1. IntroductionLeafy vegetables are

1. Introduction
Leafy vegetables are plant species of which the leafy parts, which may include young succulent stems, flowers and fruits, are used as vegetables (Jansen van Rensburg et al., 2007). African leafy vegetables (ALVs), also called ‘traditional leafy vegetables’, comprise “the collective of leafy vegetable species that form part of the culinary repertoire of particular contemporary African communities” (Jansen van Rensburg et al., 2007 and van Averbeke et al., 2012). Consumption of leafy vegetables is traditional practice in many African communities (Abukutsa-Onyango, 2007, Odhav et al., 2007 and Faber et al., 2010). Dark-green leafy vegetables are high in micronutrients (Schönfeldt and Pretorius, 2011 and van Jaarsveld et al., 2014), and their consumption can improve the nutritional balance of cereal-based, nutrient-poor human diets, which are characteristic of many poor rural communities across the globe (Faber et al., 2010 and Uusiku et al., 2010). The leafy vegetables that are consumed by rural African people in South Africa consist primarily of weedy species, which grow as wild plants, or as weeds in fields planted to other crops. They are usually obtained locally by gathering, and availability tends to be limited quantitatively and temporally (Abukutsa-Onyango, 2007 and Faber et al., 2010). Cultivation and commercialisation of African leafy vegetables increase their consumption by broadening and prolonging access (Diouf et al., 2007 and van Averbeke et al., 2007). Cultivation of a wider range of species than is the case at present could make a significant contribution to nutritional security in the rural areas of South Africa, but information on the agronomic requirements of many of these potential crops is scant (Oelofse and van Averbeke, 2012). Such knowledge is needed to guide their effective cultivation. The current study is concerned with the process of germination and emergence of a selection of these traditional leafy vegetable species, and in particular the effect of temperature and light on the germination and emergence process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำผักใบเขียวชะอุ่มมีชนิดพืชที่ใช้ส่วนใบเขียวชะอุ่ม ซึ่งอาจมีลำต้นอวบน้ำเล็ก ดอกไม้ และผลไม้ เป็นผัก (แจนเซนแวน Rensburg et al., 2007) แอฟริกาใบผัก (ALVs), หรือที่เรียกว่า 'แบบใบผัก" ประกอบด้วย"กลุ่มพันธุ์ใบผักที่เป็นส่วนหนึ่งของละครอาหารเฉพาะชุมชนแอฟริการ่วมสมัย" (al. et Rensburg แจนเซนแวน 2007 และรถตู้ Averbeke et al., 2012) ผักใบเขียวชะอุ่มการปฏิบัติแบบดั้งเดิมในชุมชนหลายแห่งแอฟริกา (Abukutsa-Onyango, 2007, Odhav et al., 2007 และเฟเบอร์ et al., 2010) ผักใบสีเขียวเข้มมีสูงในองค์ประกอบตามโรค (Schönfeldt และ Pretorius, 2011 และแวน Jaarsveld et al., 2014), และผู้ใช้สามารถปรับปรุงสมดุลทางโภชนาการของ ตามธัญพืช อาหารคนจนมนุษย์อาหาร ซึ่งเป็นลักษณะของชุมชนชนบทยากจนหลายแห่งทั่วโลก (Faber et al., 2010 และ Uusiku et al., 2010) ผักใบเขียวชะอุ่มที่ถูกใช้ โดยคนชนบทแอฟริกาแอฟริกาใต้ ประกอบด้วยหลักพันธุ์วัชพืช ซึ่งเติบโตเป็นพืชป่า หรือเป็นวัชพืชในเขตปลูกกับพืชอื่น ๆ พวกเขาจะมักจะได้รับภายใน โดยรวบรวม และพร้อมใช้งานมีแนวโน้มจะจำกัด quantitatively และ temporally (Abukutsa-Onyango, 2007 และเฟเบอร์ et al., 2010) Commercialisation แอฟริกาผักใบเขียวชะอุ่มและเพิ่มปริมาณของพวกเขา โดย broadening และยืดเข้า (Diouf et al., 2007 และรถตู้ Averbeke et al., 2007) เพาะปลูกในช่วงกว้างของสปีชีส์กว่า กรณีปัจจุบันสามารถทำให้ส่วนสำคัญเพื่อความปลอดภัยทางโภชนาการในชนบทของแอฟริกาใต้ แต่ข้อมูลลักษณะทางความต้องการของพืชเหล่านี้มีศักยภาพ ไม่เพียงพอ (Oelofse และ van Averbeke, 2012) ความรู้นั้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อการเพาะปลูกที่มีประสิทธิภาพ การศึกษาปัจจุบันเกี่ยวข้องกับกระบวนการของการงอกและการเกิดขึ้นของการเลือกพันธุ์ดั้งเดิมใบผัก และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผลของอุณหภูมิและแสงในการงอกและเกิดกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ผักใบมีพันธุ์พืชที่ส่วนใบซึ่งอาจรวมถึงหนุ่มสาวฉ่ำลำต้นดอกและผลไม้ที่ใช้เป็นผัก (Jansen รถตู้ Rensburg et al., 2007) ผักใบแอฟริกัน (ALVs) เรียกว่า "ผักใบแบบดั้งเดิมประกอบด้วย" กลุ่มของสายพันธุ์ผักใบที่เป็นส่วนหนึ่งของละครโดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำอาหารของชุมชนแอฟริกันร่วมสมัย "(แจนเซนรถตู้ Rensburg et al., 2007 และรถตู้ Averbeke et al, . 2012) การบริโภคผักใบคือการปฏิบัติแบบดั้งเดิมในชุมชนแอฟริกันจำนวนมาก (Abukutsa-Onyango 2007 Odhav et al., 2007 และร้าง et al., 2010) ผักใบสีเขียวเข้มมีความสูงในแร่ธาตุอาหาร (Schönfeldtและ Pretorius 2011 และรถตู้ Jaarsveld et al., 2014) และการบริโภคของพวกเขาสามารถปรับปรุงความสมดุลทางโภชนาการของธัญพืชที่ใช้สารอาหารที่ไม่ดีของมนุษย์ซึ่งเป็นลักษณะของคนยากจนจำนวนมาก ชุมชนชนบททั่วโลก (ร้าง et al., 2010 และ Uusiku et al., 2010) ผักใบที่มีการบริโภคโดยคนแอฟริกันในชนบทในแอฟริกาใต้ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่ผอมโซซึ่งเติบโตเป็นพืชป่าหรือวัชพืชในทุ่งนาปลูกพืชอื่น ๆ พวกเขามักจะได้รับโดยเฉพาะการชุมนุมและความพร้อมมีแนวโน้มที่จะถูก จำกัด ปริมาณและชั่วคราว (Abukutsa-Onyango 2007 ร้าง et al., 2010) การเพาะปลูกและการค้าของผักใบแอฟริกันเพิ่มการบริโภคของพวกเขาโดยการขยายและยืดอายุการเข้าถึง (Diouf et al., 2007 และรถตู้ Averbeke et al., 2007) การเพาะปลูกของช่วงกว้างของสายพันธุ์กว่าเป็นกรณีในปัจจุบันจะทำให้ผลงานที่สำคัญต่อความมั่นคงทางอาหารในพื้นที่ชนบทของแอฟริกาใต้ แต่ข้อมูลเกี่ยวกับความต้องการของหลายทางการเกษตรของพืชที่มีศักยภาพเหล่านี้คือการขาดแคลน (Oelofse และรถตู้ Averbeke 2012 ) ความรู้ดังกล่าวเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเป็นแนวทางในการเพาะปลูกที่มีประสิทธิภาพของพวกเขา การศึกษาในปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการของการงอกและการเกิดขึ้นของการเลือกชนิดผักใบแบบดั้งเดิมเหล่านี้และโดยเฉพาะผลของอุณหภูมิและแสงในกระบวนการงอกและการเกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . ผักใบแนะนำตัว
เป็นชนิดพืชซึ่งส่วนใบ ซึ่งอาจรวมถึงยังหวานฉ่ำ stems ดอกไม้และผลไม้ที่ใช้เป็นผัก ( Jansen Van Rensburg et al . , 2007 ) ผักใบแอฟริกัน ( alvs ) , ยังเรียกว่า ' ผัก ' ใบดั้งเดิมประกอบด้วย " กลุ่มของพันธุ์ผักใบที่ส่วนรูปแบบของละครอาหารของชุมชนแอฟริกันร่วมสมัยโดยเฉพาะ " ( Jansen Van Rensburg et al . , 2007 และรถตู้ averbeke et al . , 2012 ) การบริโภคผักใบ คือการปฏิบัติแบบดั้งเดิมในหลายชุมชนแอฟริกัน ( abukutsa onyango , 2007 , odhav et al . , 2007 และเฟ et al . , 2010 )ผักใบสีเขียวเข้ม ในรูป ( Sch öสูงและ nfeldt พรีโตเรียส , 2011 และรถตู้ jaarsveld et al . , 2010 ) และการบริโภคของพวกเขาสามารถปรับปรุงความสมดุลทางโภชนาการของธัญพืชที่ใช้ สารอาหารที่ไม่ดีของมนุษย์ อาหาร ซึ่งเป็นลักษณะของหลายชุมชนในชนบทที่ยากจนทั่วโลก ( Faber et al . , 2010 และ uusiku และ al . , 2010 )ส่วนใบผักที่บริโภคโดยประชาชนในชนบทแอฟริกาแอฟริกาใต้ประกอบด้วยหลักของวัชพืชชนิดที่ปลูกเป็นพืชป่า หรือวัชพืชในไร่ปลูกพืชอื่น ๆ พวกเขามักจะได้รับในประเทศโดยรวม และห้องพักมีแนวโน้มที่จะ จำกัด ปริมาณ และชั่วคราว ( abukutsa onyango 2007 และเฟ et al . , 2010 )การพัฒนาและการพาณิชย์ของผักใบแอฟริกัน เพิ่มการบริโภคของพวกเขาโดยการขยาย ยืดอายุการเข้าถึง ( diouf et al . , 2007 และรถตู้ averbeke et al . , 2007 ) การเพาะปลูกของช่วงกว้างของสายพันธุ์กว่าคือกรณีปัจจุบันอาจทำให้เป็นส่วนสําคัญเพื่อความมั่นคงทางโภชนาการในชนบทของแอฟริกาใต้