Cellulose, a structural polysacchar

Cellulose, a structural polysaccharide comprising 1,4-linked β-D-glucopyranose residues, exists mainly in plant cell wall as crystalline microfibrils (Jagtap and Rao, 2005). Since plant cellulose accounts for almost a half of total carbohydrate biomass on the Earth, intensive uses of the cellulose are expected to solve various problems that we are facing in ecological, environmental and energy fields (Agbor et al., 2011; Yang et al., 2011). In this respect, degradation of cellulosic materials by cellulose-degrading enzymes will be a fundamentally important technique because the cellulose-degrading enzyme can convert insoluble cellulose to soluble oligosaccharides and glucose without consuming high energy and producing hazardous byproducts (Michel and Czjzek, 2013; Ojima, 2013; Tsuji et al., 2013). The resulted sugars are applicable for foods, feeds, pharmaceutics, fermentation substrates, etc.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อยู่ในผนังเซลล์พืชเซลลูโลส polysaccharide โครงสร้างที่ประกอบด้วยการเชื่อมโยง 1,4 β-D-glucopyranose ตก เป็น microfibrils ผลึก (Jagtap และราว 2005) เนื่องจากบัญชีเกือบครึ่งของชีวมวลคาร์โบไฮเดรตทั้งหมดบนโลก เร่งรัดการใช้เซลลูโลสเซลลูโลสพืชคาดว่าจะแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่เรากำลังเผชิญในระบบนิเวศ สิ่งแวดล้อมและพลังงาน (Agbor et al., 2011 ยาง et al., 2011) ประการนี้ การลดประสิทธิภาพการผลิต cellulosic โดยเอนไซม์ลดเซลลูโลสจะเทคนิคพื้นฐานสำคัญเนื่องจากเอนไซม์เซลลูโลสลดสามารถแปลงเซลลูโลสที่ไม่ละลายน้ำละลาย oligosaccharides และกลูโคสโดยไม่ต้องใช้พลังงานสูง และการผลิตสารอันตราย (Michel และ Czjzek, 2013 จิมะ 2013 Tsuji et al., 2013) น้ำตาล resulted จะใช้ได้สำหรับอาหาร ตัวดึงข้อมูล เภสัชภัณฑ์ วัสดุหมัก ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซลลูโลสเป็น polysaccharide โครงสร้างประกอบด้วย 1,4-เชื่อมโยงตกค้างβ-D-glucopyranose มีอยู่ส่วนใหญ่ในผนังเซลล์ของพืชเป็นผลึก microfibrils (Jagtap และราว 2005) เนื่องจากบัญชีเซลลูโลสพืชเกือบครึ่งหนึ่งของชีวมวลคาร์โบไฮเดรตรวมบนโลกใช้เข้มข้นของเซลลูโลสที่คาดว่าจะแก้ปัญหาต่างๆที่เรากำลังเผชิญอยู่ในระบบนิเวศสิ่งแวดล้อมและสาขาพลังงาน (Agbor et al, 2011;. ยาง et al, 2011) ในแง่นี้การย่อยสลายวัสดุเซลลูโลสโดยเอนไซม์เซลลูโลสย่อยสลายจะเป็นเทคนิคที่สำคัญพื้นฐานเพราะเอนไซม์เซลลูโลสย่อยสลายสามารถแปลงเซลลูโลสที่ไม่ละลายน้ำจะ oligosaccharides ละลายน้ำและน้ำตาลกลูโคสโดยไม่ต้องใช้พลังงานสูงและการผลิตสารที่เป็นอันตราย (มิเชลและ Czjzek 2013; Ojima 2013. ซูจิ et al, 2013) น้ำตาลส่งผลให้มีผลบังคับใช้สำหรับอาหาร, ฟีด, เภสัชกรรม, พื้นผิวหมัก ฯลฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซลลูโลส พอลิแซ็กคาไรด์ที่ประกอบด้วยโครงสร้าง 1,4-linked บีตา - d-glucopyranose สารตกค้างที่มีอยู่ส่วนใหญ่ในผนังเซลล์พืช เช่น ผลึกไมโครไฟบริล ( และ jagtap Rao , 2005 ) ตั้งแต่บัญชีโรงงานเซลลูโลสเกือบครึ่งหนึ่งของปริมาณคาร์โบไฮเดรตทั้งหมดบนโลก เข้มข้น ใช้ของเซลลูโลสที่คาดว่าจะแก้ปัญหาต่างๆ ที่เราเผชิญในระบบนิเวศด้านสิ่งแวดล้อมและพลังงาน ( Agbor et al . , 2011 ; ยาง et al . , 2011 ) ในส่วนนี้ การเสื่อมของวัสดุเซลลูโลสเซลลูโลสสลายโดยเอนไซม์จะเป็นเทคนิคพื้นฐานที่สำคัญ เพราะเซลลูโลสเซลลูโลสที่ไม่ละลายน้ำจะทำให้เอนไซม์สามารถแปลงและโอลิโกแซคคาไรด์ละลายกลูโคสโดยไม่ต้องบริโภคพลังงานสูงและการผลิตสารอันตราย ( czjzek มิเชลและ ,2013 ; ojima 2013 ; สึจิ et al . , 2013 ) ผลของน้ำตาลจะสามารถใช้ได้สำหรับอาหาร , อาหาร , เภสัช , วัสดุหมัก ฯลฯ