Every year in pamplona, Spain, hundreds of people run alongside 1,300-pound (600-kilo) bulls, just for the fun of it. And every year at least a few of these people are injured, some seriously. yet this does not stop people from participating in the event.
What is it that drives some people to embrace extreme risks, while the rest of us run to the safety of the sidelines? Lester Keller, a longtime coach and sports-psychology coordinator for the U.S. Ski and Snowboard Association, says that not everyone has the mental character to excel in dangerous pursuits. He notes that most of us reach a point that limits our appetite for extreme risk and, as a result, our ability to perform well in dangerous conditions. But others have a much higher tolerance for risk. Take the example of Daron Rahlves, a top U.S. downhill ski racer. "The high element of risk makes you fell alive, tests what you are made of and how far you can take yoursafe," Rahlves said in a previous interview with U.S. Ski team Staff. "I'm not looking for danger. I'm in it for the challenge, my heart thumping as I finish, the feeling of being alive," he said. " I definitely get scared on some of the courses. It just makes me fight more...That's when i do best.
The fear that driver many people away from the risks of extreme sport may be the same ingredient that keeps others coming back for more. Mountaineer AL Read has logged many notable first ascents over the course of his climbing career. Having climbed for over 40 years, Read says no longer pushes to the extreams as he once did--but the feeling is still vivid. "I can remember when i was getting into situations where i thought that at any moment i could be killed," he told national Geographic News. "...I would say, '...I'll never do this again.' But we'd get back down, and when we were safe we'd say, 'Man was that great!'" he recalled. "You forget how scary it was, and you go back again."
In addition to not being afraid of risks, certain people may perceive risk differently from others. Shane Murphy, a sports psychologist and professor at Western Connecticut State University,has worked with Olympians and other athletes. He says he is truck by the way they redefine risk according to their skills, experience, and environment. He worked with a group climbing Everest without oxygen, which to him was the riskiest thing anyone could do. But the climbers took every precaution to prepare themselves for this climb. As Murphy describes it, "To them it was the next step in an activity that they've done for years. They weren't going out there to get hurt." Murphy said the perspective of extreme athletes is very different from our own. "We look at a risky situation and know that if we were in that situation, we would be out of control," he said. "But from the athletes' perspective, they have a lot of control, and there are a lot of things that they do to minimize risk." Statistically, mountain climbing is not as risky as people think it is. Our perceived risk of the sport leaves the majority of us at the bottom of the mountain.
Another key aspect of risk perception may be something referred to as "the flow" or "the zone." It is a state in which many athletes describe becoming absorbed in pursuits that focus the mind completely on the present. "Something that makes you begin climbing, perhaps, is that your adrenaline flows and you become very concentrated on what you're doing," Read said. "After it's over there's exhilaration . You wouldn't have that same feeling if the risk hadn't been there. " Psychologists note that some people seem to have a strong craving for adrenaline rushes as a thrill-seeking behavior or personality trait. As a result, these types of people may always be driven to adventures that others consider extreme. "I can enjoy hitting the tennis ball around, because that's my skill level," Murphy said. "But others might need the challenge of Olympic competition.
