This paper has presented a study on

This paper has presented a study on the effects on visitor
engagement when using QR code technology as a digital method
for delivering information in museum-like environments. We
presented the results from two research cycles, organized following
the Integrative Learning Design framework for Design-Based
Research. In both research cycles, traditional QR codes are
analyzed and compared with another solution (the independent
variable). This is done in order to gain insights into how their use
affects visitor engagement in museum-like spaces. In Cycle 1 we
conducted an experiment to analyze the effects on visitor
engagement of using a QR code to deliver information about the
exhibits, in comparison to delivering this information on a screen.
The conclusion from Cycle 1 is that there is a greater consumption
of textual content among the visitors. In Cycle 2, we aimed to
improve the potential of QR codes. In order to do so, we analyzed
whether adding a social component to the QR codes (two-way QR
codes) had a positive effect on visitor engagement when compared
with traditional one-way QR codes. The results of this experiment
showed that adding this social aspect to the QR codes had a positive
effect on the time that visitors spent at the exhibit, without negatively
affecting their experience. Finally, the second experiment
showed that, when used as a two-way channel of information, QR
code technology can be used as an alternative for delivering digital
content in museum-like spaces. This paper has presented a study
on the effects on visitor engagement when using QR code technology
as a digital method for delivering information in museumlike
environments. We presented the results from two research
cycles, organized following the Integrative Learning Design
framework for Design-Based Research. In both research cycles,
traditional QR codes are analyzed and compared with another solution
(the independent variable). This is done in order to gain
insights into how their use affects visitor engagement in museumlike
spaces. In Cycle 1 we conducted an experiment to analyze the
effects on visitor engagement of using a QR code to deliver information
about the exhibits, in comparison to delivering this information
on a screen. The conclusion from Cycle 1 is that there is a
greater consumption of textual content among the visitors. In Cycle
2, we aimed to improve the potential of QR codes. In order to do so,
we analyzed whether adding a social component to the QR codes
(two-way QR codes) had a positive effect on visitor engagement
when compared with traditional one-way QR codes. The results of
this experiment showed that adding this social aspect to the QR
codes had a positive effect on the time that visitors spent at the
exhibit, without negatively affecting their experience. Finally, the
second experiment showed that, when used as a two-way channel
of information, QR code technology can be used as an alternative for
