More on Situational Context Much di

More on Situational Context
Much discourse is telegraphic. Verb phrase are not specifically mentioned, entire clauses are left out, direct objects vanish, and pronouns roam freely. Yet people still understand one another, and part of the reason is that rules of grammar and rules of discourse combine with contextual knowledge to fill in what’s missing and make the discourse cohere. Much of the contextual knowledge is knowledge of who is speaking, who is listening, what objects are being discussed, and general facts about the world we live in-what we have been calling situational context.
Often what we say is not literally what we mean. When we ask at the dinner table if someone “can pass the salt” we are not querying their ability to do so, we are requesting that do so. “You’re standing on my foot,” I am not making idle conversation; I am asking you to stand elsewhere. We say “It’s cold in here” to convey “Shut the window,” or “Turn up the heat,” or “Let’s leave,” or a dozen other things that depend on the real-world situation at the time of speaking.
In the following sections, we will look at several ways that real-world context influences and interacts with meaning.
Maxim of Conversation
Speakers recognize when a series of sentence “hang together” or when it is disjointed. The following discourse (Hamlet, Act II Scene II), which gave rise to Polonius’s remark, does not seem quite right-it is not coherent.
POLONIUS: What do you read, my lord?
HAMLET: Words, words, words.
POLONIUS: What is the matter, my lord?
HAMLET: Between who?
POLONIUS: I mean, the matter that you read, my lord.
HAMLET: Slanders, sir: for the satirical rogue says here that old men have gray beards that their faces are wrinkled their eyes purging thick amber and plum-tree gum, and that they have a plentiful lack of wit, together with most weak hams: all which, sir, though I most powerfully and potently believe, yet I hold it not honesty to have it thus set down; for yourself, sir, should grow old as I am, if like a crab you could go backward.
Hamlet, who is feigning insanity, refuses to answer Polonius’s questions “in good faith.” He has violated certain conversational conversations, or maxims of conversation. These maxims were first discussed by the British philosopher H.Paul Grice and are sometimes called Grecian Maxims. One such maxim, the maxim of quantity, states that a speaker’s contribution to the discourse should be as informative as is neither required-required more nor less. Hamlet has violated this maxim in both directions. In answering “Words, words, words” to the question of what he is reading, he is providing too little information. His final remark goes to the other extreme in providing too much information.
Hamlet also violates the maxim of relevance when he “misinterprets” the question about the reading, matter as a between two individuals.
The run-on nature of Hamlet’s final remark, a violation of the maxim of manner, is another source of incoherence. This effect is increased in the final sentence by the bizarre metaphor that compares growing younger with walking backward, a violation of the maxim of quality, which requires sincerity and truthfulness.
Here is a summary of the four conversational maxims, parts of the broad cooperative principle.

Name of Maxim Description of Maxim
Quantity Say neither more nor less than the discourse requires
Relevance Be relevant
Manner Be brief and orderly; avoid ambiguity and obscurity
Quality Do not lie; do not make unsupported claims.
Unless speakers (like Hamlet) are being deliberately uncooperative, they adhere to these maxims and to other conversational principles, and assume other do too.
Bereft of context, if one man says (truthfully) to another “I have never slept with your wife” that would be provocative because the very topic of conversation should be unnecessary, a violation of the maxim of quantity.
Asking an able-bodied person at the dinner table “Can you pass the salt?”, if answered literally, would force the responder into stating the obvious, also a violation of the maxim of quantity. To avoid this, the person asked seeks a reason for the question, and deduces that asker would like to have the salt shaker.
The maxim of relevance explains how saying “It’s cold in here” to a person standing by an open window might be interpreted as a requires to close it, or else why make the remark to that particular person in the first place?
For sentences like I am sorry that the team lost to be relevant, it must be true that “the team lost.” Else why say it? Situations that must exist for utterances to be appropriate are called presuppositions. Questions like Have you stopped bugging your border collie? Presuppose that you hugged your border collie, and statements like The river Avon runs through Stratford presuppose the existence of the river and the town. The presuppositions prevent violations of the maxim of relevance. When presuppositions are ignored, we get the confusion in this passage from Lewis Carroll’s Alice’s Adventures in Wonderland.
“Take some more tea,” the March Hare said to Alice, very ear
Neatly.
“I’ve had nothing yet,” Alice replied in an offended tone, “so I can’t take more.”
“You mean you can’t take less,” said the Hatter: It’s very easy to take more than nothing.
Utterances like Take some tea or Have another beer carry the presupposition than one has already had some. The March Hare is oblivious to this aspect of language, of which the annoyed Alice is keenly aware.
