- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
It took dozens of volunteers half a
It took dozens of volunteers half a year searching old Chinese maps and villages, but finally the online-organised group helped Luo Gang find where he was kidnapped 23 years ago — and his birth family.
The search for China’s missing children — mainly boys abducted by traffickers to feed a traditional hunger for sons exacerbated by the one-child policy — is moving into cyberspace as desperate families turn to websites and social media.
Taken aged five from Sichuan province in the southwest to Fujian on the east coast in 1990, Luo shared detailed childhood memories with the website Baby Come Home and a far-flung crowdsourcing venture followed, culminating in a reunion.
“Luo Gang looked at the satellite map that (a volunteer) had circulated online… and soon discovered that an area near Yaojia village looked very similar to his home,” said an account of the search on the site.
“Let us wish him a healthy and happy life going forward!”
Success stories such as Luo’s remain the exception, but Chinese who say they receive little help from authorities see few other options.
“It’s better than nothing, better than not having just a little help,” says Hong Peiping, a 35-year-old factory worker in the southeastern province of Fujian, whose son went missing in 2009 at the age of six.
Like other parents, she says the police made little effort to find her son and instead “just took his physical description and what clothes he was wearing, and let us go find him ourselves”.
Hong’s brother gave her a computer to post details of her boy Yang Weixin online, arrange with other parents to look for their children together, and form an informal support group.
“A lot of online friends talk to us and comfort us,” she said. “They encourage us not to give up, to keep living our lives and not to fall apart, so the child will still have a come to come home to.”
Reliable estimates of the numbers of kidnapped children in China are difficult to come by, but the Xinhua state news agency said in December that since 2009 authorities had freed 54,000 minors and broken up 11,000 trafficking rings.
In its latest annual human rights review, the US State Department cited media reports as saying that as many as 20,000 Chinese children were kidnapped each year for illegal adoption, many within the country.
Domestic media have reported others being forced to beg on the streets or work as prostitutes.
In a separate review last year, Washington said China “does not fully comply with the minimum standards” to eliminate trafficking, nor did it “demonstrate evidence of increasing efforts”.
Instead parents are using social media to harness the potential of China’s online population, the largest in the world at more than 560 million.
The Internet remains heavily censored in China, but still enables people to more easily organise, share information and air their opinions.
One well-known website for finding children — an account on the Twitter-like service Sina Weibo of Yu Jianrong, a scholar known for highlighting social problems — has gained 220,000 followers since being set up two years ago.
More than 20,000 people have posted photos of red-cheeked babies and wide-eyed toddlers along with written descriptions on Baby Come Home — though much of it is hopelessly outdated.
One family in the southwestern metropolis of Chongqing looking for their girl who went missing 23 years earlier offered glimpses of a child who no longer existed: “Short hair, big eyes, cross-eyed, a little chubby.”
“She might not remember her family members’ names, but she might remember her favourite sister’s name Li Zhenggui. She might remember that her mum was a little deaf,” they offered.
Grown children have also uploaded pictures of themselves in search of families they had left behind as infants — including one man, Du Fusheng, who went missing at nine months old and now well into his 50s.
But for some children, such as Luo, the long years of hope paid off.
He searched his earliest memories and shared with Baby Come Home volunteers details such as a bridge, a river and a newly repaved road where he was kidnapped.
The group hunted down matching details from other sources, including lists of roads resurfaced around that time.
They scouted out potential villages and cross-referenced with those that had reported missing children, and after hitting several dead ends, finally found his family.
“Thanks to the volunteers who helped Luo Yang find his way home,” said the account on Baby Come Home.
“And thanks to all those online friends whose names we don’t know.”
The search for China’s missing children — mainly boys abducted by traffickers to feed a traditional hunger for sons exacerbated by the one-child policy — is moving into cyberspace as desperate families turn to websites and social media.
Taken aged five from Sichuan province in the southwest to Fujian on the east coast in 1990, Luo shared detailed childhood memories with the website Baby Come Home and a far-flung crowdsourcing venture followed, culminating in a reunion.
“Luo Gang looked at the satellite map that (a volunteer) had circulated online… and soon discovered that an area near Yaojia village looked very similar to his home,” said an account of the search on the site.
“Let us wish him a healthy and happy life going forward!”
Success stories such as Luo’s remain the exception, but Chinese who say they receive little help from authorities see few other options.
“It’s better than nothing, better than not having just a little help,” says Hong Peiping, a 35-year-old factory worker in the southeastern province of Fujian, whose son went missing in 2009 at the age of six.
Like other parents, she says the police made little effort to find her son and instead “just took his physical description and what clothes he was wearing, and let us go find him ourselves”.
Hong’s brother gave her a computer to post details of her boy Yang Weixin online, arrange with other parents to look for their children together, and form an informal support group.
“A lot of online friends talk to us and comfort us,” she said. “They encourage us not to give up, to keep living our lives and not to fall apart, so the child will still have a come to come home to.”
Reliable estimates of the numbers of kidnapped children in China are difficult to come by, but the Xinhua state news agency said in December that since 2009 authorities had freed 54,000 minors and broken up 11,000 trafficking rings.
In its latest annual human rights review, the US State Department cited media reports as saying that as many as 20,000 Chinese children were kidnapped each year for illegal adoption, many within the country.
Domestic media have reported others being forced to beg on the streets or work as prostitutes.
In a separate review last year, Washington said China “does not fully comply with the minimum standards” to eliminate trafficking, nor did it “demonstrate evidence of increasing efforts”.
Instead parents are using social media to harness the potential of China’s online population, the largest in the world at more than 560 million.
