CHAPTER XIWho Stole the Tarts?The K

CHAPTER XI

Who Stole the Tarts?

The King and Queen of Hearts were seated on their throne when they arrived, with a great crowd assembled about them--all sorts of little birds and beasts, as well as the whole pack of cards: the Knave was standing before them, in chains, with a soldier on each side to guard him; and near the King was the White Rabbit, with a trumpet in one hand, and a scroll of parchment in the other. In the very middle of the court was a table, with a large dish of tarts upon it: they looked so good, that it made Alice quite hungry to look at them--`I wish they'd get the trial done,' she thought, `and hand round the refreshments!' But there seemed to be no chance of this, so she began looking at everything about her, to pass away the time.
Alice had never been in a court of justice before, but she had read about them in books, and she was quite pleased to find that she knew the name of nearly everything there. `That's the judge,' she said to herself, `because of his great wig.'

The judge, by the way, was the King; and as he wore his crown over the wig, (look at the frontispiece if you want to see how he did it,) he did not look at all comfortable, and it was certainly not becoming.

King and Queen inspecting tart in courtroom

`And that's the jury-box,' thought Alice, `and those twelve creatures,' (she was obliged to say `creatures,' you see, because some of them were animals, and some were birds,) `I suppose they are the jurors.' She said this last word two or three times over to herself, being rather proud of it: for she thought, and rightly too, that very few little girls of her age knew the meaning of it at all. However, `jury-men' would have done just as well.

The twelve jurors were all writing very busily on slates. `What are they doing?' Alice whispered to the Gryphon. `They can't have anything to put down yet, before the trial's begun.'

`They're putting down their names,' the Gryphon whispered in reply, `for fear they should forget them before the end of the trial.'

`Stupid things!' Alice began in a loud, indignant voice, but she stopped hastily, for the White Rabbit cried out, `Silence in the court!' and the King put on his spectacles and looked anxiously round, to make out who was talking.

Alice could see, as well as if she were looking over their shoulders, that all the jurors were writing down `stupid things!' on their slates, and she could even make out that one of them didn't know how to spell `stupid,' and that he had to ask his neighbour to tell him. `A nice muddle their slates'll be in before the trial's over!' thought Alice.

One of the jurors had a pencil that squeaked. This of course, Alice could not stand, and she went round the court and got behind him, and very soon found an opportunity of taking it away. She did it so quickly that the poor little juror (it was Bill, the Lizard) could not make out at all what had become of it; so, after hunting all about for it, he was obliged to write with one finger for the rest of the day; and this was of very little use, as it left no mark on the slate.

`Herald, read the accusation!' said the King.

On this the White Rabbit blew three blasts on the trumpet, and then unrolled the parchment scroll, and read as follows:--

`The Queen of Hearts, she made some tarts,
All on a summer day:
The Knave of Hearts, he stole those tarts,
And took them quite away!'
White Rabbit, dressed as herald, blowing trumpet
`Consider your verdict,' the King said to the jury.

`Not yet, not yet!' the Rabbit hastily interrupted. `There's a great deal to come before that!'

`Call the first witness,' said the King; and the White Rabbit blew three blasts on the trumpet, and called out, `First witness!'

The first witness was the Hatter. He came in with a teacup in one hand and a piece of bread-and-butter in the other. `I beg pardon, your Majesty,' he began, `for bringing these in: but I hadn't quite finished my tea when I was sent for.'

Mad Hatter arrives hastily in court to testify

`You ought to have finished,' said the King. `When did you begin?'

The Hatter looked at the March Hare, who had followed him into the court, arm-in-arm with the Dormouse. `Fourteenth of March, I think it was,' he said.

`Fifteenth,' said the March Hare.

`Sixteenth,' added the Dormouse.

`Write that down,' the King said to the jury, and the jury eagerly wrote down all three dates on their slates, and then added them up, and reduced the answer to shillings and pence.

`Take off your hat,' the King said to the Hatter.

`It isn't mine,' said the Hatter.

`Stolen!' the King exclaimed, turning to the jury, who instantly made a memorandum of the fact.

`I keep them to sell,' the Hatter added as an explanation; `I've none of my own. I'm a hatter.'

Here the Queen put on her spectacles, and began staring at the Hatter, who turned pale and fidgeted.

`Give your evidence,' said the King; `and don't be nervous, or I'll have you executed on the spot.'

This did not seem to encourage the witness at all: he kept shifting from one foot to the other, looking uneasily at the Queen, and in his confusion he bit a large piece out of his teacup instead of the bread-and-butter.

Just at this moment Alice felt a very curious sensation, which puzzled her a good deal until she made out what it was: she was beginning to grow larger again, and she thought at first she would get up and leave the court; but on second thoughts she decided to remain where she was as long as there was room for her.

`I wish you wouldn't squeeze so.' said the Dormouse, who was sitting next to her. `I can hardly breathe.'

`I can't help it,' said Alice very meekly: `I'm growing.'

`You've no right to grow here,' said the Dormouse.

`Don't talk nonsense,' said Alice more boldly: `you know you're growing too.'

`Yes, but I grow at a reasonable pace,' said the Dormouse: `not in that ridiculous fashion.' And he got up very sulkily and crossed over to the other side of the court.

All this time the Queen had never left off staring at the Hatter, and, just as the Dormouse crossed the court, she said to one of the officers of the court, `Bring me the list of the singers in the last concert!' on which the wretched Hatter trembled so, that he shook both his shoes off.

`Give your evidence,' the King repeated angrily, `or I'll have you executed, whether you're nervous or not.'

`I'm a poor man, your Majesty,' the Hatter began, in a trembling voice, `--and I hadn't begun my tea--not above a week or so--and what with the bread-and-butter getting so thin--and the twinkling of the tea--'

`The twinkling of the what?' said the King.

