องค์ประกอบของการแสดงโจเก็ตผู้แสดงนั

องค์ประกอบของการแสดงโจเก็ต
ผู้แสดง
นักแสดงชาย ๓ คน
นักแสดงหญิง ๓ คน
นักดนตรี ๔ คน

การแต่งกาย
หมวก (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย)


หมวก หมวกซอเกาะ
เสื้อ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย)





ผ้านุ่ง (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย)

กางเกง (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย)








ศีรษะ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง)


เสื้อ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง)






ผ้านุ่ง (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง)


เครื่องดนตรี
รำมะนา (เครื่องตี : เครื่องดนตรีพื้นบ้าน)
เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีด้วยหนัง จัดอยู่ในขึงหนังหน้าเดียว นิยมมากในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย และประเทศมาเลเซีย ในรัฐกลันตันและรัฐตรังกานู
ฆ้อง (เครื่องตี : เครื่องดนตรีพื้นบ้าน)
เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีกำกับจังหวะ เพื่อให้ผู้แสดงได้ก้าวเท้าอย่างพร้อมเพรียง
ซอ(ไวโอลิน) (เครื่องสาย : เครื่องดนตรีตะวันตก)
เป็นเครื่องดนตรีที่ใช้คันชักที่ทำด้วยไม้และขนหางม้าถูกับยางสนสี สร้างเสียงสูงและต่ำด้วยการกด
นิ้วลงที่ตำแหน่งต่างๆ มีเสียงแหลม ใส อ่อนหวาน สามารถถ่ายทอดอารมณ์ได้เป็นอย่างดี ทั้งอารมณ์สนุกสนานและเศร้าสร้อย จึงเป็นตัวหลักของการบรรเลงท่วงทำนองเพลง การนำเครื่องดนตรีชนิดนี้เข้ามาใช้กับวงพื้นบ้านโดยนักดนตรีส่วนใหญ่ฝึกหัดด้วยตนเอง ทำให้ท่าทาง เทคนิคในการบรรเลงได้ปรับเปลี่ยนเป็นแบบพื้นบ้านที่ได้รับถ่ายทอดมา

ทาเรียนลิลิน
เป็นการฟ้องเทียนโดยหญิงสาว มีตำนานกล่าวว่า ระบำนี้มาจากหญิงสาวที่ทำแหวนแต่งงานหล่นหาย จึงจุดเทียนเพื่อตามหาแหวน รู้จักในอีกชื่อหนึ่งคือ การรำเทียน ผู้แสดงจะเป็นผู้หญิง ซึ่งจะต้องร่ายรำอย่างอ่อนช้อย ในขณะเดียวกันก็ต้องพยายามไม่ให้เทียนในจานเล็กๆ ล้มลงมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 ของคุณคนนักสำคัญแสดงหญิง 3 ของคุณคนนักดนตรี 4 ของคุณคนหัวเรื่อง: การแต่งกายหมวก (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย) หมวกหมวกซอเกาะเสื้อ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย) ผ้านุ่ง (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย) กางเกง ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย) ศีรษะ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง) เสื้อ (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง) ผ้านุ่ง (ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง) เครื่องดนตรีรำมะนา (เครื่องตี: จัดอยู่ในขึงหนังหน้าเดียว ออกประเทศมาเลเซียและในห้างหุ้นส่วนจำกัดรัฐกลันตันและรัฐตรังกานูฆ้อง (เครื่องตี: (เครื่องสาย: มีเสียงแหลมใสอ่อนหวานสามารถถ่ายทอดอารมณ์ได้ เป็นอย่างดีทั้งอารมณ์สนุกสนานและเศร้าสร้อย ทำให้ท่าทาง มีตำนานกล่าวว่า จึงจุดเทียนเพื่อตามหาแหวนรู้จัก ในอีกชื่อหนึ่งคือการรำเทียนผู้แสดงจะเป็นผู้หญิงซึ่งจะต้องร่ายรำอย่างอ่อนช้อย ล้มลงมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของการแสดงโจเก็ตผู้แสดงนักแสดงชายคนกันนักแสดงหญิงคนกันนักดนตรีคนโตเกียวการแต่งกายหมวก ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย )หมวกหมวกซอเกาะเสื้อ ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย )ผ้านุ่ง ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย )กางเกง ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้ชาย )ศีรษะ ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง )เสื้อ ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง )ผ้านุ่ง ( ชุดแต่งกายนักแสดง / ผู้หญิง )เครื่องดนตรีรำมะนา ( เครื่องตี : เครื่องดนตรีพื้นบ้าน )เป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีด้วยหนังจัดอยู่ในขึงหนังหน้าเดียวนิยมมากในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยและประเทศมาเลเซียในรัฐกลันตันและรัฐตรังกานูฆ้อง ( เครื่องตี : เครื่องดนตรีพื้นบ้าน )เป็นเครื่องดนตรีประเภทตีกำกับจังหวะเพื่อให้ผู้แสดงได้ก้าวเท้าอย่างพร้อมเพรียงซอ ( ไวโอลิน ) ( เครื่องสาย : เครื่องดนตรีตะวันตก )เป็นเครื่องดนตรีที่ใช้คันชักที่ทำด้วยไม้และขนหางม้าถูกับยางสนสีสร้างเสียงสูงและต่ำด้วยการกดนิ้วลงที่ตำแหน่งต่างๆมีเสียงแหลมใสอ่อนหวานสามารถถ่ายทอดอารมณ์ได้เป็นอย่างดีทั้งอารมณ์สนุกสนานและเศร้าสร้อยจึงเป็นตัวหลักของการบรรเลงท่วงทำนองเพลงการนำเครื่องดนตรีชนิดนี้เข้ามาใช้กับวงพื้นบ้านโดยนักดนตรีส่วนใหญ่ฝึกหัดด้วยตนเองทำให้ท่าทางเทคนิคในกา รบรรเลงได้ปรับเปลี่ยนเป็นแบบพื้นบ้านที่ได้รับถ่ายทอดมาทาเรียนลิลินเป็นการฟ้องเทียนโดยหญิงสาวมีตำนานกล่าวว่าระบำนี้มาจากหญิงสาวที่ทำแหวนแต่งงานหล่นหายจึงจุดเทียนเพื่อตามหาแหวนรู้จักในอีกชื่อหนึ่งคือการรำเทียนผู้แสดงจะเป็นผู้หญิงซึ่งจะต้องร่ายรำอย่างอ่อนช้อยในขณะเดียวกันก็ต้องพยายามไม่ให้เทียนในจานเล็กๆล้มลงมา