CHAPTER 6 - MIT MATH MODELThe MIT M

CHAPTER 6 - MIT MATH MODEL
The MIT Math Model was developed in 1975 by Clark Graham
while serving as the 13A course Associate Professor of
Naval Construction in conjunction with 13A student R.
Hamley. It was developed as an educational tool in order to
assist 13A students with the ship cost estimating process
for their ship design projects. It was adapted from the
Navy Synthesis Model and called "Simplified Math Model for
the Design of Naval Frigates". The model was revised and
updated in 1984, 1986, 1988, and 1990. It is in excel
format and designed to be a balance between simplicity,
sophistication, and generality. It is relatively easy to
understand and use and it is compatible with all personal
computers.
Users of the model have to; however, understand its
limitations. It is designed in order to be applicable to
Naval Frigates, with a range of displacements from 2500 to
8500 tons. The model analyzes only conventional monohulls
and assumes standard USN design practices. The system is
limited to single screw vessels with diesel generator sets.
The hull materials considered are mild steel hull with
options for aluminium or mild steel superstructure. The system uses the USN SWBS weight breakdown system for
weights. The empirically derived CER's are therefore
primarily weight based. The model therefore has a limited
scope without much flexibility for change. Having said
that, its purpose is a teaching tool for naval ship design.
The students are not presenting their designs to NAVSEA for
appropriations from Congress, nore are they submitting
detailed engineering designs to shipyards for construction.
Thus at this level of preliminary design the model appears
to be successful. Even the most modern (PODAC) systems still use parametric weight based empirical CER's from
historical data (Chapter 5) . Thus MIT's system is not using
methods that far from standard industry practice at this
level of design.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 6 - แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของ MITพัฒนาแบบจำลองคณิตศาสตร์ MIT ในปี 1975 โดย Clark Grahamขณะเป็น 13A หลักสูตรอาจารย์ก่อสร้างกองทัพเรือร่วมกับนักเรียน 13A rHamley ได้รับการพัฒนาเป็นเครื่องมือการศึกษาเพื่อให้ให้นักเรียน 13A เรือต้นทุนประเมินกระบวนการสำหรับโครงการออกแบบของเรือ ก็ดัดแปลงมาจากการกองทัพเรือแบบสังเคราะห์และเรียกว่า "ประยุกต์คณิตศาสตร์แบบจำลองสำหรับการออกแบบเรือปล้น"อย่าง แก้ไขปรับปรุงรูปแบบ และการปรับปรุง ในปี 1984, 1986, 1988, 1990 มันเป็นใน excelรูปแบบ และออกแบบให้มีความสมดุลระหว่างความเรียบง่ายซับซ้อน และทั่วไป ค่อนข้างง่ายต่อการเข้าใจ และใช้งานและเข้ากันได้กับทุกส่วนคอมพิวเตอร์ผู้ใช้ของรูปแบบต้องการ เข้าใจอย่างไรก็ตาม การมีข้อจำกัด มันถูกออกแบบมาเพื่อการปล้นเรือ displacements จาก 2500 ไปมากมายตัน 8500 แบบวิเคราะห์เฉพาะทั่วไป monohullsและแนวทางปฏิบัติออกแบบ USN มาตรฐาน ระบบจำกัดเรือสกรูเดี่ยวกับชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลวัสดุตัวเรือที่ถือว่าเป็นตัวถังเหล็กอ่อนกับตัวเลือกสำหรับอะลูมิเนียมหรือโครงเหล็กอ่อน ระบบจะใช้ระบบการแบ่งน้ำหนัก USN SWBS สำหรับน้ำหนัก ของ CER ที่ได้รับเชิงประสบการณ์ดังนั้นจึงหลักน้ำหนักตามนี้ รูปแบบดังนั้นจึงมีการจำกัดขอบเขตไม่ มีความยืดหยุ่นมากสำหรับการเปลี่ยนแปลง มีการกล่าวว่าว่า วัตถุประสงค์เป็นเครื่องมือการสอนสำหรับการออกแบบเรือนักเรียนจะนำเสนอการออกแบบการ NAVSEA สำหรับจัดจากการประชุม เศรษฐกิจของประเทศมีการส่งรายละเอียดทางวิศวกรรมการออกแบบเรือสำหรับการก่อสร้างดังนั้นในระดับนี้ปรากฏรูปแบบการออกแบบเบื้องต้นการประสบความสำเร็จ (PODAC) ระบบทันสมัยที่สุดยังคงใช้น้ำหนักพาราเมตริกตามเชิงประจักษ์ CER ของจากประวัติข้อมูล (5 บท) จึง ไม่ได้ใช้ระบบของ MITวิธีที่ฝึกที่นี้ห่างจากมาตรฐานอุตสาหกรรมระดับของการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 6 - เอ็มไอที MATH MODEL
เอ็มไอทีคณิตศาสตร์รุ่นได้รับการพัฒนาขึ้นในปี 1975 โดยคลาร์กเกรแฮม
ขณะที่ทำหน้าที่ในฐานะรองศาสตราจารย์แน่นอน 13A ของ
การก่อสร้างเรือร่วมกับนักเรียน 13A อาร์
Hamley ได้รับการพัฒนาเป็นเครื่องมือการศึกษาเพื่อ
ช่วย 13A นักเรียนที่มีขั้นตอนการประมาณค่าใช้จ่ายเรือ
สำหรับโครงการออกแบบเรือของพวกเขา มันถูกดัดแปลงมาจาก
กองทัพเรือสังเคราะห์รุ่นและเรียกว่า "คณิตศาสตร์รุ่นแบบง่ายสำหรับ
การออกแบบเรือเรือรบ" รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขและ
ปรับปรุงในปี 1984 ปี 1986 ปี 1988 และปี 1990 มันอยู่ใน Excel
รูปแบบและการออกแบบให้มีความสมดุลระหว่างความเรียบง่าย
ความซับซ้อนและทั่วไป มันค่อนข้างง่ายที่จะ
เข้าใจและการใช้งานและเข้ากันได้กับส่วนบุคคลทั้งหมด
คอมพิวเตอร์.
ผู้ใช้ของรูปแบบที่ต้อง; แต่เข้าใจว่ามัน
มีข้อ จำกัด มันถูกออกแบบมาเพื่อให้มีผลบังคับใช้กับ
เรือเรือรบที่มีช่วงของการกระจัดเพื่อ 2500 จาก
8500 ตัน รูปแบบการวิเคราะห์ monohulls ธรรมดาเท่านั้น
และถือว่ามาตรฐานการออกแบบ USN ระบบถูก
จำกัด ให้เรือสกรูเดี่ยวกับชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซล.
วัสดุฮัลล์ถือว่าเป็นเรือเหล็กอ่อนกับ
ตัวเลือกสำหรับการอลูมิเนียมหรือโครงสร้างเหล็กอ่อน ระบบจะใช้ระบบการสลาย USN SWBS น้ำหนักสำหรับ
น้ำหนัก ที่ได้สังเกตุของ CER จึง
เป็นหลักตามน้ำหนัก รูปแบบจึงมี จำกัด
ขอบเขตโดยไม่ต้องมีความยืดหยุ่นมากสำหรับการเปลี่ยนแปลง ต้องบอก
ว่าจุดประสงค์ของมันเป็นเครื่องมือการเรียนการสอนสำหรับการออกแบบเรือเรือ.
นักเรียนไม่นำเสนอการออกแบบของพวกเขาเพื่อ NAVSEA สำหรับ
การจัดสรรจากสภาคองเกรสเจมส์นอร์พวกเขาจะส่ง
ออกแบบรายละเอียดทางวิศวกรรมอู่ต่อเรือสำหรับการก่อสร้าง.