The Internet remains heavily censored in China, but still enables people to more easily organise, share information and air their opinions.
One well-known website for finding children — an account on the Twitter-like service Sina Weibo of Yu Jianrong, a scholar known for highlighting social problems — has gained 220,000 followers since being set up two years ago.
More than 20,000 people have posted photos of red-cheeked babies and wide-eyed toddlers along with written descriptions on Baby Come Home — though much of it is hopelessly outdated.
One family in the southwestern metropolis of Chongqing looking for their girl who went missing 23 years earlier offered glimpses of a child who no longer existed: “Short hair, big eyes, cross-eyed, a little chubby.”
“She might not remember her family members’ names, but she might remember her favourite sister’s name Li Zhenggui. She might remember that her mum was a little deaf,” they offered.
Grown children have also uploaded pictures of themselves in search of families they had left behind as infants — including one man, Du Fusheng, who went missing at nine months old and now well into his 50s.
But for some children, such as Luo, the long years of hope paid off.
He searched his earliest memories and shared with Baby Come Home volunteers details such as a bridge, a river and a newly repaved road where he was kidnapped.
The group hunted down matching details from other sources, including lists of roads resurfaced around that time.
They scouted out potential villages and cross-referenced with those that had reported missing children, and after hitting several dead ends, finally found his family.
“Thanks to the volunteers who helped Luo Yang find his way home,” said the account on Baby Come Home.
“And thanks to all those online friends whose names we don’t know.”
0/5000
ใช้ของอาสาสมัครครึ่งปีค้นแผนที่จีนเก่าและหมู่บ้าน แต่ในที่สุด กลุ่มออนไลน์แหล่งช่วยแก๊ง Luo พบที่เขาถูกลักพาตัวไปเมื่อ 23 ปีที่ผ่านมา — และครอบครัวเกิดขึ้น
หาจีนของขาดเด็ก — ส่วนใหญ่ชายลักพาตัว โดยผู้เลี้ยงบุตรที่เลวร้าย โดยหนึ่งเด็กหิวแบบดั้งเดิมซึ่งจะเคลื่อนเข้าไปในไซเบอร์สเปซเป็นครอบครัวหมดหวังเปิดเว็บไซต์และสื่อสังคม.
Taken อายุห้าจังหวัดเสฉวนในตะวันตกเฉียงใต้กับฝูเจี้ยนทางฝั่งตะวันออกในปี 1990 สวนร่วมความทรงจำวัยเด็กรายละเอียดเว็บไซต์เด็กมาบ้านและทุน far-flung crowdsourcing ที่ตาม จบในการชุมนุม
"แก๊ง Luo มองแผนที่ดาวเทียมที่มีการหมุนเวียนไปออนไลน์... และเร็ว ๆ นี้ พบว่า พื้นที่ใกล้หมู่บ้าน Yaojia มองคล้ายกับบ้านของเขา (อาสาสมัคร)" กล่าวว่า องค์กรการค้นหาบนเว็บไซต์
"เราปรารถนาชีวิตมีสุขภาพดี และมีความสุขที่ไป"
ความสำเร็จเรื่องราวเป็นของสวนยังคงมี ข้อยกเว้น แต่จีนที่ว่า พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานนั้นไม่กี่อื่น ๆ ตัวเลือก
"ก็ดีกว่าไม่มีอะไร ดีกว่าไม่มีความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย กล่าวว่า Hong Peiping ผู้ปฏิบัติงานที่โรงงานอายุ 35 ปีในแบบตะวันออกเฉียงใต้จังหวัดของฝูเจี้ยน ไปหายไปในปี 2552 มีบุตรอายุหก.
เช่นผู้ปกครองอื่น ๆ เขากล่าวว่า ตำรวจทำน้อยพยายามหาลูกชายของเธอ และแทน "เพียงเอารายละเอียดทางกายภาพของเขาและการที่เสื้อผ้าที่เขาสวม และให้เราไปหาเขาเอง" .
Hong ของพี่ให้เธอคอมพิวเตอร์เพื่อลงรายการบัญชีรายละเอียดของเธอเด็ก Weixin ยางออนไลน์ จัดเรียงรวมกับผู้ปกครองอื่น ๆ เพื่อค้นหาเด็กด้วยกัน, และกลุ่มสนับสนุนอย่างไม่เป็นทางการนี้
"มากเพื่อนออนไลน์คุยกับเรา และความสะดวกสบายเรา เธอกล่าวว่า "พวกเขาสนับสนุนให้เราไม่ยอมแพ้ เก็บชีวิตชีวิตของเรา และไม่ตกกัน ไปเพื่อที่เด็กจะยังมีแบบบ้านมาเพื่อมา"
หมายเลขของการลักพาตัวเด็กในจีนเชื่อถือประเมินยากมา แต่สำนักข่าวรัฐซินหัวกล่าวในเดือนธันวาคมว่า 2552 หน่วยงานมีรอดเยาว 54,000 และเสียค่า 11000 ค้าแหวน.
ในล่าสุดปีสิทธิมนุษยชนตรวจทาน สหรัฐอเมริกากระทรวงอ้างสื่อรายงานว่าเด็กจีนจำนวน 20000 ได้ลักพาตัวยอมรับที่ไม่ถูกต้อง หลายภายในประเทศแต่ละปี
สื่อในประเทศมีรายงานอื่นถูกบังคับให้ขอบนท้องถนน หรือทำงานเป็นโสเภณี
แยกทบทวนปี วอชิงตันกล่าวว่า จีน "อย่างสอดคล้องกับมาตรฐานขั้นต่ำ" เพื่อกำจัดการค้า หรือไม่ก็ "แสดงให้เห็นถึงหลักฐานของการเพิ่มความพยายาม" การ
แทนพ่อแม่ใช้สังคมเทียมศักยภาพของประชากรของจีนออนไลน์ ใหญ่ที่สุดในโลกที่มากกว่า 560 ล้าน.
