‘I wonder how she lived to trust he

‘I wonder how she lived to trust her brother so much.’
A little while back, Weed’s words to Yurin were kept to a minimal, yet somehow, the message from one to another was well understood.
Her parents died when she was young, so it was tough having a steady home.
‘I don’t how anyone lived without money. Even the dolls I had were foreign made.’
Zephyr had never first hand experienced any kind of poverty.
When he was a kid, instead of toys to play with, he was handed jewelry and many things that shouldn’t be given to a kid.
Only times where he’d went without money was when he didn’t receive his allowance for not cleaning his room, or had his platinum credit card taken away for a slip in his grades.
His one crushing trauma was when he didn’t have the money to go to night clubs with his friends the week after.
‘She is such a nice and pretty girl to live such a heart wrenching life.’
Zephyr couldn’t endure watching from the side.
He didn’t know anything regarding Yurin and was not appropriate to console her.
He though she should at the very least smile a lot more while enjoying Royal Road, but now only to encounter an embarrassing moment brought on by the Geomchis.
Zephyr said to her kindly.
“It’s alright. It’ll be fine.”
“Hm?”
Yurin seemingly confused, as she didn’t understand what she was told.
She was enjoying painting. Envisioned what color goes where to produce a beautiful painting.
She was happy when finished her drawing!
This was a good thing, so she brooded over what she was told from next to her.
Due to the unusual reaction, Zephyr said cautiously.
“Umm, have you not heard? Due to the Geomchis embarrassing actions, we called together a meeting to plan what we should do.”
Yurin’s eyes twinkled.
“Why? Aren’t they cool?”
“……”
Zephyr jaw dropped.
“I drew a picture of it to keep for a long time. On another note, I can sell this to girls for money. Hehehe.”
“……”
Zephyr felt a cold sweat running down his spine.
He was momentarily captured by Yurin’s cuteness.
But she was still Weed’s younger sister. This was absolutely not something that could be easily overlooked.
***
Weed and the party continued to move eastward toward Todeum.
According to the information gather from Seirun, the trip could take as much as ten days!
“Really tough.”
Zephyr heaved a heavy sigh.
Under normal conditions, there would be some sort of transportation via horses or carriages for such a journey. But here and now, it was the world of vampires.
There was no such convenience.
Although there was Mapan’s wagon, but it could only seat a limited amount of people; only Irene, Hwaryeong, Romuna, and Yurin were those that rode it as they had low stamina.
“Heokheok.” (wheezing)
“Damn, really.”
They were slowly traversing the road; and whenever anyone felt out of stamina, Irene would cast magic spells that restores physical properties.
After a full day of walking until the evening, the party would rest to eat. Of course, the foods were made by Weed.
“I’ll make food that’ll increase stamina and decrease fatigue for ten days or so.”
Weed put herbs into the chicken.
Well stuffed chicken!
Of course, the mix of herbs contained very little ginseng or dry bellflower, as to not let their scent ruined the chicken flavor.
“It’s only still broiling and I’m already hooked.”
Everyone traveled the same span of time and distance. All were physically tired, the toll on their mind called for a rest as well. Nevertheless, Weed still had to prepare the large quantity of food.
As a matter of fact, Hwaryeong and Yurin tugged on Weed’s sleeves to offer their assistance, only to be declined by him.
“Usually I don’t mind, but this time the food needs to be much better than other times, so it’s better if I do make it myself.”
When people with low cooking skill cooks, they tends to be very wasteful of the cooking materials.
“Ok, but if it gets too tough, call me.”
“Brother, I can lend you a hand anytime.”
Hwaryeong and Yurin were forced to retreat.
After eating a hearty meal of herbal chicken stew, Weed resumed to his usual actions at night.
Sagaksagak. (carving sound)
Weed was carving a sculpture while walking. Using the plain method of actually carving rather than relying on his actual skills to sculpt the wood.
“Every little thing when comes together will always bear fruit to something greater.”
When he created a Magnum piece, his skill proficiency rose considerably. But until now, despite having carved maybe a dozen pieces per day, many of which were Classic rather than Magnum pieces.
When relaxing after a battle, if he wasn’t carving, he would sow or did smithing. Or fishes while he sculpted
Comparing to the long cooking hours and preparations, carving was as simple as pulling a piece of wood out and begin.
As his goal was far away, he knew it would take a long while before achieving it.