Presuppositions are different from entailments in that they are felicity conditions taken for granted by speakers adhering to the cooperative principle. Unlike entailments, they remain when the sentences is negated. I am not sorry that the team lost still presupposes that the team lost. On the other hand, while John killed Bill entails Bill died, no such entailment follow from John did not kill Bill.
Conversational conventions such as these allow the various sentence meaning to be sensibly combined into discourse meaning and integrated with context, much as rules of sentence grammar allow word meanings to be sensibly (and grammatically) combined into sentence meaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขึ้นอยู่กับบริบทสถานการณ์
วาทกรรมมากเป็นโทรเลข กริยาวลีที่ไม่ได้กล่าวถึงเฉพาะข้อที่เหลือทั้งหมดออกวัตถ​​ุโดยตรงหายไปและคำสรรพนามเดินเตร่ได้อย่างอิสระ แต่คนยังคงเข้าใจคนอื่นและเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่ว่ากฎของไวยากรณ์และกฎของวาทกรรมรวมกับความรู้ตามบริบทเพื่อเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไปและทำให้สอดคล้องกันวาทกรรมมากของความรู้ตามเนื้อหาที่เป็นความรู้ของผู้ที่ได้รับการพูดที่ฟังสิ่งที่วัตถุที่มีการกล่าวถึงและข้อเท็จจริงทั่วไปเกี่ยวกับโลกที่เราอาศัยอยู่ในสิ่งที่เราได้รับการเรียกร้องบริบทสถานการณ์
มักจะเป็นสิ่งที่เราพูดไม่ได้อย่างแท้จริงสิ่งที่เราหมายถึง เมื่อเราถามที่โต๊ะอาหารค่ำถ้ามีคน "สามารถผ่านเกลือ" เราไม่ได้สอบถามความสามารถของพวกเขาจะทำเช่นนั้นเราจะขอให้ทำเช่นนั้น "คุณกำลังยืนอยู่บนเท้าของฉัน" ฉันไม่ได้ทำไม่ได้ใช้งานการสนทนา; ฉันขอให้คุณไปยืนที่อื่น เราพูดว่า "มันเย็นในที่นี่" เพื่อถ่ายทอด "ปิดหน้าต่าง" หรือ "เปิดขึ้นความร้อน" หรือ "ให้ออก" หรือโหลสิ่งอื่น ๆ ที่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่โลกแห่งความจริงในช่วงเวลาของการพูด.
ในส่วนต่อไปนี้เราจะดูที่หลายวิธีที่มีอิทธิพลต่อบริบทโลกแห่งความจริงและโต้ตอบกับความหมาย.
ความจริงของการสนทนา
ลำโพงรับรู้เมื่อชุดของประโยค "วางร่วมกัน" หรือเมื่อมันไม่ปะติดปะต่อ วาทกรรมดังต่อไปนี้ (หมู่บ้านการกระทำ ii ฉาก ii) ซึ่งก่อให้เกิดคำพูด Polonius ที่ไม่ได้ดูเหมือนค่อนข้างขวาก็ไม่ได้สอดคล้องกัน
Polonius. สิ่งที่คุณอ่านเจ้านายของข้า
หมู่บ้าน: คำคำ. คำ
Polonius: สิ่งที่เป็นเรื่องที่เจ้านายของข้าพเจ้า
หมู่บ้าน: ระหว่างที่
Polonius? ฉันหมายถึงเรื่องที่คุณอ่านเถิด
หมู่บ้าน. ใส่ร้ายครับเพราะว่าโกงเหน็บแนมบอกว่าที่นี่ที่ชายชรา มีเคราสีเทาที่ใบหน้าของพวกเขาจะมีรอยย่นตาของพวกเขากวาดล้างอำพันหนาและเหงือกพลัมต้นไม้และว่าพวกเขามีการขาดความอุดมสมบูรณ์ของปัญญาร่วมกับแฮมอ่อนแอที่สุดทุกที่ครับแต่ผมมีอำนาจมากที่สุดและ potently เชื่อ แต่ฉันถือมันไม่ได้ความซื่อสัตย์สุจริตที่จะมีมันจึงตั้งลง. สำหรับตัวเองครับจะเติบโตเก่าเป็นผมถ้าเช่นปูคุณสามารถไปย้อนกลับ
หมู่บ้านที่ถูกแกล้งบ้า ปฏิเสธที่จะตอบคำถามของ Polonius "ในความเชื่อที่ดี." เขามีการละเมิดการสนทนาการสนทนาบางอย่างหรือแง่ของการสนทนาคำคมเหล่านี้ถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรกโดยนักปรัชญากริช h.paul อังกฤษและบางครั้งเรียกว่าแง่กรีก หนึ่งความจริงดังกล่าวความจริงของปริมาณที่ระบุว่ามีส่วนร่วมของลำโพงเพื่อวาทกรรมที่ควรจะเป็นข้อมูลที่ไม่จำเป็นต้องมีมากไม่น้อย หมู่บ้านมีการละเมิดกฎนี้ในทั้งสองทิศทาง ในการตอบคำว่า "คำพูดคำ "กับคำถามของสิ่งที่เขาอ่านเขาจะให้ข้อมูลน้อยเกินไป คำพูดสุดท้ายของเขาไปมาก ๆ ในการให้ข้อมูลที่มากเกินไป.
