decrease of inventory ratios despit

decrease of inventory ratios despite any increased focus on inventory reduction and
Boute et al. (2006), who concluded that companies with very high inventory ratios have
more possibilities to be bad financial performers. This is consistent with the findings of
Shin and Soenen (1998), which reported a strong negative relation between the cash
conversion cycle and corporate profitability for a large sample of public American
firms. Chen et al. (2005) by examining how the market values the firms with respect to
their various inventories policies, reported that firms with abnormally high inventories
have abnormally poor stock returns, firms with abnormally low inventories have
ordinary stock returns while firms with slightly lower than average inventories
perform best over time. Furthermore, in a more recent study, Shah and Shin (2007)
examined the empirical associations among three constructs – inventory, IT
investments and financial performance – using longitudinal data that span four
decades, where they conclude that reducing inventories has a significant and direct
relationship with financial performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มขึ้นลดลงของอัตราส่วนสินค้าคงคลังแม้มีการเน้นการลดสินค้าคงคลัง และมี Boute et al. (2006), ที่ได้ข้อสรุปว่า บริษัท มีอัตราส่วนสินค้าคงคลังที่สูงมากเพิ่มเติมเพื่อเป็น นักแสดงทางการเงินที่ไม่ดี จะสอดคล้องกับผลการวิจัยของชินและ Soenen (1998), ซึ่งรายงานความสัมพันธ์ทางลบแรงระหว่างเงินสดรอบแปลงและกำไรของบริษัทขนาดใหญ่อย่างอเมริกันสาธารณะบริษัท Chen et al. (2005) โดยการตรวจสอบว่าตลาดค่าบริษัทกับนโยบายสินค้าคงเหลือต่าง ๆ รายงานที่กระชับกับสินค้าคงคลังที่สูงผิดปกติมีผลตอบแทนหุ้นต่ำอย่างผิดปกติ บริษัท มีสินค้าคงเหลือที่ต่ำผิดปกติผลตอบแทนหุ้นสามัญในขณะที่บริษัทมีเล็กน้อยต่ำกว่าสินค้าคงเหลือเฉลี่ยทำดีที่สุดตลอดเวลา นอกจากนี้ ในการศึกษาล่าสุด ชาห์และชิน (2007)ตรวจสอบความสัมพันธ์เชิงประจักษ์ระหว่างโครงสร้างสาม – สินค้าคงคลัง มันเงินลงทุนและผล – ใช้ข้อมูลระยะยาวที่ครอบคลุม 4สิบ พวกเขาสรุปว่า การลด สินค้าคงเหลือมี ความสำคัญ และตรงความสัมพันธ์กับการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การลดลงของอัตราส่วนสินค้าคงคลังแม้จะมุ่งเน้นมากขึ้นใด ๆ เกี่ยวกับการลดสินค้าคงคลังและ
Boute et al, (2006) ซึ่งได้ข้อสรุปว่า บริษัท มีอัตราส่วนสินค้าคงคลังสูงมากมี
ความเป็นไปได้มากขึ้นที่จะเป็นนักแสดงที่ไม่ดีทางการเงิน ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยของ
ชินและ Soenen (1998) ซึ่งรายงานความสัมพันธ์เชิงลบที่แข็งแกร่งระหว่างเงินสด
วงจรแปลงและการทำกำไรของ บริษัท สำหรับตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ของประชาชนชาวอเมริกัน
บริษัท เฉิน, et al (2005) โดยการตรวจสอบวิธีการตลาดค่า บริษัท ที่เกี่ยวกับ
นโยบายของสินค้าคงเหลือต่างๆของพวกเขารายงานว่า บริษัท ที่มีสินค้าคงเหลือสูงผิดปกติ
มีผลตอบแทนหุ้นที่น่าสงสารอย่างผิดปกติ บริษัท ที่มีสินค้าคงเหลือต่ำผิดปกติมี
ผลตอบแทนหุ้นสามัญในขณะที่ บริษัท ที่มีต่ำกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อยสินค้าคงเหลือ
ดำเนินการ ในช่วงเวลาที่ดีที่สุด นอกจากนี้ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้อิหร่านและชิน (2007)
การตรวจสอบความสัมพันธ์เชิงประจักษ์ในหมู่สามโครงสร้าง - สินค้าคงคลัง
ลงทุนและการดำเนินงานทางการเงิน - การใช้ข้อมูลระยะยาวที่ครอบคลุมสี่
ทศวรรษที่ผ่านมาที่พวกเขาสรุปว่าการลดสินค้าคงเหลือมีนัยสำคัญและตรง
ความสัมพันธ์ มีประสิทธิภาพทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การลดลงของอัตราส่วนสินค้าคงคลังแม้ใด ๆเพิ่มขึ้น เน้นลดสินค้าคงคลังboute et al . ( 2006 ) ที่สรุปว่า บริษัทที่มีอัตราส่วนสินค้าคงคลังสูงมากความเป็นไปได้มากขึ้นที่จะเป็นนักแสดงที่การเงินที่ไม่ดี ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยของชิน และ soenen ( 1998 ) ซึ่งรายงานเชิงลบที่แข็งแกร่ง ความสัมพันธ์ระหว่างเงินสดการแปลงและผลกำไรของ บริษัท ของตัวอย่างขนาดใหญ่ของประชาชนชาวอเมริกันบริษัท Chen et al . ( 2005 ) โดยการตรวจสอบว่าค่าตลาด บริษัท ไหว้พระต่าง ๆ ของพวกเขา รายงานว่า บริษัทมีนโยบายสินค้าคงคลัง , สินค้าคงคลังสูงผิดปกติมีหุ้นกลับอย่างผิดปกติ จนบริษัทมีสินค้าคงคลังต่ำอย่างผิดปกติได้หุ้นสามัญผลตอบแทนในขณะที่บริษัทมีสินค้าคงคลังเฉลี่ยลดลงเล็กน้อยกว่าปฏิบัติที่ดีที่สุดตลอดเวลา นอกจากนี้ ในการศึกษาล่าสุด อิหร่าน และ ชิน ( 2007 )การตรวจสอบเชิงโครงสร้างของสมาคมสาม–สินค้าคงคลัง ,การลงทุนและผลการดำเนินงานทางการเงินและใช้ข้อมูลระยะยาวที่ครอบคลุมสี่ทศวรรษที่ผ่านมาที่พวกเขาสรุปว่าการลดสินค้าคงคลังมีความสําคัญและโดยตรงความสัมพันธ์กับผลทางการเงิน