In today’s modern culture, architec

In today’s modern culture, architecture is not normally thought of as an applied art by most people. This is because architecture is often viewed merely as a structure instead of being thought of as something with a broader range of benefits. “Buildings” exist out of necessity whereas “art” exists out of desires. Architecture should not be limited to a simple response to necessity, but instead it should combine these two attributes to actively create a conscious involvement in people’s lives. Architecture is for the human inhabitant, and therefore it should create an increased self awareness of the body, as well as a greater understanding of one’s surroundings. People have become too detached from these places that allow human activity, creating a situation where architecture is only a setting for events to take place. Rather, architecture should actively be a part of the experience and not just a space in which things happen. A particular aspect of art, along with architecture, is that it has the opportunity to appeal to the senses. According to Lisa Heschong in Thermal Delight in Architecture, “The most vivid, most powerful experiences are those involving all of the senses at once.” Architecture has a rare and unique opportunity to appeal to all of the senses simultaneously. In order to relate to the senses, one must consider designing with the user in mind, focusing on how the environment, through the senses, will affect the human body. Perceptions, formed from the senses, are the basis for the experience of place. It is important to experience the architecture through the medium of the senses, which is influenced by space, light and the material palette. What the building is made from, and how it comes together is crucial to how the building is actually experienced. It is the materials themselves that help define the experience. Architecture, through the use of materials, space, and light, must actively engage the user to create a truly experiential space. This thesis will study the effects that architecture and the human figure have upon one another in an effort to enhance the overall experience perceived by the body. The interaction between architecture and body will allow for dynamic relationships with the surrounding environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันนี้ทันสมัยวัฒนธรรม สถาปัตยกรรมเป็นไม่ปกติคิดว่า เป็นศิลปะการใช้คนส่วนใหญ่ ทั้งนี้เนื่องจากมักจะมีดูสถาปัตยกรรมเพียงเป็นโครงสร้างแทนการคิดเป็นมีประโยชน์กว้างขึ้น "อาคาร" มีอยู่เกินความจำเป็นในขณะที่มี "ศิลปะ" จากความต้องการ สถาปัตยกรรมไม่ควรจำกัดการตอบสนองเรื่องความจำเป็น แต่แทน ก็ควรรวมคุณลักษณะสองเหล่านี้กำลังสร้างมีส่วนร่วมตระหนักในชีวิตของผู้คน สถาปัตยกรรมเป็น inhabitant มนุษย์ และดังนั้น จึงควรสร้างจิตสำนึกตนเองที่เพิ่มขึ้นของร่างกาย