`It began with the tea,' the Hatter replied.

`Of course twinkling begins with a T!' said the King sharply. `Do you take me for a dunce? Go on!'

`I'm a poor man,' the Hatter went on, `and most things twinkled after that--only the March Hare said--'

`I didn't!' the March Hare interrupted in a great hurry.

`You did!' said the Hatter.

`I deny it!' said the March Hare.

`He denies it,' said the King: `leave out that part.'

`Well, at any rate, the Dormouse said--' the Hatter went on, looking anxiously round to see if he would deny it too: but the Dormouse denied nothing, being fast asleep.

`After that,' continued the Hatter, `I cut some more bread-and-butter--'

`But what did the Dormouse say?' one of the jury asked.

`That I can't remember,' said the Hatter.

`You must remember,' remarked the King, `or I'll have you executed.'

The miserable Hatter dropped his teacup and bread-and-butter, and went down on one knee. `I'm a poor man, your Majesty,' he began.

`You're a very poor speaker,' said the King.

Here one of the guinea-pigs cheered, and was immediately suppressed by the officers of the court. (As that is rather a hard word, I will just explain to you how it was done. They had a large canvas bag, which tied up at the mouth with strings: into this they slipped the guinea-pig, head first, and then sat upon it.)

`I'm glad I've seen that done,' thought Alice. `I've so often read in the newspapers, at the end of trials, "There was some attempts at applause, which was immediately suppressed by the officers of the court," and I never understood what it meant till now.'

`If that's all you know about it, you may stand down,' continued the King.

`I can't go no lower,' said the Hatter: `I'm on the floor, as it is.'

`Then you may sit down,' the King replied.

Here the other guinea-pig cheered, and was suppressed.

`Come, that finished the guinea-pigs!' thought Alice. `Now we shall get on better.'

`I'd rather finish my tea,' said the Hatter, with an anxious look at the Queen, who was reading the list of singers.

`You may go,' said the King, and the Hatter hurriedly left the court, without even waiting to put his shoes on.

...and just as hastily leaves

`--and just take his head off outside,' the Queen added to one of the officers: but the Hatter was out of sight before the officer could get to the door.

`Call the next witness!' said the King.

The next witness was the Duchess's cook. She carried the pepper-box in her hand, and Alice guessed who it was, even before she got into the court, by the way the people near the door began sneezing all at once.

`Give your evidence,' said the King.

`Shan't,' said the cook.

The King looked anxiously at the White Rabbit, who said in a low voice, `Your Majesty must cross-examine this witness.'

`Well, if I must, I must,' the King said, with a melancholy air, and, after folding his arms and frowning at the cook till his eyes were nearly out of sight, he said in a deep voice, `What are tarts made of?'

`Pepper, mostly,' said the cook.

`Treacle,' said a sleepy voice behind her.

`Collar that Dormouse,' the Queen shrieked out. `Behead that Dormouse! Turn that Dormouse out of court! Suppress him! Pinch him! Off with his whiskers!'