อินเทอร์เน็ตยังคง censored มากในจีน แต่ยังช่วยคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดายจัด ใช้ข้อมูลร่วมกัน และอากาศความคิดเห็นของพวกเขา
เว็บไซต์รู้จักหนึ่งหาเด็ก — บัญชีบริการ Twitter เหมือนนล่างของ Yu Jianrong นักเรียนทุนที่รู้จักกันสำหรับการเน้นปัญหาสังคม — ได้รับ 220000 ลูกศิษย์ตั้งแต่การตั้งสองปีที่ผ่านมา
กว่า 20000 คนได้โพสต์ภาพถ่ายของ cheeked แดงทารกและเด็กวัยหัดเดิน wide-eyed พร้อมกับเขียนคำอธิบายเด็กมาบ้าน — แม้ว่ามากของมันจะมีล้าสมัย
ครอบครัวนครตะวันตกเฉียงใต้ของจุงกิงที่หาผู้หญิงของพวกเขาไปหายไป 23 ปีก่อนหน้านี้เสนอซึ่งเด็กที่ไม่อยู่: "ผมสั้น ตาใหญ่ cross-eyed ท้วมเล็กน้อย"
"เธอไม่อาจจดจำชื่อของสมาชิกครอบครัวของเธอ แต่เธออาจจำชื่อของเธอชื่นชอบน้อง Li Zhenggui เธออาจจำว่า มัมของเธอเป็นคนหูหนวกน้อย พวกเขาให้
เด็กปลูกยังได้อัพโหลดภาพของตัวเองในการค้นหาครอบครัวที่พวกเขาได้ทิ้งได้เป็นทารก — รวมทั้งชายคนหนึ่ง Du Fusheng ใครไปขาดที่อายุ 9 เดือน และขณะนี้ ดีเข้าผสมของเขา.
แต่ สำหรับเด็กบาง เช่นลู off. ชำระเงินนานความหวัง
เขาค้นหาความทรงจำของเขาเร็วที่สุด และใช้ร่วมกับรายละเอียดอาสาสมัครเด็กมาบ้านเช่นสะพาน แม่น้ำ และถนนใหม่ repaved ที่เขาถูกลักพาตัวไปการ
กลุ่มล่าสัตว์หรือค้าลงรายละเอียดจากแหล่งอื่นที่ตรงกัน, ก็หวนกลับมารวมถึงรายการของถนนรอบเวลาที่
พวก scouted ออกหมู่บ้านมีศักยภาพ และการอ้างอิงไขว้ที่มีรายงานเด็กหายไป และหลัง จากกดปุ่มสิ้นสุดตายหลาย ในที่สุดพบครอบครัวของเขา
"ขอบคุณอาสาสมัครที่ช่วยเหลือ Luo Yang ค้นหาเขาทางบ้าน กล่าวว่า การบัญชีในเด็กมาบ้าน
"และ ขอบคุณเพื่อนทั้งหมดเหล่านั้นออนไลน์ชื่อเราไม่รู้"
หาจีนของขาดเด็ก — ส่วนใหญ่ชายลักพาตัว โดยผู้เลี้ยงบุตรที่เลวร้าย โดยหนึ่งเด็กหิวแบบดั้งเดิมซึ่งจะเคลื่อนเข้าไปในไซเบอร์สเปซเป็นครอบครัวหมดหวังเปิดเว็บไซต์และสื่อสังคม.
Taken อายุห้าจังหวัดเสฉวนในตะวันตกเฉียงใต้กับฝูเจี้ยนทางฝั่งตะวันออกในปี 1990 สวนร่วมความทรงจำวัยเด็กรายละเอียดเว็บไซต์เด็กมาบ้านและทุน far-flung crowdsourcing ที่ตาม จบในการชุมนุม
"แก๊ง Luo มองแผนที่ดาวเทียมที่มีการหมุนเวียนไปออนไลน์... และเร็ว ๆ นี้ พบว่า พื้นที่ใกล้หมู่บ้าน Yaojia มองคล้ายกับบ้านของเขา (อาสาสมัคร)" กล่าวว่า องค์กรการค้นหาบนเว็บไซต์
"เราปรารถนาชีวิตมีสุขภาพดี และมีความสุขที่ไป"
ความสำเร็จเรื่องราวเป็นของสวนยังคงมี ข้อยกเว้น แต่จีนที่ว่า พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานนั้นไม่กี่อื่น ๆ ตัวเลือก
"ก็ดีกว่าไม่มีอะไร ดีกว่าไม่มีความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อย กล่าวว่า Hong Peiping ผู้ปฏิบัติงานที่โรงงานอายุ 35 ปีในแบบตะวันออกเฉียงใต้จังหวัดของฝูเจี้ยน ไปหายไปในปี 2552 มีบุตรอายุหก.
เช่นผู้ปกครองอื่น ๆ เขากล่าวว่า ตำรวจทำน้อยพยายามหาลูกชายของเธอ และแทน "เพียงเอารายละเอียดทางกายภาพของเขาและการที่เสื้อผ้าที่เขาสวม และให้เราไปหาเขาเอง" .