เป็นความเข้าใจที่มากขึ้นของสภาพแวดล้อมของ คนได้หลุดไปจากสถานเหล่านี้ที่ทำให้กิจกรรมมนุษย์ สร้างสถานการณ์ซึ่งสถาปัตยกรรมเป็นเพียงการตั้งค่าสำหรับเหตุการณ์จะเกิดขึ้น ค่อนข้าง สถาปัตยกรรมกำลังควรเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์และพื้นที่ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้น ลักษณะเฉพาะของศิลปะ กับสถาปัตยกรรม คือ ว่า มันมีโอกาสที่จะดึงดูดความรู้สึก ตาม Lisa Heschong ในสุขร้อนในสถาปัตยกรรม "ประสบการณ์คมชัดที่สุด มีประสิทธิภาพสูงสุดได้ที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกทั้งหมดในครั้งเดียว" สถาปัตยกรรมมีโอกาสที่หายาก และไม่ซ้ำกันเพื่อดึงดูดความรู้สึกทั้งหมดพร้อมกัน เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับความรู้สึก หนึ่งต้องพิจารณาออกแบบกับผู้ใช้ในใจ เน้นว่าสิ่งแวดล้อม ความรู้สึก จะมีผลต่อร่างกายมนุษย์ แนว ก่อตั้งขึ้นจากความรู้สึก พื้นฐานของประสบการณ์ที่ได้ ต้องสัมผัสสถาปัตยกรรมผ่านสื่อของความรู้สึก ซึ่งได้รับอิทธิพลจากพื้นที่ แสง และสีวัสดุ ได้ เป็นอาคารที่ทำจากอะไร และวิธีได้มาร่วมกันเป็นสำคัญว่ามีประสบการณ์จริงอาคาร วัสดุเองซึ่งช่วยให้ประสบการณ์ได้ สถาปัตยกรรม ผ่านการใช้วัสดุ พื้นที่ และ แสง กำลังต้องต่อสู้ผู้ใช้สามารถสร้างพื้นที่อย่างแท้จริงผ่าน วิทยานิพนธ์นี้จะศึกษาผลจากการที่สถาปัตยกรรมและรูปมนุษย์ได้เมื่อหนึ่งในความพยายามที่จะเพิ่มประสบการณ์โดยรวมโดยตัว การโต้ตอบระหว่างสถาปัตยกรรมและร่างกายจะช่วยให้สำหรับความสัมพันธ์แบบไดนามิกกับสิ่งแวดล้อมโดยรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวัฒนธรรมสมัยใหม่ในปัจจุบันสถาปัตยกรรมไม่ได้คิดว่าเป็นงานศิลปะที่นำมาใช้ตามปกติโดยคนส่วนใหญ่ เพราะนี่คือสถาปัตยกรรมที่มักจะถูกมองเป็นเพียงโครงสร้างแทนที่จะถูกคิดว่าเป็นสิ่งที่มีช่วงกว้างของผลประโยชน์ "อาคาร" ที่มีอยู่ออกมาจากความจำเป็นในขณะที่ "ศิลปะ" ที่มีอยู่ออกมาจากความปรารถนา สถาปัตยกรรมไม่ควรจะ จำกัด ในการตอบสนองความจำเป็นที่เรียบง่าย แต่มันควรจะรวมทั้งสองคุณลักษณะแข็งขันสร้างการมีส่วนร่วมที่ใส่ใจในชีวิตของผู้คน สถาปัตยกรรมเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์และดังนั้นจึงควรสร้างความตระหนักในตนเองเพิ่มขึ้นของร่างกายเช่นเดียวกับความเข้าใจมากขึ้นของสภาพแวดล้อมหนึ่งของ ได้กลายเป็นคนเดี่ยวเกินไปจากสถานที่เหล่านี้ที่ช่วยให้กิจกรรมของมนุษย์, การสร้างสถานการณ์ที่สถาปัตยกรรมเป็นเพียงการตั้งค่าสำหรับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น แต่สถาปัตยกรรมแข็งขันควรเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์และไม่เพียง แต่พื้นที่ที่สิ่งที่เกิดขึ้น ลักษณะเฉพาะของศิลปะพร้อมกับสถาปัตยกรรมก็คือว่ามันมีโอกาสที่จะดึงดูดความรู้สึก ตามที่ลิซ่าร์ Heschong ในการระบายความร้อนดีไลท์ในงานสถาปัตยกรรม "ที่ชัดเจนที่สุดประสบการณ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดของความรู้สึกในครั้งเดียว." ถาปัตย์มีโอกาสที่หายากและไม่ซ้ำกันที่จะดึงดูดความสนใจให้กับทุกความรู้สึกไปพร้อม ๆ กัน เพื่อที่จะเกี่ยวข้องกับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องพิจารณาการออกแบบกับผู้ใช้ในใจโดยมุ่งเน้นที่วิธีสิ่งแวดล้อมผ่านทางประสาทสัมผัสจะมีผลต่อร่างกายมนุษย์ การรับรู้ที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกเป็นพื้นฐานสำหรับประสบการณ์ของสถ​​านที่ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะได้สัมผัสสถาปัตยกรรมผ่านสื่อของความรู้สึกที่ได้รับอิทธิพลจากพื้นที่แสงและจานสีวัสดุ สิ่งที่อาคารที่ทำจากและวิธีการที่จะมาร่วมกันเป็นสิ่งสำคัญที่วิธีการสร้างที่มีประสบการณ์จริง มันเป็นวัสดุของตัวเองที่จะช่วยให้นิยามถึงประสบการณ์ สถาปัตยกรรมผ่านการใช้วัสดุพื้นที่และแสงต้องมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันให้ผู้ใช้สามารถสร้างพื้นที่ประสบการณ์อย่างแท้จริง วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จะศึกษาผลกระทบที่สถาปัตยกรรมและการร่างมนุษย์ที่มีต่ออีกคนหนึ่งในความพยายามที่จะเสริมสร้างประสบการณ์โดยรวมการรับรู้ของร่างกาย ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมและร่างกายจะช่วยให้ความสัมพันธ์แบบไดนามิกที่มีสภาพแวดล้อมโดยรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัฒนธรรมสมัยใหม่ของวันนี้ เป็นสถาปัตยกรรมที่ไม่ปกติคิดเป็นประยุกต์ศิลป์ โดยคนส่วนใหญ่ นี้เป็นเพราะสถาปัตยกรรมมักจะดูเป็นเพียงโครงสร้างแทนการคิดเป็นสิ่งที่มีช่วงของผลประโยชน์ " อาคาร " อยู่เพราะความจำเป็น ส่วน " ศิลปะ " ที่มีอยู่จากความปรารถนา สถาปัตยกรรมไม่ควร จำกัด การตอบสนองที่ง่ายเพื่อความจำเป็นแต่มันควรรวมทั้งสองคุณลักษณะที่งานสร้างจิตสำนึกมีส่วนร่วมในชีวิตของผู้คน สถาปัตยกรรมสำหรับที่อยู่อาศัยของมนุษย์และดังนั้นจึงควรสร้างการรับรู้ตนเองของร่างกายที่เพิ่มขึ้น ตลอดจนความเข้าใจมากขึ้นของสภาพแวดล้อม คนกลายเป็นแยกออกจากสถานที่เหล่านี้ที่ช่วยให้กิจกรรมของมนุษย์การสร้างสถานการณ์ที่สถาปัตยกรรมเป็นเพียงการตั้งค่าสำหรับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น แต่สถาปัตยกรรมควรอย่างเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์และไม่เพียง แต่พื้นที่ที่สิ่งที่เกิดขึ้น เป็นลักษณะเฉพาะของศิลปะ พร้อมกับสถาปัตยกรรม คือ ว่า มันมีโอกาสที่จะอุทธรณ์ต่อความรู้สึก ตามลิซ่า heschong ในความร้อน Delight ในสถาปัตยกรรม " สดใสที่สุดประสบการณ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดของความรู้สึกที่เคย " สถาปัตยกรรมมีหายากและมีโอกาสที่จะอุทธรณ์ไปยังทุกประสาทสัมผัสพร้อมกัน เพื่อให้สอดคล้องกับวิสัย หนึ่งต้องพิจารณาออกแบบกับผู้ใช้ในใจ เน้นว่าสิ่งแวดล้อม ผ่านประสาทสัมผัส จะส่งผลกระทบต่อร่างกายมนุษย์ การรับรู้เกิดขึ้นจากวิสัยเป็นพื้นฐานสำหรับประสบการณ์ของสถานที่ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประสบการณ์สถาปัตยกรรมผ่านสื่อความรู้สึก ซึ่งเป็นอิทธิพลจากพื้นที่แสงและสีวัสดุ แล้วอาคารที่ทำจากและวิธีการมันมาด้วยกันเป็นสิ่งสำคัญที่จะวิธีการสร้างจริงประสบการณ์ มันเป็นวัสดุเองที่ช่วยกำหนดประสบการณ์ สถาปัตยกรรมผ่านการใช้วัสดุ , พื้นที่ , และเบาต้องมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันผู้ใช้เพื่อสร้างพื้นที่เชิงประสบการณ์อย่างแท้จริง วิทยานิพนธ์นี้จะศึกษาว่า สถาปัตยกรรม และรูปของมนุษย์มีต่ออีกหนึ่งในความพยายามเพื่อเพิ่มประสบการณ์โดยรวมของร่างกาย ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมและร่างกายจะช่วยให้ความสัมพันธ์แบบไดนามิกกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