delivering digital content in museum-like spaces.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้ได้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบจากผู้เยี่ยมชมหมั้นเมื่อใช้เทคโนโลยีรหัส QR เป็นวิธีการดิจิทัลสำหรับการส่งข้อมูลในสภาพแวดล้อมอย่าง เราผลสองวิจัยรอบ การจัดระเบียบต่อไปกรอบการออกแบบการเรียนรู้บูรณาการตามการออกแบบวิจัย ในทั้งสองรอบวิจัย แบบ QR code คือวิเคราะห์ และเปรียบเทียบกับโซลูชันอื่น (อิสระตัวแปร) ทำเพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกในวิธีการใช้มีผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมในพื้นที่อย่าง ใน 1 รอบเราดำเนินการทดลองเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบต่อผู้เข้าชมมีส่วนร่วมของการใช้ QR code เพื่อส่งข้อมูลเกี่ยวกับการงานแสดงสินค้า เปรียบเทียบกับการส่งมอบข้อมูลนี้บนหน้าจอข้อสรุปจาก 1 รอบคือการ ที่มีการบริโภคมากขึ้นของเนื้อหาเป็นข้อความระหว่างผู้เข้าชม ในรอบ 2 เรามีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงศักยภาพของรหัส QR การทำเช่นนั้น เราวิเคราะห์ไม่ว่าจะเพิ่มส่วนประกอบสังคมรหัส qr CODE (คิวอาร์สองทางรหัส) มีประโยชน์ต่อผู้เข้าชมมีส่วนร่วมเมื่อเทียบมีแบบเที่ยวเดียว QR รหัส ผลการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่า การเพิ่มแง่มุมสังคมรหัส QR มีบวกเวลาที่คนใช้ที่จัดแสดงนิทรรศการ ไม่ต้องส่งผลต่อส่งผลกระทบต่อประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุด การทดลองที่สองแสดงให้เห็นว่า เมื่อใช้เป็นช่องทางสองของข้อมูล QRเทคโนโลยีรหัสสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับการส่งแบบดิจิตอลเนื้อหาในพื้นที่อย่าง เอกสารนี้ได้นำเสนอการศึกษาจากผลกระทบในการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อใช้เทคโนโลยีรหัส QRเป็นวิธีการแบบดิจิทัลสำหรับการส่งข้อมูลใน museumlikeสภาพแวดล้อม เรานำเสนอผลการวิจัยที่สองรอบ จัดระเบียบต่อการออกแบบการเรียนรู้บูรณาการกรอบสำหรับการออกแบบวิจัย ในทั้งสองรอบวิจัยรหัส QR ดั้งเดิมการวิเคราะห์ และเปรียบเทียบกับโซลูชันอื่น(ตัวแปรอิสระ) ทำเพื่อให้ได้เจาะลึกวิธีการใช้มีผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมใน museumlikeช่องว่าง ใน 1 รอบ เราดำเนินการทดลองเพื่อวิเคราะห์การผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมเข้าชมการใช้ QR code เพื่อส่งข้อมูลเกี่ยวกับการจัดแสดงนิทรรศการ เมื่อเปรียบเทียบกับการส่งมอบข้อมูลนี้บนหน้าจอ ข้อสรุปจาก 1 รอบเรียกได้ว่าเป็นการบริโภคที่มากขึ้นของเนื้อหาเป็นข้อความระหว่างผู้เข้าชม ในวงจร2 เรามุ่งที่จะพัฒนาศักยภาพของรหัส QR การทำเช่นนั้นเราวิเคราะห์ว่าเพิ่มส่วนประกอบสังคมรหัส QR(รหัส QR สองทาง) มีประโยชน์ต่อผู้เข้าชมมีส่วนร่วมเมื่อเปรียบเทียบกับรหัส QR เที่ยวเดียวแบบดั้งเดิม ผลของการการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าเพิ่มแง่มุมทางสังคม QRรหัสผลดีเวลาที่ผู้ใช้ที่มีการแสดง โดยไม่ส่งผลกระทบต่อประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุด การสองการทดลองแสดงให้เห็นว่า เมื่อใช้เป็นช่องทางสองข้อมูล เทคโนโลยี QR รหัสสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับส่งเนื้อหาดิจิตอลในพื้นที่อย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ได้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบต่อผู้เข้าชม
มีส่วนร่วมเมื่อใช้เทคโนโลยี QR โค้ดเป็นวิธีการแบบดิจิตอล
สำหรับการส่งมอบข้อมูลในสภาพแวดล้อมที่พิพิธภัณฑ์เหมือน เรา
นำเสนอผลที่ได้จากการวิจัยสองรอบจัดต่อไปนี้
กรอบบูรณาการการเรียนรู้การออกแบบสำหรับการออกแบบตาม
การวิจัย ในทั้งสองรอบการวิจัยรหัส QR แบบดั้งเดิมจะ
วิเคราะห์และเปรียบเทียบกับการแก้ปัญหาอื่น (อิสระ
ตัวแปร) นี้จะกระทำเพื่อให้ได้รับข้อมูลเชิงลึกในวิธีการใช้ของพวกเขา
ส่งผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมในพื้นที่เช่นพิพิธภัณฑ์ ในวงจร 1 เรา
ดำเนินการทดลองเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบต่อผู้เข้าชม
มีส่วนร่วมในการใช้รหัส QR เพื่อส่งมอบข้อมูลเกี่ยวกับ
การจัดแสดงนิทรรศการในการเปรียบเทียบกับการส่งข้อมูลนี้บนหน้าจอ.