Hong ของพี่ให้เธอคอมพิวเตอร์เพื่อลงรายการบัญชีรายละเอียดของเธอเด็ก Weixin ยางออนไลน์ จัดเรียงรวมกับผู้ปกครองอื่น ๆ เพื่อค้นหาเด็กด้วยกัน, และกลุ่มสนับสนุนอย่างไม่เป็นทางการนี้
"มากเพื่อนออนไลน์คุยกับเรา และความสะดวกสบายเรา เธอกล่าวว่า "พวกเขาสนับสนุนให้เราไม่ยอมแพ้ เก็บชีวิตชีวิตของเรา และไม่ตกกัน ไปเพื่อที่เด็กจะยังมีแบบบ้านมาเพื่อมา"
หมายเลขของการลักพาตัวเด็กในจีนเชื่อถือประเมินยากมา แต่สำนักข่าวรัฐซินหัวกล่าวในเดือนธันวาคมว่า 2552 หน่วยงานมีรอดเยาว 54,000 และเสียค่า 11000 ค้าแหวน.
ในล่าสุดปีสิทธิมนุษยชนตรวจทาน สหรัฐอเมริกากระทรวงอ้างสื่อรายงานว่าเด็กจีนจำนวน 20000 ได้ลักพาตัวยอมรับที่ไม่ถูกต้อง หลายภายในประเทศแต่ละปี
สื่อในประเทศมีรายงานอื่นถูกบังคับให้ขอบนท้องถนน หรือทำงานเป็นโสเภณี
แยกทบทวนปี วอชิงตันกล่าวว่า จีน "อย่างสอดคล้องกับมาตรฐานขั้นต่ำ" เพื่อกำจัดการค้า หรือไม่ก็ "แสดงให้เห็นถึงหลักฐานของการเพิ่มความพยายาม" การ
แทนพ่อแม่ใช้สังคมเทียมศักยภาพของประชากรของจีนออนไลน์ ใหญ่ที่สุดในโลกที่มากกว่า 560 ล้าน.
อินเทอร์เน็ตยังคง censored มากในจีน แต่ยังช่วยคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดายจัด ใช้ข้อมูลร่วมกัน และอากาศความคิดเห็นของพวกเขา
เว็บไซต์รู้จักหนึ่งหาเด็ก — บัญชีบริการ Twitter เหมือนนล่างของ Yu Jianrong นักเรียนทุนที่รู้จักกันสำหรับการเน้นปัญหาสังคม — ได้รับ 220000 ลูกศิษย์ตั้งแต่การตั้งสองปีที่ผ่านมา
กว่า 20000 คนได้โพสต์ภาพถ่ายของ cheeked แดงทารกและเด็กวัยหัดเดิน wide-eyed พร้อมกับเขียนคำอธิบายเด็กมาบ้าน — แม้ว่ามากของมันจะมีล้าสมัย
ครอบครัวนครตะวันตกเฉียงใต้ของจุงกิงที่หาผู้หญิงของพวกเขาไปหายไป 23 ปีก่อนหน้านี้เสนอซึ่งเด็กที่ไม่อยู่: "ผมสั้น ตาใหญ่ cross-eyed ท้วมเล็กน้อย"
"เธอไม่อาจจดจำชื่อของสมาชิกครอบครัวของเธอ แต่เธออาจจำชื่อของเธอชื่นชอบน้อง Li Zhenggui เธออาจจำว่า มัมของเธอเป็นคนหูหนวกน้อย พวกเขาให้
เด็กปลูกยังได้อัพโหลดภาพของตัวเองในการค้นหาครอบครัวที่พวกเขาได้ทิ้งได้เป็นทารก — รวมทั้งชายคนหนึ่ง Du Fusheng ใครไปขาดที่อายุ 9 เดือน และขณะนี้ ดีเข้าผสมของเขา.
แต่ สำหรับเด็กบาง เช่นลู off. ชำระเงินนานความหวัง
เขาค้นหาความทรงจำของเขาเร็วที่สุด และใช้ร่วมกับรายละเอียดอาสาสมัครเด็กมาบ้านเช่นสะพาน แม่น้ำ และถนนใหม่ repaved ที่เขาถูกลักพาตัวไปการ
กลุ่มล่าสัตว์หรือค้าลงรายละเอียดจากแหล่งอื่นที่ตรงกัน, ก็หวนกลับมารวมถึงรายการของถนนรอบเวลาที่
พวก scouted ออกหมู่บ้านมีศักยภาพ และการอ้างอิงไขว้ที่มีรายงานเด็กหายไป และหลัง จากกดปุ่มสิ้นสุดตายหลาย ในที่สุดพบครอบครัวของเขา
"ขอบคุณอาสาสมัครที่ช่วยเหลือ Luo Yang ค้นหาเขาทางบ้าน กล่าวว่า การบัญชีในเด็กมาบ้าน
"และ ขอบคุณเพื่อนทั้งหมดเหล่านั้นออนไลน์ชื่อเราไม่รู้"
การแปล กรุณารอสักครู่..
It took dozens of volunteers half a year searching old Chinese maps and villages, but finally the online-organised group helped Luo Gang find where he was kidnapped 23 years ago — and his birth family.
The search for China’s missing children — mainly boys abducted by traffickers to feed a traditional hunger for sons exacerbated by the one-child policy — is moving into cyberspace as desperate families turn to websites and social media.
Taken aged five from Sichuan province in the southwest to Fujian on the east coast in 1990, Luo shared detailed childhood memories with the website Baby Come Home and a far-flung crowdsourcing venture followed, culminating in a reunion.
“Luo Gang looked at the satellite map that (a volunteer) had circulated online… and soon discovered that an area near Yaojia village looked very similar to his home,” said an account of the search on the site.
