Introduction Along the history of f

Introduction Along the history of foreign language teaching and learning, speaking has always been considered as the most essential skill to be mastered for several reasons. First, approaches and methods for teaching speaking have long been major focuses of language teaching researches and conferences. Second, a huge number of conversation and other speaking course books, audios and videos are continuously published. In addition, many language learners regard speaking ability as the measure of knowing a language. They define fluency as the ability to converse with others, much more than the ability to read, write, or comprehend oral language. They regard speaking as the most important skill they can acquire.
At present, the need for speaking mastery in English has been dramatically increasing due to the strengthening position of English as a language for international communication. Its use as the working language in 85% of international organizations (Crystal 1997) and its function as the main gate to get a better job, especially in multinational companies have motivated a great number of people around the world to learn English as a second language (henceforward ESL) or and as a foreign language (henceforward EFL) in order to be able to speak in it. Graves (2008) accentuates ―the purposes of learning a language in TL-removed contexts are varied, but the thrust is to learn language to communicate, to improve one‘s economic prospects, to expand one‘s horizon‘s both literally and/or figuratively to be a global citizen‖ (p. 156). In relation to this, Richards and Renandya's (2002) assert: "A large percentage of the world's language learners study English in order to develop proficiency in speaking" (p. 201). The tendency to prioritize the mastery of speaking is also reflected in the tendency of society to make speaking skills as a measure of one's mastery of English. In fact, many students consider language fluency to communicate verbally with others is often considered more important than the ability to read or write. They argue that speaking is the most important language skills that need to be controlled, and they assess learning achievement based on mastery of speaking skills (Burnkart, 1998).
Realizing the high importance of speaking skill in EFL programs, it is very important to find and use the best instructional methods, materials, activities, media, and other requirements that will help the learners master speaking skill. However, although a great number of studies aimed to help learners master speaking skill has been conducted, many EFL learners still find speaking it very difficult to master. In addition to the view that speaking is ―the most complex and difficult skill to master‖ (Hinkel, 2005, p. 485), another cause is possibly that those studies still mainly dealt with the linguistic aspects of second language acquisition. Little research has been carried out regarding students‘ perspectives on the learning of speaking in the EFL classroom,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำไปตามประวัติศาสตร์ของภาษาต่างประเทศการเรียนการสอน และการเรียนรู้ พูดได้เสมอถือว่าเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดจะเข้าใจได้ด้วยเหตุผลหลายประการ ครั้งแรก แนวทางและวิธีการสอนพูดมีมานานแล้วโฟกัสหลักของงานวิจัยการสอนภาษาและการประชุม ที่สอง การสนทนา และพูดหนังสือเรียน ไฟล์เสียง และวิดีโออื่น ๆ จำนวนมากได้อย่างต่อเนื่องเผยแพร่ นอกจากนี้ เรียนหลายภาษาถือว่าความสามารถในการพูดเป็นการวัดความรู้ภาษา พวกเขาสามารถกำหนดทักษะเป็นความสามารถในการสนทนากับผู้อื่น ความสามารถในการอ่าน เขียน หรือเข้าใจภาษาพูดมากกว่า พวกเขาถือว่าการพูดเป็นทักษะสำคัญที่สุดที่พวกเขาสามารถได้รับ ในปัจจุบัน ความต้องการเรียนรู้ภาษาอังกฤษพูดได้อย่างมากเพิ่มขึ้นเนื่องจากตำแหน่งของภาษาอังกฤษเป็นภาษาสำหรับการสื่อสารสากลเสริมสร้างความ บริษัทข้ามชาติโดยเฉพาะในการใช้เป็นภาษาทำงาน 85% ขององค์กรระหว่างประเทศ (Crystal 1997) และฟังก์ชั่นเป็นประตูหลักเพื่อให้ได้งานดีขึ้น มีแรงบันดาลใจเป็นจำนวนมากของคนทั่วโลกการเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาสอง (henceforward ESL) หรือ เป็นภาษาต่างประเทศ (henceforward EFL) เพื่อให้สามารถพูดมัน หลุมฝังศพ (2008) เน้น ―the วัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ภาษาในบริบทเอา TL จะแตกต่างกัน แต่กระตุกคือการ เรียนรู้ภาษา การสื่อสาร การปรับปรุงโอกาสทางเศรษฐกิจ การขยายขอบฟ้าของของทั้ง figuratively และแท้จริงจะ เป็น citizen‖ โลก (p. 156) ความสัมพันธ์นี้ ริชาร์ดและของ Renandya (2002) อ้าง: "ร้อยละใหญ่ของโลกเรียนภาษาเรียนภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาความสามารถในการพูด" (p. 201) แนวโน้มที่จะจัดลำดับความสำคัญของการพูดยังสะท้อนอยู่ในแนวโน้มของสังคมที่จะทำให้ทักษะการพูดเป็นการวัดของครูภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริง นักพิจารณาภาษาความคล่องแคล่วในการสื่อสารกับผู้อื่นวาจามักถือว่าสำคัญกว่าความสามารถในการอ่าน หรือเขียน พวกเขาโต้แย้งว่า การพูดเป็นทักษะภาษาสำคัญที่สุดที่ต้องการควบคุม และพวกเขาประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้อิงในวิชาทักษะ (Burnkart, 1998) การพูด ตระหนักถึงความสำคัญของการพูดทักษะในโปรแกรม EFL สูง มันเป็นสิ่งสำคัญมากเพื่อค้นหา และใช้วิธีการสอนดีที่สุด วัสดุ กิจกรรม สื่อ และข้อกำหนดอื่น ๆ ที่จะช่วยให้การพูดทักษะหลักผู้เรียน อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการศึกษาจำนวนมากที่มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยให้ผู้เรียนมีการดำเนินหลักพูดทักษะ เรียน EFL จำนวนมากยังคงพบพูดมันยากมากที่จะโท นอกจากวิวพูดว่า ―the ซับซ้อน มากยากทักษะการ master‖ (Hinkel, 2005, p. 485), สาเหตุอื่นได้อาจจะว่า ที่ศึกษาส่วนใหญ่ยังคงจัดการกับด้านภาษาสองภาษาซื้อ เพียงเล็กน้อยวิจัยที่ดำเนินการเกี่ยวกับมุมมองของนักเรียนในการเรียนรู้ในการพูดในชั้นเรียนของ EFL

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำพร้อมประวัติความเป็นมาของการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศและการเรียนรู้พูดได้เสมอถือเป็นทักษะที่จำเป็นที่สุดที่จะเข้าใจด้วยเหตุผลหลายประการ ขั้นแรกให้แนวทางและวิธีการเรียนการสอนการพูดในที่มีมานานแล้วเน้นที่สำคัญของการวิจัยการเรียนการสอนภาษาและการประชุม ประการที่สองเป็นจำนวนมากของการสนทนาและการพูดหนังสือเล่มอื่น ๆ แน่นอนไฟล์เสียงและวิดีโอที่มีการเผยแพร่อย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ผู้เรียนหลายภาษาพูดถือว่าเป็นตัวชี้วัดความสามารถของการรู้ภาษา พวกเขากำหนดความคล่องแคล่วความสามารถในการพูดคุยกับคนอื่น ๆ มากขึ้นกว่าความสามารถในการอ่านเขียนหรือเข้าใจภาษาในช่องปาก พวกเขาถือว่าการพูดเป็นทักษะที่สำคัญที่สุดที่พวกเขาสามารถได้รับ.
ในปัจจุบันจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้การพูดภาษาอังกฤษที่ได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากตำแหน่งเสริมสร้างความเข้มแข็งของภาษาอังกฤษเป็นภาษาเพื่อการสื่อสารระหว่างประเทศ การใช้งานเป็นภาษาทำงานใน 85% ขององค์กรระหว่างประเทศ (คริสตัล 1997) และฟังก์ชั่นของมันเป็นประตูหลักเพื่อให้ได้งานที่ดีขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน บริษัท ข้ามชาติได้แรงบันดาลใจเป็นจำนวนมากของผู้คนทั่วโลกในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง (ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ESL) หรือและเป็นภาษาต่างประเทศ (EFL ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป) เพื่อที่จะสามารถที่จะพูดในนั้น เกรฟส์ (2008) เน้นวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ภาษาในบริบท TL-ถูกลบออกจะแตกต่างกัน -The แต่แรงผลักดันคือการเรียนรู้ภาษาในการสื่อสารเพื่อความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจของคนที่จะขยายหนึ่งของเส้นขอบฟ้าของทั้งตัวอักษรและ / หรือเปรียบเปรยว่าจะเป็นระดับโลก citizen‖ (P. 156) ในความสัมพันธ์นี้ริชาร์ดและ Renandya ของ (2002) ยืนยัน: "ใหญ่ร้อยละของผู้เรียนภาษาของโลกที่เรียนภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาความสามารถในการพูด" (p. 201) แนวโน้มที่จะจัดลำดับความสำคัญของการเรียนรู้การพูดยังสะท้อนให้เห็นในแนวโน้มของสังคมที่จะทำให้ทักษะการพูดเป็นตัวชี้วัดของการเรียนรู้ของคนอังกฤษ ในความเป็นจริงนักเรียนหลายคนพิจารณาความคล่องแคล่วภาษาในการสื่อสารด้วยวาจากับคนอื่น ๆ มักจะคิดว่าสิ่งที่สำคัญกว่าความสามารถในการอ่านหรือเขียน พวกเขาเชื่อว่าการพูดเป็นทักษะการใช้ภาษาที่สำคัญที่สุดที่จะต้องมีการควบคุมและพวกเขาประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอยู่บนพื้นฐานของการเรียนรู้ทักษะการพูด (Burnkart, 1998).
ตระหนักถึงความสำคัญสูงของการพูดทักษะในโปรแกรม EFL มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะหา และการใช้งานที่ดีที่สุดสำหรับการเรียนการสอนวิธีการวัสดุกิจกรรมสื่อและข้อกำหนดอื่น ๆ ที่จะช่วยให้ผู้เรียนปริญญาโททักษะการพูด อย่างไรก็ตามแม้ว่าจำนวนมากของการศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยให้ผู้เรียนปริญญาโททักษะการพูดได้รับการดำเนินการเรียนการสอนภาษาอังกฤษจำนวนมากยังคงพบการพูดมันยากมากที่จะโท นอกเหนือไปจากมุมมองที่พูดเป็น -The ทักษะที่ซับซ้อนมากที่สุดและยากที่จะmaster‖ (Hinkel 2005, น. 485) อีกสาเหตุอาจจะเป็นว่าการศึกษาเหล่านั้นยังคงกระทำส่วนใหญ่กับด้านภาษาของการเรียนรู้ภาษาที่สอง การวิจัยน้อยได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับมุมมองของนักเรียนในการเรียนรู้ของการพูดในห้องเรียน EFL ที่