หมู่บ้านยังฝ่าฝืนความจริงของความเกี่ยวข้องเมื่อเขา "misinterprets" คำถามเกี่ยวกับการอ่านว่าเป็นระหว่างบุคคลสองคน.
ธรรมชาติที่ทำงานบนของคำพูดสุดท้ายของหมู่บ้านเล็ก ๆ ของ การละเมิดกฎของลักษณะที่เป็นแหล่งที่มาของการไม่ติดต่อกันอีก ผลกระทบนี้จะเพิ่มขึ้นในประโยคสุดท้ายโดยอุปมาแปลกประหลาดที่เปรียบเทียบการเจริญเติบโตที่มีอายุน้อยกว่าด้วยการเดินย้อนกลับละเมิดกฎของที่มีคุณภาพซึ่งจะต้องมีความจริงใจและความจริง.
นี่เป็นบทสรุปของสี่แง่การสนทนาบางส่วนของความร่วมมือในวงกว้าง หลักการ.

ชื่อของรายละเอียดความจริงของความจริง
ปริมาณบอกว่าไม่มากไม่น้อยกว่าวาทกรรมต้อง
ความเกี่ยวข้องจะมีความเกี่ยวข้อง
ลักษณะที่จะสั้นและเป็นระเบียบ; หลีกเลี่ยงความสับสนและคลุมเครือ
คุณภาพไม่โกหก; ไม่ได้ทำให้การเรียกร้องได้รับการสนับสนุน
เว้นแต่ลำโพง (เช่นหมู่บ้านเล็ก ๆ ) จะเป็นความร่วมมือจงใจพวกเขา. เป็นไปตามชื่อเรื่องเหล่านี้และเป็นไปตามหลักการการสนทนาอื่น ๆ และอื่น ๆ ถือว่าทำเกินไป.
ที่สูญเสียไปจากบริบทถ้าชายคนหนึ่งกล่าวว่า (ความจริง) ไปยังอีก "ฉันไม่เคยนอนกับภรรยาของคุณ" ที่จะเร้าใจเพราะมากหัวข้อของการสนทนาที่ไม่จำเป็นควรจะละเมิดกฎของปริมาณ.
ขอให้คนฉกรรจ์งานเลี้ยงอาหารค่ำ ตาราง "คุณสามารถส่งผ่านเกลือได้หรือไม่" ถ้าตอบตัวอักษรจะบังคับให้ตอบกลับในการระบุชัด,นอกจากนี้ยังมีการละเมิดจริงของปริมาณ เพื่อหลีกเลี่ยงนี้คนถามหาเหตุผลสำหรับคำถามและฉงนฉงายว่าผู้ถามต้องการที่จะมีเครื่องปั่นเกลือ.
ความจริงของความเกี่ยวข้องจะอธิบายถึงวิธีการพูดว่า "มันเย็นในที่นี่" กับคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างที่เปิดอยู่อาจจะมี ตีความได้ว่าต้องปิดมันหรืออื่น ๆ เหตุผลที่ทำให้คำพูดกับคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานที่แรก
ประโยคเช่นฉันเสียใจที่ทีมแพ้จะเกี่ยวข้องก็จะต้องมีความจริงที่ว่า "ทีมที่หายไป." อื่นทำไมบอกว่ามันได้หรือไม่ สถานการณ์ที่ต้องมีการบอกกล่าวให้มีความเหมาะสมจะเรียกว่า presuppositions มีคำถามเช่นคุณหยุด bugging แกะชายแดนของคุณหรือไม่ ส่อว่าคุณกอดคอลลี่ชายแดนของคุณและงบเหมือนวิ่งผ่านแม่น้ำเอวอน Stratford ส่อการดำรงอยู่ของแม่น้ำและเมือง presuppositions ป้องกันการละเมิดกฎของความเกี่ยวข้อง เมื่อ presuppositions จะถูกละเว้นเราได้รับความสับสนในเรื่องนี้จากการผจญภัยของ Lewis Carroll ของอลิซในดินแดนมหัศจรรย์ของ.
"ใช้ชามากขึ้น" กระต่ายเดือนมีนาคมกล่าวว่าอลิซ, หูมากอย่างเรียบร้อย
.