And he tirelessly devoted to travel that long path knowing that it was the fastest way to make his dream comes true.
Attaining his dream through sculptures, as well as other acquired production skills; they were his driving force.
An endless road of physical labor.
More than the being strong or the aptitude to learn, was the will of complete devotion.
Though relying on just that is simply exasperating.
So there is another reason for one wanting to become stronger.
On Versailles continent, there were numerous dungeons and hunting grounds, as well as a wide variety of quests. To face and fight stronger monsters and overcoming the risks was the main reason for him to get stronger.
So purposefully continuing, the constant work was not at all tedious.
They have traveled for three days.
From onto the wagon, Hwaryeong asked apologetically.
“Weed nim. Isn’t walking getting harder?”
“No. I’m just worry over the broadcasting material!”
“……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"หวังว่า เธออาศัยอยู่เชื่อพี่ชายของเธอมากขึ้น'เล็กน้อยขณะกลับ คำของวัชพืช Yurin ถูกเก็บไปยังน้อยที่สุด แต่อย่างใด ข้อความจากที่หนึ่งไปยังอีกด้วยไม่เข้าใจพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อตอนวัยเยาว์ ดังนั้นมันยากมีบ้านมั่นคง' ฉันไม่ว่าผู้อาศัยไม่ มีเงิน แม้แต่ตุ๊กตาผมก็อยู่ต่างประเทศทำ 'เซเฟอร์ก็ไม่เคยพบใด ๆ ของปัญหาความยากจนมือแรกเมื่อเขาถูกเด็ก แทนที่จะเล่นจะเล่น ด้วย เขาได้มอบเครื่องประดับและสิ่งที่ไม่ควรให้เด็กเฉพาะเวลาที่เขาจะไป โดยไม่มีเงิน ถูกเมื่อเขาไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยงของเขาทำความสะอาดห้องพักไม่ หรือมีบัตรเครดิตแพลตตินั่มเขาตัดออกไปสำหรับใบในเกรดของเขาบาดเจ็บของเขาบดหนึ่งได้เมื่อเขาไม่มีเงินจะไปไนท์คลับกับเพื่อนของเขาในสัปดาห์หลังจาก'เธอเป็นเช่น ว่ายน้ำอยู่เช่นหัวใจสะเทือนชีวิต'เซเฟอร์ไม่สามารถทนดูจากด้านข้างเขาไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับ Yurin และไม่เหมาะสมกับคอนโซลของเธอเขาว่าเธอควรที่ยิ้มอย่างน้อยที่สุดมากขึ้นในขณะที่เพลิดเพลินกับถนนรอยัล แต่ตอนนี้ เพียงไปพบขณะอายมาบน โดย Geomchisเซเฟอร์กล่าวว่า เธอกรุณา"ได้ครับ มันจะได้ดี""Hm"ดูเหมือนว่าจะสับสน ขณะที่เธอไม่เข้าใจสิ่งที่เธอได้บอก Yurinเธอได้เพลิดเพลินกับภาพวาด จินตนาการสีอะไรไปที่การผลิตจิตรกรรมสวยงามเธอมีความสุขเมื่อเสร็จสิ้นเธอวาดนี้เป็นสิ่งที่ดี เพื่อเธอ brooded มากกว่าสิ่งที่เธอได้บอกจากที่ติดกับเธอเนื่องจากปฏิกิริยาผิดปกติ เซเฟอร์กล่าวเดิน"อึม คุณไม่เคยได้ยินหรือไม่ เนื่องจากกระทำอาย Geomchis เราเรียกร่วมกันประชุมเพื่อวางแผนว่าเราควรทำอย่างไร"ตาของ Yurin twinkled"ทำไม หรือว่าเย็นหรือไม่"“……”เซเฟอร์กรามหลุด"ผมวาดรูปให้เก็บไว้ได้นาน ในหมายเหตุอื่น ฉันสามารถขายนี้หญิงสำหรับเงิน Hehehe "“……”เซเฟอร์รู้สึกกาฬวิ่งลงกระดูกสันหลังของเขาเขาถูกจับภาพ ด้วยความน่ารักของ Yurin พลาง ๆแต่เธอยังน้องสาวของวัชพืช นี้ไม่แน่นอนบางสิ่งบางอย่างที่อาจจะเดินข้าม***วัชพืชและฝ่ายยังคงเลื่อนออกไป Todeumตามข้อมูลรวบรวมจาก Seirun การเดินทางสามารถใช้ถึง 10 วัน"จริง ๆ ยากขึ้น"เซเฟอร์ heaved แยกกันหนักภายใต้เงื่อนไขปกติ จะมีบางจัดเรียงของรถม้าหรือนับสำหรับการเดินทาง แต่ที่นี่ และเดี๋ยว นี้ มันเป็นโลกของแวมไพร์มีความไม่สะดวกดังกล่าวแต่มีของ Mapan wagon สามารถเท่านั้นที่นั่งจำนวนจำกัดคน ไอรีน Hwaryeong, Romuna และเท่า Yurin ได้ที่กำลังจะมีเรี่ยวแรงเหลือน้อย"Heokheok" (หายใจหอบ)"ไอ้ จริง ๆ"พวกเขาถูกช้าข้ามสิ่งกีดขวางถนน และเมื่อคนรู้สึกหมดเรี่ยวแรง ไอรีนจะโยน spells มายากลที่คืนค่าคุณสมบัติทางกายภาพหลังจากวันครบการเดินจนเย็น พรรคจะเหลือกิน แน่นอน อาหารที่เกิดจากวัชพืช"ฉันจะทำอาหารที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง และลดความเมื่อยล้าสำหรับสิบวันหรือมากกว่านั้น"วัชพืชใส่สมุนไพรลงในไก่ไก่ยัดไส้ด้วยแน่นอน ผสมสมุนไพรประกอบด้วยโสมน้อยมาก หรือแห้ง bellflower เพื่อไม่ให้กลิ่นของเจ๊งรสไก่"มันเป็นเฉพาะยัง broiling และฉันกำลังแล้วมีติดยาในเสพติด"ทุกคนเดินทางช่วงเดียวกันของเวลาและระยะทาง ทั้งหมดถูกจริงเหนื่อย โทรในใจเรียกว่าการพักผ่อนเช่นกัน อย่างไรก็ตาม วัชพืชยังได้เตรียมอาหารจำนวนมากเป็นแท้ Hwaryeong และ Yurin tugged บนแขนของวัชพืชให้ความช่วยเหลือของพวกเขา จะถูกปฏิเสธโดย"ปกติฉันไม่ทราบ แต่เวลานี้อาหารต้องดีกว่าครั้งอื่น ๆ จึงดีกว่าถ้าฉันทำมันเอง"เมื่อคนที่ มีทักษะต่ำทำอาหารพ่อครัว พวกเขามีแนวโน้มจะมาก wasteful การผลิตอาหาร"โอเค แต่ถ้ามันยากเกินไป เรียกฉัน""น้อง ฉันสามารถเกื้อคุณตลอดเวลาด้วย"Hwaryeong และ Yurin ถูกบังคับให้ถอยหลังจากรับประทานอาหารแสนอร่อยของสตูว์ไก่สมุนไพร วัชพืชดำเนินต่อการกระทำของเขาตามปกติในเวลากลางคืนSagaksagak (เสียงแกะสลัก)วัชพืชถูกแกะสลักประติมากรรมในขณะเดิน โดยใช้วิธีธรรมดาของจริงแกะสลัก มากกว่าอาศัยทักษะของเขาจริงปั้นแกะสลักไม้"ทุกสิ่งเล็กน้อยเมื่อมาพร้อมกันเสมอจะติดลูกให้มากขึ้น"เมื่อเขาสร้างตัวเมนแมกนัม ความชำนาญในทักษะของเขากุหลาบมาก แต่จน ถึงขณะ นี้ แม้จะมีการแกะสลักชิ้นบางทีเป็นโหลต่อวัน จำนวนมากที่ถูกคลาสสิกมากกว่าชิ้นเมนแมกนัมเมื่อผ่อนคลายหลังจากการต่อสู้ ถ้าเขาไม่แกะสลัก เขาจะหว่าน หรือไม่ smithing หรือปลาในขณะที่เขาแกะสลักเทียบกับชั่วโมงนานทำอาหารและการเตรียม การแกะสลักได้ง่ายเหมือนการดึงชิ้นส่วนของไม้ออก และเริ่มต้นเป็นเป้าหมายของเขาอยู่ห่างไกล เขารู้ว่า