“Let us wish him a healthy and happy life going forward!”
Success stories such as Luo’s remain the exception, but Chinese who say they receive little help from authorities see few other options.
“It’s better than nothing, better than not having just a little help,” says Hong Peiping, a 35-year-old factory worker in the southeastern province of Fujian, whose son went missing in 2009 at the age of six.
Like other parents, she says the police made little effort to find her son and instead “just took his physical description and what clothes he was wearing, and let us go find him ourselves”.
Hong’s brother gave her a computer to post details of her boy Yang Weixin online, arrange with other parents to look for their children together, and form an informal support group.
“A lot of online friends talk to us and comfort us,” she said. “They encourage us not to give up, to keep living our lives and not to fall apart, so the child will still have a come to come home to.”
Reliable estimates of the numbers of kidnapped children in China are difficult to come by, but the Xinhua state news agency said in December that since 2009 authorities had freed 54,000 minors and broken up 11,000 trafficking rings.
In its latest annual human rights review, the US State Department cited media reports as saying that as many as 20,000 Chinese children were kidnapped each year for illegal adoption, many within the country.
Domestic media have reported others being forced to beg on the streets or work as prostitutes.
In a separate review last year, Washington said China “does not fully comply with the minimum standards” to eliminate trafficking, nor did it “demonstrate evidence of increasing efforts”.
Instead parents are using social media to harness the potential of China’s online population, the largest in the world at more than 560 million.
The Internet remains heavily censored in China, but still enables people to more easily organise, share information and air their opinions.
One well-known website for finding children — an account on the Twitter-like service Sina Weibo of Yu Jianrong, a scholar known for highlighting social problems — has gained 220,000 followers since being set up two years ago.
More than 20,000 people have posted photos of red-cheeked babies and wide-eyed toddlers along with written descriptions on Baby Come Home — though much of it is hopelessly outdated.
One family in the southwestern metropolis of Chongqing looking for their girl who went missing 23 years earlier offered glimpses of a child who no longer existed: “Short hair, big eyes, cross-eyed, a little chubby.”
“She might not remember her family members’ names, but she might remember her favourite sister’s name Li Zhenggui. She might remember that her mum was a little deaf,” they offered.
Grown children have also uploaded pictures of themselves in search of families they had left behind as infants — including one man, Du Fusheng, who went missing at nine months old and now well into his 50s.
But for some children, such as Luo, the long years of hope paid off.
He searched his earliest memories and shared with Baby Come Home volunteers details such as a bridge, a river and a newly repaved road where he was kidnapped.
The group hunted down matching details from other sources, including lists of roads resurfaced around that time.
They scouted out potential villages and cross-referenced with those that had reported missing children, and after hitting several dead ends, finally found his family.
“Thanks to the volunteers who helped Luo Yang find his way home,” said the account on Baby Come Home.
“And thanks to all those online friends whose names we don’t know.”
The search for China’s missing children — mainly boys abducted by traffickers to feed a traditional hunger for sons exacerbated by the one-child policy — is moving into cyberspace as desperate families turn to websites and social media.
Taken aged five from Sichuan province in the southwest to Fujian on the east coast in 1990, Luo shared detailed childhood memories with the website Baby Come Home and a far-flung crowdsourcing venture followed, culminating in a reunion.
“Luo Gang looked at the satellite map that (a volunteer) had circulated online… and soon discovered that an area near Yaojia village looked very similar to his home,” said an account of the search on the site.
“Let us wish him a healthy and happy life going forward!”
Success stories such as Luo’s remain the exception, but Chinese who say they receive little help from authorities see few other options.
“It’s better than nothing, better than not having just a little help,” says Hong Peiping, a 35-year-old factory worker in the southeastern province of Fujian, whose son went missing in 2009 at the age of six.
Like other parents, she says the police made little effort to find her son and instead “just took his physical description and what clothes he was wearing, and let us go find him ourselves”.
Hong’s brother gave her a computer to post details of her boy Yang Weixin online, arrange with other parents to look for their children together, and form an informal support group.
“A lot of online friends talk to us and comfort us,” she said. “They encourage us not to give up, to keep living our lives and not to fall apart, so the child will still have a come to come home to.”
Reliable estimates of the numbers of kidnapped children in China are difficult to come by, but the Xinhua state news agency said in December that since 2009 authorities had freed 54,000 minors and broken up 11,000 trafficking rings.
In its latest annual human rights review, the US State Department cited media reports as saying that as many as 20,000 Chinese children were kidnapped each year for illegal adoption, many within the country.
Domestic media have reported others being forced to beg on the streets or work as prostitutes.
In a separate review last year, Washington said China “does not fully comply with the minimum standards” to eliminate trafficking, nor did it “demonstrate evidence of increasing efforts”.
Instead parents are using social media to harness the potential of China’s online population, the largest in the world at more than 560 million.
The Internet remains heavily censored in China, but still enables people to more easily organise, share information and air their opinions.
One well-known website for finding children — an account on the Twitter-like service Sina Weibo of Yu Jianrong, a scholar known for highlighting social problems — has gained 220,000 followers since being set up two years ago.
More than 20,000 people have posted photos of red-cheeked babies and wide-eyed toddlers along with written descriptions on Baby Come Home — though much of it is hopelessly outdated.
One family in the southwestern metropolis of Chongqing looking for their girl who went missing 23 years earlier offered glimpses of a child who no longer existed: “Short hair, big eyes, cross-eyed, a little chubby.”
“She might not remember her family members’ names, but she might remember her favourite sister’s name Li Zhenggui. She might remember that her mum was a little deaf,” they offered.
