The momentous debut feature film by

The momentous debut feature film by our very own Anthony Chen, which took home the coveted Camera d’Or award at Cannes earlier this year, is a straightforward and unpretentious family drama set in the ‘90s during the financial crisis. Based on Chen’s own childhood, Ilo Ilo is uncomplicated and ordinary; yet it is infused with such tender loving care that there is absolutely no real excuse to fault it. Although if it weren’t for its recent accolade, it could have very well pass off as a TV drama—albeit a very well-made one—with its predictable theme of domestic disturbances (misbehaving brat in school, foreign maid in peril), the plot devices are oh-so simply and clearly laid out.

12-year-old Jiale (Koh Jia Ler) is every parents’ living nightmare. Not only is he in the habit of getting into small fights in school, he is also an ill-disciplined kid at home. Pregnant mom Hwee Leng (Yeo Yann Yann) has about had it with his antics, and so employs Filipino maid Teresa (Angeli Bayani) to care for the child while she is at work. Although Jiale is at first hostile to his maid, even to the point of getting her into trouble at a local stationery store, he slowly warms up to her following a minor road accident which leaves him with a bandaged arm. But as it turns out, Jiale is getting way too close to Teresa, at least according to the increasingly jealous Hwee Leng, who holds an unwarranted and bitter suspicion towards their new maid. And as the financial crisis hits closer to home, with dad Teck (Tian Wen Chen) out of the job, the family will later learn how to cope within the family unit without Teresa.

There are no arty flourishes in Ilo Ilo (long pensive takes that have become the norm for Asian cinema are refreshingly absent) as director Chen opts for naturalistic performances and a straightforward script (with clever details and human observations) to do the job. With those pillars in place, he focuses on both set and costume designs (all painstakingly vetoed by the self-confessed obsessive compulsive director) to elevate the film’s realism. Yeo in particular is impressive as the short-tempered Hwee Leng, realistically unravelling before our eyes. But the real revelation here is first timer Koh, whose inexperience only adds a believable and surprisingly likeable edge to his rebel child role, and his chemistry with veteran Filipino actress Bayani is palpable. Ilo Ilo may not offer anything new to local cinema, but it is certainly one of our most well-crafted films in recent years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดตัวภาพยนตร์เรื่องวิกฤติการณ์คุณลักษณะของตัวเองมากโดยแอนโธนีเฉินของเราซึ่งใช้บ้านกล้องโลภหรือศิลปวัตถุที่ได้รับรางวัลที่เมืองคานส์ปีก่อนหน้านี้เป็นละครครอบครัวตรงไปตรงมาและไม่โอ้อวดตั้งอยู่ในยุค 90 ในช่วงวิกฤตทางการเงิน ขึ้นอยู่กับตัวเองในวัยเด็กของ chen, ilo ilo เป็นที่ไม่ซับซ้อนและสามัญแต่มันแน่นด้วยความระมัดระวังเช่นซื้อความรักที่มีอย่างไม่มีข้อแก้ตัวที่จริงความผิดพลาดมัน แต่ถ้ามันไม่ได้สำหรับรางวัลล่าสุดของมันก็อาจจะมีเป็นอย่างดีผ่านออกเป็นทีวีละครแม้ว่าเป็นอย่างดีทำที่เดียวกับรูปแบบการคาดการณ์ของการระเบิดในประเทศ (ไม่หยุดหย่อนเด็กเหลือขอในโรงเรียนแม่บ้านต่างประเทศตกอยู่ในอันตราย) อุปกรณ์พล็อตเป็น OH-ดังนั้นเพียงและชัดเจนออกมาวาง.

