Susceptible phytate was determined

Susceptible phytate was determined by exposing the feed samples to conditions that mimicked the average pH of the proximal gastrointestinal tract (pH 4.5) and the optimum temperature for phytase activity (37 °C) and then measuring phytate dissolved. Ross 308 birds (n = 240) were fed one of 4 dietary treatments in a 2 × 2 factorial design; 2 diets with high (8.54 g/kg, 57.90% of total phytate) or low (5.77 g/kg, 46.33% of total phytate) susceptible phytate, containing 0 or 500 FTU/kg phytase. Diets were fed to broilers (12 replicate pens of 5 birds per pen) from d 0 to 28 post hatch. Birds fed diets high in susceptible phytate had greater phytate hydrolysis in the gizzard (P < 0.001), jejunum (P < 0.001) and ileum (P < 0.001) and resulting greater body weight gain (BWG) (P = 0.015) and lower FCR (P = 0.003) than birds fed the low susceptible phytate diets, irrespective of phytase presence. Birds fed the high susceptible diets also had greater P solubility in the gizzard and Ca and P solubility in the jejunum and ileum (P < 0.05) and resulting greater tibia and femur Ca and P (P < 0.05) content than those fed the low susceptible diets. All the susceptible phytate was fully degraded in the tract in the absence of added phytase, suggesting the assay used in this study was able to successfully estimate the amount of total dietary phytate that was susceptible to the effects of phytase when used at standard levels. No interactions were observed between susceptible phytate and phytase on phytate hydrolysis. Hydrolysis of phytate was greater (P < 0.05) in the gizzard of birds fed the diets supplemented with phytase, regardless of the concentration of susceptible phytate in the diet. Phytase supplementation resulted in improved BWG (P < 0.001) and FCR (P = 0.001), increased P solubility (P < 0.001) in the gizzard, Ca and P solubility (P < 0.001) in the jejunum and ileum and Ca and P concentration (P < 0.001) and strength (P < 0.001) in the tibia and femur. Pepsin activity was higher in birds fed the diets supplemented with phytase (P < 0.001) and was greater (P = 0.031) in birds fed the high susceptible phytate diets compared with the low susceptible phytate diets. Findings from this study suggest that there may be a measure more meaningful to animal nutritionists than measurements of total phytate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Phytate อ่อนแอถูกกำหนด โดยเปิดเผยตัวอย่างฟีดที่เงื่อนไขที่เลียนแบบค่า pH เฉลี่ยของใกล้เคียงระบบทางเดินอาหาร (pH 4.5) และอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับกิจกรรมโอสเตบิล (37 ° C) และวัด phytate แล้ว ละลาย นก Ross 308 (n = 240) ได้เลี้ยงรักษาอาหารที่ 4 อย่างใดอย่างหนึ่งในการออกแบบ 2 × 2 แฟกทอเรียล อาหาร 2 สูง (8.54 g/kg ร้อยละ 57.90 ของรวม phytate) หรือต่ำ (5.77 กรัมกิโลกรัม 46.33% รวม phytate) phytate อ่อนแอ ประกอบด้วยโอสเตบิล 0 หรือ 500 FTU กิโลกรัม อาหารถูกเลี้ยงกับไก่เนื้อ (12 ซ้ำปากกานก 5 ต่อปากกา) จากแฮทช์ d 0 ถึง 28 โพสต์ นกที่เลี้ยงอาหารสูงใน phytate อ่อนแอมีไฮโตรไลซ์ phytate มากกว่าในกึ๋น (P < 0.001), jejunum (P < 0.001) และ ileum (P < 0.001) และเกิดขึ้นในร่างกายเพิ่มน้ำหนัก (BWG) (P = 0.015) และ FCR ที่ต่ำกว่า (P = 0.003) กว่านกเลี้ยง phytate ต่ำไวต่ออาหาร โดยไม่คำนึงถึงสถานะโอสเตบิล นกเลี้ยงควบคู่อาหารสูงได้มากขึ้น P ละลายในกึ๋นการและละลาย Ca และ P ใน jejunum และ ileum (P < 0.05) และผลลัพธ์มากกว่ากระดูกแข้งและกระดูกต้นขา Ca และ P (P < 0.05) เนื้อหามากกว่าผู้เลี้ยงควบคู่อาหารต่ำ Phytate ที่ไวต่อทั้งหมดถูกลดขั้นเต็มในทางเดินของโอสเตบิลเพิ่ม แนะนำการทดสอบที่ใช้ในการศึกษานี้ได้ประเมินจำนวนรวม phytate อาหารที่ไวต่อผลของโอสเตบิลเมื่อใช้ระดับมาตรฐาน เรียบร้อยแล้ว โต้ตอบไม่ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง phytate อ่อนแอและโอสเตบิลบนไฮโตรไลซ์ phytate ย่อยสลายของ phytate เป็นมากขึ้น (P < 0.05) ในกึ๋นของนกเลี้ยงอาหารที่เสริม ด้วยโอสเตบิล โดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นของ phytate อ่อนแอในอาหาร เสริมโอสเตบิลส่งผลให้ BWG ดีขึ้น (P < 0.001) และ FCR (P = 0.001), ละลาย P เพิ่มขึ้น (P < 0.001) ในกึ๋น ละลาย Ca และ P (P < 0.001) jejunum และ ileum และความเข้มข้นของ Ca และ P (P < 0.001) และความแข็งแรง (P < 0.001) ในกระดูกแข้งและกระดูกต้นขา เพพซินกิจกรรมคือสูงกว่านกที่เลี้ยงด้วยอาหารที่เสริม ด้วยโอสเตบิล (P < 0.001) และสูง (P = 0.031) ในนกที่เลี้ยงอาหาร phytate อ่อนแอสูงเมื่อเทียบกับอาหาร phytate ต่ำอ่อนแอ ผลการวิจัยจากการศึกษานี้แนะนำว่า อาจจะมีการวัดมีความหมายกับนักโภชนาการสัตว์มากกว่าวัดรวม phytate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฟเตทอ่อนแอถูกกำหนดโดยการเปิดเผยตัวอย่างฟีดกับเงื่อนไขที่เลียนแบบค่า pH เฉลี่ยของระบบทางเดินใกล้ชิดทางเดินอาหาร (pH 4.5) และอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับกิจกรรม phytase (37 ° C) แล้ววัดไฟเตทละลาย รอสส์ 308 นก (n = 240) ได้รับการเลี้ยงดูอย่างใดอย่างหนึ่งของการรักษา 4 อาหารในการออกแบบ 2 × 2 ปัจจัย; 2 อาหารสูง (8.54 กรัม / กิโลกรัม 57.90% ของไฟเตทรวม) หรือต่ำ (5.77 กรัม / กก., 46.33% ของไฟเตทรวม) ไฟเตทอ่อนแอมี 0 หรือ 500 FTU / กก phytase อาหารที่ถูกเลี้ยงไก่เนื้อ (12 ปากกาทำซ้ำ 5 นกต่อปากกา) จาก D 0-28 โพสต์ฟัก นกเลี้ยงอาหารสูงในไฟเตทอ่อนแอมีการย่อยสลายไฟเตทมากขึ้นในกระเพาะอาหารของนก (p <0.001) jejunum (p <0.001) และ ileum (p <0.001) และส่งผลให้น้ำหนักตัวมากขึ้น (BWG) (p = 0.015) และลดอัตราการแลกเนื้อ (p = 0.003) กว่านกเลี้ยงอาหาร phytate อ่อนแอต่ำโดยไม่คำนึงถึงการปรากฏตัว phytase นกเลี้ยงอาหารอ่อนไหวสูงยังมีการละลายมากขึ้น P ในกระเพาะอาหารของนกและ Ca และ P ละลายในลำไส้เล็กส่วนกลางและ ileum (P <0.05) และส่งผลให้แข้งมากขึ้นและกระดูกแคลเซียมและฟอสฟอรัส (P <0.05) สูงกว่าที่เลี้ยงต่ำอ่อนแอ อาหาร ทั้งหมด phytate อ่อนแอเป็นเสื่อมโทรมอย่างเต็มที่ในระบบทางเดินในกรณีที่ไม่มีการเพิ่มไฟเตสที่บอกการทดสอบที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการประมาณการปริมาณของไฟเตทอาหารทั้งหมดที่เป็นความอ่อนไหวต่อผลกระทบของไฟเตสเมื่อใช้ในระดับมาตรฐาน ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างถูกตั้งข้อสังเกตไฟเตทอ่อนแอและไฟเตสในการย่อยสลายไฟเตท การย่อยสลายของไฟเตทสูง (P <0.05) ในกระเพาะอาหารของนกของนกที่เลี้ยงอาหารเสริมด้วยไฟเตสโดยไม่คำนึงถึงความเข้มข้นของไฟเตทอ่อนแอในอาหาร เสริม phytase ผลในการปรับปรุง BWG (p <0.001) และอัตราแลกเนื้อ (p = 0.001) เพิ่มขึ้น P ละลาย (p <0.001) ในกระเพาะอาหารของนกที่ Ca และ P ละลาย (p <0.001) ใน jejunum และ ileum และ Ca และความเข้มข้นของ P (p <0.001) และความแข็งแรง (p <0.001) ในกระดูกหน้าแข้งและกระดูก กิจกรรมน้ำย่อยสูงในนกที่เลี้ยงด้วยอาหารเสริมด้วยไฟเตส (p <0.001) และเป็นมากขึ้น (p = 0.031) ในนกเลี้ยงอาหาร phytate อ่อนไหวสูงเมื่อเทียบกับอาหาร phytate อ่อนแอต่ำ ผลการวิจัยจากการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าอาจจะมีตัวชี้วัดที่มีความหมายมากขึ้นในการโภชนาการสัตว์กว่าวัดไฟเตททั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่อนแอ : พิจารณาจากการป้อนตัวอย่างเงื่อนไขที่ mimicked pH เฉลี่ยของทางเดินอาหารส่วนต้น ( pH ) และสูงสุดที่อุณหภูมิ 37 องศา C ) กิจกรรมที่ 1 แล้ววัดไฟเตทละลาย รอสส์เป็นนก ( n = 240 ) ได้รับหนึ่งในทรีทเมนต์ที่ 4 อาหารใน 2 × 2 Factorial Design 2 ระดับสูง ( 8.54 กรัม / กิโลกรัม 57.90 % ของกระบวนการทั้งหมด ) หรือต่ำ ( 4.87 กรัม / กิโลกรัม 46.33 % ของกระบวนการทั้งหมด ) มีไฟเตทที่มี 0 หรือ 500 กิโลกรัมใช้เชิงโภชนาการ . อาหารที่ถูกป้อนให้ไก่เนื้อ ( 12 เลียนแบบปากกา 5 นก ต่อด้าม ) จาก D 0 28 โพสต์ ฟัก นกอาหารสูงในกระบวนการย่อยไฟเตทได้ไวมากขึ้นในกึ๋น ( p < 0.001 ) , เดือน ( p < 0.001 ) และลำไส้เล็กส่วนปลาย ( p < 0.001 ) และการเพิ่มน้ำหนักมากขึ้น ( เนื้อ ) ( p = 0.007 ) และใช้ลดลง ( p = 0.003 ) มากกว่านกเลี้ยงไวไฟเตทต่ำอาหาร , ไม่แสดงตน 1 . นกเลี้ยงสูงเสี่ยงอาหารมีมากขึ้น p การละลายในกึ๋น Ca และ P และการละลายในลำไส้เล็ก ileum ( P < 0.05 ) และกระดูกต้นขาและกระดูกหน้าแข้งมากขึ้นทำให้ Ca และ P ( P < 0.05 ) ปริมาณสูงกว่าผู้ที่ได้รับต่ำต่อการลดความอ้วน หมดไวไฟเตท คือเต็มที่ทรามในทางเดินในการเพิ่มและบอกวิธีที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ได้สําเร็จ ประมาณการปริมาณใยอาหารรวมระหว่างที่ไวต่อผลของเอนไซม์ไฟเตสเมื่อใช้ในระดับมาตรฐาน ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างกระบวนการที่พบได้ไวและใช้ในกระบวนการย่อยสลาย . การย่อยสลายของไฟเตทได้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ในกึ๋นของนกได้รับอาหารเสริมด้วยเอนไซม์ไฟเตส โดยไม่คำนึงถึงปริมาณต่อการไฟเตทในอาหาร การใช้และทำให้ดีขึ้น ( p < 0.001 ) และ FCR ( p = 0.001 ) , เพิ่มค่า P ( p < 0.001 ) ในการละลายของ Ca และ P ( p < 0.001 ) ในลำไส้เล็กและลำไส้และปริมาณ Ca และ P ( p < 0.001 ) และความแข็งแรง ( p < 0.001 ) ใน กระดูกหน้าแข้ง และกระดูกโคนขา กิจกรรมเอนไซม์เปปซินมากกว่านกได้รับอาหารเสริมด้วยเอนไซม์ไฟเตส ( p < 0.001 ) และร้อยละ ( P = 0.031 ) ในนกเลี้ยงสูงเสี่ยง : อาหารเปรียบเทียบกับไวไฟเตทต่ำอาหาร ผลจากการศึกษาครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า อาจมีมาตรการเพิ่มเติมความหมายให้กับนักโภชนาการสัตว์กว่าสัดส่วนของกระบวนการทั้งหมด