The Angkor complex represents the e

The Angkor complex represents the entire range of Khmer art from the 9th to the 14th centuries, and includes a number of indisputable artistic masterpieces .The Angkor golden age, which lasted about six centuries produced several hundred temples like Angkor Vat, the Bayon or Banteay Srei – all proof of the treasure, refinement and power of this civilization, which dominated a region including all South-East Asian countries.
It is essential to take into consideration that the areas of jungle between the brick and stone monuments constitute a reserve of buried archaeological remains of immense importance in the study and interpretation of Khmer culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อังกอร์ซับซ้อนแสดงศิลปะทั้งช่วงเขมรจาก 9 ในศตวรรษ 14 และมีจำนวนผลงานมาสเตอร์พีซทำศิลปะเถียงไม่ได้ นครทองอายุ ซึ่งกินเวลาประมาณหกศตวรรษผลิตวัดหลายร้อยเช่น Vat อังกอร์ ไทยพีบีเอส หรือปราสาทบัน ทายศรี – หลักฐานทั้งหมดสมบัติ และการพลังงานของอารยธรรมนี้ ซึ่งครอบงำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดรวมทั้ง ประเทศมันเป็นสิ่งสำคัญในการพิจารณาว่า พื้นที่ป่าระหว่างอิฐและอนุสาวรีย์หินประกอบเป็นตัวสำรองยังคงฝังทางโบราณคดีที่สำคัญอย่างมากในการศึกษาและการตีความวัฒนธรรมเขมร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ซับซ้อนอังกอร์เป็นตัวแทนของทั้งช่วงของศิลปะเขมรตั้งแต่วันที่ 9 ถึงศตวรรษที่ 14 และรวมถึงจำนวนของงานศิลปะชิ้นเอกที่เถียงไม่ได้โดยเริ่มต้นนครยุคทองซึ่งกินเวลาประมาณหกศตวรรษผลิตหลายร้อยวัดนครเช่นภาษีที่ Bayon หรือปราสาทบันทายศรี -.
หลักฐานทั้งหมดของสมบัติการปรับแต่งและพลังของอารยธรรมนี้ซึ่งครอบงำภูมิภาครวมทั้งตะวันออกเฉียงใต้ประเทศในเอเชียมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพิจารณาว่าพื้นที่ของป่าระหว่างอนุสาวรีย์อิฐและหินเป็นสำรองโบราณคดีฝังยังคงมีความสำคัญอันยิ่งใหญ่ในการศึกษาและการแปลความหมายของวัฒนธรรมเขมร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซับซ้อนอังกอร์เป็นทั้งช่วงของศิลปะขอมจาก 9 ถึงศตวรรษที่ 14 และรวมถึงหมายเลขของ indisputable ศิลปะชิ้นเอก ยุคทองอังกอร์ ซึ่งกินเวลาประมาณ 6 ศตวรรษผลิตวัดหลายร้อยเหมือนนครวัต , ปราสาทบายนหรือบันทายสรี - หลักฐานของสมบัติการปรับแต่งและพลังของอารยธรรมนี้ซึ่งครอบงำภูมิภาครวมทั้งประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมด
มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อพิจารณาว่าพื้นที่ป่าระหว่างอิฐและอนุสาวรีย์หินเป็นสำรองของฝังโบราณสถานสำคัญอย่างมหาศาลในการศึกษาและการแปลความหมายของวัฒนธรรมเขมร