"ผมเคยมีอะไรที่ยัง" อลิซตอบในน้ำเสียงไม่พอใจ ". ดังนั้นผมจึงไม่สามารถใช้เวลามากกว่า"
"คุณหมายความว่าคุณไม่สามารถใช้เวลาน้อย" หมวกกล่าวว่ามันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะใช้เวลามากกว่าไม่มีอะไร .
บอกกล่าวเช่นใช้เวลาชาบางส่วนหรือมีเบียร์อีกข้อสันนิษฐานดำเนินการมากกว่าหนึ่งได้มีอยู่แล้วบางส่วน กระต่ายเดือนมีนาคมเป็นลบเลือนไปด้านของภาษาที่รำคาญอลิซเป็นอย่างดีที่สุดทราบนี้.
presuppositions จะแตกต่างจากใน entailments ว่าพวกเขามีความสุขเงื่อนไขที่สำหรับรับลำโพงโดยยึดมั่นในหลักการสหกรณ์ ซึ่งแตกต่างจาก entailments, เมื่อพวกเขายังคงเป็นประโยคเมื่อตะกี้ ฉันไม่เสียใจที่ทีมแพ้ยังคงเหว่าทีมหายไป ในทางกลับกันในขณะที่จอห์นถูกฆ่าตายที่เรียกเก็บเงินรายละเอียดการเรียกเก็บเงินเสียชีวิตไม่เช่น entailment ตามมาจากจอห์นไม่ได้ฆ่าบิล.
ประชุมสนทนาเช่นนี้ช่วยให้ประโยคต่างๆมีความหมายที่จะนำมารวมกันอย่างสมเหตุสมผลในความหมายวาทกรรมและบูรณาการกับบริบทมากที่สุดเท่าที่กฎของไวยากรณ์ประโยคที่ให้ความหมายของคำที่จะได้อย่างสมเหตุสมผล (และหลักไวยากรณ์) รวมกันเป็นความหมายประโยค.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบริบทการเมืองไทย
วาทกรรมมากเป็นโทรเลข กริยาวลีไม่กล่าวถึงโดยเฉพาะ ประโยคทั้งหมดที่ปล่อยออก วัตถุตรงกลีบ และสรรพนามเดินเตร่ได้อย่างอิสระ แต่ คนยังเข้าใจกัน และเหตุผลหนึ่งเป็นกฎของไวยากรณ์และกฎของวาทกรรมรวมความรู้ตามบริบทในสิ่งขาดหายไป และทำให้วาท cohere มากความรู้บริบทเป็นความรู้ของผู้พูด ผู้ได้ฟัง สิ่งวัตถุกำลัง discussed และทั่วไปข้อมูลเกี่ยวกับโลกเราอาศัยอยู่ ในอะไรเราได้ถูกเรียกในสถานการณ์บริบท
บ่อยอะไรเราบอกว่า ไม่แท้จริงสิ่งที่เราหมายถึงการ เมื่อเราถามที่โต๊ะอาหารถ้าใครบางคน "สามารถผ่านเกลือ" เรากำลังสอบถามความสามารถในการทำเช่นนั้น ไม่ เราจะขอที่ทำ "คุณกำลังยืนบนเท้าของฉัน ไม่ทำไม่ได้ใช้งานสนทนา ผมกำลังขอให้คุณยืนอื่น ๆ บอกเราว่า "มันเป็นเย็นที่นี่" เพื่อถ่ายทอด "ปิดหน้าต่าง หรือ"เปิดความร้อน หรือ "ลองปล่อย" หรือโหลต่าง ๆ ที่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์จริงในขณะพูด นั้น
ในส่วนต่อไปนี้ เราจะดูวิธีต่าง ๆ ที่โลกจริงมีผลต่อบริบท และโต้ตอบกับความหมาย
แม็กสนทนา
ลำโพงรู้จักเมื่อชุดของประโยค "หางกัน" หรือเมื่อ disjointed วาทดังต่อไปนี้ (แฮมเล็ท บัญญัติ II ฉาก II), ซึ่งให้เหตุของ Polonius ไม่ดูเหมือน ค่อนข้างขวามันไม่ coherent.
POLONIUS: อะไรคุณอ่าน ข้า?
แฮมเลต: คำ คำ คำ.
POLONIUS: เรื่อง พระเจ้าของฉันคืออะไร?
แฮมเลต: ระหว่างที่?
