—Just when had this battle begun?Ha

—Just when had this battle begun?

Having been far too focused to care about the passage of time, he’d already lost all sense of what time it currently was.

The light reflecting off his sword’s edge flickered from tip to base, and the man – Shana Reiji – dashed ahead in the same direction.

The drawn blade was, of course, aimed at his enemy, who stood before him.

Its gaze was drawn to his fierce attack, and it roared strangely.

Reiji, on the other hand, slashed as if to part it in two.

It was a vertical slash from high to low, a lightning-infused strike using the power bestowed upon him by the Goddess.

His opponent met his attack with a swipe of its claws.

That blow came from a hand many times larger than a human’s, one which was seemingly dyed the deepest, darkest pitch.

As their swings collided, the claws interrupted the progress of Reiji’s attack.

Claw and sword struggled, locked in stalemate as the sound of hard object colliding with hard object filled the air.

A nervewracking sound that seemed to cry out for victory.

Reiji poured everything he had into his sword, as if to literally suppress his foe beneath his blade.

Locked in stalemate as they were, simply throwing his full power into his attack wouldn’t directly defeat his target, but it would exhaust its strength. Thus, as far as Reiji was concerned, this action was currently needed. As long as he was able to continuously accumulate damage on his enemy in this manner, then sooner or later its defense would break, and he would claim victory.

――□□□□□□□！ (TN: No, that’s not a font failure; that’s intentional.)

That strange howl sounded again, filling his ears.

Despite being capable of human speech, once battle began, it’d reverted to a beast-like state, thus making it apparent just what sort of creature this was.

Concurrent with the roar, sharp, clawed fingers rushed in from his left side, forcing Reiji to duck to avoid the incoming blow.

This attack seemed more like swatting at a hated thing than a targeted strike, and so it lacked the ability to endanger his life.

It was intended only to halt his movements, a futile attempt to force him to show an opening.

Reiji swung again, an attack fully utilizing the traits of this double-edged blade. A vertical swing which defied the pull of gravity, from down low to up high.

It was a marvelous technique further empowered by wind magic, but his target’s beast-like reactions allowed it to avoid the attack at the last moment.

“—O F-flame! Sting Scarlet!”

Suddenly, an incantation, whose stammered words revealed its master’s continued unfamiliarity with the situation, was spoken. The voice belonged to Mizuki, offering him protection. The released magic was an intermediate Fire spell, a veritable crimson baptism.

The magic, its invocation keyword and two-verse incantation having been spoken, activated, and curling bands of flame appeared in the air, casting a dense scarlet against the backdrop of the blue sky.

The air exploded.

Everything in his sight was dyed in orange.

The shockwave created by the small explosion rushed toward him.

Without hesitating, he leapt backward. In the next instant, as if to mock its target, the flame changed form, flowing downward as if to swallow the enemy whole.

The moment it touched the enemy, the flame’s power exploded. The flame, having found a fuel source – even if that fuel source was a living being – burst, simultaneously igniting the creature contained within its depths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

