To return to the title, and the pro

To return to the title, and the problems of researching, learning and sustainable
development, it seems we know, as a field, that we’re not yet sufficiently part of
these on the ground developments.We know that we are not working in these
concrete contexts as change takes place, and that we should be.
In other words, education has focused on the campus (green, individual,
behaviors such as recycling and reducing energy use), while pressure groups have
campaigned for changes in the curriculum, but what’s really missing is a systematic
engagement in the community by formal education. As society gradually ‘learns its
way forward’, shifting its values, norms, beliefs, and strategies towards a more
sustainable model of development, it offers an array of opportunities for learners of
all ages to witness, critique, be inspired by and become a part of the changes taking
place around them.
This is true of formal (institution-based) education, while informal education (e.g.
public awareness campaigns) has followed a similar pattern by focusing on
individual actions and sharing scientific data rather than more strategic, and overtly
political, messages about the possibility of growing a coherent movement around
the sustainability revolution. If we are fully to understand the effectiveness of
community-based programmes and initiatives, and help these grow and develop,
then educators and educational researchers need to be much more intimately
involved than they are at present.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย้อนกลับไปยังชื่อและปัญหาของการวิจัยการเรียนรู้และการพัฒนาอย่างยั่งยืนการพัฒนาดูเหมือนว่าเรารู้ว่าเป็นเขตข้อมูลที่เรายังไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพอเหล่านี้บนพื้นดินdevelopments.We รู้ว่าเราไม่ได้ทำงานในสิ่งเหล่านี้บริบทที่เป็นรูปธรรมการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นและที่เราควรจะเป็น. ในคำอื่น ๆ การศึกษาได้มุ่งเน้นในมหาวิทยาลัย (สีเขียว, บุคคลพฤติกรรมเช่นการรีไซเคิลและการลดการใช้พลังงาน) ในขณะที่กลุ่มความดันได้รณรงค์ให้มีการเปลี่ยนแปลงในหลักสูตร แต่ สิ่งที่หายไปจริงๆเป็นระบบการมีส่วนร่วมในชุมชนโดยการศึกษาอย่างเป็นทางการ เป็นสังคมที่ค่อยๆ 'เรียนรู้ที่ทางข้างหน้า' ขยับค่านิยมบรรทัดฐานความเชื่อและกลยุทธ์ที่มีต่อการขึ้นรูปแบบที่ยั่งยืนของการพัฒนาก็มีอาร์เรย์ของโอกาสสำหรับผู้เรียนในทุกเพศทุกวัยที่จะเป็นพยานวิจารณ์ได้รับแรงบันดาลใจจากและกลายเป็นเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นรอบตัวพวกเขา. นี้เป็นจริงของทางการ (สถาบันการศึกษา based) การศึกษาในขณะที่การศึกษาตามอัธยาศัย (เช่นแคมเปญการรับรู้ของประชาชน) ได้ตามรูปแบบที่คล้ายกันโดยมุ่งเน้นไปที่การกระทำของบุคคลและการแบ่งปันข้อมูลทางวิทยาศาสตร์มากกว่าเชิงกลยุทธ์มากขึ้นและเปิดเผยทางการเมืองเป็นไปได้ข้อความเกี่ยวกับการเจริญเติบโตของการเคลื่อนไหวที่สอดคล้องกันรอบการปฏิวัติการพัฒนาอย่างยั่งยืน ถ้าเราเข้าใจอย่างเต็มที่เพื่อประสิทธิผลของโปรแกรมชุมชนตามและความคิดริเริ่มและช่วยให้เหล่านี้เจริญเติบโตและพัฒนาแล้วนักการศึกษาและนักวิจัยการศึกษาจะต้องมีมากขึ้นอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกว่าพวกเขาอยู่ในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลับมาที่หัวข้อและปัญหาการวิจัย , การเรียนรู้และการพัฒนาที่ยั่งยืน
ดูเหมือนว่าเรารู้ เป็นข้อมูลที่เรายังไม่เพียงพอ ส่วน
เหล่านี้บนพื้นดินการพัฒนา เรารู้ว่าเราไม่ได้ทำงานในบริบทของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
คอนกรีต ใช้สถานที่ และสิ่งที่เราควรจะเป็น .
กล่าวอีกนัยหนึ่ง การศึกษาได้เน้นในวิทยาเขตสีเขียว (
, บุคคล ,พฤติกรรมเช่นการรีไซเคิลและลดการใช้พลังงาน ) , ในขณะที่กลุ่มความดัน
ให้ การเปลี่ยนแปลงในหลักสูตร แต่สิ่งที่มันขาดหายไปเป็นระบบ
หมั้นในชุมชนโดยศึกษาอย่างเป็นทางการ เป็นสังคมค่อย ๆเรียนรู้วิธีไปข้างหน้าของ '
' , เปลี่ยนค่า , บรรทัดฐาน , ความเชื่อ , และกลยุทธ์ที่มีต่อรูปแบบการพัฒนาที่ยั่งยืนมากขึ้น
,