POLONIUS: ผมหมายถึง เรื่องที่คุณอ่าน พระเจ้าของฉัน
แฮมเลต: Slanders รัก: สำหรับอันธพาล satirical นี่บอกว่า คนเก่ามีเบียดสีเทาที่หน้ามี wrinkled ตาล้างเหลืองหนาและพลัมหมากฝรั่ง และพวกเขามีปัญญา พร้อม hams ส่วนใหญ่อ่อนแอไม่อุดมสมบูรณ์: รักใด ทั้งหมด ว่า powerfully และ potently ส่วนใหญ่ผม ยังฉันถือมันไม่ซื่อสัตย์จะมีมันจึง ตั้งลง สำหรับตัวเอง รัก ควรขยายอายุเป็นฉัน ถ้าเช่นปู คุณสามารถหาย้อนหลังได้
เล็ต ที่เป็น feigning บ้า ปฏิเสธที่จะตอบคำถามของ Polonius "ในความเชื่อที่ดีได้" เขาละเมิดบางบทสนทนาสนทนา หรือคำคมของการสนทนา คำคมเหล่านี้ได้กล่าวถึงครั้งแรก โดยนักปราชญ์ชาวอังกฤษ H.Paul Grice และบางครั้งเรียกว่าคำคม Grecian หนึ่งเช่นแม็ก แม็ก ปริมาณที่ระบุว่า ส่วนของลำโพงทำให้วาทกรรมควรจะเป็นข้อมูลที่ไม่ใช่จำเป็นต้องเพิ่มมากขึ้น หรือน้อยลง แฮมเลตละเมิดนี้แม็กในทั้งสองทิศทาง ในการตอบ "คำ คำ คำ"คำถามของสิ่งที่เขากำลังอ่าน เขาจะให้ข้อมูลน้อยเกินไป คำพูดสุดท้ายของเขาไปมากในการให้ข้อมูลมากเกินไป
แฮมเลตยังเป็นละเมิดแม็กความเกี่ยวข้องเมื่อเขา "misinterprets" คำถามเกี่ยวกับการอ่าน เรื่องเป็นการระหว่างบุคคล 2.
ธรรมชาติ run-on ของหมายเหตุสุดท้ายของแฮมเลต แม็กของลักษณะ การละเมิด เป็นแหล่งที่มาอื่นของ incoherence ลักษณะพิเศษนี้จะเพิ่มขึ้นในประโยคสุดท้าย โดยเทียบแปลกประหลาดที่เปรียบเทียบการเจริญเติบโตอายุ ด้วยเดินย้อนกลับ การละเมิดของแม็กคุณภาพ ซึ่งต้องมีความจริงใจและความสัตย์
นี่คือบทสรุปของคำสี่สนทนาคม ส่วนของกว้างสหกรณ์หลัก

ชื่อของแม็กอธิบายของแม็ก
ปริมาณบอกไม่มาก หรือน้อยกว่าวาทกรรมต้องการ
เกี่ยวจะเกี่ยวข้อง
ลักษณะจะย่อและ orderly หลีกเลี่ยงความคลุมเครือและ obscurity
คุณภาพไม่ได้โกหก ไม่ได้สนับสนุนเรียกร้อง
ยกเว้นลำโพง (เช่นแฮมเลต) กำลังตั้งใจ uncooperative พวกเขายึดมั่นคำคมเหล่านี้ และอื่น ๆ หลักการสนทนา และสมมติอื่น ๆ ทำไป
Bereft ของบริบท ถ้าชายคนหนึ่งกล่าวว่า (จริง ๆ) ไปอีก "ฉันมีไม่เคยนอนกับภรรยาของคุณ" ที่จะกระตุ้นเนื่องจากหัวข้อการสนทนามากควรไม่จำเป็น การละเมิดของแม็กของปริมาณ
ขอเป็นคนที่ able-bodied ที่โต๊ะอาหาร "คุณสามารถผ่านเกลือ" ถ้าตอบอย่างแท้จริง จะบังคับผู้ตอบสนองเป็นการระบุชัดเจน นอกจากนี้การละเมิดแม็กของปริมาณการ เพื่อหลีกเลี่ยงนี้ คนที่ถามหาเหตุผลสำหรับคำถาม และ deduces ที่ asker อยากได้เกลือเชคเกอร์
แม็กความเกี่ยวข้องอธิบายวิธีพูดว่า "มันจะเย็นที่นี่" คนยืน โดยหน้าต่างเปิดอยู่อาจจะกลายเป็นต้องการปิด หรือ อื่น ๆ ทำไมให้หมายเหตุนั้นคนแรก?