12 ปี Jiale (เกาะแดฟโฟดิเจี๋ย) เป็นฝันร้ายที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ทุกคน ' ไม่เพียง แต่เป็นเขาอยู่ในนิสัยของการเข้าสู่การต่อสู้เล็ก ๆ ในโรงเรียนเขายังเป็นเด็กไม่ดีมีระเบียบวินัยที่บ้าน แม่ตั้งครรภ์ Hwee leng (Yeo yann Yann) ได้เกี่ยวกับมันด้วยการแสดงตลกของเขาและเพื่อให้พนักงานแม่บ้านชาวฟิลิปปินส์ Teresa (Angeli Bayani) ในการดูแลเด็กในขณะที่เธอเป็นในที่ทำงาน แม้ว่า Jiale ที่เป็นศัตรูคนแรกที่แม่บ้านของเขาแม้จะได้รับของเธอเป็นปัญหาที่ร้านเครื่องเขียนในประเทศที่เขาค่อย ๆ อุ่นขึ้นกับเธอหลังจากอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งจะทำให้เขาด้วยแขนพันผ้าพันแผล แต่ในขณะที่มันจะเปิดออก, Jiale จะได้รับวิธีการอยู่ใกล้เกินไป teresa อย่างน้อยตามที่อิจฉามากขึ้น Hwee leng ที่ถือค​​วามสงสัยเหตุผลและความขมขื่นไปแม่บ้านใหม่ของพวกเขาและในขณะที่วิกฤติการเงินกระทบใกล้ชิดกับบ้านกับพ่อ Teck (Tian Chen Wen) ออกจากงาน, ครอบครัวในภายหลังจะได้เรียนรู้วิธีการรับมือภายในครอบครัวยูนิทโดยไม่ต้อง teresa.

ไม่มีลวดลายอาร์ตี้ใน ilo ilo (หม่นยาวจะใช้เวลาที่ได้กลายเป็นบรรทัดฐานสำหรับโรงหนังเอเชียที่ขาดสดชื่น) ในฐานะผู้อำนวยการ Chen opts สำหรับการแสดงและยึดสคริปต์ตรงไปตรงมา (โดยมีรายละเอียดที่ฉลาดและข้อสังเกตของมนุษย์) ที่จะทำงานเป็น กับเสาเหล่านั้นอยู่ในสถานที่เขามุ่งเน้นไปที่ชุดทั้งสองและการออกแบบเครื่องแต่งกาย (ทั้งหมดคัดค้านอย่างระมัดระวังโดยตนเองสารภาพผู้อำนวยการบังคับครอบงำ) เพื่อยกระดับความสมจริงของหนังเรื่องนี้ Yeo โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นที่น่าประทับใจเป็นสะบัดสะบิ้ง Hwee เล้งแนบเนียนคลี่คลายก่อนที่ดวงตาของเรา แต่การเปิดเผยความจริงที่นี่เป็นครั้งแรกจับเวลาเกาะ,ประสบการณ์ที่มีเพียงเพิ่มขอบเชื่อและเป็นที่ชื่นชอบที่น่าแปลกใจที่จะมีบทบาทลูกของเขากบฏและเคมีของเขากับนักแสดงหญิงชาวฟิลิปปินส์ทหารผ่านศึก Bayani คือเห็นได้ชัด ilo ilo ไม่อาจเสนอสิ่งใหม่ไปดูหนังในประเทศ แต่เป็นที่แน่นอนที่สุดคนหนึ่งของภาพยนตร์ที่ดีของเราที่สร้างขึ้นในปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดตัว momentous คุณลักษณะภาพยนตร์ โดยของเราเองมากแอนโทนี่ Chen ที่เอาบ้านโลภกล้องดอร์รางวัลที่คานส์ปีนี้ก่อนหน้านี้ จริงใจตรงไปตรงมา และครอบครัวละครตั้งในใน ' 90s ในระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินได้ ในวัยเด็กของเฉิน Ilo Ilo เป็น ธรรมดา และไม่ซับซ้อน ยัง มันจะลงตัวกับรักษารักเงินที่มีอย่างไม่จริงแก้ข้อบกพร่องนั้น แต่ถ้าไม่ได้สำหรับของแอคโคเลดล่าสุด มันได้เป็นอย่างดีผ่านออกเป็นละครโทรทัศน์ — แม้ว่าหนึ่งทำดี — ด้วยได้ของรบกวนภายในประเทศ (ในโรงเรียน ทำความสะอาดต่างในมังกร misbehaving brat), อุปกรณ์พล็อตโอ้ ให้อย่างเรียบง่าย และชัดเจนวาง

