เป็นการศึกษาในระดับอนุ
- ไม่สามารถเข้าถึงสภาวะจิตใจของสัตว์อื่นว่
- เราทั้ง สอง พร้อม จะเปลี่ยน ใจ ตลอดเวลา
- Father is a vital person whom everybody