For some minutes the whole court was in confusion, getting the Dormouse turned out, and, by the time they ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสิTarts ขโมยคนในหลวงและราชินีโพแดงได้นั่งบนบัลลังก์ของพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึง มีฝูงชนมากประกอบเกี่ยวกับพวกเขา - นกเล็ก ๆ และสัตว์ เป็นชุดทั้งหมดของบัตรทุกประเภท: Knave ยืนก่อนที่พวกเขา ในโซ่ กับทหารในแต่ละด้านเพื่อปกป้องเขา และใกล้กับพระมหากษัตริย์เป็นกระต่ายสีขาว กับทรัมเป็ตมือหนึ่ง และการเลื่อนของ parchment ในอีก ในกลางมากของศาลถูกตาราง กับจานใหญ่ tarts เมื่อมัน: พวกเขาดูดี ว่า มันทำให้อลิซหิวมากที่พวกเขา- 'ฉันต้องการพวกเขาจะได้ทดลองทำ เธอคิดว่า, ' และมือรอบเครื่องดื่มที่ ' แต่มีดูเหมือนจะ ไม่มีโอกาสนี้ เพื่อเธอเริ่มมองทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ เสียชีวิตในครั้งนั้นไม่เคยได้อลิซในศาลยุติธรรมก่อน แต่เธอได้อ่านเกี่ยวกับพวกเขาในหนังสือ และเธอพอใจหาว่า รู้ชื่อของเกือบทุกอย่างมี 'ที่เป็นผู้พิพากษา เธอกล่าวว่า เพื่อตัวเอง 'เพราะของเขาดีวิกผม'ผู้พิพากษา โดยวิธี ถูกกษัตริย์ และ ขณะที่เขาสวมมงกุฎของเขากว่าวิกผม, (ดู frontispiece ถ้าคุณต้องการดูวิธีการที่เขาไม่ได้,) เขาไม่ได้ดูเลยสบาย และมันถูกแน่นอนไม่เป็น ในหลวงและราชินีที่ตรวจสอบทาร์ทใน courtroom'และคณะกล่อง คิดว่า อลิ 'และเหล่า สัตว์ 12 (เธอหน้าที่ว่า 'สิ่งมีชีวิต คุณเห็น เนื่องจากบางส่วนของพวกเขาถูกสัตว์ และบางส่วนถูกนก,) 'ดีฉันจะ jurors ' เธอกล่าวคำสุดท้ายเวลาสอง หรือสามมากกว่าตัวเอง ถูกค่อนข้างภูมิใจ: เธอคิด และเรื่องมากเกินไป สาวน้อยน้อยมากที่อายุเธอรู้ความหมายของมันทั้งหมด อย่างไรก็ตาม 'คณะผู้ชาย' จะได้กระทำเพียงเช่นJurors 12 มีทั้งหมดเขียนยุ่งมากในขนาด 'ทำอย่างไร' อลิกระซิบไป Gryphon 'ไม่มีอะไรวางได้ ก่อนเริ่มการทดลองของการ''พวกเขากำลังวางลงชื่อ Gryphon กระซิบตอบกลับ 'สำหรับความกลัวพวกเขาควรลืมก่อนสิ้นสุดการทดลอง''โง่สิ่ง' อลิซเริ่มในเสียงดัง แค้น แต่เธอหยุดอย่างกระทันหัน สำหรับกระต่ายขาวทูล 'ความเงียบในศาล ' และพระใส่แว่นตาของเขาดูกังวลใจตลอด จู๋จี๋ที่พูดอลิซได้นั้น เช่นเธอถูกมองผ่านไหล่ของพวกเขา ที่ jurors ทั้งหมดถูกเขียนลง 'โง่สิ่ง ' บนขนาดของพวกเขา และเธอจะสามารถทำให้ออกที่หนึ่งของพวกเขา ไม่ทราบวิธีการสะกด 'โง่' และว่า เขาต้องขอเพื่อนบ้านของเขาเพื่อจะบอกว่า 'ตั้งตัวไม่ติดดีขนาดของพวกเขาจะในช่วงของทดลองก่อน ' คิดว่า อลิซJurors หนึ่งมีดินสอที่ squeaked นี้แน่นอน อลิสามารถยืน และเธอไปรอบศาลได้หลังเขา และเร็ว ๆ นี้ พบโอกาสของการเก็บ เธอทำให้ได้อย่างรวดเร็วว่า juror น้อยดีก็เรียกเก็บเงิน จิ้งจก) ไม่สามารถทำให้ออกเลยอะไรก็เป็นของมัน ดังนั้น หลังจากล่าสัตว์ทั้งหมดเกี่ยวกับมัน เป็นหน้าที่เขียน ด้วยนิ้วมือเดียวที่เหลือของวัน และนี้เป็นการใช้งานน้อยมาก เป็นมันทิ้งไม่ชำระ'เฮรัลด์ อ่านข้อกล่าวหา ' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์นี้ กระต่ายสีขาวได้พัดสาม blasts ในทรัมเป็ต และ unrolled เลื่อน parchment และอ่านเป็นดังนี้: - ' ราชินีหัวใจ เธอทำบาง tarts ทั้งหมดในวันฤดูร้อน: Knave หัวใจ เขาขโมย tarts เหล่านั้น และถ่ายค่อนข้างไกล!' กระต่ายสีขาว การแต่งตัวเป็นเฮรัลด์ เป่าทรัมเป็ต'พิจารณาพิพากษาของ พระพูดกับคณะลูกขุน'ยังไม่ ได้ ยังไม่ได้ ' กระต่ายรีบขัดจังหวะ 'มีอยู่มากมาก่อนที่''เรียกพยานแรก กล่าวว่า กษัตริย์ และกระต่ายสีขาวได้พัด blasts สามบนเขา เรียก 'พยานแรก'พยานแรก Hatter ได้ เขามา ด้วย teacup มือหนึ่งและชิ้นส่วนของ bread-and-butter ในอีก 'ผมขอโทษ มหาบพิตร เขาเริ่ม, ' สำหรับนำเหล่านี้ใน: แต่ฉันไม่ได้มากเสร็จแล้วชาของฉันเมื่อฉันถูกส่งไปขอ ' บ้า Hatter มาอย่างกระทันหันในศาลเพื่อเป็นพยาน'คุณควรจะเสร็จ กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ 'เมื่อได้คุณเริ่มต้นอย่างไร'Hatter ที่มองที่กระต่ายมีนาคม ที่มีเขาเป็นศาล แขนในแขนกับ Dormouse 'จวนเดือนมีนาคม คิดเป็น เขากล่าวว่า'Fifteenth กระต่ายมีนาคมกล่าว'Sixteenth เพิ่ม Dormouse'จดที่ พระกล่าวว่า การตัดสิน และคณะลูกขุนวันเขียนลงวันที่สามทั้งหมดในขนาดของพวกเขา แล้วพวกเขาเพิ่มขึ้น และลดคำตอบ shillings และเก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน'ถอดหมวกของคุณ Hatter ที่ว่า พระมหากษัตริย์'มันไม่เหมือง กล่าวว่า Hatter'ขโมย ' กษัตริย์ทางหลุดรอด เปิดให้คณะ ที่ทำการบันทึกความจริงทันที'ฉันเก็บไว้ขาย Hatter ที่เพิ่มเป็นคำอธิบาย ' ผมไม่มีของตัวเอง ฉัน hatter 'ที่นี่ราชินีสวมแว่นตาของเธอ และเริ่มจ้อง Hatter ที่เปิด fidgeted และซีด'ให้หลักฐานของ กล่าวว่า กษัตริย์ 'และไม่ประสาท หรือฉันจะให้คุณดำเนินการในจุดนั้น'นี้ไม่ได้ดูเหมือนจะสนับสนุนพยานทั้งหมด: เขาเก็บขยับจากเท้าหนึ่งไปอีก ดูราชินี uneasily และความยุ่งเหยิงของเขา เขามากชิ้นใหญ่จากเขา teacup แทน bread-and-butterเพียงตอนนี้ อลิรู้สึกความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมาก ซึ่ง puzzled เธอจัดการที่ดีจนกระทั่งเธอได้นำสิ่งที่มันเป็น: เธอได้เริ่มขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง และเธอคิดว่า ในตอนแรกเธอจะลุกขึ้น มาปล่อยให้ศาล แต่ในความคิดที่สอง เธอตัดสินใจอยู่ที่เธอเป็นนานที่มีห้องสำหรับเธอ'ฉันต้องการคุณจะไม่บีบดังนั้น' กล่าวว่า Dormouse ที่นั่งติดกับเธอ 'ฉันสามารถแทบไม่หายใจ''ฉันไม่สามารถช่วยเหลือ กล่าวว่า อลิซมาก meekly: 'ผมกำลังเติบโต''คุณไม่สิทธิที่จะเติบโตที่นี่ กล่าวว่า Dormouse'อย่าพูดเหลวไหล กล่าวว่า อลิอย่างกล้าหาญมาก: 'คุณรู้ว่า คุณกำลังเติบโตเกินไป '' ใช่ แต่ผมโตที่ก้าวที่เหมาะสม กล่าวว่า Dormouse: 'ไม่ในนั้นไร้สาระ ' และเขามีค่ามาก sulkily และข้ามไปด้านอื่น ๆ ของศาลเวลานี้ราชินีก็ไม่ออกจ้อง Hatter และ เหมือน Dormouse ข้ามศาล เธอบอกกับเจ้าหน้าที่ของศาล 'นำฉันรายการของนักร้องที่ในคอนเสิร์ตสุดท้าย ' บนซึ่ง wretched Hatter trembled ดังนั้น ได้จับรองเท้าของเขาทั้งสองออกจากกัน'ให้หลักฐานของ พระซ้ำ angrily 'หรือฉันจะให้คุณดำเนินการ ไม่ว่าคุณจะประสาท หรือไม่''ฉันเป็นคนไม่ดี มหาบพิตร Hatter เริ่ม ในเสียง trembling, ' - และฉันไม่ได้เริ่มชาของฉัน - ไม่ เหนือสัปดาห์หรือมากกว่านั้น - และ what with bread-and-butter ได้รับดังนั้นบาง - แววชา - และ ''การตกของอะไร ' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์'เริ่มชา Hatter ที่ตอบกลับ'Twinkling แน่นอนขึ้นต้น ด้วยตัว T ' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์อย่างรวดเร็ว ' คุณพาฉันสำหรับ dunce เป็น ไป!''ฉันเป็นคนไม่ดี Hatter ไป 'และสิ่งที่ส่วนใหญ่ twinkled หลังจากนั้น - เฉพาะกระต่ายมีนาคมกล่าวว่า-''ผมไม่ได้ "กระต่ายมีนาคมขัดจังหวะรีบมาก'คุณไม่ได้ ' กล่าวว่า Hatter'ฉันปฏิเสธมัน ' กล่าวว่า กระต่ายมีนาคม'เขาปฏิเสธ,' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์: 'ปล่อยออกที่ส่วนหนึ่ง''ดี ที่มี Dormouse ที่กล่าว-' Hatter ไป กำลังกังวลใจกลมดูเขาจะปฏิเสธมันเกินไป: แต่ Dormouse ปฏิเสธอะไร กำลังหลับอย่างรวดเร็ว'หลังจากนั้น ต่อ Hatter 'ผมตัดบางมาก bread-and-butter-''แต่สิ่งได้ Dormouse ว่า "หนึ่งในคณะถาม'ที่ ผมไม่สามารถจำได้ว่า กล่าวว่า Hatter'คุณต้องจำไว้ว่า กล่าวพระมหากษัตริย์ 'หรือฉันจะให้คุณดำเนินการ'Hatter อนาถหลุด teacup ของเขา และ bread-and-butter และไปลงบนเข่า 'ฉันเป็นคนไม่ดี มหาบพิตร เขาเริ่มต้น'คุณพูดยาก กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ที่นี่หนูตะเภาโห่ร้อง และถูกระงับทันที โดยเจ้าหน้าที่ของศาล (เป็นที่ค่อนข้างยากคำ ฉันจะเพียงอธิบายให้คุณอย่างนั้น มีกระเป๋าผ้าใบใหญ่ ซึ่งติดที่ปากด้วยสตริงที่: ในนี้ ก็เล็ดรอดอ้อย หัวแรก และเสาร์แล้ว เมื่อมัน)"ฉันดีใจที่ได้เห็นที่ทำ คิดว่า อลิซ 'ฉันได้มักจะอ่านหนังสือพิมพ์ ในตอนท้ายของการทดลอง "มีบางครั้งที่ปรบมือ ซึ่งทันทีที่ถูกระงับ โดยเจ้าหน้าที่ของศาล และฉันไม่เคยเข้าใจอะไรขึ้นจนถึงขณะนี้''ถ้านั่นคือทั้งหมดที่คุณรู้ คุณอาจยืนลง ต่อพระมหากษัตริย์'ฉันไม่ไปไม่ต่ำกว่า กล่าวว่า Hatter: 'ฉันชั้น ก็ ''แล้วคุณอาจนั่งลง พระตอบกลับที่นี่อื่นอ้อยโห่ร้อง และถูกยับยั้ง'มา ที่เสร็จหนูตะเภา ' คิดว่า อลิซ 'ตอนนี้เราจะได้บนดีกว่า''ฉันจะค่อนข้างเสร็จฉันชา กล่าวว่า Hatter กับมีลักษณะกระตือรือร้นที่ราชินี ผู้อ่านรายชื่อของนักร้อง'คุณไป กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ และ Hatter ที่เหลือศาล ชักโดยไม่ต้องรอแม้แต่ใส่รองเท้าของเขา ... และก็รีบออก' - และเพียงแค่ใช้เขาใหญ่ออกนอก ราชินีเพิ่มกับเจ้าหน้าที่: แต่ Hatter ที่ตาก่อนที่เจ้าหน้าที่ได้รับไปประตู'เรียกพยานถัดไป ' กล่าวว่า พระมหากษัตริย์พยานถัดไปคุกของดัชเชส เธอทำกล่องพริกในมือของเธอ และอลิเดาที่มันเป็น เธอได้เข้าคอร์ท โดยวิธีคนใกล้ประตูเริ่มจามกันก่อน'ให้หลักฐานของ กล่าวว่า พระมหากษัตริย์'Shan't กล่าวว่า อาหารพระราชามองกังวลใจกระต่ายขาว ที่กล่าวในเสียงต่ำ 'ธุลีต้องติงพยานนี้''ดี ถ้าฉันต้องการ ฉันต้อง พระกล่าว ว่า มีอากาศทันที และ หลังจากพับแขนของเขา และ frowning ในการปรุงอาหารจนตาก็เกือบลับตา เขากล่าวว่า ในเสียงลึก 'สิ่ง tarts ทำ "'พริกไทย ส่วนใหญ่ กล่าวว่า อาหาร'Treacle เสียงง่วงนอนเธอกล่าว'ใส่ปลอกที่ Dormouse ราชินี shrieked ออก ' ตัด Dormouse ที่ เปิดที่ Dormouse ตำรวจ ระงับเขา ลักเขา ปิด ด้วยหนวดของเขา!'นาทีบางศาลทั้งหมดมีความยุ่งเหยิง รับ Dormouse ที่เปิดออก และ โดยเวลาจะฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่จิน? ใครขโมยหญิงโสเภณีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระราชินีแห่งหัวใจกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ของพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึงกับฝูงชนที่ดีเกี่ยวกับพวกเขา - ทุกประเภทของนกน้อยและสัตว์ป่าเช่นเดียวกับแพ็คทั้งหมดของบัตร: คนพาล กำลังยืนอยู่ก่อนที่พวกเขาอยู่ในกลุ่มที่มีทหารในแต่ละด้านเพื่อป้องกันเขา และใกล้กับพระมหากษัตริย์ทรงเป็นกระต่ายขาวกับทรัมเป็ตในมือข้างหนึ่งและม้วนกระดาษในที่อื่น ๆ อยู่ตรงกลางของศาลเป็นตารางที่มีจานขนาดใหญ่ของทาร์ตเมื่อนั้นพวกเขาดูดีเพื่อที่มันจะทำให้อลิซค่อนข้างหิวจะมองไปที่พวกเขา - `I หวังว่าพวกเขาจะได้รับการพิจารณาคดีเสร็จสิ้น 'เธอ คิดว่า `และมือรอบเครื่องดื่ม! แต่ดูเหมือนจะมีโอกาสในการนี้เพื่อให้เธอเริ่มมองทุกอย่างเกี่ยวกับเธอที่จะผ่านไปเวลา. อลิซไม่เคยได้รับในศาลของความยุติธรรมมาก่อน แต่เธอเคยอ่านเกี่ยวกับพวกเขาในหนังสือและเธอก็ยินดีมาก จะพบว่าเธอรู้ว่าชื่อของเกือบทุกอย่างที่มี `นั่นคือผู้พิพากษา" เธอพูดกับตัวเอง `เพราะวิกผมที่ดีของเขา. ' ผู้พิพากษา, โดยวิธีการที่เป็นกษัตริย์; และในขณะที่เขาสวมมงกุฎของเขามากกว่าวิก (ดูปกถ้าคุณต้องการที่จะเห็นว่าเขาทำได้อย่างไร) เขาไม่ได้มองไปที่ความสะดวกสบายทั้งหมดและมันก็กลายเป็นความไม่แน่นอน. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระราชินีทาร์ตตรวจสอบในห้องพิจารณาคดีและ ` ที่คณะลูกขุนกล่อง 'อลิซคิด `และสิบสองสัตว์' (เธอถูกบังคับให้พูดว่า` สิ่งมีชีวิต 'คุณเห็นเพราะบางส่วนของพวกเขาสัตว์และบางส่วนเป็นนก) `ฉันคิดว่าพวกเขาจะมีคณะลูกขุน . ' เธอบอกว่าคำพูดสุดท้ายนี้สองหรือสามครั้งกว่ากับตัวเองค่อนข้างเป็นความภาคภูมิใจของมันเพราะเธอคิดและถูกต้องเช่นกันว่าน้อยมากสาวน้อยอายุของเธอเคยรู้จักความหมายของมันเลย อย่างไรก็ตามคณะลูกขุน `ผู้ชาย 'จะทำเช่นเดียวกับดี. สิบสองคณะลูกขุนถูกเขียนมากยุ่งบนหลังคา `สิ่งที่พวกเขากำลังทำอะไร? ' อลิซกระซิบกับกริฟฟอน `พวกเขาไม่สามารถมีอะไรที่จะใส่ลงไปยังก่อนการพิจารณาคดีที่เริ่ม. ' `พวกเขากำลังวางลงชื่อของพวกเขา 'กริฟฟอนกระซิบตอบ` เพราะกลัวพวกเขาควรจะลืมเขาก่อนที่จะสิ้นสุดการทดลอง.' ` สิ่งที่โง่! อลิซเริ่มต้นในปีดังเสียงไม่พอใจ แต่เธอก็รีบหยุดสำหรับกระต่ายขาวร้องออกมา `เงียบในศาล! และกิ่งใส่แว่นตาของเขาและมองไปรอบอย่างใจจดใจจ่อเพื่อให้ผู้ที่ได้รับการพูดคุย. อลิซจะได้เห็นเช่นเดียวกับถ้าเธอถูกมองผ่านไหล่ของพวกเขาที่คณะลูกขุนทั้งหมดถูกเขียนลง `สิ่งที่โง่! บนหลังคาของพวกเขาและเธอยังสามารถทำให้เห็นว่าหนึ่งในพวกเขาไม่ทราบวิธีการสะกด `โง่ 'และว่าเขาจะขอให้เพื่อนบ้านของเขาที่จะบอกเขา `ยุ่งเหยิงของพวกเขามีความสุข slates'll อยู่ในก่อนการพิจารณาคดีมากกว่า! ' คิดว่าอลิซ. หนึ่งในคณะลูกขุนมีดินสอที่แหลม หลักสูตรนี้อลิซไม่สามารถยืนและเธอก็เดินไปรอบ ๆ ศาลและได้อยู่ข้างหลังเขาและพบเร็ว ๆ นี้มีโอกาสของการมันออกไป เธอไม่ได้อย่างรวดเร็วจนตุลาการน้อยยากจน (มันเป็นบิลจิ้งจก) ไม่สามารถทำให้ออกมาในทุกสิ่งที่ได้กลายเป็นของมัน ดังนั้นหลังจากการล่าสัตว์ทั้งหมดที่เกี่ยวกับมันเขาถูกบังคับให้เขียนด้วยนิ้วเดียวสำหรับส่วนที่เหลือของวัน; และนี่คือการใช้น้อยมากในขณะที่มันทิ้งร่องรอยไม่มีบนกระดานชนวน. `เฮรัลด์อ่านข้อกล่าวหา! กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. เกี่ยวกับเรื่องนี้กระต่ายขาวพัดสามหนในทรัมเป็ตและจากนั้นเลื่อนคลี่กระดาษและอ่านดังต่อไปนี้: - `พระราชินีของหัวใจเธอทำทาร์ตบางทั้งหมดในวันฤดูร้อน: คนพาลของ หัวใจเขาขโมยทาร์ตเหล่านั้นและพาพวกเขาค่อนข้างออกไป! ' กระต่ายสีขาว, แต่งตัวเป็นข่าวเป่าทรัมเป็ต`พิจารณาคำตัดสินของกษัตริย์ตรัสกับคณะลูกขุน. `ยังไม่ได้ยังไม่ได้! ' กระต่ายขัดจังหวะอย่างเร่งรีบ ! `มีการจัดการที่ดีที่จะมาก่อนหน้านั้น ' `เรียกพยานปากแรก, 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า; และกระต่ายขาวพัดสามหนในทรัมเป็ตและเรียกออก `พยานแรก! ' พยานครั้งแรกที่ Hatter เขาเดินเข้ามาในถ้วยน้ำชาที่มีในมือข้างหนึ่งและชิ้นส่วนของขนมปังและเนยในที่อื่น ๆ `ฉันขอโทษ, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ" เขาเริ่ม `เพื่อนำเหล่านี้ใน แต่ผมไม่ได้ดำเนินการเสร็จสิ้นค่อนข้างชาของฉันเมื่อฉันถูกส่ง. ' Mad Hatter มาอย่างเร่งรีบในศาลเพื่อเป็นพยาน`คุณควรจะได้เสร็จสิ้น ' กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว `เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มต้น? ' Hatter มองที่มีนาคมกระต่ายที่ได้ตามเขาเข้าไปในศาลแขนในแขนกับดอร์เม้าส์ `สิบสี่ของเดือนมีนาคมผมคิดว่ามันเป็น" เขากล่าว. `สิบห้า 'มีนาคม Hare กล่าวว่า. `สิบหก 'เพิ่มดอร์เม้าส์. `เขียนว่าลง 'พระราชาตรัสให้คณะลูกขุนและคณะลูกขุนกระหายเขียนลง ทั้งสามวันที่ลงบนหลังคาของพวกเขาแล้วพวกเขาเพิ่มขึ้นและลดลงคำตอบเพนนีและเพนนี. `ถอดหมวกของคุณ, 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า Hatter. `มันไม่ได้เป็นเหมือง 'Hatter กล่าวว่า. `ที่ถูกขโมย ! ' . คิงอุทานหันไปคณะลูกขุนซึ่งทันทีที่ทำบันทึกข้อตกลงความเป็นจริง`ฉันให้พวกเขาที่จะขาย 'Hatter เพิ่มเป็นคำอธิบาย; `ฉันไม่มีเป็นของตัวเอง . ผมหมวก ' . นี่คือสมเด็จพระราชินีใส่แว่นตาของเธอและเริ่มจ้องมองที่ Hatter ที่หันซีดและกระวนกระวาย`ให้หลักฐานของคุณ 'พระมหากษัตริย์กล่าวว่า; `และไม่ต้องประสาทหรือฉันจะมีคุณดำเนินการในจุดที่ '. นี้ไม่ได้ดูเหมือนจะสนับสนุนให้พยานที่ทั้งหมด: เขายังคงขยับจากเท้าข้างหนึ่งไปยังอีกที่กำลังมองหาอย่างไม่สบายใจที่สมเด็จพระราชินีและในของเขา ความสับสนเขาบิตชิ้นใหญ่ออกจากถ้วยน้ำชาของเขาแทนขนมปังและเนย. เพียงแค่ตอนนี้อลิซรู้สึกความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากซึ่งเธองุนงงการจัดการที่ดีจนเธอทำออกมาได้ว่ามันคืออะไรเธอก็เริ่มที่จะเติบโตขนาดใหญ่ อีกครั้งและเธอคิดว่าเป็นครั้งแรกที่เธอจะลุกขึ้นและออกจากศาล; แต่ในความคิดที่สองเธอก็ตัดสินใจที่จะยังคงอยู่ที่เธอตราบใดที่ไม่มีที่ว่างสำหรับเธอ. `ฉันหวังว่าคุณจะไม่บีบดังนั้น. ' กล่าวว่าดอร์เม้าส์ซึ่งนั่งอยู่ข้างเธอ . `ฉันแทบจะไม่สามารถหายใจ ' `ฉันไม่สามารถช่วยมัน 'อลิซกล่าวอย่างนอบน้อมมาก:` ฉันเจริญเติบโต'. `คุณได้สิทธิในการเติบโตที่นี่ไม่มี 'กล่าวว่าดอร์เม้าส์. `อย่าพูดเรื่องไร้สาระ 'อลิซกล่าวว่ามากขึ้นอย่างกล้าหาญ. `คุณรู้ว่าคุณเจริญเติบโตมากเกินไป' `ใช่ แต่ฉันเติบโตที่ก้าวที่เหมาะสม 'กล่าวว่าดอร์เม้าส์:` ไม่ได้อยู่ในที่แฟชั่นไร้สาระ.' และเขาก็ลุกขึ้นมากอย่างโกรธเคืองและข้ามไปยังด้านอื่น ๆ ของศาล. ตลอดเวลาที่สมเด็จพระราชินีไม่เคยทิ้งไปจ้องมองที่ Hatter และเช่นเดียวกับดอร์เม้าส์ข้ามศาลเธอบอกกับเจ้าหน้าที่คนหนึ่งของ ศาล `ฉันนำรายชื่อของนักร้องในคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย! ที่ Hatter อนาถสั่นเพื่อที่เขาส่ายทั้งรองเท้าของเขาออก. `ให้หลักฐานของ 'คิงซ้ำด้วยความโกรธ` หรือฉันจะมีคุณดำเนินการไม่ว่าคุณจะประสาทหรือไม่.' `ฉัน คนยากจน, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ 'Hatter เริ่มในเสียงสั่น, `--and ผมไม่ได้เริ่มชาของฉัน - ไม่ข้างต้นสัปดาห์หรือดังนั้น - และสิ่งที่มีขนมปังและเนยเพื่อการ thin- และอื่นแวว tea-- ' `แววอะไร? กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. `มันเริ่มด้วยชา, 'Hatter ตอบ. `ของแววแน่นอนเริ่มต้นด้วย T! ' กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอย่างรวดเร็ว `คุณพาฉันสำหรับคนโง่? ไปที่ ' `ฉันเป็นคนไม่ดี 'Hatter ไปใน` และสิ่งที่ส่วนใหญ่ส่องแสงระยิบระยับหลังจากนั้น -' เท่านั้นมีนาคมกระต่าย said-- ! `ฉันไม่ได้ ' มีนาคม Hare ขัดจังหวะรีบร้อนที่ดี. `คุณได้! ' Hatter กล่าวว่า. `ผมปฏิเสธมัน! . มีนาคม Hare กล่าวว่า`เขาปฏิเสธมัน, King 'กล่าวว่า` ออกจากส่วนที่.' `ดีในอัตราใด ๆ ดอร์เม้าส์ said-- 'Hatter ไปในรอบมองอย่างใจจดใจจ่อเพื่อดูว่าเขาจะปฏิเสธมัน เกินไป แต่ดอร์เม้าส์ปฏิเสธอะไรนอนหลับได้อย่างรวดเร็ว. `หลังจากนั้น 'ยังคง Hatter,` ผมตัดบางขนมปังและ butter-- เพิ่มเติม' `แต่สิ่งที่ไม่ดอร์เม้าส์บอกว่า '? หนึ่งในคณะลูกขุนถาม. `ที่ผมจำไม่ได้ 'Hatter ดังกล่าว. `คุณต้องจำไว้ 'ตั้งข้อสังเกตกษัตริย์` หรือฉันจะมีคุณดำเนินการ.' Hatter อนาถลดลงถ้วยน้ำชาของเขาและขนมปัง and- เนยและเดินลงบนเข่าข้างหนึ่ง `ฉันเป็นคนที่น่าสงสารพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ 'เขาเริ่ม. `คุณเป็นลำโพงที่น่าสงสารมาก, King 'กล่าวว่า. นี่คือหนึ่งในหนูตะเภา-กำลังใจและถูกระงับทันทีโดยเจ้าหน้าที่ของศาล (ในฐานะที่เป็นมากกว่าคำว่ายากที่ผมเพิ่งจะอธิบายให้คุณว่ามันทำอย่างไรพวกเขามีกระเป๋าผ้าใบขนาดใหญ่ที่ผูกขึ้นที่ปากกับสตริง. เป็นแบบนี้พวกเขาลื่นหนูตะเภาหัวแรกแล้ว นั่งอยู่บนมัน.) `ฉันดีใจที่ฉันได้เห็นว่าทำ 'อลิซคิด `ฉันได้อ่านจึงมักจะในหนังสือพิมพ์ในตอนท้ายของการทดลอง" มีความพยายามบางอย่างที่เป็นเสียงปรบมือซึ่งถูกระงับทันทีโดยเจ้าหน้าที่ของศาล "และผมไม่เคยเข้าใจสิ่งที่มันหมายความว่าจนถึงขณะนี้. ' `ถ้า นั่นคือทั้งหมดที่คุณรู้เกี่ยวกับมันคุณอาจยืนลง '. ยังคงกษัตริย์`ฉันไม่สามารถไปไม่ต่ำ 'Hatter กล่าวว่า` ฉันบนพื้นมันเป็น'. `แล้วคุณอาจจะนั่งลง 'พระมหากษัตริย์ทรงตอบ. ที่นี่ที่อื่น ๆ ที่ให้กำลังใจหนูตะเภาและถูกระงับ. `มาว่าเสร็จตะเภาสุกร! คิดว่าอลิซ `ตอนนี้เราจะได้รับในการที่ดีขึ้น. ' `ฉันอยากจะจบชาของฉัน 'Hatter กล่าวว่ามีลักษณะกังวลที่สมเด็จพระราชินีที่ถูกอ่านรายชื่อของนักร้อง. `คุณอาจจะไป ',' กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและ Hatter รีบออกจากสนามโดยไม่ต้องรอที่จะใส่รองเท้าของเขาเมื่อวันที่. ... และเช่นเดียวกับรีบออก`--and เพียงแค่ใช้หัวของเขาออกนอก 'สมเด็จพระราชินีที่เพิ่มให้กับเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง แต่ Hatter ออก จากสายตาก่อนที่เจ้าหน้าที่จะได้รับไปที่ประตู. `โทรพยานต่อไป! ' กล่าวว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. พยานต่อไปคือการปรุงอาหารของดัชเชส เธอถือพริกไทยกล่องในมือของเธอและอลิซเดาที่มันเป็นแม้กระทั่งก่อนที่เธอจะได้เข้าไปในศาลโดยวิธีที่ผู้คนใกล้ประตูเริ่มจามทั้งหมดในครั้งเดียว. `ให้หลักฐานของคุณ 'กล่าวว่าพระมหากษัตริย์. ` จะไม่กล่าวว่าการปรุงอาหาร. คิงมองอย่างใจจดใจจ่อที่กระต่ายขาวที่กล่าวในเสียงต่ำ, `พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณจะต้องถามค้านพยานนี้. ' `ดีถ้าฉันต้องฉันต้อง 'คิงกล่าวว่า มีอากาศเศร้าโศกและหลังจากพับแขนของเขาและขมวดคิ้วที่ปรุงอาหารจนดวงตาของเขาเกือบออกจากสายตาที่เขาพูดด้วยเสียงลึก `สิ่งที่ทาร์ตที่ทำจาก? ' `พริกไทยส่วนใหญ่กล่าวว่าการปรุงอาหาร . `น้ำเชื่อม, 'กล่าวว่าเสียงง่วงนอนอยู่ข้างหลังเธอ. `ปลอกคอที่ดอร์เม้าส์ 'สมเด็จพระราชินีร้องออกมา `ตัดหัวที่ดอร์เม้าส์! เปิดดอร์เม้าส์ที่ออกจากศาล! ปราบปรามเขา! หยิกเขา! ออกไปพร้อมกับเคราของเขา! ' สำหรับบางนาทีศาลทั้งที่อยู่ในความสับสนได้รับดอร์เม้าส์เปิดออกและโดยเวลาที่พวกเขาฮะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 11

