DEFINITION - The term “utopia” was

DEFINITION - The term “utopia” was created about 1516 by Thomas More. Literally meaning “no place”, it defines an island where everything is perfect. A “dystopia” would be a negative utopia, a place which everything is imperfect. A dystopian society is ruled by group with a private agenda shrouded in euphemisms or outright lies. This group will use conditioning or coercion to maintain their rule, which often mirrors such real-world systems as communism, Apartheid, and the Roman Catholic Church. The controlling group regulates most aspects of the individual’s existence, everything from one’s daily routine to their family unit and career. The individual is not important as anything more than a part of the whole. As long as the status quo is maintained, the individual is typically safe, anonymous in the crowd. As conflict is necessary in storytelling, no dystopian work would be complete without dissention. It may be one person or a Ferris – Dystopia - 3 group, and there will often be an event in a main character’s experience that reveals the rift between the way things are and the way things might be better. Common devices for this event are missing a dose of emotion suppressants, seeing the hidden inner workings of the ruling system, or the discovery of forbidden elements from ages past. This awakening will give rise to a spirit of individualism, an awareness of human rights, and the knowledge that all is not as it seems and must be brought to light and, if possible corrected. As with much of literature, the ending may either be positive or negative; it is the journey that matters. The message of the work can often be more easily delivered if the hero suffers a tragic end at the hands of the society, and many of these works offer this feature. In this way, many dystopian works read as morality tales, aimed at pointing out flaws of the present and extrapolating them into the future. There is little left for readers to sort out; they know which side is right and which side is wrong. What is left to interpret is where to align the stereotypes in the contemporary societies and systems. In short, a dystopian fiction centers on a dissenting person or group in a supposed perfect society, awakened to inhumanity and willing to affect a change. Using this definition, the authors of these works have provided each human being with instructions for recognizing and overcoming such systems in their own life. Ferris – Dystopia - 4 III. THEMES There are five major themes that this paper will identify and review: pluralism versus individualism; chaos versus order; the precision of language; war versus peace; and humanity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำนิยาม - คำว่า "ยูโทเปีย" ที่สร้างประมาณ 1516 โดย Thomas More มันกำหนดเกาะทุกอย่างสมบูรณ์แบบอย่างแท้จริงหมายความว่า "ไม่มีที่ว่าง" "ดิสโทเปีย" จะเป็นค่าลบยูโทเปีย ซึ่งทุกอย่างไม่สมบูรณ์ Dystopian สังคมคือปกครอง โดยกลุ่ม มีวาระส่วนตัวที่ใน euphemisms หรืออยู่ทันที กลุ่มนี้จะใช้ปรับหรือแกมบังคับเพื่อรักษากฎของพวกเขา ซึ่งมักจะจำลองระบบจริงคอมมิวนิสต์ Apartheid และคริสตจักรโรมันคาทอลิก กลุ่มควบคุมกำหนดลักษณะส่วนใหญ่ของการดำรงอยู่ของแต่ละ ทุกอย่างจากของกิจวัตรประจำวันของหน่วยครอบครัวและอาชีพ บุคคลสำคัญที่เป็นอะไรมากกว่าเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมดไม่ได้ ตราบใดที่รักษาสภาพ บุคคลเป็นปกติปลอดภัย ไม่ระบุชื่อในฝูงชน เป็นความขัดแย้งใน storytelling ไม่ทำงาน dystopian จะได้กลาย อาจเป็นคนหรือชิง – ดิสโทเปีย - กลุ่มที่ 3 และมักจะมีเหตุการณ์ในประสบการณ์ของตัวละครหลักที่ริฟท์ระหว่างทางสิ่งเปิดเผย และสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิธีอาจจะดีกว่า อุปกรณ์ทั่วไปสำหรับเหตุการณ์นี้มีปริมาณของ suppressants อารมณ์ที่ขาดหายไป เห็นสนซ่อนระบบปกครอง หรือการค้นพบองค์ประกอบที่ต้องห้ามจากวัยที่ผ่านมา ตื่นนี้จะให้สูงขึ้นเพื่อจิตวิญญาณของปัจเจก การตระหนักในสิทธิมนุษยชน และรู้ว่า ทั้งหมดเป็นไม่ เป็นมันดูเหมือน และต้องนำแสง ถ้าแก้ไขได้ เป็นจุดสิ้นสุดอาจ มีมากของวรรณคดี อาจเป็นค่าบวก หรือค่า ลบ การเดินทางที่สำคัญได้ ส่งข้อความของงานสามารถมักจะง่ายขึ้นถ้าพระเอก suffers สิ้นสุดอนาถแต่สังคม และจำนวนมากของงานเหล่านี้มีคุณลักษณะนี้ ด้วยวิธีนี้ งานมาก dystopian อ่านเป็นนิทานจริยธรรม มุ่งชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของปัจจุบัน และ extrapolating พวกเขาในอนาคต มีน้อยซ้ายสำหรับผู้อ่านในการเรียงลำดับออก พวกเขารู้ว่าเป็นด้านใดและด้านใดไม่ถูกต้อง สิ่งที่เหลือแปลได้ที่ตำแหน่งมักในสังคมร่วมสมัยและระบบ ในระยะสั้น นิยาย dystopian ศูนย์ dissenting บุคคลหรือกลุ่มในควรเหมาะสมสังคม ตื่นตัว inhumanity และยินดีที่จะส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลง ใช้นิยามนี้ ผู้สร้างผลงานเหล่านี้ได้ให้มนุษย์แต่ละคำแนะนำ การจดจำมากเพียงใดระบบชีวิตของตนเอง ชิงช้าสวรรค์ –ดิสโทเปีย - 4 III มีห้ารูปแบบสำคัญที่เอกสารนี้จะระบุ และตรวจสอบชุดรูปแบบ: pluralism กับปัจเจก ความสับสนวุ่นวายเมื่อเทียบกับใบสั่ง ความแม่นยำของภาษา สงครามกับสันติภาพ และมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมาย - คำว่า "ยูโทเปีย" ถูกสร้างขึ้นเกี่ยวกับ 1516 โดยโทมัสเพิ่มเติม แท้จริงความหมาย "ไม่มีสถานที่" จะกำหนดเป็นเกาะที่ทุกอย่างเป็นที่สมบูรณ์แบบ A "โทเปีย" จะเป็นยูโทเปียลบสถานที่ซึ่งทุกอย่างไม่สมบูรณ์ สังคม dystopian ถูกปกครองโดยกลุ่มที่มีวาระส่วนตัวปกคลุมไปด้วยความสละสลวยหรืออยู่ทันที กลุ่มนี้จะใช้เครื่องหรือการข่มขู่ที่จะรักษากฎของพวกเขาซึ่งมักจะสะท้อนระบบที่แท้จริงของโลกเช่นคอมมิวนิสต์การแบ่งแยกสีผิวและคริสตจักรโรมันคาทอลิก กลุ่มควบคุมกำกับดูแลด้านมากที่สุดของการดำรงอยู่ของแต่ละบุคคลทุกอย่างจากชีวิตประจำวันของคนที่จะครอบครัวและอาชีพของพวกเขา บุคคลที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญเป็นอะไรมากไปกว่าเป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมดที่ ตราบใดที่สภาพที่เป็นอยู่จะยังคงบุคคลที่มีความปลอดภัยโดยทั่วไปที่ไม่ระบุชื่อในฝูงชน ขณะที่ความขัดแย้งเป็นสิ่งที่จำเป็นในการเล่าเรื่องที่ไม่ทำงาน dystopian จะไม่สมบูรณ์โดยไม่ต้องยุแยง มันอาจจะเป็นคนหนึ่งหรือชิงช้าสวรรค์ - โทเปีย - 3 กลุ่มและมีมักจะเป็นเหตุการณ์ในประสบการณ์ของตัวละครหลักที่แสดงให้เห็นความแตกแยกระหว่างสิ่งที่มีและสิ่งที่อาจจะดีกว่า อุปกรณ์ทั่วไปสำหรับเหตุการณ์นี้จะหายไปของยาระงับอารมณ์ความรู้สึกที่ได้เห็นผลงานภายในที่ซ่อนอยู่ของระบบการปกครองหรือการค้นพบขององค์ประกอบที่ต้องห้ามจากทุกเพศทุกวัยที่ผ่านมา กระตุ้นนี้จะก่อให้เกิดจิตวิญญาณของปัจเจกที่การรับรู้สิทธิมนุษยชนและความรู้ที่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่ดูเหมือนว่าและจะต้องถูกนำไปแสงและถ้าเป็นไปได้รับการแก้ไข ในฐานะที่มีมากของวรรณคดีตอนจบอาจจะเป็นบวกหรือลบ มันคือการเดินทางที่สำคัญ ข้อความของการทำงานที่มักจะสามารถส่งมอบได้อย่างง่ายดายหากพระเอกทนทุกข์ทรมานสิ้นสุดที่น่าเศร้าที่อยู่ในมือของสังคมและอีกหลายผลงานเหล่านี้มีคุณลักษณะนี้ ด้วยวิธีนี้งาน dystopian หลายอ่านนิทานคุณธรรมมุ่งเป้าไปที่การชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของปัจจุบันและคะเนพวกเขาในอนาคต มีซ้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับผู้อ่านที่จะสังคายนาคือ; พวกเขารู้ว่าที่ด้านข้างที่ถูกต้องและที่ด้านข้างเป็นสิ่งที่ผิด สิ่งที่เหลืออยู่ในการตีความเป็นที่ที่จะปรับภาพลักษณ์ในสังคมร่วมสมัยและระบบ ในระยะสั้นศูนย์นิยาย dystopian ในคนที่ไม่เห็นด้วยหรือกลุ่มในสังคมที่สมบูรณ์แบบควรที่จะตื่นขึ้นมาไร้มนุษยธรรมและเต็มใจที่จะส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลง การใช้คำนิยามนี้ผู้เขียนของผลงานเหล่านี้ได้ให้มนุษย์แต่ละคนที่มีคำแนะนำสำหรับการรับรู้และการเอาชนะระบบดังกล่าวในชีวิตของตัวเอง ชิงช้าสวรรค์ - โทเปีย - 4 ที่สาม ธีมมีห้าประเด็นหลักที่บทความนี้จะระบุและตรวจสอบคือ: ฝ่ายเมื่อเทียบกับปัจเจก; ความสับสนวุ่นวายเมื่อเทียบกับการสั่งซื้อ; ความแม่นยำของภาษา; สงครามกับสันติภาพ และความเป็นมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำนิยาม - คำว่า " ยูโทเปีย " ถูกสร้างขึ้นประมาณ 974 โดยโทมัสเพิ่มเติม อักษรความหมาย " สถานที่ " นิยามเกาะที่ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ " ดิสโทเปีย " จะเป็นยูโทเปียลบ สถานที่ซึ่งทุกอย่างที่ไม่สมบูรณ์ สังคม dystopian ถูกปกครองโดยกลุ่มที่มีส่วนวาระที่ปกคลุมไปด้วยคำสุภาพหรือแชมป์โกหกกลุ่มนี้จะใช้ปรับหรือการรักษากฎของพวกเขา ซึ่งมักจะ กระจกดังกล่าวจริงระบบคอมมิวนิสต์ การเหยียดผิว และนิกายโรมันคาทอลิก กลุ่มควบคุม ควบคุมด้านมากที่สุดของชีวิตของแต่ละบุคคล ทุกอย่างจากหนึ่งของงานประจำวันเพื่อครอบครัวของพวกเขาและอาชีพ คนไม่สําคัญ มีอะไรมากกว่าที่เป็นส่วนหนึ่งของทั้งหมดตราบใดที่สภาพรักษา บุคคลโดยทั่วไปจะปลอดภัย , ไม่ประสงค์ออกนามในฝูงชน ขณะที่ความขัดแย้งเป็นสิ่งจำเป็นในการเล่าเรื่อง ไม่ทำงาน dystopian จะไม่สมบูรณ์โดยไม่ต้องส่ง . มันอาจจะหนึ่งคน หรือชิงช้าสวรรค์–ดิสโทเปีย - 3 กลุ่มและมันมักจะเป็นเหตุการณ์ที่ตัวละครหลักเป็นประสบการณ์ที่พบรอยแตกร้าวระหว่างสิ่งที่ และสิ่งที่อาจจะดีขึ้น อุปกรณ์ทั่วไปสำหรับเหตุการณ์นี้จะขาดยาที่ระงับอารมณ์ เห็นที่ซ่อนอยู่ภายในการทำงานของระบบการปกครอง หรือการค้นพบของต้องห้ามองค์ประกอบจากยุคอดีต การกระตุ้นนี้จะก่อให้จิตวิญญาณของความเป็นปัจเจกนิยม ,ความตระหนักในสิทธิมนุษยชน และความรู้ที่ทุกคน มันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นและจะต้องถูกเปิดโปงและถ้าเป็นไปได้การแก้ไข มีมากของวรรณคดี ผลลัพธ์อาจเป็นบวกหรือลบ มันคือการเดินทางที่สำคัญ ข้อความที่มักจะสามารถเพิ่มเติมได้อย่างง่ายดายส่งถ้าพระเอกกับจุดจบลงอย่างน่าเศร้า ในมือของสังคมและมากของงานเหล่านี้มีคุณลักษณะนี้ ในวิธีนี้หลายงานอ่านนิทานคุณธรรม dystopian ที่มุ่งชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของปัจจุบันและการประมาณไว้ใน อนาคต เหลือเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับผู้อ่านเพื่อจัดเรียงออก พวกเขารู้ว่าด้านไหนเป็นด้านขวา และที่ไม่ถูกต้อง แล้วจะเหลืออะไรให้ตีความเป็นสถานที่จัดแบบแผนในสังคมร่วมสมัย และระบบ ในสั้นนวนิยาย dystopian ศูนย์คน ที่ไม่เห็นด้วย หรือกลุ่มที่ควรจะสมบูรณ์แบบสังคมตื่นตัวในความป่าเถื่อนและเต็มใจที่จะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลง การใช้คำนิยามนี้ ผู้สร้างผลงานเหล่านี้ได้ให้แต่ละมนุษย์กับคำแนะนำสำหรับการรับรู้และการเอาชนะระบบดังกล่าวในชีวิตของตัวเอง ชิงช้าสวรรค์–ดิสโทเปีย - 4 .ชุดมี 5 ประเด็นหลัก ว่า กระดาษนี้จะระบุและทบทวน : พหุกับปัจเจกชน ความอลวนกับใบสั่ง ความถูกต้องของภาษา สงครามกับสันติภาพ และมนุษยชาติ