We had a pretty good idea of where

We had a pretty good idea of where our world ended and the new world began. As we worked, we sometimes bumped up against this boundary. Though mists and clouds of ignorance obscured our view beyond the boundary, our work made us aware of what we wanted the boundary interface to be. We wanted to tell the transmitter something like this:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีความคิดที่ดีของตำแหน่งการสิ้นสุดของโลกของเรา และเริ่มต้นโลกใหม่ เป็นเราทำงาน เราบางครั้งชนขึ้นกับขอบเขตนี้ แม้หมอกและเมฆอวิชชาบดบังมุมมองของเราเกินขอบเขต งานทำให้เราตระหนักถึงสิ่งที่เราต้องติดต่อขอบจะ เราอยากบอกส่งที่เหมือนกับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามีความคิดที่ดีงามของการที่โลกของเราสิ้นสุดลงและโลกใหม่ที่จะเริ่มต้น ในฐานะที่เราทำงานบางครั้งเราชนขึ้นกับเขตแดนนี้ แม้ว่าหมอกและเมฆจากความไม่รู้บดบังมุมมองของเราที่อยู่นอกเหนือขอบเขตการทำงานของเราทำให้เราตระหนักถึงสิ่งที่เราต้องการอินเตอร์เฟซที่จะมีขอบเขต เราต้องการที่จะส่งสัญญาณบอกอะไรบางอย่างเช่นนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรามีความคิดที่ดีงาม ที่โลกเราสิ้นสุดลงและเริ่มโลกใหม่ ในฐานะที่เราทำงาน เราก็เจอกับเขตแดนนี้ แต่หมอกและเมฆของความไม่รู้บดบังมุมมองของเราที่เกินขอบเขต ผลงานของเราทำให้เราตระหนักถึงสิ่งที่เราต้องการขอบเขตของอินเตอร์เฟซเป็น เราต้องการบอกตัวส่งอะไรเช่นนี้