ใครขโมยทาร์ต ?

ราชาและราชินีของหัวใจกำลังนั่งบนบัลลังก์ของพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึงมีฝูงชนที่ดีประกอบกับพวกเขา . . . ทุกประเภทของนกเล็ก ๆและสัตว์ รวมทั้งแพ็คทั้งหมดของบัตร : คนโกงยืนอยู่ต่อหน้าเขาในโซ่ กับทหารในแต่ละด้าน เพื่อปกป้องเขา และใกล้กับ กษัตริย์เป็นกระต่ายขาว กับ แตร ในมือข้างหนึ่ง ,และม้วนกระดาษ parchment ในอื่น ๆ ในกลางมากของศาลเป็นโต๊ะที่มีขนาดใหญ่ของทาร์จานบนมันพวกเขาดูดี นั่นมันทำให้ อลิซ ค่อนข้างหิวมองพวกเขา . . . ' ฉันหวังว่าพวกเขาจะได้รับการพิจารณาคดีเสร็จ เขาคิดว่า " มือรอบเครื่องดื่ม ! แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีโอกาสนี้ เธอเริ่มมองทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ ไปเสียเวลา
อลิสไม่เคยในศาลยุติธรรมมาก่อน แต่เธอเคยอ่านเจอในหนังสือ เธอค่อนข้างพอใจที่พบว่าเธอรู้ชื่อของเกือบทุกอย่าง ` ที่ผู้พิพากษา ' เธอพูดกับตัวเอง " เพราะวิกที่ยิ่งใหญ่ของเขา . '