ทุกปีในแปมโปลนา ประเทศสเปน ของคนทำงานควบคู่ไปกับวัว (600-กิโล) 1300 ปอนด์ เพื่อความสนุกสนานของมัน และทุกปีที่มีการบาดเจ็บน้อยบางคนเหล่านี้ บางอย่างจริงจัง ยัง นี้ไม่หยุดคนส่วนร่วมในเหตุการณ์ด้วยว่าไดรฟ์บางคนสวมกอดความเสี่ยงมาก ขณะเหลือของเราทำงานเพื่อความปลอดภัยของ sidelines คืออะไร เคลเลอร์รอนโต้ โค้ช longtime และผู้ประสานงานกีฬาจิตวิทยาสหรัฐสกีและสโนว์บอร์ดสมาคม กล่าวว่า ทุกคนไม่มีอักขระจิตในชั้นอันตราย หมายเหตุเขาที่ส่วนใหญ่เราถึงจุดที่จำกัดกระหายรุนแรง และ เป็น ผล สามารถทำในสภาพอันตราย แต่คนอื่นมีการมากขึ้นยอมรับในความเสี่ยง ใช้ตัวอย่างของ Daron Rahlves แข่งสกีลงเขาของสหรัฐฯ สูงสุด "องค์ประกอบของความเสี่ยงสูงทำให้คุณรู้สึกมีชีวิต ทดสอบอะไรคุณทำและวิธีไกลคุณสามารถใช้ yoursafe," Rahlves กล่าวว่า ในการสัมภาษณ์ก่อนหน้านี้กับสหรัฐสกีทีมพนักงาน "ฉันไม่มองอันตราย ฉันในความท้าทาย ฉันหัวใจ thumping ฉันเสร็จ ของชีวิต เขากล่าวว่า "แน่นอนเจ็บกลัวบางหลักสูตร ก็ทำให้ฉันต่อสู้เพิ่มเติม... คือเมื่อทำดีที่สุดกลัวไดรเวอร์นั้น ๆ หลายคนจากความเสี่ยงของการกีฬามากอาจมีส่วนผสมเดียวกันที่ช่วยให้คนกลับมาเพิ่มเติม อ่าน mountaineer อัลได้ล็อก ascents แรกที่โดดเด่นมากในช่วงอาชีพของเขาปีนเขา มีปีนปี 40 อ่านว่า ไม่นั่นก็ทำให้ extreams เมื่อได้ - แต่ความรู้สึกจะยังสดใส "ผมสามารถจำได้ว่า เมื่อฉันได้รับในสถานการณ์ที่ผมคิดว่า ตลอดเวลา ฉันไม่สามารถถูกฆ่า เขาบอกข่าวภูมิศาสตร์แห่งชาติได้ "... ผมจะบอกว่า, ' ... ฉันจะไม่ทำอีก ' แต่เราจะกลับลง และเมื่อเราพบเราจะบอกว่า 'คน ไม่ดีที่ ' "เขายกเลิก "คุณลืมวิธีน่ากลัวมันเป็น และคุณกลับไปอีก"นอกจากไม่กลัวความเสี่ยง บางคนอาจสังเกตความเสี่ยงแตกต่างจากคนอื่น เมอร์ฟี่เชน จิตวิทยาการกีฬาและศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยเวสเทิร์นคอนเนตทิคัตรัฐ เคยทำงาน ด้วย Olympians และนักกีฬาอื่น ๆ เขากล่าวว่า เขาเป็นรถบรรทุกตามแบบที่พวกเขากำหนดความเสี่ยงตามทักษะของพวกเขา ประสบการณ์ และสิ่งแวดล้อม เขาทำงานกับกลุ่มปีนเขาเอเวอเรสต์ โดยออกซิเจน ซึ่งเขาเป็นสิ่ง riskiest ที่ทุกคนสามารถทำ แต่ไคล์มเบอร์สจะได้ระมัดระวังป้องกันเพื่อเตรียมตัวในการปีนนี้ ขณะที่เมอร์ฟี่อธิบายมัน "ไป ได้ขั้นตอนในกิจกรรมที่พวกเขาได้ทำในปีถัดไป พวกเขาไม่ได้ไปออกมีได้รับบาดเจ็บ" เมอร์ฟี่กล่าวว่า มุมมองของนักกีฬามากแตกต่างอย่างมากจากของเราเอง "เรามองไปที่สถานการณ์ที่มีความเสี่ยง และรู้ว่า ถ้าเราอยู่ในสถานการณ์นั้น เราจะออกจากการควบคุม เขากล่าวว่า "แต่จากมุมมองของนักกีฬา มีจำนวนมากของตัวควบคุม และมีจำนวนมากของสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อลดความเสี่ยง" ทางสถิติ ปีนเขาไม่ได้มีความเสี่ยงเป็นคนคิดเป็น ความเสี่ยงที่รับรู้ของเราของการเล่นกีฬาออกจากส่วนใหญ่ของเราที่ด้านล่างของภูเขาAnother key aspect of risk perception may be something referred to as "the flow" or "the zone." It is a state in which many athletes describe becoming absorbed in pursuits that focus the mind completely on the present. "Something that makes you begin climbing, perhaps, is that your adrenaline flows and you become very concentrated on what you're doing," Read said. "After it's over there's exhilaration . You wouldn't have that same feeling if the risk hadn't been there. " Psychologists note that some people seem to have a strong craving for adrenaline rushes as a thrill-seeking behavior or personality trait. As a result, these types of people may always be driven to adventures that others consider extreme. "I can enjoy hitting the tennis ball around, because that's my skill level," Murphy said. "But others might need the challenge of Olympic competition.
การแปล กรุณารอสักครู่..