In the United States, civil commitm

In the United States, civil commitment language typically permits involuntary hospitalization of individuals with mental illness for one of three purposes: suicidal danger to self, homicidal danger to others, or danger to self as a result of grave disability, which prevents an individual from being able to secure basic necessities such as food, clothing, or shelter. As with patients who have decompensated schizophrenia or severe and immobilizing depression who meet dangerousness criteria, individuals with severe substance use disorders may be considered eligible in some U.S. states for involuntary hospitalization when they become gravely disabled. In New York State, the definition of mental illness for civil commitment purposes (MHL x 1.03) is very broad and allows for considerable discretion. However, the law does not reference substance use disorders. Although many clinicians may have assumed that substance use disorders did not qualify as commit table mental illnesses, no case law existed until 1995 to guide interpretation. In the Matter of Michael S. is a case that came before a West chester County, New York, court in 1995 (2). In this case, a father and doctor had petitioned a lower court to involuntarily admit an opiate-addicted patient for treatment. The lower court dismissed the complaint, writing, “There is no medical evidence to equate mental illness with drug addiction.” A second court did not comment on this matter until 2010. In Lawlor v. Lenox Hill Hospital, a patient brought a medical malpractice claim against Lenox Hill Hospital alleging that Lenox Hill failed to psychiatrically evaluate and involuntarily treat a patient who had been medically admitted for alcohol related injuries (3). The court again dismissed the complaint, stating, “Alcoholism is not considered a mental illnessunder [NewYorkStatestatute] and a person cannot be involuntarily confined under that statute solely for treatment of alcoholism.” A subsequent case has now relied on Lawlor, excluding “alcoholism” as a committable mental illness (4). These court rulings, however, have limited precedential authority and are not applicable throughout the state—or even throughout New York City. The rulings give little clarification as to what qualifies as a mental illness in New York State. The ambiguity surrounding criteria for the commitment of addicted persons in New York may hinder clinician attempts to treat this complex population. State statutes that do not explicitly comment on substance use disorders within their definitions of mental illness for civil commitment may complicate efforts by families and providers to secure inpatient treatment for appropriate patients. Consequently, in many states it is legally difficult—or frequently believed by practitioners to be difficult (5,6)—to hospitalize patients gravely disabled by substance use disorders who do not agree to treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสหรัฐอเมริกา มั่นแพ่งภาษาโดยทั่วไปอนุญาตให้โรงพยาบาลที่ทำของบุคคลที่มีโรคจิตสำหรับสามวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง: อันตรายอยากฆ่าตัวตายเพื่อตนเอง อันตราย homicidal อื่น หรืออันตรายต่อตนเองเป็นผลมาจากภัยทุพพลภาพ ซึ่งป้องกันไม่ให้บุคคลความสามารถในการรักษาความปลอดภัยพื้นฐานที่จำเป็นเช่นอาหาร เสื้อผ้า หรือพักพิง เช่นเดียวกับผู้ป่วยที่มี