Grown children have also uploaded pictures of themselves in search of families they had left behind as infants — including one man, Du Fusheng, who went missing at nine months old and now well into his 50s.
But for some children, such as Luo, the long years of hope paid off.
He searched his earliest memories and shared with Baby Come Home volunteers details such as a bridge, a river and a newly repaved road where he was kidnapped.
The group hunted down matching details from other sources, including lists of roads resurfaced around that time.
They scouted out potential villages and cross-referenced with those that had reported missing children, and after hitting several dead ends, finally found his family.
“Thanks to the volunteers who helped Luo Yang find his way home,” said the account on Baby Come Home.
“And thanks to all those online friends whose names we don’t know.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
มันใช้เวลาหลายสิบอาสาสมัครครึ่งปีการค้นหาแผนที่จีนเก่า และหมู่บ้าน แต่สุดท้ายออนไลน์ช่วยจัดกรุ๊ปหลัวแก๊งหาที่เขาถูกลักพาตัวไปเมื่อ 23 ปีก่อน - และครอบครัวของเขาเกิด
ค้นหาจีนหายไปเด็ก - เด็กชายส่วนใหญ่ถูกค้าฟีดความหิวแบบดั้งเดิมสำหรับบุตรชาย exacerbated โดยนโยบาย - เด็กคนหนึ่งจะย้ายเข้าไปในไซเบอร์สเปซเป็นครอบครัวหมดหวังเปิดเว็บไซต์และสื่อสังคม .
ถ่ายอายุห้าจากมณฑลเสฉวนในตะวันตกเฉียงใต้ฝูเจี้ยนบนชายฝั่งตะวันออก ในปี 1990หลัวที่แบ่งปันความทรงจำในวัยเด็กของกับเว็บไซต์เด็กกลับบ้านและกว้างไกล crowdsourcing ร่วมทุนตาม culminating ในงานคืนสู่เหย้า .
" หลัวกังดูแผนที่ดาวเทียม ( อาสาสมัคร ) หมุนเวียนออนไลน์ . . . . . . และเร็ว ๆนี้พบว่า พื้นที่หมู่บ้านใกล้ yaojia ดูคล้ายกับที่บ้านของเขา , " กล่าวว่า บัญชีผู้ใช้ของ ค้นหาเว็บไซต์
" เราต้องการให้เขามีสุขภาพที่ดี และมีความสุขในชีวิตต่อไป ! "
เรื่องราวความสำเร็จเช่นหลัวก็ยังคงเป็นข้อยกเว้น แต่จีนที่กล่าวว่า พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่เห็นตัวเลือกอื่น ๆไม่กี่ .
" ก็ยังดีกว่า ดีกว่า ไม่ได้มีแค่ช่วยนิดหน่อย กล่าวว่า ใน ปักกิ่ง มี อายุ 35 ปี พนักงานโรงงาน ในตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัดฟูเจี้ยนลูกชายที่หายตัวไปในปี 2009 ที่อายุ 6 .
เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ เธอกล่าวว่า ตำรวจทำเล็ก ๆน้อย ๆพยายามตามหาลูกชายและแทน " แค่เอารายละเอียดทางกายภาพของเขาและว่า เสื้อผ้าที่เขาใส่ ให้เราเข้าไปหาเขาเอง " .
น้องฮงได้มอบคอมพิวเตอร์ให้โพสต์รายละเอียดของ ลูกยาง weixin ออนไลน์ จัดกับผู้ปกครองอื่น ๆเพื่อค้นหาเด็กด้วยกันและรูปแบบกลุ่มสนับสนุนทางสังคม
" เพื่อนเยอะออนไลน์คุยกับเราและความสะดวกสบายของเรา " เธอกล่าว " พวกเขาให้เรา ไม่ ให้ ขึ้น เพื่อให้ชีวิตของเราไม่ต้องแตกแยก ดังนั้น เด็กจะยังมาที่บ้าน "
เชื่อถือได้ประมาณการของตัวเลขของการลักพาตัวเด็กในจีนยากที่จะมาด้วยแต่รัฐสำนักข่าว Xinhua กล่าวว่าในเดือนธันวาคมว่า ตั้งแต่ปี 2552 เจ้าหน้าที่ได้ปล่อยตัว 54000 ผู้เยาว์และเลิกค้า 11000 แหวน .
ในล่าสุดปีสิทธิมนุษยชนตรวจสอบกระทรวงการต่างประเทศอเมริกันอ้างรายงานสื่อว่าเด็กจีนมากเป็น 20 , 000 คนถูกลักพาตัวในแต่ละปีสำหรับการผิดกฎหมายหลายภายในประเทศ
สื่อในประเทศรายงานว่า คนอื่น ๆถูกบังคับให้ขอทานในงานถนนหรือเป็นนางโลม .
ในรีวิวแยกปีที่แล้ววอชิงตันกล่าวว่าจีน " ไม่สมบูรณ์สอดคล้องกับมาตรฐานขั้นต่ำ " เพื่อขจัดการค้ามนุษย์ หรือทำ " แสดงให้เห็นหลักฐานของการเพิ่มความพยายาม " .
