Deductive thinking is the type of h

Deductive thinking is the type of human thinking that is needed to understand and create. Although deductive thinking is a property of the humankind, the extent at which it will be developed for each individual, depends on the inputs of his/her environment and can be developed further with exercise.
Deductive reasoning was developed by Aristotle, Thales, Pythagoras, and other Greek philosophers of the Classical Period (600 to 300 B.C.). The base of the today's set theory was developed by Georg Cantor and has its origin at his work done between 1874 and 1884. The relationship of inductive and deductive thinking with the set theory will be depicted in this section. More over the relationship of the set theory with the probability theory will also be described and elaborated.
As inductive thinking or induction is considered the scientific approach from the specific to the general, creating a theory, while deductive thinking or deduction follows the opposite way, where combining theories a new theory is built and tested / validated from field data. More analytical information and examples on induction and deduction you could find following the links for each of these.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิด deductive คือ ชนิดของความคิดมนุษย์ที่จำเป็นสำหรับการทำความเข้าใจ และสร้าง แม้ว่า deductive คิดเป็นทรัพย์สินของมวลมนุษย์ ขอบเขตที่มันจะถูกพัฒนาสำหรับแต่ละคน ขึ้นอยู่กับอินพุตของเขา/เธอ และสามารถพัฒนา เพิ่มเติม ด้วยการออกกำลังกายเหตุผล deductive ถูกพัฒนา โดยอริสโตเติล Thales, Pythagoras และอื่น ๆ ปรัชญากรีกของยุคคลาสสิก (600 300 บี) พื้นฐานของทฤษฎีเซตวันนี้ถูกพัฒนา โดยจอร์จคันทอร์ และกำเนิดในงานของเขาทำระหว่าง 1874 และ 1884 ความสัมพันธ์ของความคิดเชิงอุปนัย และ deductive กับทฤษฎีเซตจะถูกแสดงในส่วนนี้ ความสัมพันธ์ของทฤษฎีเซตกับทฤษฎีความน่าเป็นมากกว่าจะยังอธิบาย และ elaboratedเป็นความคิดเชิงอุปนัยหรือเหนี่ยวนำถือว่าเป็นวิธีทางวิทยาศาสตร์จากการทั่วไป การสร้างทฤษฎีการ ในขณะที่คิด deductive หรือหักตามทางตรงข้าม รวมทฤษฎี ทฤษฎีใหม่ถูกสร้างขึ้น และทดสอบ / ตรวจสอบจากข้อมูลของเขตข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลเพิ่มเติมและตัวอย่างการเหนี่ยวนำและหักคุณสามารถค้นหาตามการเชื่อมโยงสำหรับแต่ละเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคิดเชิงนิรนัยเป็นประเภทของการคิดของมนุษย์ที่เป็นสิ่งจำเป็นในการทำความเข้าใจและสร้าง แม้ว่าความคิดนิรนัยเป็นสมบัติของมนุษยชาติที่มีขอบเขตที่มันจะได้รับการพัฒนาขึ้นมาสำหรับแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับปัจจัยการผลิตของ / สภาพแวดล้อมของเขาและสามารถพัฒนาต่อไปกับการออกกำลังกาย.
เหตุผลนิรนัยได้รับการพัฒนาโดยอริสโตเติลวส์, พีธากอรัส และนักปรัชญาชาวกรีกอื่น ๆ ของยุคคลาสสิก (600-300 BC) ฐานของทฤษฎีเซตของวันนี้ได้รับการพัฒนาโดยเฟรดต้นเสียงและมีต้นกำเนิดในการทำงานของเขาทำระหว่าง 1874 และ 1884 ความสัมพันธ์ของการคิดอุปนัยและนิรนัยกับทฤษฎีที่ตั้งไว้จะถูกแสดงในส่วนนี้ มากกว่าความสัมพันธ์ของทฤษฎีเซตกับทฤษฎีความน่าจะเป็นที่จะได้รับการอธิบายและเนื้อหา.
ในฐานะที่เป็นความคิดอุปนัยหรือเหนี่ยวนำถือว่าเป็นวิธีการทางวิทยาศาสตร์จากเฉพาะทั่วไป, การสร้างทฤษฎีในขณะที่ความคิดนิรนัยหรือหักดังนี้ทางตรงข้าม ที่รวมทฤษฎีทฤษฎีใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นและผ่านการทดสอบ / การตรวจสอบจากข้อมูลภาคสนาม การวิเคราะห์ข้อมูลเพิ่มเติมและตัวอย่างในการเหนี่ยวนำและการหักคุณอาจพบว่าต่อไปนี้การเชื่อมโยงสำหรับแต่ละเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคิดแบบนิรนัยเป็นประเภทของการคิดของมนุษย์ที่จำเป็นเพื่อให้เข้าใจ และสร้าง ถึงแม้ว่าการคิดนิรนัย เป็นสมบัติของมนุษย์ ขอบเขต ที่ซึ่งมันจะถูกพัฒนาสำหรับแต่ละคน ขึ้นอยู่กับปัจจัยแวดล้อมของตน และสามารถพัฒนาต่อไปกับการออกกำลังกาย .
นิรนัยพัฒนาโดยอริสโตเติล เธลีส ปิธากอรัส , ,และนักปรัชญาอื่นๆของกรีกยุคคลาสสิค ( 600 300 B.C . ) ฐานของวันนี้ก็ตั้งทฤษฎีได้ถูกพัฒนาขึ้นโดยเกออร์ก คันทอร์และมีที่มาของมัน ในการทำงานของเขาและระหว่าง 1874 1884 . ความสัมพันธ์ของการอุปนัยและนิรนัยคิดด้วยทฤษฎีการตั้งค่าจะปรากฎในส่วนนี้มากกว่าความสัมพันธ์ของทฤษฎีเซตกับทฤษฎีความน่าจะเป็นจะอธิบายและอธิบาย .
คิดอุปนัยหรือ Induction ถือเป็นวิธีการทางวิทยาศาสตร์จากเฉพาะทั่วไป การสร้างทฤษฎี ในขณะที่คิดนิรนัย หรือหักตามทางฝั่งตรงข้าม ซึ่งการรวมทฤษฎีทฤษฎีใหม่ถูกสร้างขึ้นและทดสอบ / ตรวจสอบจาก ข้อมูลภาคสนามข้อมูลวิเคราะห์เพิ่มเติมและตัวอย่างในการเหนี่ยวนำและการหักเงินคุณสามารถค้นหาต่อไปนี้การเชื่อมโยงของแต่ละเหล่านี้