สำหรับประโยคเช่น ฉันขออภัยที่ทีมแพ้จะเกี่ยวข้อง มันต้องเป็นจริงว่า "ทีมแพ้" อื่น ทำไมพูดว่า สถานการณ์ที่ต้องมีสำหรับ utterances จะเหมาะสมเรียกว่า presuppositions คำถามต้องให้คุณหยุด bugging collie ของเส้นขอบ Presuppose คุณ hugged collie ของเส้นขอบ และมีแม่น้ำและเมือง presuppose งบเช่นเอวอนริเวอร์รันผ่านสแตรทฟอร์ด Presuppositions การป้องกันการละเมิดแม็กความเกี่ยวข้อง เมื่อ presuppositions จะถูกละเว้น เราได้รับความสับสนในพระธรรมตอนนี้จากเลวิสคาร์อลิซผจญภัยในแดนมหัศจรรย์
"ใช้น้ำชาอีก กระต่ายมีนาคมว่า อลิซ หูมาก
อย่าง
"ฉันเคยไม่ได้ อลิซตอบกลับในเสียงมีมนต์ "ดังนั้นฉันไม่สามารถใช้เติม"
"คุณหมายถึง คุณไม่ใช้น้อย กล่าวว่า Hatter: มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะมากกว่าไม่
Utterances เหมือนจะชา หรือมีเบียร์อื่นดำเนิน presupposition ที่มากกว่าหนึ่งได้แล้วมีบางอย่าง กระต่ายมีนาคมจะลบเลือนไปด้านนี้ของภาษา ซึ่งอลิรำคาญเป็น keenly ทราบ
Presuppositions จะแตกต่างจาก entailments ที่มีเงื่อนไขเฟลิซิตี้ที่ได้รับ โดยลำโพงที่ให้ความร่วมมือ ซึ่งแตกต่างจาก entailments พวกเขายังคงเมื่อ negated ประโยค ผมไม่เสียใจที่ทีมที่แพ้ยัง presupposes ทีมแพ้ ในทางกลับกัน ในขณะที่จอห์นตายตายเกี่ยวตั๋ว ตั๋ว ไม่ได้ฆ่าไม่เช่นตาม entailment จากจอห์นตั๋ว.
ประชุมสนทนาลักษณะนี้ให้หมายถึง ให้เลยรวมเป็นวาทกรรมความหมายประโยคต่าง ๆ และรวมเข้ากับบริบท มาก ตามกฎของไวยากรณ์ประโยคให้ความหมายได้เลย (และตามหลักไวยากรณ์ไป) รวมเข้าเป็นประโยคความหมาย.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานการณ์ว่าบริบท
วาทกรรมเป็นอย่างมากทางโทรเลข ด้วยวลีคำว่าไม่ได้กล่าวถึงข้อทั้งหมดออกจากวัตถุโดยตรงหายไปและใต้เท้าไปมาได้อย่างอิสระ แต่ผู้คนก็ยังทำความเข้าใจกันและเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่ว่ากฎหมายของกฎและไวยากรณ์ของวาทกรรมผสมผสานกับความรู้ตามบริบทเพื่อเติมในสิ่งที่ขาดหายไปของและทำให้วาทกรรมที่เกาะกันเป็นก้อนจำนวนมากของความรู้ตามบริบทที่เป็นความรู้ของผู้ที่กำลังพูดอะไรที่เป็นการฟังเพลงวัตถุมีการกล่าวถึงข้อเท็จจริงโดยทั่วไปและเกี่ยวกับโลกที่เราอาศัยอยู่ในสิ่งที่เราได้รับการโทรติดต่อบริบทสถานการณ์ว่า
บ่อยครั้งที่เราพูดไม่ได้อย่างแท้จริงสิ่งที่เราตั้งใจ เมื่อเราสอบถามที่โต๊ะอาหารมื้อค่ำที่หากใครบางคน"สามารถผ่านเกลือ"เราไม่ได้กำลังสืบค้นความสามารถในการดำเนินการดังกล่าวเราได้รับการร้องขอที่จะทำเช่นนั้น "คุณกำลังยืนอยู่บนเท้าของผม"ผมไม่ได้ทำให้การสนทนาไม่ใช้งานผมขอให้คุณยืนอยู่ในที่อื่น เราจะพูดว่า"มันเป็นความหนาวเย็นในที่นี่"เพื่อถ่ายทอด"ปิดหน้าต่างที่"หรือ"ให้มีมากขึ้นความร้อนที่"หรือ"ปล่อยของออกจาก"หรือที่อื่นๆอีกนับโหลๆสิ่งที่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่เป็นจริง - โลกในเวลาที่พูด.
ในส่วนต่อไปนี้:เราจะดูในหลายวิธี:ซึ่งมีการโต้ตอบและได้รับอิทธิพลแบบ real - world บริบทมีความหมาย.
คำกล่าวของลำโพงการสนทนา
รู้จักเมื่อชุดของประโยค"กอดคอกัน"หรือเมื่อมีไม่ปะติดปะต่อ ต่อไปนี้:วาทกรรม(หมู่บ้านขนาดเล็ก Phu An พระราชบัญญัติ II ฉาก II )ซึ่งทำให้เพิ่มขึ้นเป็นคำพูดของโพะโล - เนียซดูเหมือนจะไม่ใช่แล้วมันจะทําไม่.