มันจะใช้เวลานานในขณะก่อนที่จะบรรลุมันและเขาเปลวเพื่อรองรับการเดินทางว่า เส้นทางยาวไม่ทราบว่า มันเป็นวิธีที่เร็วที่สุดจะทำให้ความฝันของเขามาจริงบรรลุความฝันของเขาผ่านประติมากรรม ตลอดจนอื่น ๆ มาผลิตทักษะ พวกเขากำลังขับรถถนนโคตรแรงงานจริงมากกว่ากำลังที่แข็งแกร่งหรือความสามารถในการเรียนรู้ ของความจงรักภักดีที่สมบูรณ์ได้แต่อาศัยเพียงว่าเป็นแค่หมาไม่แดกดังนั้น มีอีกเหตุผลหนึ่งอยากแข็งแรงขึ้นในเวอเซียลเลสทวีป มีดันเจี้ยนมากมาย และล่าสัตว์จาก รวมทั้งความหลากหลายของเควส การเผชิญหน้า และต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งและมากเพียงใดความเสี่ยงเป็นสาเหตุหลักที่เขาได้รับแข็งแกร่งดังนั้นทุกอย่างต่อเนื่อง การทำงานคงได้ไม่น่าเบื่อพวกเขาได้เดินทาง 3 วันจากบนรถ Hwaryeong ถาม apologetically"Weed นิ่ม ไม่เดินเริ่มหนัก"หมายเลข" ฉันกำลังเพิ่งกังวลผ่านวัสดุวิทยุ"“……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันสงสัยว่าเธออาศัยอยู่ที่จะไว้วางใจพี่ชายของเธอมาก.'
ในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ กลับคำวัชพืชเพื่อ Yurin ถูกเก็บไว้ให้น้อยที่สุด แต่อย่างใดข้อความจากที่หนึ่งไปยังอีกที่ก็เป็นที่เข้าใจกันดี.
พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อเธอยังเป็นเด็ก ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่มีบ้านที่มั่นคง.
'ฉันไม่ว่าจะมีใครอาศัยอยู่ไม่มีเงิน แม้ตุ๊กตาที่ฉันมีอยู่ต่างประเทศทำ. '
Zephyr มีมือที่ไม่เคยมีประสบการณ์ครั้งแรกชนิดของความยากจนใด ๆ .
เมื่อเขายังเป็นเด็กแทนของของเล่นที่จะเล่นกับเขาถูกส่งเครื่องประดับและหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ควรจะให้กับเด็ก .
เพียงครั้งที่เขาต้องการไปไม่มีเงินก็คือตอนที่เขาไม่ได้รับค่าเผื่อเขาไม่ได้ทำความสะอาดห้องของเขาหรือมีบัตรเครดิตแพลทินัมของเขาเอาออกไปสำหรับใบเกรดของเขา.
หนึ่งบาดเจ็บบดของเขาก็คือตอนที่เขาไม่ได้ มีเงินที่จะไปไนท์คลับกับเพื่อน ๆ ของเขาในสัปดาห์หลังจาก.
'เธอเป็นเช่นสาวดีและสวยที่จะมีชีวิตเช่นหัวใจ wrenching ชีวิต.'
Zephyr ไม่สามารถทนดูจากด้านข้าง.
เขาไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ yurin และไม่เหมาะสมที่จะปลอบใจเธอ.
เขาถึงแม้เธอจะอย่างน้อยยิ้มมากขึ้นขณะที่เพลิดเพลินกับถนนหลวง แต่ตอนนี้เท่านั้นที่จะพบช่วงเวลาที่น่าอายนำโดย Geomchis.
Zephyr กล่าวกับเธอกรุณา.
"มันไม่เป็นไร มันจะดี. "
"หืม?"
Yurin ดูเหมือนสับสนขณะที่เธอไม่เข้าใจสิ่งที่เธอบอก.
เธอได้รับการเพลิดเพลินกับการวาดภาพ จินตนาการสิ่งที่สีที่ไปในการผลิตภาพวาดที่สวยงาม.
เธอเป็นคนที่มีความสุขเมื่อเสร็จสิ้นการวาดภาพของเธอ!
นี่คือสิ่งที่ดีเพื่อให้เธอครุ่นคิดกับสิ่งที่เธอได้รับการบอกจากข้างเธอ.
เนื่องจากปฏิกิริยาที่ผิดปกติ, Zephyr กล่าวระมัดระวัง.
"Umm มีคุณไม่เคยได้ยินหรือ เพราะการกระทำที่น่าอับอาย Geomchis เราเรียกว่าร่วมกันประชุมเพื่อวางแผนสิ่งที่เราควรจะทำอย่างไร. "
ดวงตาของ Yurin ส่องแสงระยิบระยับ.
"ทำไม? พวกเขาจะไม่เย็น?
" "...... "
Zephyr กรามลดลง.
"ฉันวาดภาพของมันเพื่อให้เป็นเวลานาน ในบันทึกอื่นผมสามารถขายนี้เพื่อสาว ๆ เหมาะสม อิอิอิอิ. "
"...... "
Zephyr รู้สึกเหงื่อเย็นวิ่งลงกระดูกสันหลังของเขา.
เขาถูกจับชั่วขณะจากความน่ารักของ Yurin.
แต่เธอก็ยังคงวัชพืชน้องสาวของ นี้เป็นอย่างไม่ใช่สิ่งที่สามารถมองข้ามได้ง่าย.
***
วัชพืชและบุคคลอย่างต่อเนื่องที่จะย้ายไปทางทิศตะวันออกไปทาง Todeum.
ตามข้อมูลที่รวบรวมจาก Seirun การเดินทางอาจจะใช้เวลามากที่สุดเท่าที่สิบวัน!
"ยากจริงๆ."
Zephyr heaved ถอนหายใจหนัก.
ภายใต้สภาวะปกติจะมีการเรียงลำดับของการขนส่งผ่านทางม้าหรือรถสำหรับการเดินทางดังกล่าวบางส่วน แต่ที่นี่และตอนนี้มันเป็นโลกของแวมไพร์.
ไม่มีความสะดวกสบายดังกล่าว.
แม้จะมีรถบรรทุก Mapan แต่มันจะที่นั่งจำนวน จำกัด ของคน; เพียงไอรีน Hwaryeong, Romuna และ Yurin เป็นผู้ที่ขี่ม้าเป็นพวกเขามีความแข็งแกร่งในระดับต่ำ.
"Heokheok." (หอบ)
"ไอ้บ้าจริงๆ."
พวกเขาได้รับช้าภายในถนน; และเมื่อใดก็ตามที่ทุกคนรู้สึกออกมาจากความแข็งแกร่งของไอรีนจะคาถาเวทมนตร์ที่เรียกคืนสมบัติทางกายภาพ.
หลังจากวันที่เต็มรูปแบบของการเดินไปจนถึงเวลาเย็นพรรคจะเหลือที่จะกิน แน่นอนว่าอาหารที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยวัชพืช.
"ฉันจะทำให้อาหารที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งและลดความเมื่อยล้าเป็นเวลาสิบวันหรือมากกว่านั้น."
วัชพืชใส่สมุนไพรลงไปในไก่.
ไก่ยัดดี!
แน่นอนส่วนผสมของสมุนไพรที่มีอยู่ โสมน้อยมากหรือกล้ามเนื้อแห้งที่จะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำลายกลิ่นรสไก่.
"มันเดียวที่ยังคง broiling และฉันแล้วติดยาเสพติด."
ทุกคนเดินทางช่วงเดียวกันของเวลาและระยะทาง ทุกคนเหนื่อยร่างกายโทรในใจของพวกเขาที่เรียกว่าสำหรับส่วนที่เหลือเช่นกัน อย่างไรก็ตามยังคงมีวัชพืชเพื่อเตรียมความพร้อมในปริมาณมากของอาหาร.
เป็นเรื่องของความเป็นจริงและ Hwaryeong Yurin ดึงบนแขนเสื้อของวัชพืชเพื่อให้ความช่วยเหลือของพวกเขาเท่านั้นที่จะปรับตัวลดลงโดยเขา.
"โดยปกติผมไม่ทราบ แต่เวลานี้ อาหารจะต้องดีกว่าครั้งอื่น ๆ ดังนั้นมันจะดีกว่าถ้าฉันไม่ทำให้ตัวเอง. "
เมื่อคนที่มีพ่อครัวทักษะการทำอาหารต่ำพวกเขามีแนวโน้มที่จะมากสิ้นเปลืองของวัสดุการปรุงอาหาร.
"โอเค แต่ถ้ามันรับยากเกินไป โทรหาฉัน. "
"พี่ชายผมสามารถยืมคุณมือตลอดเวลา."
Hwaryeong Yurin และถูกบังคับให้ต้องล่าถอย.
หลังจากรับประทานอาหารแสนอร่อยของสตูว์ไก่สมุนไพรวัชพืชกลับมากับการกระทำตามปกติของเขาในเวลากลางคืน.
Sagaksagak (แกะสลักเสียง)
วัชพืชได้รับการแกะสลักประติมากรรมในขณะที่เดิน โดยใช้วิธีธรรมดาของจริงแกะสลักมากกว่าอาศัยทักษะที่เกิดขึ้นจริงของเขาที่จะปั้นไม้.
"ทุกสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อมารวมกันก็จะเกิดผลอะไรบางอย่างมากขึ้น."
เมื่อเขาสร้างชิ้น Magnum ความสามารถทักษะของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่จนถึงขณะนี้แม้จะมีการแกะสลักอาจจะเป็นชิ้นโหลวันละหลายแห่งซึ่งเป็นคลาสสิกมากกว่าชิ้น Magnum.
เมื่อผ่อนคลายหลังจากการต่อสู้ถ้าเขาไม่ได้แกะสลักเขาจะหว่านหรือไม่ smithing หรือปลาในขณะที่เขาปั้น
เมื่อเทียบกับชั่วโมงการปรุงอาหารที่ยาวและการเตรียมการแกะสลักได้ง่ายที่สุดเท่าที่ดึงชิ้นส่วนของไม้ออกและเริ่มต้น.
ในฐานะที่เป็นเป้าหมายของเขาคือห่างไกลเขารู้ว่ามันจะใช้เวลานานในขณะที่ก่อนที่จะบรรลุมัน.
และเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ทุ่มเทให้กับการเดินทางที่เส้นทางยาวรู้ว่ามันเป็นวิธีที่เร็วที่สุดที่จะทำให้ความฝันของเขาเป็นจริง.
บรรลุความฝันของเขาผ่านงานประติมากรรมเช่นเดียวกับที่อื่น ๆ ทักษะการผลิตที่ได้มา; พวกเขาได้รับแรงของเขาขับรถ.
ถนนไม่มีที่สิ้นสุดของแรงงาน.
มากกว่าที่แข็งแกร่งหรือมีความถนัดในการเรียนรู้ที่เป็นความประสงค์ของความจงรักภักดีที่สมบูรณ์.
แม้ว่าจะอาศัยเพียงว่าเป็นเพียงการทำให้โกรธ.
จึงมีเหตุผลหนึ่งที่ต้องการที่จะกลายเป็นอีกคนหนึ่ง แข็งแรง.
ในทวีปแวร์ซายมีดันเจี้ยนจำนวนมากและล่าสัตว์เช่นเดียวกับความหลากหลายของเควส ที่จะเผชิญและต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งและเอาชนะความเสี่ยงที่เป็นเหตุผลหลักสำหรับเขาที่จะได้รับมากขึ้น.
ดังนั้นเด็ดเดี่ยวอย่างต่อเนื่องในการทำงานคงไม่ได้อยู่ที่น่าเบื่อทั้งหมด.
พวกเขาได้เดินทางไปเป็นเวลาสามวัน.
จากบนเกวียน Hwaryeong ถามขอโทษ.
" วัชพืช nim ไม่ได้เดินเริ่มหนักขึ้น? "
"ฉบับที่ ฉันแค่กังวลมากกว่าวัสดุกระจายเสียง!
" "...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันสงสัยว่าเธอเคยเชื่อใจพี่ชายเธอมาก '
ซักพักกลับมา วัชพืช พูดให้ยูรินถูกเก็บให้น้อยที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม ข้อความจากที่หนึ่งไปยังอีกก็เข้าใจ
พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากมีบ้านมั่นคง .
" อย่าว่าใครอยู่ได้โดยไม่ต้องใช้เงิน แม้แต่ตุ๊กตาก็อยู่ต่างประเทศ '
.เซฟเฟอร์ ไม่เคยมีประสบการณ์มือแรก ชนิดใด ๆของความยากจน .
เมื่อเขาเป็นเด็ก แทนของเล่นให้เล่นด้วย เขาก็ส่งเครื่องประดับมากมาย และสิ่งที่ไม่ควรให้กับเด็ก แต่เวลาที่เขาต้องการไป
ไม่มีเงิน เมื่อเขาไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยงที่เขาไม่ทำความสะอาดห้องของเขา หรือบัตรเครดิตแพลทินัมไปสำหรับการจัดส่งใน
เกรดของเขาหนึ่งของเขาบดบาดเจ็บตอนที่เขาไม่มีเงินที่จะไปคลับกลางคืนกับเพื่อนสัปดาห์ของเขา .
เธอเป็นคนดี และสาวสวยอยู่เป็นหัวใจ wrenching ชีวิต '
Zephyr ทนดูจากข้างๆ .
เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับยูริน และไม่เหมาะสม
เพื่อปลอบใจเธอเขาแม้ว่าเธอควรจะอย่างน้อยยิ้มมากขึ้นในขณะที่เพลิดเพลินกับรอยัล ถนน แต่ตอนนี้แค่เจอช่วงเวลาที่น่าอาย นำโดย geomchis .
เซเฟอร์พูดกับเธออย่างอ่อนโยน
" ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรหรอก "
" หือ ? "
ยูรินดูเหมือนสับสน เธอไม่ได้เข้าใจสิ่งที่เธอกำลังบอก .
เธอเพลิดเพลินกับภาพวาด มองเห็นภาพสีอะไร ไปที่ไหน ผลิต
ภาพวาดที่สวยงามเธอมีความสุข เมื่อวาดเสร็จเธอ
นี่เป็นสิ่งที่ดี ดังนั้นเธอ brooded มากกว่าสิ่งที่เธอเล่าจากข้างๆเธอ . . . .
เนื่องจากปฏิกิริยาผิดปกติ เซฟเฟอร์พูดอย่างระมัดระวัง .
" เอ่อ . . . คุณไม่ได้ยิน ? เนื่องจากการ geomchis อายการกระทำ เราเรียกประชุมเพื่อวางแผนว่าเราควรจะทำ "
ยูรินดวงตาส่องแสงระยิบระยับ .
" ทำไม ? มันเจ๋งมากใช่ไหม "

" . . . . . . . " เซเฟอร์
กรามลดลง" ผมวาดรูปเพื่อให้เป็นเวลานาน อีกอย่าง ฉันสามารถขายมันเพื่อผู้หญิงเพื่อเงิน ฮิ ฮิ ฮิ . . . . . . . "

" เซเฟอร์รู้สึกเหงื่อตกวิ่งลงกระดูกสันหลัง เขาถูกจับไปชั่วขณะ

ยูรินความน่ารักของ แต่เธอยังวัชพืช น้องสาวของ นี้แน่นอนไม่ใช่สิ่งที่จะมองข้ามได้ง่าย .
* *
วัชพืชและพรรคอย่างต่อเนื่องที่จะย้ายไปทางตะวันออกไปทาง todeum .
ตามข้อมูลที่รวบรวมจาก seirun การเดินทางอาจใช้เวลาเป็นสิบวัน
" ยาก "

Zephyr heaved ถอนหายใจหนัก ภายใต้เงื่อนไขปกติ จะมีบางจัดเรียงของการเดินทางผ่านม้าหรือรถม้า เช่นการเดินทาง แต่ ที่นี่ ตอนนี้ มันเป็นโลกของแวมไพร์

ไม่มีความสะดวกสบาย ถึงแม้จะมี mapan เป็นเกวียนแต่มันทำได้แค่นั่ง จำกัดจำนวนคน แต่ไอรีน hwaryeong romuna , และยูรินเป็นผู้ที่ขี่มันเป็นพวกเขามีความแข็งแรงต่ำ .
" heokheok " ( wheezing )
" บ้าจริงๆ "
พวกเขาค่อยๆ traversing ถนน และเมื่อทุกคนรู้สึกหมดเรี่ยวแรง ไอรีนจะ โยน spells มายากลที่คืนค่าคุณสมบัติทางกายภาพ .
หลังจากวันเต็ม เดินจนถึงเวลาเย็นพรรคก็จะเหลือให้กิน แน่นอน , อาหารที่ทำจากกัญชา .
" ผมจะทำให้อาหารนั้นจะเพิ่มความแข็งแกร่ง และลดความเมื่อยล้าสำหรับสิบวันหรือดังนั้น . "
วัชพืชใส่สมุนไพรลงในไก่ .
ก็ยัดไก่ !
แน่นอน ส่วนผสมของโสมสมุนไพรที่มีอยู่น้อยมากหรือแห้งดอกไม้ เพื่อไม่ให้กลิ่นของพวกเขาทำลายรสไก่ .
" เท่านั้นยัง broiling และฉันติดยาเสพติดแล้ว "
ทุกคนเดินทางช่วงเดียวกันของเวลาและระยะทาง ทุกคนเหนื่อย , โทรในจิตใจของตน เรียกว่า เพื่อพักผ่อนได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตาม วัชพืชยังได้เตรียมปริมาณขนาดใหญ่ของอาหาร
อันที่จริง hwaryeong บนแขนของยูรินและดึงวัชพืชเพื่อให้ความช่วยเหลือของพวกเขาเท่านั้นที่จะถูกปฏิเสธโดยเขา .
" ปกติผมไม่รังเกียจแต่คราวนี้ อาหารต้องมากกว่าครั้งอื่น ๆ ดังนั้นมันคงจะดีกว่า ถ้าฉันทำมันเอง "
เมื่อคนที่ทำอาหารทักษะทำอาหารต่ำ พวกเขามีแนวโน้มที่จะมากของวัสดุสิ้นเปลืองอาหาร .
" โอเค แต่ถ้ามันจะเหนียวเกินไป เรียกฉันว่า "
" พี่ชาย ผมจะให้ยืมมือได้ตลอดเวลา . . . "
hwaryeong และยูรินถูกบังคับให้ถอย
หลังจากกินชื่นมื่นของสตูว์ไก่สมุนไพรวัชพืชกลับมาปกติการกระทำของเขาในเวลากลางคืน
sagaksagak . ( เสียงไม้แกะสลักประติมากรรม )
วัชพืชในขณะที่เดิน ใช้วิธีธรรมดาแล้ว แกะสลัก แทนที่จะอาศัยทักษะที่แท้จริงของเขาสลักไม้ .
" ทุกสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆเมื่อมาอยู่ด้วยกันจะแบกผลไม้บางอย่างมากขึ้น . "
เมื่อเขาสร้างแม็กนั่มชิ้นของเขา ทักษะความสามารถเพิ่มขึ้นมาก แต่มาจนถึงตอนนี้แม้จะมีรูปอาจจะโหลชิ้นต่อวันหลายแห่งซึ่งเป็นคลาสสิกมากกว่าชิ้นแม็กนั่ม .
เมื่อผ่อนคลายหลังจากการต่อสู้ ถ้าเขาไม่รับ เขาจะหว่านหรือช่างเหล็ก . หรือปลาในขณะที่เขาแกะสลัก
เมื่อเทียบกับชั่วโมงการทำอาหารและการเตรียมการ แกะสลักได้ง่าย เหมือนการดึงชิ้นส่วนของไม้ และเริ่ม
เป็นเป้าหมายของเขาคือไกลเขารู้ว่ามันต้องใช้เวลาสักพักก่อนที่จะบรรลุเป้าหมาย และทุ่มเทให้กับเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เดินทางที่ยาวเส้นทาง รู้ว่ามันเป็นวิธีที่เร็วที่สุดที่จะทำให้ความฝันของเขาเป็นจริง บรรลุความฝันของเขาผ่าน
รูปปั้น , รวมทั้งอื่น ๆ ได้รับ ทักษะการผลิต พวกเขามีแรงผลักดันของเขา
เป็นถนนที่ไม่มีที่สิ้นสุดของแรงงานทางกายภาพ .
มากกว่าการที่แข็งแกร่งหรือความถนัดในการเรียนรู้คือจะของการอุทิศตนที่สมบูรณ์ แต่อาศัยแค่ว่า

งั้นก็ดีนะ มีอีกเหตุผลหนึ่งที่อยากจะแข็งแกร่งขึ้น
ใน แวร์ซาย ทวีปมีดันเจี้ยนมากมายและเหตุผลในการล่าสัตว์ ตลอดจนความหลากหลายของเควส เผชิญหน้าและต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งและการเอาชนะความเสี่ยงคือเหตุผลหลักสำหรับเขาที่จะได้รับมากขึ้น
ดังนั้นมีต่อเนื่องงานคงเป็นไม่ได้ทั้งหมดที่น่าเบื่อ พวกเขาต้องเดินทาง 3 วัน
.
จากบนเกวียน hwaryeong ถามขอโทษ .
" วัชพืช นิม ไม่ใช่เดินยาก ? "
" ไม่ครับ ผมแค่เป็นห่วงรายการวัสดุ "
" . . . . . . . "