ดังนั้นในระดับของการออกแบบเบื้องต้นรูปแบบนี้ ปรากฏ
ว่าประสบความสำเร็จ แม้ที่ทันสมัยที่สุด (PODAC) ระบบยังคงใช้น้ำหนักพาราตามเชิงประจักษ์ CER จาก
ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ (บทที่ 5) ดังนั้นระบบของเอ็มไอทีไม่ได้ใช้
วิธีการที่ห่างไกลจากการปฏิบัติตามมาตรฐานอุตสาหกรรมนี้ใน
ระดับของการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 6 - แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ด้วยคณิตศาสตร์ที่ MIT รุ่นที่ถูกพัฒนาขึ้นใน 1975 โดยคลาร์กเกรแฮมในขณะที่ให้บริการเป็นหลักสูตร 13a ศาสตราจารย์เรือก่อสร้างร่วมกับ 13a นักเรียนร.แฮมลี่ . มันถูกพัฒนาขึ้นเป็นเครื่องมือในการศึกษาเพื่อช่วย 13a นักเรียนกับเรือ การประมาณราคา กระบวนการสำหรับโครงการออกแบบเรือ มันถูกดัดแปลงมาจากกองทัพเรือและการสังเคราะห์แบบที่เรียกว่า " คณิตศาสตร์แบบง่ายสำหรับการออกแบบของทหารเรือเรือรบ " รูปแบบและแก้ไขการปรับปรุงใน 1984 , 1986 , 1988 และ 1990 มันอยู่ใน Excelรูปแบบและการออกแบบให้สมดุลระหว่างความเรียบง่ายความซับซ้อนและทั่วไป . มันค่อนข้างง่ายเข้าใจและใช้มันเข้ากันได้กับทุกบุคคลคอมพิวเตอร์ผู้ใช้ของแบบจำลองได้ อย่างไรก็ตาม ตนเข้าใจข้อจำกัด มันถูกออกแบบมาเพื่อให้สามารถใช้กับทหารเรือเรือรบ มีช่วงของการเสียรูปจาก 2 , 500 บาท8 , 500 ตัน แบบจำลองวิเคราะห์ monohulls ธรรมดาเท่านั้นและ ถือว่ามาตรฐาน USN การปฏิบัติการออกแบบ ระบบ คือจำกัดเรือสกรูเดี่ยวกับชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลเรือเรือเหล็กอ่อนด้วย ถือว่าเป็นวัสดุตัวเลือกต่างๆสำหรับอลูมิเนียมหรือเหล็กอ่อน ระบบใช้ USN มีน้ำหนักระบบ รายละเอียดน้ำหนัก ที่ใช้อยู่จึงได้มาสน้ำหนักเป็นหลักตาม รูปแบบจึงมีจำกัดขอบเขตโดยไม่มีความยืดหยุ่นมากสำหรับการเปลี่ยนแปลง มีกล่าวว่านั้น วัตถุประสงค์เป็นเครื่องมือการเรียนการสอนสำหรับการออกแบบเรือกองทัพเรือนักเรียนที่ไม่ได้นำเสนอการออกแบบของพวกเขาที่จะ navsea สำหรับการจัดสรรจากรัฐสภา , nore พวกเขาส่งการออกแบบวิศวกรรมรายละเอียดไปยังอู่ต่อเรือในการก่อสร้างดังนั้นในระดับของการออกแบบรูปแบบเบื้องต้นนี้ปรากฏขึ้นจะประสบความสำเร็จ แม้ที่สุดในปัจจุบัน ( podac ) ระบบยังใช้น้ำหนักพารามิเตอร์ตามเชิงประจักษ์รถตู้จากข้อมูลทางประวัติศาสตร์ ( บทที่ 5 ) ดังนั้นด้วยระบบไม่ได้ใช้วิธีการห่างไกลจากการปฏิบัติในอุตสาหกรรมมาตรฐานระดับของการออกแบบ