โพะโล - เนียซคุณอ่านพระหรือไม่?
Hamlet ของฉันคำคำคำ.
โพะโล - เนียซ:อะไรคือเรื่องเจ้านายหรือไม่?
เล็ต:ระหว่างที่หรือไม่?
โพะโล - เนียซ:ผมหมายความว่า,เรื่องที่คุณอ่าน,ของข้า.
เล็ต: slanders ,เซอร์:สำหรับจุดเชื่อมต่อปลอมที่เหน็บแนมว่าที่นี่ที่คนมีสีเทาหนวดเครารุงรังที่หันหน้าเข้าหามีรอยเหี่ยวย่นของพวกเขากำลังเก็บกวาดตาหนาสีเหลืองและสีพลัม - ทรีกัมรับเบอร์,และที่มีจำนวนมากไม่มีปัญญา,ร่วมกันด้วยมากที่สุดไม่รัดกุมแฮม:ทั้งหมดซึ่งคุณครับแต่ผมมากที่สุดและมีกำลังแรงเชื่อว่าฉันยังถือว่าไม่ใช่ความซื่อสัตย์สุจริตการที่มีเรื่องจึงได้ทำการตั้งลงสำหรับตัวคุณเองครับผมควรจะขยายตัวเก่าผมว่าเหมือนปูที่คุณไม่สามารถไปเดินหน้า/ถอยหลัง.
หมู่บ้านที่มีการแสร้งว่ามีจิตไม่ปกติปฏิเสธที่จะตอบคำถามของโพะโล - เนียซ"ในความสุจริตใจ"เขาได้ละเมิดการสนทนาสามารถสนทนาบางอย่างหรือปิดท้ายคำปราศรัยของการสนทนาปิดท้ายคำปราศรัยเหล่านี้มีการพูดคุยถึงโดยนักปรัชญาชาวอังกฤษได้ H . Paul ' s grice ครั้งแรกและมีการเรียกการเดินนวยนาดปิดท้ายคำปราศรัยในบางครั้ง หนึ่งความจริงนั้นความจริงของจำนวนรัฐที่สนับสนุนของผู้พูดที่เป็นวาทกรรมที่ควรจะเป็นไปตามข้อมูลที่ไม่จำเป็น - จำเป็นต้องมากไม่น้อย เล็ตได้ละเมิดความจริงนี้ในทั้งสองทิศทาง ในการตอบ"ถ้อยคำคำคำว่า"ในคำถามของเขาคือการอ่านเขาเป็นผู้จัดหาข้อมูลน้อยเกินไป หมายเหตุ:ครั้งสุดท้ายของเขาไปยังที่อื่นๆในการให้บริการมากเกินไปข้อมูล.
Hamlet ยังฝ่าฝืนที่ความจริงของความสัมพันธ์เมื่อเขา" misinterprets "คำถามเกี่ยวกับการอ่านเรื่องที่สองระหว่างผู้ใช้บริการแบบเฉพาะราย.
ที่เรียกใช้งานในลักษณะของหมู่บ้านขนาดเล็กของสุดท้ายหมายเหตุ:,ที่ฝ่าฝืนความจริงของลักษณะ,มีแหล่งที่มาอื่นของ incoherence มีผลบังคับใช้นี้จะเพิ่มขึ้นในประโยคสุดท้ายโดยอุปมาอุปมัยที่น่ามหัศจรรย์ใจที่เปรียบเทียบการเติบโตน้อยกว่าการเดินย้อนกลับการละเมิดของความจริงที่มี คุณภาพ ซึ่งจะต้องมีความจริงใจและเป็นความจริง..
ต่อไปนี้เป็นบทสรุปของสี่ส่วนปิดท้ายคำปราศรัยสนทนาของหลักการสหกรณ์กว้าง.

ชื่อของรายละเอียดของความจริงความจริง
จำนวนพูดไม่มากไม่น้อยกว่าวาทกรรมที่ต้องใช้

ซึ่งจะช่วยความสัมพันธ์มีความเกี่ยวข้องอย่างเป็นบทสรุปและมีระเบียบไม่ให้มีสองนัยและไม่มีชื่อเสียง
คุณภาพ ไม่ได้นอนไม่ได้ทำให้ที่ไม่สนับสนุนการกล่าวอ้าง.
เว้นแต่ลำโพง(เช่น Hamlet )โดยมีความตั้งใจไม่พึงประสงค์ก็จะปฏิบัติตามและปิดท้ายคำปราศรัยเหล่านี้ในหลักการสนทนาอื่นๆและอื่นๆจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบทำอะไรให้มากเกินไป.