อายุ 12 ปีเจียเล (เกาะเจียเลอ) คือ ฝันร้ายของผู้ปกครองทุกชีวิต ไม่เพียงแต่ เป็นเขาเป็นนิสัยการเข้าต่อสู้ในโรงเรียนขนาดเล็ก เขาก็เป็น disciplined ป่วยเด็กที่บ้าน คุณแม่ตั้งครรภ์ Hwee เล้ง (Yeo Yann Yann) มีประมาณมีมัน ด้วยใช้ของเขา และมีแม่บ้านชาวฟิลิปปินส์เทเรซา (Angeli Bayani) ดูแลสำหรับเด็กดังนั้น เธอขณะที่ทำงาน แม้ว่าเจียเลเป็น hostile แรกเพื่อทำความสะอาดของเขา แม้จะจุดของเธอเป็นเรื่องที่ร้านเครื่องเขียนในท้องถิ่น เขาช้า warms ขึ้นเพื่อเธอต่ออุบัติเหตุถนนรองที่เหลือเขาแขน bandaged ด้วย แต่มันเปิดออก เจียเลกำลังทางใกล้เกิน ไปเทเรซา น้อยตามเล้ง Hwee อิจฉามากขึ้น ซึ่งมีความสงสัย unwarranted และขมต่อแม่ใหม่ของพวกเขา และเป็นวิกฤตการเงินของคุณใกล้บ้าน กับพ่อเต็ก (เทียนเหวินเฉิน) ออกจากงาน ครอบครัวจะต่อเรียนรู้วิธีการรับมือภายในหน่วยครอบครัวโดยเทเรซา

มีไม่ flourishes arty ใน Ilo Ilo (pensive ยาวเวลาที่เป็นปกติสำหรับโรงภาพยนตร์เอเชียจะขาดว่ย) เป็นผู้กำกับเฉินงานแสดง naturalistic และสคริปต์ตรงไปตรงมา (มีรายละเอียดที่ฉลาดและสังเกตมนุษย์) การทำงาน ด้วยหลักการเหล่านั้นในสถานที่ เขาเน้นในการออกแบบทั้งชุดและเครื่องแต่งกาย (ทั้งหมดลำบากยับยั้ง ด้วยตนเอง confessed ผู้อำนวย obsessive compulsive) จะยกระดับพันธมิตรความสมจริงของภาพยนตร์ Yeo เฉพาะได้น่าประทับใจเป็นเล้ง Hwee short-tempered จริงสงสัยก่อนที่ตาของเรา แต่เปิดเผยแท้จริงที่นี่เป็นเวลาแรกเกาะ inexperience เพิ่มขอบเชื่อ และจู่ ๆ likeable เฉพาะบทบาทลูกกบฏของเขา และเคมีของเขากับนักแสดงหญิงชาวฟิลิปปินส์ทหารผ่านศึก Bayani จะเห็นได้ชัด ไอแอลโอแอลอาจไม่มีอะไรใหม่ให้โรงภาพยนตร์ท้องถิ่น แต่เป็นที่แน่นอนหนึ่งในภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นอย่างดีที่สุดของเราในปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพยนตร์ โดดเด่นไปด้วยการเปิดตัวสำคัญโดยแอนโธนี Chen เป็นของตัวเองเป็นอย่างมากของเราซึ่งได้นำเอาบ้านกล้อง D 'หรือที่เป็นที่ปรารถนาที่ได้รับรางวัลที่เมืองคานส์เมื่อต้นปีนี้มีละครเรื่องครอบครัวและไม่มีที่ใดจะเสมอเหมือนตั้งอยู่ใน' 90 s ที่ในช่วงวิกฤตทางการเงิน ที่ใช้ในวัยเด็กของ Chen สวัสดิการสังคมสวัสดิการสังคมคือไม่ซับซ้อนและสามัญแต่ถึงอย่างไรก็ตามยังเป็นซึมซับไปด้วยการดูแลความรักที่มีอย่างแท้จริงไม่มีข้อแก้ตัวแบบเรียลไทม์เพื่อความผิดปกติได้ แม้ว่าจะไม่ได้เมื่อไม่นานมานี้เป็นรางวัล,มันอาจจะเป็นอย่างมากรวมถึงไปเป็นทีวีละคร - แม้ว่าจะเป็นอย่างดี - ทำให้หนึ่ง - พร้อมด้วยของตกแต่งในประเทศสามารถคาดการณ์ได้การรบกวน(ที่เกเรผ้าปิดอกเด็กในโรงเรียน,ต่างประเทศทำความสะอาดอยู่ในอันตราย),ที่ดินอุปกรณ์มีโอ - ดังนั้นจึงเลือกและเป็นที่ชัดเจนว่าออกมา.