สรุปจากรอบที่ 1 คือว่ามีการบริโภคมากขึ้น
ของต้นฉบับเดิม เนื้อหาในหมู่ผู้เข้าชม ในวงจรที่ 2 เรามีวัตถุประสงค์เพื่อ
ปรับปรุงศักยภาพของรหัส QR เพื่อที่จะทำเช่นนั้นเราวิเคราะห์
ว่าการเพิ่มองค์ประกอบทางสังคมกับรหัส QR (สองทาง QR
โค้ด) มีผลกระทบในเชิงบวกต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อเทียบ
กับแบบดั้งเดิมทางเดียวรหัส QR ผลที่ได้จากการทดลองนี้
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มด้านสังคมนี้ไปยังรหัส QR มีบวก
ผลกระทบต่อเวลาที่ผู้เข้าชมที่ใช้ในการจัดแสดงโดยไม่ต้องในเชิงลบ
ที่มีผลต่อประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุดการทดลองที่สอง
แสดงให้เห็นว่าเมื่อใช้เป็นช่องทางสองทางของข้อมูล QR
เทคโนโลยีโค้ดสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับการส่งมอบดิจิตอล
คอนเทนต์ในพื้นที่เช่นพิพิธภัณฑ์ บทความนี้ได้นำเสนอผลการศึกษา
เกี่ยวกับผลกระทบการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมเมื่อใช้เทคโนโลยี QR โค้ด
เป็นวิธีการแบบดิจิตอลสำหรับการส่งข้อมูลใน museumlike
สภาพแวดล้อม เรานำเสนอผลการวิจัยจากสอง
รอบจัดต่อไปบูรณาการการเรียนรู้การออกแบบ
กรอบสำหรับการออกแบบการวิจัย-Based ในทั้งสองรอบการวิจัย
รหัส QR แบบดั้งเดิมมีการวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับวิธีอื่น
(ตัวแปรอิสระ) นี้จะกระทำเพื่อให้ได้รับ
ข้อมูลเชิงลึกในวิธีการใช้ของพวกเขาส่งผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมใน museumlike
พื้นที่ ในวงจร 1 เราดำเนินการทดลองเพื่อวิเคราะห์
ผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชมของการใช้รหัส QR เพื่อให้ข้อมูล
เกี่ยวกับการจัดแสดงนิทรรศการในการเปรียบเทียบกับการส่งข้อมูลนี้
บนหน้าจอ ข้อสรุปจากรอบที่ 1 คือว่ามี
การบริโภคที่มากขึ้นของเนื้อหาต้นฉบับเดิมในหมู่ผู้เข้าชม ในวงจร
ที่ 2 เรามีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงศักยภาพของรหัส QR เพื่อที่จะทำเช่นนั้น
เราวิเคราะห์ว่าการเพิ่มองค์ประกอบทางสังคมกับรหัส QR
(สองทางรหัส QR) มีผลกระทบในเชิงบวกต่อการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม
เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมทางเดียวรหัส QR ผลที่ได้จาก
การทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มด้านสังคมนี้ไป QR
รหัสมีผลบวกในเวลาที่ผู้เข้าชมใช้เวลาที่
จัดแสดงโดยไม่ส่งผลกระทบต่อประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุด
การทดลองที่สองแสดงให้เห็นว่าเมื่อใช้เป็นช่องทางสองทาง
ของข้อมูลเทคโนโลยี QR โค้ดสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับ
การส่งเนื้อหาดิจิตอลในพื้นที่เช่นพิพิธภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้ได้นำเสนอการศึกษาผลกระทบต่อผู้เยี่ยมชมงานหมั้นเมื่อใช้เทคโนโลยีรหัส QR เป็นแบบดิจิตอลสำหรับส่งข้อมูลในพิพิธภัณฑ์ เช่น สภาพแวดล้อม เรานำเสนอผลลัพธ์จากการวิจัย 2 รอบ จัดตามการออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการตามกรอบสำหรับการออกแบบวิจัย ในการวิจัยรอบ , รหัสดั้งเดิมวิเคราะห์ เปรียบเทียบกับวิธีอื่น ( ที่เป็นอิสระตัวแปร ) นี้จะกระทำเพื่อที่จะได้รับข้อมูลเชิงลึกในการใช้ของพวกเขาส่งผลกระทบต่อผู้เข้าชมมีส่วนร่วมในพิพิธภัณฑ์เหมือนเป็น . ในรอบ 1 เราทำการทดลองเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบต่อผู้เยี่ยมชมการใช้รหัส QR เพื่อส่งข้อมูลเกี่ยวกับการจัดแสดงนิทรรศการในการส่งข้อมูลบนหน้าจอบทสรุปจากฤดูกาลที่ 1 นั้นมีการบริโภคมากขึ้นเนื้อหาต้นฉบับเดิมของผู้เข้าชม ในรอบ 2 เรามุ่งปรับปรุงศักยภาพของรหัส QR . เพื่อให้เราวิเคราะห์ไม่ว่าการเพิ่มองค์ประกอบทางสังคมกับรหัส QR ( สองทางรหัส ) มีผลต่อผู้เข้าชมเมื่อเปรียบเทียบคู่ด้วยรหัส QR ? แบบดั้งเดิม ผลของการทดลองนี้พบว่า การเพิ่มนี้ด้านสังคมกับรหัส QR มีบวกผลในเวลาที่ผู้เข้าชมใช้ในงานแสดง โดยไม่เสียมีผลต่อประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุด การทดลองที่สองพบว่า เมื่อใช้เป็นช่องทาง QR สองทางของข้อมูลรหัสเทคโนโลยีสามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับการส่งมอบดิจิตอลเนื้อหาในพิพิธภัณฑ์เหมือนเป็น . บทความนี้ได้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบต่อผู้เข้าชมงานหมั้นเมื่อใช้เทคโนโลยีรหัส QRเป็นวิธีการส่งข้อมูลใน museumlike ดิจิตอลสำหรับสภาพแวดล้อม เรานำเสนอผลที่ได้จากการวิจัย 2รอบ จัดตามการออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการกรอบการออกแบบการวิจัยตาม ในการวิจัยทั้งสองรอบรหัสแบบดั้งเดิมจะวิเคราะห์ เปรียบเทียบกับโซลูชั่นอื่น( ตัวแปรอิสระ ) นี้จะทำเพื่อที่จะได้รับเป็นวิธีการที่ใช้ข้อมูลเชิงลึกของผู้เข้าชมใน museumlike ต่อคู่ช่องว่าง ในรอบแรกที่เราทำการทดลองเพื่อวิเคราะห์ผลกระทบต่อผู้เข้าชมงานหมั้นของการใช้รหัส QR เพื่อส่งข้อมูลเกี่ยวกับการจัดแสดงนิทรรศการ ในการส่งข้อมูลนี้บนหน้าจอ บทสรุปจากวงจรที่ 1 นั่นคือมากกว่าการบริโภคเนื้อหาต้นฉบับเดิมของผู้เข้าชม ในรอบ2 เรามุ่งพัฒนาศักยภาพของรหัส QR . เพื่อที่จะทำแบบนั้นเราวิเคราะห์ว่า การเพิ่มองค์ประกอบทางสังคมกับรหัส( รหัส 2 ) มีผลบวกหมั้นผู้เยี่ยมชมเมื่อเทียบกับรหัส QR ? แบบดั้งเดิม ผลลัพธ์ของการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มแง่มุมทางสังคม QRรหัสมีผลดีในเวลาที่ผู้เยี่ยมชมใช้เวลาที่นิทรรศการ โดยไม่ส่งผลประสบการณ์ของพวกเขา ในที่สุดการทดลองที่ 2 พบว่า เมื่อใช้เป็นช่องทางสองทางของเทคโนโลยีสารสนเทศรหัส QR สามารถใช้เป็นทางเลือกสำหรับส่งเนื้อหาดิจิตอลในพิพิธภัณฑ์เหมือนเป็น .