Land-based exercise is the most stu

Land-based exercise is the most studied form. A recent Cochrane review summarized the data from 32 RCTs involving almost 3,800 people with symptoms of knee OA of varying duration.15 Subjects were allocated to a group participating in land-based exercise of varying modes, durations, and intensities or to a nonexercise group. A mix of forms of exercise (such as aerobic, strengthening, flexibility) was employed, but aquatic exercise programs were not included.
Subjects in the exercise group demonstrated small but clinically relevant short-term benefits in pain (standardized mean difference [SMD], 0.40; 95% CI, 0.30-0.50) and in physical function (SMD, 0.37; 95% CI, 0.25-0.49). Subgroup analyses indicated that exercise programs for quadriceps and lower-limb strengthening (weight training or the use of resistance bands, for example) provided small but significant self-reported benefits in function and pain. General strengthening and aerobic programs were less effective. Regarding exercise dosage, the authors divided the study data into supervised sessions of 12 or more or less than 12, regardless of program duration, and found that 12 or more supervised sessions yielded greater benefit

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากที่ดินเป็นรูปแบบที่ศึกษามากที่สุด ทบทวน Cochrane ล่าสรุปข้อมูลจาก Rct 32 ที่เกี่ยวข้องกับเกือบ 3,800 คน มีอาการของเข่าโอของ duration.15 แตกต่างกันที่วัตถุที่ถูกปันส่วนในกลุ่มที่เข้าร่วมในที่ดินตามสิทธิต่าง ๆ ระยะเวลา และโหมดความเข้ม หรือกลุ่ม nonexercise การผสมผสานรูปแบบของการออกกำลังกาย (เช่นแอโรบิก เสริมสร้างความยืดหยุ่น) คือ การออกกำลังกายที่ทำงาน แต่น้ำโปรแกรมมาไม่พร้อมกันวิชาในกลุ่มออกกำลังกายสาธิตขนาดเล็ก แต่ทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ระยะสั้น ในความเจ็บปวด (มาตรฐานหมายถึงความแตกต่าง [SMD], 0.40; 95% CI, 0.30-0.50) และ ในการทำงานทางกายภาพ (SMD, 0.37; 95% CI, 0.25 0.49) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยระบุที่ออกกำลังกายโปรแกรม quadriceps และรยางค์ล่างแข็ง (การฝึกด้วยน้ำหนักหรือการใช้แถบความต้านทาน ตัวอย่างเช่น) ให้เล็ก ๆ แต่สำคัญตนเองรายงานประโยชน์ในฟังก์ชั่นและความเจ็บปวด ทั่วไปที่เข้มแข็งและแอโรบิกโปรแกรมก็มีประสิทธิภาพน้อย เกี่ยวกับปริมาณการออกกำลังกาย ผู้เขียนแบ่งข้อมูลศึกษาดูแลช่วง 12 หรือมากกว่าหรือน้อยกว่า 12 โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลา และพบว่า อย่าง น้อย 12 รอบเวลาดูแลผลประโยชน์มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกกำลังกายที่ดินที่ใช้เป็นรูปแบบการศึกษามากที่สุด ทบทวน Cochrane ล่าสุดสรุปข้อมูลจาก 32 RCTs ที่เกี่ยวข้องกับการเกือบ 3,800 คนที่มีอาการของโรคข้อเข่าเสื่อมที่แตกต่างกันวิชา duration.15 ถูกจัดสรรให้กับกลุ่มที่มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายที่ดินตามรูปแบบที่แตกต่างกันในระยะเวลาและความเข้มหรือกลุ่ม nonexercise การผสมผสานของรูปแบบของการออกกำลังกาย (เช่นแอโรบิก, การเสริมสร้างความยืดหยุ่น) ถูกจ้างมา แต่โปรแกรมการออกกำลังกายในน้ำไม่ได้ถูกรวม.
วิชาในกลุ่มออกกำลังกายแสดงให้เห็นเล็ก ๆ แต่ทางคลินิกผลประโยชน์ระยะสั้นที่เกี่ยวข้องในความเจ็บปวด (ความแตกต่างค่าเฉลี่ยมาตรฐาน [SMD] 0.40; 95% CI, 0.30-0.50) และฟังก์ชั่นทางกายภาพ (SMD, 0.37; 95% CI, 0.25-0.49) กลุ่มย่อยวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่าโปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับ quadriceps และแขนขาที่ต่ำกว่าการสร้างความเข้มแข็ง (น้ำหนักการฝึกอบรมหรือการใช้แถบความต้านทานเช่น) ผลประโยชน์ให้ตนเองรายงานเล็ก ๆ แต่สำคัญในการทำงานและความเจ็บปวด เสริมสร้างความเข้มแข็งทั่วไปและโปรแกรมแอโรบิกมีประสิทธิภาพน้อย เกี่ยวกับปริมาณการออกกำลังกายผู้เขียนแบ่งข้อมูลการศึกษาเข้าสู่การประชุมภายใต้การดูแลของ 12 หรือมากกว่าหรือน้อยกว่า 12 โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลาของโปรแกรมและพบว่า 12 หรือภายใต้การดูแลมากขึ้นช่วงการให้ผลประโยชน์มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ดินที่ใช้มากที่สุดคือการออกกำลังกาย ศึกษารูปแบบ ล่าสุด Cochrane ทบทวนสรุปข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเกือบ 3 , 800 คน จาก 32 RCTs ที่มีอาการข้อเข่าเสื่อมจากการ duration.15 จำนวนที่จัดสรรให้กลุ่มมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายที่ใช้แตกต่างจากโหมด ระยะเวลา และความเข้ม หรือ กลุ่ม nonexercise . การผสมผสานของรูปแบบของการออกกำลังกาย ( เช่นแอโรบิก , การเสริมสร้างความยืดหยุ่น ) มาใช้ แต่โปรแกรมการออกกำลังกายทางน้ำไม่ได้รวมกลุ่มออกกำลังกายแสดงขนาดเล็ก แต่ผลประโยชน์ระยะสั้นทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องในความเจ็บปวด ( ตามมาตรฐานค่าเฉลี่ยความแตกต่าง [ SMD ] , 0.40 ; 95% CI , 0.30-0.50 ) และในการทำงานทางกายภาพ ( SMD 0.37 ; 95% CI , 0.25-0.49 ) การวิเคราะห์กลุ่มย่อยพบว่าโปรแกรมการออกกำลังกายสำหรับกล้ามเนื้อแขนขา และเสริมสร้าง ( น้ำหนักการฝึกอบรมหรือการใช้แถบความต้านทาน เป็นต้น ) ให้เล็ก แต่ที่สำคัญ self-reported ประโยชน์ในการทำงานและความเจ็บปวด โปรแกรมเสริมสร้างความเข้มแข็งทั่วไปและแอโรบิก มีประสิทธิภาพน้อยลง เกี่ยวกับปริมาณการออกกำลังกาย ผู้เขียนได้แบ่งการศึกษาออกเป็น 2 ข้อมูลมี 12 หรือมากกว่าหรือน้อยกว่า 12 , โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลาโครงการ และพบว่ามี 12 หรือมากกว่าครั้ง ให้ผลประโยชน์มากกว่า