— เพียงเมื่อต่อสู้นี้เริ่มมีการเกินไปเน้นการดูแลเกี่ยวกับกาลเวลา เขาได้สูญหายไปแล้วความรู้สึกทั้งหมดของเวลาในขณะนี้ก็แสงสะท้อนปิดขอบของดาบ flickered จากคำแนะนำการใช้ และชาย –ชานะ Reiji – ประข้างหน้าในทิศทางเดียวกันใบมีดวาด แน่นอน มุ่งศัตรูของพระองค์ ใครยืนก่อนที่เขามามองที่การโจมตีที่รุนแรงของเขา แล้วมันคำรามอย่างประหลาดReiji คง เฉือนเหมือนกับส่วนที่สองมันเป็นเครื่องหมายทับแนวตั้งจากสูงไปต่ำ ตีผสมสายฟ้าที่ใช้พลังงานที่พระองค์พระราชทานเทพธิดาคู่ต่อสู้ไปตามเขาโจมตี ด้วยการปัดอุ้งเล็บของมันระเบิดที่มาจากหลายครั้งมีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์ มือหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะถูกย้อมสนามลึก มืดเป็นวงสวิงสองกระเบื้อง เล็บขัดจังหวะความคืบหน้าของการโจมตีของ Reijiกรงเล็บและดาบต่อสู้ ถูกล็อคในชีวิตเป็นเสียงของวัตถุหนักชนกับวัตถุหนักเติมอากาศเสียง nervewracking ที่เหมือนจะร้องไห้ออกมาเพื่อชัยชนะReiji เททุกอย่างที่เขาเป็นดาบ ว่าการปราบปรามศัตรูของเขาใต้ใบมีดของเขาอย่างแท้จริงล็อคในชีวิตเป็นพวกเขา เพียงแค่โยนอำนาจเต็มไปโจมตีเขาจะไม่เอาชนะเป้าหมายของเขาโดยตรง แต่มันจะไอเสียความแข็งแรง ดังนั้น เป็นห่วง Reiji การดำเนินการนี้ในปัจจุบันจำเป็นต้อง ตราบใดที่เขาได้มีการสะสมความเสียหายจากศัตรูของเขาในลักษณะนี้อย่างต่อเนื่อง แล้ว ช้าป้องกันจะทำลาย และเขาจะอ้างชัยชนะ――□□□□□□□！ (TN: No, that’s not a font failure; that’s intentional.)That strange howl sounded again, filling his ears.Despite being capable of human speech, once battle began, it’d reverted to a beast-like state, thus making it apparent just what sort of creature this was.Concurrent with the roar, sharp, clawed fingers rushed in from his left side, forcing Reiji to duck to avoid the incoming blow.This attack seemed more like swatting at a hated thing than a targeted strike, and so it lacked the ability to endanger his life.It was intended only to halt his movements, a futile attempt to force him to show an opening.Reiji swung again, an attack fully utilizing the traits of this double-edged blade. A vertical swing which defied the pull of gravity, from down low to up high.It was a marvelous technique further empowered by wind magic, but his target’s beast-like reactions allowed it to avoid the attack at the last moment.“—O F-flame! Sting Scarlet!”Suddenly, an incantation, whose stammered words revealed its master’s continued unfamiliarity with the situation, was spoken. The voice belonged to Mizuki, offering him protection. The released magic was an intermediate Fire spell, a veritable crimson baptism.The magic, its invocation keyword and two-verse incantation having been spoken, activated, and curling bands of flame appeared in the air, casting a dense scarlet against the backdrop of the blue sky.
The air exploded.

Everything in his sight was dyed in orange.

The shockwave created by the small explosion rushed toward him.

Without hesitating, he leapt backward. In the next instant, as if to mock its target, the flame changed form, flowing downward as if to swallow the enemy whole.

The moment it touched the enemy, the flame’s power exploded. The flame, having found a fuel source – even if that fuel source was a living being – burst, simultaneously igniting the creature contained within its depths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