แทนพ่อแม่จะใช้สื่อสังคมเพื่อประโยชน์ศักยภาพ ประชากรออนไลน์ของจีนที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่มากกว่า 560 ล้าน
อินเทอร์เน็ตยังคงหนัก เซ็นเซอร์ในประเทศจีน แต่ยังช่วยให้ผู้คนได้อย่างง่ายดายจัดระเบียบข้อมูลหุ้นและการแสดงความคิดเห็นของพวกเขา หนึ่งในเว็บไซต์ที่รู้จักกันดี
หาเด็ก - บัญชีใน Twitter เป็นบริการ Sina Weibo ของยู Jianrong , นักวิชาการที่รู้จักกันเพื่อเน้นปัญหา สังคมได้รับ 220 ,000 คน ตั้งแต่การตั้งสองปีแล้ว
เกิน 20 , 000 คน ได้โพสต์ภาพถ่ายของทารกและเด็กวัยหัดเดินแดงยุ้ยดวงตาเบิกกว้าง พร้อมกับเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับเด็กกลับบ้าน - แม้ว่าส่วนมากจะหมดท่า ล้าสมัย
ครอบครัวหนึ่งในเมืองทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของฉงชิ่งมองหาของพวกเขา ผู้หญิงที่หายตัวไป 23 ปีก่อนหน้านี้ถูกเสนอ ของเด็กที่ไม่มีตัวตน :" ผมสั้น ตาโต ข้ามตา หมูอ้วนน้อย "
" เธออาจจำชื่อของสมาชิกในครอบครัวของเธอ แต่เธอจะจดจำเธอชื่นชอบน้องสาวชื่อหลี่ zhenggui . เธออาจจะจำได้ว่า แม่ของเธอเป็นเด็กหูหนวก " เขาเสนอ
โตเด็กยังอัพโหลดรูปตัวเอง ในการค้นหาของครอบครัวที่พวกเขาได้ทิ้งไว้เป็นทารก -- รวมทั้งหนึ่งคน ดูฟูเช็ง ,ที่หายตัวไป 9 เดือนเก่าและตอนนี้ดีใน 50s ของเขา .
แต่สำหรับเด็กบางคน เช่น หลัว ยาวปีแห่งความหวัง จ่ายออก
เขาค้นความทรงจำที่เร็วที่สุดของเขาและแบ่งปันให้กับเด็กกลับบ้านอาสาสมัครรายละเอียด เช่น สะพาน แม่น้ำ และเพิ่ง repaved ถนนที่เขาถูกลักพาตัว
กลุ่มตามล่าการจับรายละเอียดจากแหล่งอื่น ๆรวมทั้งรายชื่อของถนนเข้ามาในช่วงเวลานั้น
พวกเขาทาบทามหมู่บ้านที่มีศักยภาพและข้ามอ้างอิงกับผู้ที่ได้รายงานว่าเด็กที่หายตัวไป และหลังจากชนปลายตายหลายตัว ก็พบว่า ครอบครัวของเขา .
" ขอบคุณอาสาสมัคร ที่ช่วยหลอ ยังหาทางกลับบ้านของเขากล่าวว่า " บัญชีในทารก
" กลับบ้าน และขอขอบคุณบรรดาเพื่อนที่ชื่อเราไม่รู้ "
.
ค้นหาจีนหายไปเด็ก - เด็กชายส่วนใหญ่ถูกค้าฟีดความหิวแบบดั้งเดิมสำหรับบุตรชาย exacerbated โดยนโยบาย - เด็กคนหนึ่งจะย้ายเข้าไปในไซเบอร์สเปซเป็นครอบครัวหมดหวังเปิดเว็บไซต์และสื่อสังคม .
ถ่ายอายุห้าจากมณฑลเสฉวนในตะวันตกเฉียงใต้ฝูเจี้ยนบนชายฝั่งตะวันออก ในปี 1990หลัวที่แบ่งปันความทรงจำในวัยเด็กของกับเว็บไซต์เด็กกลับบ้านและกว้างไกล crowdsourcing ร่วมทุนตาม culminating ในงานคืนสู่เหย้า .
" หลัวกังดูแผนที่ดาวเทียม ( อาสาสมัคร ) หมุนเวียนออนไลน์ . . . . . . และเร็ว ๆนี้พบว่า พื้นที่หมู่บ้านใกล้ yaojia ดูคล้ายกับที่บ้านของเขา , " กล่าวว่า บัญชีผู้ใช้ของ ค้นหาเว็บไซต์
" เราต้องการให้เขามีสุขภาพที่ดี และมีความสุขในชีวิตต่อไป ! "
เรื่องราวความสำเร็จเช่นหลัวก็ยังคงเป็นข้อยกเว้น แต่จีนที่กล่าวว่า พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่เห็นตัวเลือกอื่น ๆไม่กี่ .
" ก็ยังดีกว่า ดีกว่า ไม่ได้มีแค่ช่วยนิดหน่อย กล่าวว่า ใน ปักกิ่ง มี อายุ 35 ปี พนักงานโรงงาน ในตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัดฟูเจี้ยนลูกชายที่หายตัวไปในปี 2009 ที่อายุ 6 .
เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ เธอกล่าวว่า ตำรวจทำเล็ก ๆน้อย ๆพยายามตามหาลูกชายและแทน " แค่เอารายละเอียดทางกายภาพของเขาและว่า เสื้อผ้าที่เขาใส่ ให้เราเข้าไปหาเขาเอง " .
น้องฮงได้มอบคอมพิวเตอร์ให้โพสต์รายละเอียดของ ลูกยาง weixin ออนไลน์ จัดกับผู้ปกครองอื่น ๆเพื่อค้นหาเด็กด้วยกันและรูปแบบกลุ่มสนับสนุนทางสังคม
" เพื่อนเยอะออนไลน์คุยกับเราและความสะดวกสบายของเรา " เธอกล่าว " พวกเขาให้เรา ไม่ ให้ ขึ้น เพื่อให้ชีวิตของเราไม่ต้องแตกแยก ดังนั้น เด็กจะยังมาที่บ้าน "
เชื่อถือได้ประมาณการของตัวเลขของการลักพาตัวเด็กในจีนยากที่จะมาด้วยแต่รัฐสำนักข่าว Xinhua กล่าวว่าในเดือนธันวาคมว่า ตั้งแต่ปี 2552 เจ้าหน้าที่ได้ปล่อยตัว 54000 ผู้เยาว์และเลิกค้า 11000 แหวน .