12 ปี jiale (เกาะ Jia ler )คือฝันร้ายของคุณพ่อคุณแม่ทุกชีวิต ไม่เพียงเขาอยู่ติดนิสัยชอบที่จะเข้าไปต่อสู้กับขนาดเล็กในโรงเรียนเขายังเป็นเด็กไม่มีวินัยที่บ้าน ตั้ง ครรภ์ แม่ hwee leng (& Partners Investment Holding yann yann )ได้ด้วยแสดงขบขันของเขาเกี่ยวกับและดังนั้นจึงมีพนักงานทำความสะอาดอาหาร Filipino Teresa ( Angeli bayani )ในการดูแลเด็กในขณะที่เธอเป็นที่ทำงาน แม้ว่า jiale เป็นที่แรกเป็นศัตรูกับพนักงานทำความสะอาดของเขาแม้จะเป็นจุดที่มีการเรียกเข้าไปในปัญหาที่จัดเก็บเครื่องเขียนท้องถิ่นที่เขาอย่างช้าๆร้อนขึ้นกับเธอต่อไปนี้เกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนรองซึ่งใบเขาด้วยแขนแต่อย่างใดที่ แต่เมื่อคุณได้รับข้อความเป็น jiale เป็นการมากเกินไปอยู่ใกล้กับ Teresa เป็นส่วนพื้นที่ที่อย่างน้อยที่สุด hwee leng ขี้หึงมากยิ่งขึ้นที่มีความสงสัยไม่น่าไว้วางใจและความขมขื่นไปทางสาวใหม่ของตนและเป็นวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ฮิตอยู่ใกล้กับบ้านกับพ่อ teck (, Tian An Men Square นายเหวินกล่าว Chen )ออกจากงานในครอบครัวที่จะได้เรียนรู้ถึงวิธีการในการรับมือ ภายใน ครอบครัวโดยไม่ Teresa .

ใน ภายหลังไม่มีมีศิลปะ flourishes ในสวัสดิการสังคมสวัสดิการสังคม(รำพึงใช้เวลาที่มีกลายเป็นบรรทัดฐานสำหรับเอเชียที่โรง ภาพยนตร์ ให้ความรู้สึกผ่อนคลายไม่อยู่)เป็นกรรมการ Chen เลือกกะเกณฑ์สำหรับทางธรรมชาติการแสดงและที่ใช้งานง่ายสคริปต์(พร้อมด้วยฉลาดและรายละเอียดของมนุษย์การสังเกตการณ์)จะทำให้งาน. พร้อมด้วยเสาหินที่อยู่ในสถานที่เขาเน้นไปที่ตั้งค่าและการออกแบบเครื่องแต่งกาย(กรรมการจะพยายามคุณนายเกสท์ลิงโดยจุดดึงดูดใจตัวเอง สารภาพ ทั้งหมด)ทั้งสองเพื่อการยกระดับความสมจริงของหนังเรื่องนี้ & Partners Investment Holding ในแต่ละรุ่นมีความน่าประทับใจเป็น hwee leng ในระยะทางสั้นๆเพื่อไป - กระจกแบบเทมเปอร์นิร ภัย กระจกแบบอย่างถูกต้องตามความเป็นจริงแก้ปมปัญหาของจักรวรรดิ์อเมริกัน.ดังนั้นก่อนดวงตาของเรา แต่เปิดหูเปิดตาอย่างแท้จริงที่นี่เป็นตัวตั้งเวลาครั้งแรกเกาะที่อ่อนหัดเท่านั้นจะเพิ่มขอบเชื่อได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจและ likeable ให้กับบทบาทลูกกบฎของเขาและเคมีของเขาพร้อมด้วยอาหาร Filipino bayani ดาราสาวผู้คร่ำหวอดด้านไอทีจะสามารถสัมผัสได้ ILO สวัสดิการสังคมอาจจะไม่จัดให้บริการสิ่งใหม่ในโรง ภาพยนตร์ ในประเทศแต่ก็เป็นหนึ่งใน ภาพยนตร์ ที่ได้รับการตกแต่งด้วยงานฝีมือของเราในช่วงหลายปีที่ผ่านมา