decompensated โรคจิตเภทหรือโรคซึมเศร้ารุนแรง และ immobilizing ที่ตรงกับเงื่อนไข dangerousness บุคคลที่ มีความผิดปกติของการใช้สารที่รุนแรงอาจถือว่าสิทธิในสหรัฐอเมริกาบางสำหรับโรงพยาบาลที่ทำเมื่อใกล้จะกลายเป็นคนพิการ ในรัฐนิวยอร์ก คำจำกัดความของโรคจิตประสงค์มั่นแพ่ง (MHL x 1.03) จะกว้างมาก และช่วยให้การพิจารณา อย่างไรก็ตาม กฎหมายได้อ้างอิงโรคใช้สาร แม้ว่าหลาย clinicians อาจได้สันนิษฐานว่า โรคใช้สารไม่ผ่านรอบคัดเลือกเป็นโรคจิตตารางยอม กฎหมายกรณีไม่อยู่จนถึง 1995 คู่มือตีความ เกี่ยวกับ Michael S. เป็นกรณีที่มาก่อนเขตเวสต์เชสเตอร์ นิวยอร์ก ศาล 1995 (2) ในกรณีนี้ พ่อและหมอมีอัคบายานศาลอุ involuntarily ยอมรับว่ามีผู้ป่วยติดยาเสพติดการรักษา ศาลล่างยกเลิกร้องเรียน เขียน "มีอยู่ไม่ปรากฏหลักฐานทางการแพทย์คิดว่าการเจ็บป่วยโรคจิตกับติดยาเสพย์ติด" ศาลสองไม่ได้คิดในเรื่องนี้ 2553 ในโรงองุ่น v. เลนอกซ์ฮิลล์โรงพยาบาล ผู้ป่วยมาร้อง malpractice แพทย์กับโรงพยาบาลเขาเลนอกซ์ alleging ว่า เขาเลนอกซ์ล้ม psychiatrically ประเมิน และรักษาผู้ป่วยที่มีการยอมรับทางการแพทย์สำหรับแอลกอฮอล์ involuntarily ที่เกี่ยวข้อง (3) การบาดเจ็บ ศาลยกเลิกร้องเรียน ระบุ "ติดไม่ถือ illnessunder จิต [NewYorkStatestatute] และผู้ไม่มี involuntarily จำกัดภายใต้กฎหมายนั้นแต่เพียงผู้เดียวในการรักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง" อีกครั้ง กรณีและปัญหาตามมาได้ตอนนี้อาศัยในโรงองุ่น ยกเว้น "ติด" เป็นความโรคจิต committable (4) เหล่านี้ศาลบัญญัติ อย่างไรก็ตาม ได้จำกัดอำนาจ precedential และไม่สามารถใช้ได้ทั่วทั้งรัฐ — หรือแม้แต่ทั่ว ทั้งนิวยอร์ก หุก่มการให้ชี้แจงเล็กน้อยเป็นอะไรคุณสมบัติเป็นโรคจิตในรัฐนิวยอร์ก ย่อรอบเงื่อนไขสำหรับความมุ่งมั่นของท่านติดในนิวยอร์กอาจขัดขวาง clinician พยายามรักษาประชากรนี้ซับซ้อน คดีรัฐที่ไม่ชัดเจนข้อคิดเห็นเกี่ยวกับโรคใช้สารภายในคำนิยามของโรคจิตสำหรับมั่นแพ่ง อาจ complicate ความพยายาม โดยครอบครัวและผู้ให้บริการการรักษาที่ห้องคลอดสำหรับผู้ป่วยที่เหมาะสม ดังนั้น ในหลายรัฐ ก็ยากตามกฎหมาย — หรือมักเชื่อกันว่า โดยผู้ ยาก (5,6) — hospitalize ใกล้ปิด ด้วยสารผู้ป่วยการที่ไม่ยอมรับการรักษาโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศสหรัฐอเมริกาภาษาความมุ่งมั่นทางแพ่งโดยปกติจะอนุญาตให้โรงพยาบาลไม่ได้ตั้งใจของบุคคลที่มีความเจ็บป่วยทางจิตสำหรับหนึ่งในสามวัตถุประสงค์: อันตรายฆ่าตัวตายด้วยตนเองอันตรายฆ่ากับคนอื่น ๆ หรือเป็นอันตรายต่อตัวเองเป็นผลมาจากความพิการหลุมฝังศพซึ่งจะช่วยป้องกันบุคคลจากการเป็น สามารถที่จะรักษาสิ่งจำเป็นพื้นฐานเช่นอาหารเสื้อผ้าหรือที่พักพิง เช่นเดียวกับผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท decompensated หรือภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรงและตรึงที่ตรงกับเกณฑ์อันตรายบุคคลที่มีความผิดปกติของการใช้สารเสพรุนแรงอาจมีสิทธิ์ได้รับการพิจารณาในบางรัฐของสหรัฐอเมริกาสำหรับโรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจเมื่อพวกเขากลายเป็นผู้พิการหนั​​ก ในรัฐนิวยอร์กนิยามของความเจ็บป่วยทางจิตเพื่อวัตถุประสงค์ในการมุ่งมั่นพลเรือน (MHL x 1.03) กว้างมากและช่วยให้การใช้ดุลยพินิจมาก แต่กฎหมายไม่ได้อ้างอิงความผิดปกติของการใช้สารเสพ แม้ว่าแพทย์หลายคนอาจมีความผิดปกติสันนิษฐานว่าใช้สารเสพติดไม่ได้มีคุณสมบัติเป็นกระทำโต๊ะอาการป่วยทางจิตกฎหมายกรณีที่ไม่มีจนกระทั่ง 1995 เพื่อเป็นแนวทางในการตีความ ในเรื่องของไมเคิลเอเป็นกรณีที่มาก่อนที่เวสต์เชสเตอร์เคาน์ตี้นิวยอร์กศาลในปี 1995 (2) ในกรณีนี้พ่อและแพทย์ได้ยื่นคำร้องศาลล่างจะไม่ได้ตั้งใจยอมรับผู้ป่วยยาเสพติดเสพติดในการรักษา ศาลล่างไล่ร้องเรียนเขียน "ไม่มีหลักฐานทางการแพทย์ที่จะถือเอาความเจ็บป่วยทางจิตกับยาเสพติดยาเสพติด." ศาลที่สองไม่ได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้จนถึงปี 2010 ใน Lawlor