ตัดสินโดยวิธีการที่เป็นกษัตริย์ เมื่อเขาสวมมงกุฎของเขามากกว่าวิก ( ดู frontispiece ถ้าคุณต้องการที่จะเห็นวิธีที่เขาทำมันเขาไม่ได้ดูที่สะดวกสบาย และไม่เป็น

ราชาและราชินีทาร์ตตรวจสอบศาล

" ที่คณะลูกขุนกล่อง ' คิดว่าอลิซ " และผู้สิบสองสัตว์ , ' ( เธอต้องตอบว่า ' สิ่งมีชีวิต ' ที่คุณเห็น เพราะบางส่วนของพวกเขาคือ สัตว์และบางส่วนถูกนก ) ` ฉันคิดว่าพวกลูกขุน เธอพูดคำสุดท้ายสองหรือสามครั้งมากกว่าตัวเองค่อนข้างที่จะภูมิใจกับมัน เพราะนางคิดว่า และถูกต้องด้วย ว่าน้อยมาก สาวน้อย อายุของเธอรู้ว่าความหมายของมันเลย อย่างไรก็ตาม " คณะลูกขุนผู้ชายจะทำเช่นกัน

12 jurors ที่ถูกเขียนบนกระดานชนวนมากๆ . ` พวกเขาทำอะไร ? อลิซกระซิบกับ Gryphon . ' มันไม่ได้มีอะไรใส่ลงไปเลย ก่อนที่คดีจะเริ่ม '

` พวกเขาวางของพวกเขาชื่อ