-Just เมื่อได้เริ่มการต่อสู้ครั้งนี้? ได้รับการมุ่งเน้นไปที่ไกลเกินไปที่จะดูแลเกี่ยวกับเนื้อเรื่องของเวลาที่เขาจะหายไปแล้วความรู้สึกทั้งหมดของสิ่งที่เวลามันกำลังเป็น. แสงที่สะท้อนออกขอบดาบของเขา flickered จากปลายไปยังฐานและ Man - Shana Reiji -. ประข้างหน้าในทิศทางเดียวกันใบมีดวาดเป็นของหลักสูตรมุ่งเป้าไปที่ศัตรูของเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา. จ้องมองมันถูกดึงไปโจมตีที่รุนแรงของเขาและมันคำรามแปลก. Reiji บนมืออื่น ๆ เฉือนราวกับว่าจะเป็นส่วนหนึ่งในสอง. มันเป็นเฉือนในแนวดิ่งจากสูงไปต่ำฟ้าผ่า-infused ใช้อำนาจให้แก่เขาโดยเทพธิดา. ฝ่ายตรงข้ามของเขาได้พบกับการโจมตีของเขากับรูดกรงเล็บของมัน. ระเบิดที่มา จากมือหลายครั้งมีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์คนหนึ่งซึ่งดูเหมือนย้อมที่ลึกที่สุดสนามที่มืดมนที่สุด. ในฐานะที่เป็นชิงช้าของพวกเขาชนกรงเล็บขัดจังหวะความคืบหน้าของการโจมตี Reiji ของ. ก้ามปูและดาบต่อสู้ถูกขังอยู่ในทางตันเป็นเสียงของวัตถุหนักชน กับวัตถุที่แข็งที่เต็มไปด้วยอากาศ. เสียง nervewracking ที่ดูเหมือนจะร้องไห้ออกมาเพื่อชัยชนะ. Reiji เททุกอย่างที่เขามีลงในดาบของเขาราวกับจะแท้จริงปราบปรามศัตรูของเขาภายใต้ใบมีดของเขา. ล็อคในทางตันขณะที่พวกเขาเพียงแค่โยนอำนาจเต็มของเขา เข้าสู่การโจมตีของเขาจะไม่ได้โดยตรงเอาชนะเป้าหมายของเขา แต่มันจะหมดแรง ดังนั้นเท่าที่ Reiji เป็นห่วงการดำเนินการนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นในขณะนี้ ตราบใดที่เขาก็สามารถที่จะต่อเนื่องสะสมความเสียหายในศัตรูของเขาในลักษณะนี้แล้วไม่ช้าก็เร็วป้องกันจะทำลายและเขาจะเรียกร้องชัยชนะ. - □□□□□□□ (TN: ไม่มีที่ไม่ได้เป็น ความล้มเหลวของตัวอักษรที่ว่าเจตนา). ที่เห่าหอนแปลกฟังอีกครั้งกรอกหูของเขา. แม้จะเป็นความสามารถในการพูดของมนุษย์เมื่อการต่อสู้เริ่มก็ต้องการหวนกลับไปยังรัฐสัตว์เหมือนจึงทำให้มันชัดเจนเพียงสิ่งที่จัดเรียงของสิ่งมีชีวิตนี้คือ . เห็นด้วยกับเสียงคำรามคมนิ้วมือเล็บรีบวิ่งเข้ามาจากด้านซ้ายของเขาบังคับให้ Reiji เป็ดเพื่อหลีกเลี่ยงการระเบิดเข้ามา. การโจมตีครั้งนี้ดูเหมือน swatting ที่เป็นสิ่งที่เกลียดกว่าการนัดหยุดงานการกำหนดเป้าหมายและดังนั้นจึงขาดความสามารถในการทำให้เป็นอันตราย ชีวิตของเขา. มันเป็นเจตนาเพียงเพื่อที่จะหยุดการเคลื่อนไหวของเขาเป็นความพยายามที่ไร้ประโยชน์ที่จะบังคับให้เขาแสดงการเปิด. Reiji ยิงอีกครั้งการโจมตีได้อย่างเต็มที่ใช้ลักษณะของใบมีดสองคมนี้ แกว่งในแนวตั้งที่ท้าทายดึงของแรงโน้มถ่วงจากลงต่ำไปสูงขึ้น. มันเป็นเทคนิคที่ยิ่งใหญ่เพิ่มขีดความสามารถต่อไปโดยมายากลลม แต่เป้าหมายของเขาปฏิกิริยาสัตว์เหมือนได้รับอนุญาตให้หลีกเลี่ยงการโจมตีในช่วงเวลาที่ผ่านมา. "-O F -เปลวไฟ! ต่อยสีแดง! " ทันใดนั้นคาถาซึ่งคำพูดตะกุกตะกักเปิดเผยเจ้านายของมันอย่างต่อเนื่องของความไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์ที่ถูกพูด เสียงเป็น Mizuki เขาเสนอการป้องกัน มายากลการปล่อยตัวเป็นคาถากลางไฟ, บัพติศมาสีแดงเข้มจริง. เวทมนตร์คำหลักภาวนาและสองกลอนคาถาที่ได้รับการพูดเปิดใช้งานและวงดนตรีที่ดัดผมของเปลวไฟที่ปรากฏอยู่ในอากาศหล่อสีแดงเข้มหนาแน่นกับฉากหลังของ ท้องฟ้าสีฟ้า. อากาศระเบิด. ทุกอย่างในสายตาของเขาถูกย้อมเป็นสีส้ม. คลื่นที่สร้างขึ้นโดยการระเบิดขนาดเล็กรีบวิ่งเข้าไปหาเขา. โดยไม่ต้องลังเลใจเขากระโจนไปข้างหลัง ในทันทีต่อไปราวกับจะเยาะเย้ยเป้าหมายของเปลวไฟได้เปลี่ยนรูปแบบไหลลงราวกับจะกลืนทั้งศัตรู. ขณะที่มันสัมผัสศัตรูพลังงานเปลวไฟของระเบิด เปลวไฟที่มีการค้นพบแหล่งน้ำมันเชื้อเพลิง - แม้ว่าแหล่งเชื้อเพลิงที่เป็นที่อยู่อาศัยเป็น - ระเบิดพร้อมกันมอดสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับความลึกของมัน