One morning, at the end of autumn,

One morning, at the end of autumn, Marmalade groggily got out of bed, yawned the biggest, loudest, widest yawn, put on his warm baked beans slippers and dragged himself towards the window. He drew back his baked bean curtains and smiled contentedly as he saw a light sprinkling of snow had landed in his garden overnight. "Good," he grumbled to himself "at least I won't have to cut the grass for a while". Marmalade mooched downstairs, still yawning and walked through to the kitchen. Guess what Marmalade was going to have for breakfast? Yes, baked beans of course!

Marmalade opened up his cupboard to get himself some baked beans and ... there were NO baked beans left! "Rats!" Marmalade muttered under his breath. "I'll have to go out in that horrible, freezing, icy weather and get some more baked beans. Double rats!"

Lucky for Marmalade, in his garden was a tree. This tree was a very special tree because on its long, thick, strong branches grew something very special. Can you guess? Baked beans of course! More beans than you could ever possibly imagine. There were enough baked beans for Marmalade to feed for a month. When the baked beans got picked, the tree would just grow some more.

So, reluctantly, Marmalade put on his boots, scarf, hat and a very warm coat. He went outside and trudged slowly through the snow to his baked bean tree, or to where his baked bean tree normally stood. Marmalade stood and stared, for instead of the lovely big strong baked bean tree, was a hole. No tree and no baked beans. Marmalade rubbed his eyes to make sure he wasn't seeing things, but when he looked again, the tree still wasn't there.

"Well! Where is my tree? I must have baked beans, and I won't go to the shops to get them. I want my baked beans and I want them now" he shouted and stomped around the garden like a little human boy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าวันหนึ่งในตอนท้ายของฤดูใบไม้ร่วง, แยม groggily ลุกออกจากเตียงอ้าปากหาวที่ใหญ่ที่สุด, ดัง, หาวกว้างวางบนอุ่นอบของเขารองเท้าแตะถั่วและลากตัวเองไปทางหน้าต่าง เขาดึงกลับม่านถั่วอบของเขาและยิ้มสมถะใน​​ขณะที่เขาเห็นโรยแสงของหิมะได้ตกอยู่ในสวนของเขาในชั่วข้ามคืน "ดี,"เขาบ่นกับตัวเอง" อย่างน้อยฉันจะไม่ได้มีการตัดหญ้าในขณะที่ ". แยม mooched ชั้นล่างยังคงหาวและเดินผ่านไปที่ห้องครัว. คาดเดาสิ่งที่มาร์มาเลดเป็นไปได้สำหรับอาหารเช้า? ใช่ถั่วอบของ แน่นอน

แยมเปิดตู้เสื้อผ้าของเขาที่จะได้รับตัวเองบางถั่วอบและ ... ไม่มีถั่วอบเหลือ "หนู" มาร์มาเลดพึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา"ฉันจะต้องออกไปในที่ที่น่ากลัวสภาพอากาศหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งและได้รับถั่วอบบางมากขึ้น. หนูสอง!"

โชคดีสำหรับแยมในสวนของเขาคือต้นไม้ ต้นไม้ต้นนี้เป็นต้นไม้ที่พิเศษมากเพราะในระยะยาวของกิ่งไม้หนาแข็งแรงเติบโตบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษมาก คุณสามารถคาดเดา? ถั่วอบแน่นอน! ถั่วมากกว่าที่คุณอาจจะเคยอาจจะจินตนาการมีการอบพอสำหรับถั่วแยมผิวส้มจะกินอาหารเป็นเวลาหนึ่งเดือน เมื่อถั่วอบได้เลือกต้นไม้ก็จะเติบโตมากขึ้นบาง

ดังนั้นไม่เต็มใจ, แยมผิวส้มวางอยู่บนรองเท้าผ้าพันคอหมวกของเขาและเสื้อโค้ตที่อบอุ่นมาก เขาออกไปข้างนอกและ trudged ช้าๆผ่านหิมะกับต้นไม้ถั่วอบของเขาหรือไปที่ที่ต้นไม้ถั่วอบของเขายืนอยู่ได้ตามปกติ แยมยืนและจ้องมอง,สำหรับแทนความน่ารักต้นไม้ใหญ่ที่แข็งแกร่งถั่วอบหลุมคือ ต้นไม้และไม่มีถั่วอบ แยมลูบตาของเขาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้เห็นสิ่ง แต่เมื่อเขามองอีกครั้งต้นไม้ยังคงไม่ได้มี

"ดี! ที่เป็นต้นไม้ของฉันหรือไม่ฉันต้องมีถั่วอบและฉันจะไม่ไปร้านค้าเพื่อให้พวกเขาผมอยากถั่วอบของฉันและฉันต้องการให้พวกเขาตอนนี้ "เขาตะโกนและกระทืบเท้าไปรอบ ๆ สวนเหมือนเด็กมนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช้าวันหนึ่ง ที่จุดสิ้นสุดของฤดูใบไม้ร่วง Marmalade groggily ได้จาก ปากกว้างนายที่ใหญ่ที่สุด ดังที่สุด กว้าง ใส่รองเท้าแตะถั่วอบอุ่นของเขา และลากตัวเองไปยังหน้าต่าง เขาดึงกลับเขาอบถั่วม่าน และยิ้ม contentedly ขณะที่เขาเห็นเมื่อแสงของหิมะได้ที่ดินในสวนของเขาค้างคืน "ดี"เขา grumbled กับตัวเอง "น้อยไม่ต้องตัดหญ้าในขณะ" Marmalade mooched ชั้นล่าง ยังคง yawning และเดินผ่านไปยังห้องครัว เดาอะไร Marmalade กำลังให้อาหารเช้า ใช่ อบถั่วแน่นอน

Marmalade เปิดตู้ของเขาได้เองบางถั่วแล้วมีถั่วอบไม่เหลือ "หนู" Marmalade muttered ภายใต้ลมหายใจของเขา "ฉันจะออกไปในสภาพอากาศที่น่ากลัว ตรึง น้ำแข็ง และได้รับถั่วบางอย่างขึ้น คู่หนู "

ลัคกี้สำหรับ Marmalade ในสวนของเขาถูกต้นไม้ ต้นไม้นี้เป็นต้นไม้พิเศษมาก เพราะในความยาว หนา แข็งแรงสาขาโตสิ่งพิเศษมาก คุณสามารถเดา อบถั่วแน่นอน ถั่วเพิ่มมากขึ้นกว่าที่คุณอาจเคยจินตนาการ มีพออบถั่วสำหรับ Marmalade ตัวดึงข้อมูลสำหรับเดือนนั้น เมื่อได้รับถั่วอบ ต้นจะเพียงขยายบางเพิ่มเติม

ดังนั้น เต็มใจ Marmalade ใส่รองเท้าของเขา ผ้าพันคอ หมวก และเสื้อคลุมสวยมาก เขาไปข้างนอก และ trudged ช้าผ่านหิมะต้นถั่วอบกรอบของเขา หรือ การที่ต้นถั่วอบกรอบของเขาตามปกติยืน Marmalade ยืน และจ้อง ไป สำหรับแทนต้นรักใหญ่ถั่วอบแข็งแรง มีรู ไม่มีต้นไม้และไม่มีถั่ว Marmalade rubbed ตาให้แน่ใจว่า เขาไม่เห็นสิ่ง แต่เมื่อเขามองอีก ต้นยังไม่มี

"ดี แผนภูมิของฉันอยู่ที่ไหน ผมต้องอบถั่ว และจะไม่ไปร้านเพื่อให้พวกเขา ต้องถั่วของฉัน และฉันต้องการตอนนี้"เขาตะโกน และ stomped รอบสวนเช่นชายคนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันหนึ่งในตอนท้ายของฤดูใบไม้ร่วงแยมผิวส้มโอนเอนไปมาลุกจากเตียงหาวหวอดมีขนาดใหญ่ที่สุดที่เสียงดังกว่าเสียงกว้างที่สุดในถั่วอบอุ่นของเขารองเท้าแตะและลากตัวเองหันไปทางหน้าต่าง กลับมาผ้าม่านถั่วอบอย่างสดใหม่ของเขาและยิ้มด้วยความพอใจที่เขาเห็นรดน้ำมนต์เบาๆของหิมะก็ลงจอดในสวนของเขาพักค้างคืน "ที่ดี"เขาบ่นกับตัวเองว่า"อย่างน้อยผมก็จะไม่มีการตัดหญ้าที่สำหรับในขณะที่" MARMALADE mooched ลงบันไดไปยังอ้าปากกว้างและเดินผ่านไปยังห้องครัว คงเดาได้ว่าแยมผิวส้มก็จะมีสำหรับอาหารเช้า ใช่ถั่วอบแน่นอน!

แยมผิวส้มเปิดให้บริการตู้ของเขาต้องได้รับตัวถั่วอบบางส่วนและไม่มีถั่วอบไปทางซ้าย "หนู!"แยมผิวส้มพึมพำตามลมหายใจของเขา"ผมจะต้องออกไปใน สภาพ อากาศที่เย็นยะเยือกแข็งและรับถั่วอบมากบางคน ดับเบิลคลิกหนู!"

จับรางวัลสำหรับแยมผิวส้มในสวนของเขาเป็นต้นไม้ ทรีนี้เป็นทรีแบบพิเศษเป็นอย่างมากเพราะในสาขา Strong หนาขึ้นมีบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษเป็นอย่างมาก คุณสามารถเดาได้ว่า ถั่วอบแน่นอน! ถั่วเหลืองเมล็ดถั่วมากกว่าที่คุณจะมีจินตนาการได้มีถั่วอบไม่เพียงพอสำหรับแยมผิวส้มให้อาหารเป็นเดือน เมื่อถั่วอบอย่างสดใหม่ที่ได้รับไปรับท่านทรีที่จะเติบโตได้อีกมากบางอย่างอยู่

ดังนั้นอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักแยมผิวส้มสวมรองเท้าบู๊ตของเขาผ้าโพกหัวสวมหมวกและสวมเสื้อกันหนาวเป็นอย่างมาก เขาก็ไปอยู่ทางด้านนอกและเดินไต่บนหิมะอย่างช้าๆผ่านไปยังทรีถั่วอบอย่างสดใหม่ของเขาหรือไปยังสถานที่ซึ่งต้นถั่วอบอย่างสดใหม่ของเขายืนอยู่ตามปกติ แยมผิวส้มยืนนิ่งและจ้องมองสำหรับแทนที่จะเป็นทรีถั่วอบ Strong ขนาดใหญ่ที่สวยงามที่เป็นหลุมที่ ทรีไม่มีและไม่มีถั่วอบ. แยมผิวส้มขยี้ตาเพื่อตรวจดูให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้รับชมสิ่งต่างๆแต่เมื่อเขามองไปอีกครั้งต้นที่ยังไม่มี

"เป็นอย่างดี!! สถานที่ซึ่งเป็นต้นไม้ของฉัน ฉันจะต้องมีถั่วอบและผมจะไม่ไปยังร้านค้าที่ต้องการให้ฉันต้องการถั่วอบของผมและผมต้องการให้เขาในตอนนี้"เขาตะโกนและถูกมัดมือมัดโดยรอบสวนที่เหมือนเด็กน้อยที่มนุษย์