อื่นอย่างรุนแรงในบริบทหากคนหนึ่งกล่าวว่า(เป็นความจริง)ไปยังเครื่องอื่น"ผมไม่เคยนอนกับ ภรรยา ของคุณ"ที่จะปลุกเร้าให้เป็นอย่างมากเพราะเรื่องของการสนทนาที่ควรจะเป็นโดยไม่จำเป็นการละเมิดความจริงของจำนวน.
ถามคนร่วมกับผู้มีอวัยวะที่อยู่ที่โต๊ะอาหารมื้อค่ำที่"คุณสามารถผ่านเกลือหรือไม่?"ถ้าตอบว่า"ได้อย่างแท้จริงจะมีผลใช้บังคับของหน่วยงานที่เข้าไปในการแสดงที่เห็นได้ชัดนอกจากนั้นยังเป็นการฝ่าฝืนต่อหนึ่งของความจริงของจำนวน. ในการหลีกเลี่ยงการนี้ผู้ถามมุ่งสาเหตุที่คำถาม,และ deduces ที่ asker ต้องการมีเกลือเครื่องเขย่า.
ที่ความจริงของความสัมพันธ์จะอธิบายวิธีการพูดว่า"มันเป็นความหนาวเย็นในที่นี่"ไปให้กับบุคคลที่ยืนอยู่โดยเปิดหน้าต่างอาจจะได้รับการตีความเป็นที่ต้องใช้ในการปิดหรือไม่ว่าทำไมทำให้หมายเหตุ:ในการที่บุคคลใดในที่ที่เป็นครั้งแรกหรือไม่?
สำหรับประโยคผมขอ อภัย ที่ทีมงานที่หายไปมีความเกี่ยวข้องจะต้องเป็นเรื่องจริงที่ว่า"ทีมที่หายไป"อื่นทำไมว่ามัน สถานการณ์ที่จะต้องมีการสู้รบมีความเหมาะสมที่จะเรียกว่าสมมุติฐาน คำถามเช่นมีคุณหยุด bugging คอลลี่พรมแดนของคุณ ข้อสมมุติล่วงหน้าที่คุณสวมกอดคอลลี่พรมแดนของคุณและงบเช่น River Avon วิ่งผ่าน Stratford คาดการณ์ถึงลักษณะการดำรงอยู่ของแม่น้ำและเมือง สมมุติฐานที่ป้องกันการละเมิดความจริงของความสัมพันธ์ เมื่อสมมุติฐานจะไม่ได้รับความสนใจเราได้รับความสับสนในการผ่านนี้จากการ ผจญภัย ของอลิซของจนถึง Lewis Carroll ในความน่ามหัศจรรย์ใจ.
"ดื่มชามากบางคน"เดือนมีนาคมกระต่าย"เพื่อไปยัง Alice หูฟัง
ตามมาตรฐานเป็นอย่างมากอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย.
"ผมไม่มีอะไรแต่"อลิซตอบในโทนสีขุ่น"ดังนั้นผมไม่สามารถเข้ามามากกว่า"
"คุณหมายความว่าคุณจะไม่ได้รับน้อยลง"คนขายหมวกที่มันง่ายมากที่จะมากกว่าไม่มีอะไร.
สู้รบเหมือนดื่มชาบางส่วนหรือดื่มเบียร์กันอีกยกข้อสมมุติล่วงหน้าได้มากกว่าหนึ่งมีบางคนอยู่แล้ว เดือนมีนาคม Hare คือไม่รู้ถึงลักษณะนี้ของ ภาษา ที่อลิซรำคาญจะรับรู้คม.
สมมุติฐานมีความแตกต่างกันจาก entailments ในที่อยู่ใน สภาพ ใช้เพื่อถวายพระพรได้รับจากลำโพงยึดมั่นในหลักการสหกรณ์ ไม่เหมือนกับ entailments พวกเขายังคงอยู่เมื่อประโยคที่เป็น negated ผมไม่รู้สึกเสียใจที่ทีมงานที่หายไปยังโดยตั้งข้อสมมติฐานไว้ว่าทีมงานที่หายไป อีกด้านหนึ่งที่ถูกฆ่าตายในขณะที่จอห์นร่างพระราชบัญญัติมาร่างเสียชีวิตไม่มีเช่น entailment ทำตามจากจอห์นไม่ได้ฆ่าร่างพระราชบัญญัติ.
สนทนาสังสรรค์เช่นเหล่านี้จะทำให้ได้หลายประโยคหมายความว่าจะมีสติรวมกันเป็นวาทกรรมและความหมายแบบอินทิเกรตพร้อมด้วยบริบท,มากเป็นกฎของประโยคไวยากรณ์ให้ความหมายคำว่าจะมีสติ(และในทางไวยากรณ์)รวมกันเป็นประโยคความหมาย.