v. โรงพยาบาลเลน็อกซ์ฮิลล์ผู้ป่วยนำทุจริตต่อหน้าที่แพทย์ เรียกร้องกับเลน็อกซ์ฮิลล์โรงพยาบาลอ้างว่าเลน็อกซ์ฮิลล์ล้มเหลวในการ psychiatrically ประเมินและไม่ได้ตั้งใจรักษาผู้ป่วยที่ได้รับการยอมรับทางการแพทย์สำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์การบาดเจ็บที่เกี่ยวข้อง (3) ศาลอีกครั้งไล่ร้องเรียนเซน "พิษสุราเรื้อรังจะไม่ถือว่าเป็น illnessunder จิต [NewYorkStatestatute] และบุคคลที่ไม่สามารถจะถูกคุมขังโดยไม่ได้ตั้งใจภายใต้พระราชบัญญัติว่า แต่เพียงผู้เดียวในการรักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง." กรณีที่ตามมาได้อาศัยในขณะนี้บน Lawlor ไม่รวม "พิษสุราเรื้อรัง" เป็นความเจ็บป่วยทางจิต committable (4) เหล่านี้ศาลชี้ขาด แต่มีอำนาจ precedential จำกัด และไม่ได้บังคับทั่วรัฐหรือแม้กระทั่งทั่วมหานครนิวยอร์ก คำวินิจฉัยให้ชี้แจงเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นสิ่งที่มีคุณสมบัติเป็นความเจ็บป่วยทางจิตในรัฐนิวยอร์ก กำกวมหลักเกณฑ์รอบสำหรับความมุ่งมั่นของบุคคลที่ติดยาเสพติดในนิวยอร์กอาจขัดขวางความพยายามของแพทย์ในการรักษาประชากรที่ซับซ้อนนี้ กฎเกณฑ์ของรัฐที่ไม่ชัดเจนความผิดปกติของความเห็นเกี่ยวกับการใช้สารที่อยู่ในคำจำกัดความของพวกเขาจากความเจ็บป่วยทางจิตสำหรับความมุ่งมั่นทางแพ่งอาจซับซ้อนความพยายามของครอบครัวและผู้ให้บริการเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วยในการรักษาสำหรับผู้ป่วยที่เหมาะสม ดังนั้นในหลายรัฐมันเป็นเรื่องยากที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือที่เชื่อกันบ่อยโดยผู้ปฏิบัติงานเป็นเรื่องที่ยาก (5,6) -to รักษาในโรงพยาบาลผู้ป่วยที่ปิดการใช้งานหนักจากความผิดปกติใช้สารเสพติดที่ไม่เห็นด้วยกับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสหรัฐอเมริกา , แพ่งความมุ่งมั่นภาษามักจะให้นอนโรงพยาบาลโดยไม่สมัครใจของบุคคลที่มีความเจ็บป่วยทางจิตสำหรับหนึ่งในสามของวัตถุประสงค์ : ฆ่าตัวตายอันตรายต่อตนเอง / อันตรายต่อผู้อื่น หรืออันตรายต่อตนเอง ผลของความพิการร้ายแรง ซึ่งป้องกันไม่ให้บุคคลจากการได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นพื้นฐานเช่นอาหาร , เสื้อผ้า หรือที่พักอาศัยกับผู้ป่วยจิตเภท หรือรุนแรง และไม่สามารถชดเชยได้ตรึงภาวะซึมเศร้าที่ตรงกับเกณฑ์ dangerousness บุคคลที่มีความผิดปกติของการใช้สารที่รุนแรงอาจจะถือว่าเป็นสิทธิในสหรัฐอเมริกาสำหรับการรักษาเมื่อพวกเขากลายเป็นเคร่งขรึมของคนพิการ ในรัฐนิวยอร์ก ความหมายของการเจ็บป่วยทางจิตทางแพ่งต่อวัตถุประสงค์ ( mhl x 103 ) คือกว้างมากและช่วยให้รอบคอบมาก อย่างไรก็ตาม กฎหมายไม่ใช้สารอ้างอิง disorders แม้ว่าแพทย์หลายคนอาจจะสันนิษฐานว่า ความผิดปกติของการใช้สารเสพติด ไม่ถือว่าเป็นกระทำตารางอาการป่วยทางจิต ไม่มีกฎหมายอยู่ จนกระทั่งในปี 1995 คู่มือตีความ ในเรื่องของ ไมเคิล เอส เป็นกรณี ที่ มา ก่อนที่เวสต์เชสเตอร์เคาน์ตี้นิวยอร์กศาลใน 1995 ( 2 ) ในกรณีนี้ พ่อหมอได้ยื่นคำร้อง ศาลล่างรัวยอมรับเป็นยาติดคนไข้เพื่อรักษา ศาลล่างไล่ฟ้อง เขียนว่า " ไม่มีหลักฐานทางการแพทย์ต่อสุขภาพจิตกับยาเสพติด . " ศาลที่สองไม่ได้แสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ จนกระทั่งปี 2553 ในลอเลอร์ V Lenox Hill , โรงพยาบาลผู้ป่วยนำทางการแพทย์การเรียกร้องกับโรงพยาบาล Lenox Hill กล่าวหาว่า Lenox Hill ล้มเหลวที่จะ psychiatrically ประเมินและรัวรักษาคนไข้ที่ได้รับบาดเจ็บเข้ารับการรักษาทางการแพทย์สำหรับสุรา ( 3 ) ศาลอีกครั้ง ไล่ฟ้อง ระบุว่า" โรคพิษสุราเรื้อรังไม่ถือว่าเป็นจิต illnessunder [ newyorkstatestatute ] และคนไม่สามารถรัวอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ แต่เพียงผู้เดียวสำหรับการรักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง " กรณีตามมาได้ อาศัย ลอเลอร์ ยกเว้น " สุรา " เป็น committable ความเจ็บป่วยทางจิต ( 4 ) เหล่านี้ศาลชี้ขาด อย่างไรก็ตาม