ในล่าสุดปีสิทธิมนุษยชนตรวจสอบกระทรวงการต่างประเทศอเมริกันอ้างรายงานสื่อว่าเด็กจีนมากเป็น 20 , 000 คนถูกลักพาตัวในแต่ละปีสำหรับการผิดกฎหมายหลายภายในประเทศ
สื่อในประเทศรายงานว่า คนอื่น ๆถูกบังคับให้ขอทานในงานถนนหรือเป็นนางโลม .
ในรีวิวแยกปีที่แล้ววอชิงตันกล่าวว่าจีน " ไม่สมบูรณ์สอดคล้องกับมาตรฐานขั้นต่ำ " เพื่อขจัดการค้ามนุษย์ หรือทำ " แสดงให้เห็นหลักฐานของการเพิ่มความพยายาม " .
แทนพ่อแม่จะใช้สื่อสังคมเพื่อประโยชน์ศักยภาพ ประชากรออนไลน์ของจีนที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่มากกว่า 560 ล้าน
อินเทอร์เน็ตยังคงหนัก เซ็นเซอร์ในประเทศจีน แต่ยังช่วยให้ผู้คนได้อย่างง่ายดายจัดระเบียบข้อมูลหุ้นและการแสดงความคิดเห็นของพวกเขา หนึ่งในเว็บไซต์ที่รู้จักกันดี
หาเด็ก - บัญชีใน Twitter เป็นบริการ Sina Weibo ของยู Jianrong , นักวิชาการที่รู้จักกันเพื่อเน้นปัญหา สังคมได้รับ 220 ,000 คน ตั้งแต่การตั้งสองปีแล้ว
เกิน 20 , 000 คน ได้โพสต์ภาพถ่ายของทารกและเด็กวัยหัดเดินแดงยุ้ยดวงตาเบิกกว้าง พร้อมกับเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับเด็กกลับบ้าน - แม้ว่าส่วนมากจะหมดท่า ล้าสมัย
ครอบครัวหนึ่งในเมืองทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของฉงชิ่งมองหาของพวกเขา ผู้หญิงที่หายตัวไป 23 ปีก่อนหน้านี้ถูกเสนอ ของเด็กที่ไม่มีตัวตน :" ผมสั้น ตาโต ข้ามตา หมูอ้วนน้อย "
" เธออาจจำชื่อของสมาชิกในครอบครัวของเธอ แต่เธอจะจดจำเธอชื่นชอบน้องสาวชื่อหลี่ zhenggui . เธออาจจะจำได้ว่า แม่ของเธอเป็นเด็กหูหนวก " เขาเสนอ
โตเด็กยังอัพโหลดรูปตัวเอง ในการค้นหาของครอบครัวที่พวกเขาได้ทิ้งไว้เป็นทารก -- รวมทั้งหนึ่งคน ดูฟูเช็ง ,ที่หายตัวไป 9 เดือนเก่าและตอนนี้ดีใน 50s ของเขา .
แต่สำหรับเด็กบางคน เช่น หลัว ยาวปีแห่งความหวัง จ่ายออก
เขาค้นความทรงจำที่เร็วที่สุดของเขาและแบ่งปันให้กับเด็กกลับบ้านอาสาสมัครรายละเอียด เช่น สะพาน แม่น้ำ และเพิ่ง repaved ถนนที่เขาถูกลักพาตัว
กลุ่มตามล่าการจับรายละเอียดจากแหล่งอื่น ๆรวมทั้งรายชื่อของถนนเข้ามาในช่วงเวลานั้น
พวกเขาทาบทามหมู่บ้านที่มีศักยภาพและข้ามอ้างอิงกับผู้ที่ได้รายงานว่าเด็กที่หายตัวไป และหลังจากชนปลายตายหลายตัว ก็พบว่า ครอบครัวของเขา .
" ขอบคุณอาสาสมัคร ที่ช่วยหลอ ยังหาทางกลับบ้านของเขากล่าวว่า " บัญชีในทารก
" กลับบ้าน และขอขอบคุณบรรดาเพื่อนที่ชื่อเราไม่รู้ "
.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- โปรดดูไฟล์แนบ
- มีการ Cheer up ให้ CSR
- แต่เวลาที่ฉันรักใครฉันก็รักแบบไม่เหลือใจ
- Make
- There are more..but i am too tired to re
- Unusual
- เรียนรู้ได้จากการสังเกตของตัวเอง เมื่อเร
- อุดตัน
- หักลบ invoice May14
- ยกเว้นเรื่องเธอ
- กรุณาช่วยฉันแจกนามบัตรและใบปลิว
- your welcome
- ซึ่งฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นสาเหตุทำให้ค่าไ
- ส่วนคนอื่นๆเสียแล้ว
- right
- ขอโทษ
- ธาตุประกอบด้วยอนุภาคเล็กๆหลายอนุภาค เรีย
- เข้าใจมั้ย
- Who is Chris Metcalf?
- หาเป็นไปได้
- ใต้ตาคล้ำ
- เพิ่งคลอดลูกชาย มาให้ครอบครัวเชย
- Love is the greatest particles for the h
- เศร้าใจ
